Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 października 2012 r. (Nr (...) )

w sprawie M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala, iż od 01 lipca 2013 roku M. D. przysługuje emerytura w wysokości obliczonej przy przyjęciu wskaźnika podstawy wymiaru wynoszącego 51,95%.

UZASADNIENIE

Decyzją z 26 października 2012r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.111 i art.125 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. D. prawa do przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiary emerytury. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 5 października 2012r. M. D. wystąpił do organu rentowego o przeliczenie podstawy wymiaru z korzystanych lat. Do wniosku dołączył legitymację ubezpieczeniową. Organ nie znalazł podstaw do uwzględnienia powyższego wniosku, gdyż zgodnie z art.125a ust.3 i 4 w/w ustawy dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzeń w celu ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych jest zaświadczenie wystawione przez pracodawce – aktualnie na druku ZUS Rp-7 lub legitymacja ubezpieczeniowa, zawierająca odpowiednie wpisy o okresach zatrudnienia i osiąganych w tych okresach wynagrodzeniach. W akatach emerytalnych wnioskodawcy znajdują się łączne kwoty wynagrodzeń z okresu od 1 marca 1977r. do 22 listopada 1998r., na podstawie których został obliczony wskaźnik wysokości emerytury wynoszący 51,89. Za pozostałe okresy zatrudnienia ,tj. od 1 września 1965r. do 22 października 1966r. w Państwowym Ośrodku (...) w M., od 4 listopada 1966r. do 26 stycznia 1967r. i od 8 grudnia 1968r. do 24 maja 1969r. w M. Zakładach (...), od 1 sierpnia 1969r. do 8 czerwca 1970r. w Przedsiębiorstwie (...) w P., od 19 czerwca 1970r. do 13 stycznia 1973r. w Przedsiębiorstwie (...) w W., od 27 listopada 1973r. do 15 maja 1975r. w Przedsiębiorstwie (...) w M. i od 28 maja 1975r. do 31 stycznia 1977r. w Przedsiębiorstwie (...) w W. przyjęto minimalne wynagrodzenie obowiązujące w kraju w tych okresach. Organ rentowy wskazał, że z uwagi na to, że złożona przez wnioskodawcę legitymacja ubezpieczeniowa nie spełnia wymogów formalnych – brak pierwszej strony z wpisem danych osobowych w postaci daty i miejsca urodzenia oraz imion rodziców – wniosek o przeliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie mógł być uwzględniony.

Odwołanie od w/w decyzji złożył wnioskodawca wnosząc o jej zmianę poprzez przeliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury w oparciu o wysokości wynagrodzenia wskazane w książeczce ubezpieczeniowej. Podniósł, że legitymacja ubezpieczeniowa nie zawiera dwóch pierwszych stron, gdyż został azniszczona przez dzieci . Wskazany okres obejmuje 7 lat zatrudnienia i aktualnie nie ma możliwości uzyskania zaświadczenia o wynagrodzeniu (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 5 września 2012r. M. D., który w dniu (...). kończył 65-ty rok życia, wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 5 września 2012r. k.61-3 akt emerytalnych wnioskodawcy). Decyzją z 17 września 2012r. organ rentowy przyznał wnioskodawcy emeryturę, wskazując że do ustalenia jej wysokości przyjęto najkorzystniejszy wariant, przy czym z uwagi na brak zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia za okres od 1 września 1965r. do 31 stycznia 1977r. do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto obowiązujące wówczas minimalne wynagrodzenia. Obliczony w ten sposób wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 51,89% (decyzja o przyznaniu emerytury z 17 września 2012r. k.26-27 akt emerytalnych wnioskodawcy).

W dniu 5 października 2012r. wnioskodawca wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury przy przyjęciu wynagrodzenia wpisanego do legitymacji ubezpieczeniowej. Do wniosku załączona została legitymacja ubezpieczeniowa. Dokument nie posiada pierwszych czterech stron, w tym zawierających dane osobowe ubezpieczonego. Pod zdjęciem umieszczonym na obwolucie widnieje podpis D. M.. W części dotyczącej zatrudnienia widnieją wpisy z Państwowego Ośrodka (...) w M., Fabryki (...) w M., Przedsiębiorstwa (...) w P., (...) Przedsiębiorstwa (...) w W., (...) Przedsiębiorstwa (...) w M., Przedsiębiorstwa (...) w M., Przedsiębiorstwa (...) w W. (strony 7-10 legitymacji), a w części dotyczącej wynagrodzenia znajdują się wpisy z (...) Przedsiębiorstwa (...) w W. za 1972r., z (...) Przedsiębiorstwa (...) w M. za 1973r., z Przedsiębiorstwa (...) w M. za rok 1973, 1974 i 1975, a także z Przedsiębiorstwa (...) w M. za 7 miesięcy 1975r. i 1976r. - strony 84 – 87 legitymacji (wniosek o przeliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia i legitymacja ubezpieczeniowa k.29-30 akt emerytalnych wnioskodawcy).

