Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 1279/13 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2014-09-12

Sygn. akt IV U 1279/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2014r. w S.

odwołania (...) Sp. z o.o.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 września 2013 r. oznaczonych numerami (...) i (...)

znak (...)

w sprawie (...) Sp. z o.o.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

I.  zmienia zaskarżoną decyzję oznaczoną nr (...) i ustala, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązująca płatnika składek (...) Szpital Wojewódzki w S. Spółka
z o. o. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2010 r. do 31 marca 2011r. nie ulega podwyższeniu o 50 %;

II.  zmienia zaskarżoną decyzję oznaczoną nr (...) i ustala, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązująca płatnika składek (...) Szpital Wojewódzki w S. Spółka
z o. o. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. nie ulega podwyższeniu o 50 %.

Sygn. akt: IV U 1279/13 UZASADNIENIE

Decyzjami wydanymi w dniu (...). oznaczonymi numerami (...) i (...) znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.34 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w związku z art.83 ust.1 pkt 3 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w roku składkowym obejmującym odpowiednio okres: od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. (decyzja nr (...)) i od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. (decyzja nr (...)) podwyższa się o 50%. W uzasadnieniu decyzji podano, że zostały one wydane po przeprowadzeniu u płatnika składek kontroli w miesiącu czerwcu i lipcu 2013r., w toku której ujawniono, że w roku składkowym trwającym od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r., poczynając od miesiąca czerwca 2010r., płatnik składek naliczał składkę na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 1,47% podstawy wymiaru. Przy ustalaniu obowiązującej dla płatnika, w danym roku składkowym, wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe istotna jest liczba ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniu wypadkowemu. Zgodnie z art.28 ust.1 wskazanej ustawy stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności. W roku składkowym od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. wynosi ona 1,67% podstawy wymiaru składki. We wskazanych latach składkowych płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych, co oznacza że stopa składki na ubezpieczenie wypadkowe powinna być określona wg powyższych zasad jako 1,67% podstawy wymiaru składki. W tych okolicznościach do płatnika składek, który będąc zobowiązanym do samodzielnego ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, nieprawidłowo ustalił liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności, co spowodowało zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe zastosowanie znajduje art.34 ustawy wypadkowej, zgodnie z którą Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustala w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych. W niniejszej sprawie płatnik składek nieprawidłowo ustalił grupę działalności, co spowodowało zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, dlatego zastosowanie sankcji z art.34 ustawy stało się konieczne.

Odwołanie od w/w decyzji złożył płatnik składek (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wnosząc o ich zmianę poprzez ustalenie, że w roku składkowym trwającym od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. stopa składki na ubezpieczenie wypadkowe nie ulega podwyższeniu o 50%. Zaskarżonym decyzjom płatnik składek zarzucił naruszenie przepisu art.34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych polegające na jego zastosowaniu, w sytuacji gdy organ rentowy może zastosować sankcję określoną w art.34 ust.1 w zw. z art.34 ust.3 ustawy wobec płatników, o których mowa w art.28 ust.1 ustawy jedynie wówczas, gdy nieprawidłowo została ustalona liczba ubezpieczonych, wskutek czego doszło do zaniżenia stopy procentowej składki. W niniejszej sprawie płatnik składek prawidłowo ustalił liczbę ubezpieczonych, a do nieprawidłowego określenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe doszło w wyniku pomyłki. Ustawa wiąże sankcję określoną w art.34 tylko z konkretnymi przyczynami zaniżenia składki, a nie z każdym przypadkiem jej niewłaściwego obliczenia.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonych decyzjach.

Postanowieniem z (...). Sąd połączył sprawy z odwołań płatnika składek od powyższych decyzji zarejestrowane pod sygnaturami akt: (...)do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą akt(...)(postanowienie k.23 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Płatnik składek w osobie (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działa od czerwca 2010r. Na dzień 1 czerwca 2010r. liczba osób zgłoszonych przez płatnika składek do ubezpieczenia wypadkowego wyniosła 1 (jedną) osobę, a średnia roczna liczba osób zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego w 2010r. wyniosła 2 osoby (protokół kontroli organu rentowego u płatnika składek k.22-24 akt organu rentowego).

Stosownie do powyższego i zgodnie z art.28 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art.30. W myśl przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz.U. z 2013r. poz.878) 50% najwyższej stopy procentowej składki dla grup działalności na rok składkowy trwający od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. wynosiło 1,67% i tyle też wynosiła stopa procentowa składki we wskazanych latach składkowych dla płatnika składek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Tymczasem płatnik składek we wskazanych latach składkowych obliczył składki na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej 1,47% (protokół kontroli organu rentowego u płatnika składek k.22-24 akt organu rentowego).

