Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Monika Świątek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2017 r. w S.

odwołania K. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 stycznia 2017 r. Nr (...)

w sprawie K. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu K. R. przysługuje prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 09 grudnia 2016 roku na stałe.

Sygn. akt IV U 147/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 24 stycznia 2017 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał K. R. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.12.2019 r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. R. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, że cierpi na schyłkową niewydolność nerek własnych w przebiegu przewlekłego kłębuszkowego napalenia nerek, jest po przeszczepieniu nerki od żywego dawcy w grudniu 2014 r., stale stosuje leki immunosupresyjne, których skutkiem jest obniżenie ogólnoustrojowe odporności i skłonność do infekcji, jest pod stała opieką przychodzi nefrologicznej, a ponadto posiada bólowo-korzeniowy kręgosłupa L-S na podłożu zmian zwyrodnieniowych oraz wielopoziomowej protruzji tarcz międzykręgowych i powyższe schorzenia czynią go całkowicie niezdolnym do pracy (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 19.01.2017 r. w którym stwierdzono, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 01.12.2016 r. do 31.12.2019 r., a odwołanie nie zawiera żadnych nowych dowodów faktycznych lub argumentów prawnych, które uzasadniałby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k.2-3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca K. R. dnia 25 listopada 2016 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. K. R. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 8.12.2016 r. na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 18 lutego 2016 r. w sprawie IV U 441/15 (wyrok k. 85 akt organu rentowego i decyzja wykonująca powyższe orzeczenie z dnia 31.03.2016 r. k. 95 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 13.12.2016 r. ustalił, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od 01.12.2016 r. do 31.12.2018 r. (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 13.12.2016 r. k.100 akt rentowych).

Ubezpieczony wniósł sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, na skutek czego został skierowany na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 19.01.2017 r. ustaliła, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od 01.12.2016 r. do 31 grudnia 2019 r. (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 19.01.2017 r. k.102 akt lekarskich). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 24 stycznia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu K. R. od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31.12.2019 r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja k.103 akt organu rentowego).

Zespół biegłych: nefrologa, neurologa, ortopedy, reumatologa w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u K. R. schyłkową niewydolność nerek własnych w przebiegu nefropatii IgA, stan po wyprzedzającym przeszczepieniu nerki od żywego dawcy 8 grudnia 2014 r., kamicę nerki lewej, nadciśnienie tętnicze, zespół bolesnego barku lewego, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa na tle zwyrodnieniowo-dyskopatycznym i uznał go za całkowicie niezdolnego do pracy z przyczyn nefrologicznych na stałe wskazując, że całkowita niezdolność do pracy powstała 18.03.2008 r., kiedy to u ubezpieczonego rozpoznano nefropatię IgA. Podstawę powyższego orzeczenia stanowi przeprowadzony u ubezpieczonego 8 grudnia 2014 r. przeszczep nerki od żywego dawcy. Po wykonanym przeszczepie nerki ubezpieczony dializoterapii nie wymagał, ale funkcja nerki była upośledzona. Dnia 30.04.2015 r. poziom kreatyniny wynosił 1,7 mg/dl. Obecnie poziom kreatyniny uległ obniżeniu, ale nadal jest powyżej normy. Ubezpieczony przyjmuje leki immunosupresyjne: E. 2x175 mg, C. (...) mg, E. 1,5 mg. Ponadto ubezpieczony przyjmuje również: A. 1x5 mg, S. 1x20 mg, A. 1x75 mg, H. 1x20 mg, Vit. D. Leczenie immunosupresyjne jest niezbędne w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionej nerki. Ubocznym skutkiem w/w leków jest osłabienie ogólnoustrojowe odporności, skłonność do infekcji oraz konieczność częstych kontroli w poradni transplantacyjnej, celem monitorowania stężenia leków immunosupresyjnych we krwi. Ze względu na niewydolność nerek własnych i z tego powodu przebyty przeszczep biegła lekarz nefrolog uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy z przyczyn nefrologicznych wskazując, ze niezdolność ta ma charakter trwały, gdyż pomimo leczenia immunosupresyjnego cały czas toczy się proces przewlekłego odrzucania, który niestety po upływie jakiegoś czasu spowoduje utratę funkcji przeszczepionej nerki i konieczność podjęcia leczenia nerkozastępczego. Średni okres przeżycia przeszczepu wynosi 11 lat. Od 8 grudnia 2016 r. nie nastąpiła istotna poprawa stanu zdrowia ubezpieczonego. Z powodu schorzeń neurologicznych, ortopedycznych i reumatologicznych ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (opinia biegłych k. 23-25 i k. 35).

Ubezpieczony ma wykształcenie średnie pracował jako stolarz (okoliczności niesporne).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego K. R. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawczyni od decyzji organu rentowego przyznającej ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 stycznia 2017 r. do 31.12.2019 r. wymagało ustalenia jedynie czy ubezpieczony jest częściowo czy całkowicie niezdolny do pracy.

Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych nefrologa, ortopedy, neurologa i reumatologa dała podstawy do stwierdzenia, że ubezpieczony nadal w okresie od 9 grudnia 2016 r. jest całkowicie niezdolny do pracy z powodu schorzenia nefrologicznego, które jest dominujące i niezdolność ta ma charakter trwały. Biegła lekarz nefrolog wskazała, że całkowita niezdolność do pracy powstała u ubezpieczonego 18.03.2008 r., kiedy to rozpoznano nefropatię IgA i ma charakter trwały, gdyż upośledzenie funkcji układu moczowego ma charakter trwały i nieodwracalny, a ponadto u ubezpieczonego nadal występuje podwyższony poziom kreatyniny i pomimo leczenia immunosupresyjnego cały czas toczy się proces przewlekłego odrzucania nerki, który po jakimś czasie spowoduje utratę funkcji przeszczepionej nerki i konieczność podjęcia leczenia nerkozastępczego. Ponadto ze względu na przyjmowanie leków immunosupresyjnych ubezpieczony ma obniżoną odporność organizmu, ma większą skłonności do zakażeń, które mają wpływ na parametry przeszczepionej nerki. Ubezpieczony powinien prowadzić oszczędny tryb życia i unikać skupisk ludzi, aby zminimalizować narażenie na infekcje (opinia k.23-25, 35).

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona.

Ponadto przedmiotowa opina nie została również skutecznie zakwestionowana przez żadną ze stron procesu. Organ rentowy w piśmie z dnia 6 lipca 2017 r. zgłosił wniosek o dopuszczenie dowodu z nowej opinii lekarza nefrologa załączając stanowisko członka komisji lekarskiej ZUS, które nie zawierało żadnych merytorycznych zarzutów do opinii biegłego (k.39-40). Z uwagi na powyższe Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z nowej opinii lekarza nefrologa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że od 09 grudnia 2016r. na stałe przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w miejsce przyznanego przez organ rentowy prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.