Zaskarżoną decyzją z 26 października 2012r. organ rentowy odmówił przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego wnioskodawcy wskazując na braki w złożonej legitymacji ubezpieczeniowej uniemożliwiające uznanie zawartych w niej wpisów dotyczących wynagrodzenia (decyzja z 26 października 2012r. k.31 akt emerytalnych wnioskodawcy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. D. okazało się częściowo uzasadnione.

Zgodnie z art.111 w zw. z art.15 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego. W myśl zaś §21 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. z 2011r. Nr 237, poz.1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Poza sporem pozostaje, że legitymacja ubezpieczeniowa przedłożona przez wnioskodawcę nie zawiera stron początkowych określających dane osobowe osoby ubezpieczonej. Dlatego konieczne stało się zweryfikowanie zawartych w niej danych co do zatrudnienia w określonych przedsiębiorstwach i uzyskiwanego wynagrodzenia w oparciu o inne dowody. Poza sporem pozostaje, że przedsiębiorstwa, w których wnioskodawca pracował w latach 1965-1977 już nie istnieją. Dlatego Sąd wystąpił do podmiotów – archiwów przechowujących akta osobowe pracowników nieistniejących przedsiębiorstw o nadesłanie akt osobowych wnioskodawcy z okresów jego zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w M., w M. Zakładach (...), w Przedsiębiorstwie (...) w P., w Przedsiębiorstwie (...) w W., w Przedsiębiorstwie (...) w M. i w Przedsiębiorstwie (...) w W.. W wyniku powyższego do akt sprawy nadesłane zostały akta osobowe ubezpieczonego z jego zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w M. w okresie od 1 września 1965r. do 22 października 1966r., w M. Zakładach (...) w okresie od 4 listopada 1966r. do 24 maja 1969r., w Przedsiębiorstwie (...) w P. w okresie w okresie od 1 sierpnia 1969r. do 8 czerwca 1970r. i w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 28 maja 1975r. do 31 stycznia 1977r. Dokumentacja z zatrudnienia w pozostałych w/w przedsiębiorstwach nie została odnaleziona. Zgromadzone akta przedstawione zostały organowi rentowemu z zobowiązaniem do przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego wnioskodawcy w oparciu o dowody w nich zawarte w postaci pism o przyjęciu do pracy, umów o pracę, angaży i innych wskazujących na wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy oraz po zweryfikowaniu tych danych z wpisami w legitymacji ubezpieczeniowej (zarządzenie i pismo k.37-38). W odpowiedzi na powyższe w piśmie z 30 lipca 2013r. organ rentowy wskazał, że na podstawie nadesłanej dokumentacji ustalono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wnioskodawcy z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu w wysokości 51,95%, przy czym jak wyjaśnił organ rentowy do wyliczenia przyjęto angaże za okres od 1 września 1965r. do 31 sierpnia 1966r. do Państwowym Ośrodku (...) w M.. Pozostałe dokumenty okazały się niewystarczające do ustalenia wynagrodzenia, gdyż wymieniają one stawkę godzinową, a brak jest danych co do ilości godzin faktycznie przepracowanych (pismo organu rentowego z 30 lipca 2013r. k.42). Z uwagi na brak dokumentacji osobowej i płacowej wnioskodawcy z okresów zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w W., w (...) Przedsiębiorstwie (...) w M. i w Przedsiębiorstwie (...) w M. niemożliwe okazało się ponadto zweryfikowanie danych o wynagrodzeniu w tych przedsiębiorstwach zawartych w przedłożonej przez wnioskodawcę legitymacji ubezpieczeniowej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia Sąd uznał, że odwołanie jest częściowo zasadne i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten, że ustalił iż od 1 lipca 2013r. (data przedstawienia organowi rentowemu zgromadzonej dokumentacji osobowej) wnioskodawcy przysługuje emerytura w wysokości obliczonej przy przyjęciu wskaźnika podstawy wymiaru wynoszącego 51,95%.