W następstwie powyższych ustaleń organ rentowy wydał zaskarżone decyzje, w których stwierdził podwyższenie stóp procentowych składki na ubezpieczenie wypadkowe w powyższych okresach składkowych o 50% (decyzje nr (...) z 2 września 2013r. k.33 i 45 akt organu rentowego).

S ąd zważył, co następuje:

Odwołania płatnika składek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlegały uwzględnieniu.

Płatnik składek zakwestionował zasadność zastosowania w stosunku do niego sankcji przewidzianej w art.34 ust.3 w zw. z art.34 ust.1 w/w ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za nieprawidłowe ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe polegającej na podwyższeniu stopy procentowej składki na to ubezpieczenie za dany rok składkowy o 50% ,tj. do wysokości 150% prawidłowo ustalonej stopy procentowej. W odwołaniach od zaskarżonych decyzji płatnik składek przyznał, że źle określił stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym trwającym od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r., jednakże nie było to wynikiem nieprawidłowego ustalenia liczby ubezpieczonych ani grupy działalności, a wynikało z innych okoliczności, które nie są objęte dyspozycją art.34 ust.3 ustawy, a tym samym brak jest podstaw do stosowania w stosunku do niego sankcji przewidzianej w tym przepisie.

Analizując okoliczności sprawy w świetle uregulowań ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych Sąd doszedł do przekonania, że argumentacji skarżącego nie można odmówić słuszności. W pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa przewiduje dwie grupy płatników składek jeśli chodzi o określanie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Zgodnie z jej art.28 ust.1 stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art.30. Z kolei w myśl art.28 ust.2 ustawy stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych ustala Zakład jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności, do której należy płatnik składek, i wskaźnika korygującego ustalonego dla płatnika składek. W rozpatrywanym okresie skarżący należał do grupy płatników składek określonej w art.28 ust.1 ustawy ,tj. zgłaszającej do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych, dla której stopa składki na ubezpieczenie wypadkowe określona jest niejako „ryczałtowo” ,tj. wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art.30. Okoliczność, że w rozpatrywanym okresie skarżący należał do płatników składek, o których mowa w art.28 ust.1 ustawy ma znaczenie dla oceny zasadności zastosowania wobec niego sankcji określonej w zaskarżonych decyzjach, gdyż przepis art.34 ustawy dający podstawę do zastosowania tego rodzaju sankcji odwołuje się w swoim ustępie 1 i 3 do określonej grupy płatników składek i wskazuje kryteria, wg których należy stosować określone w nim sankcje do określonej grupy płatników składek. I tak, zgodnie z art.34 ust.1 ustawy jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art.31 (do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe), co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej, ustalonej na podstawie prawidłowych danych, a płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę. Brzmienie powyższego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że ma ono zastosowanie do płatników składek, o których mowa w art.28 ust.2, a zatem takich, dla których stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe określa sam Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie danych przekazanych przez płatnika składek. W przypadku tych płatników składek nieprzekazanie danych albo przekazanie nieprawdziwych danych skutkujących zaniżeniem stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe obwarowane jest sankcją w postaci podwyższenia stopy procentowej składki na rok składkowy o 50%. Z kolei przepis art.34 ust.3 ustawy przewiduje odpowiednie zastosowanie przepisu ustępu 1. do płatników składek, o których mowa w art.28 ust.1 ustawy, a zatem tych zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych oraz określonych w art.33 ust.1 i 2 ustawy, jeżeli nieprawidłowo ustalili oni liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności, przez co doszło do zaniżenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Redakcja tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że zastosowanie sankcji w postaci podwyższenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe jest możliwe tylko w przypadku nieprawidłowego ustalenia przez płatnika liczby ubezpieczonych. Za taką interpretacją przemawia również fakt, że w przypadku płatników o których mowa w art.28 ust.1, a zatem zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych stopa procentowa składki ustalana jest „ryczałtowo” ,tj. wynosi każdorazowo 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności. Przewidziana w art.34 ust.3 ustawy możliwość zastosowania sankcji z art.34 ust.1 ustawy w przypadku nieprawidłowego ustalenia grupy działalności nie dotyczy zatem płatników o których mowa w art.28 ust.1, gdyż w ich przypadku grupa działalności nie jest kryterium ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

W niniejszej sprawie płatnik składek nieprawidłowo określił stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe, ale nie było to wynikiem nieprawidłowego ustalenia liczby ubezpieczonych, gdyż ta określona została prawidłowo. Skoro ustawodawca przewidział sankcję w postaci podwyższenia stopy procentowej składki tylko w przypadku, gdy zaniżenie stopy procentowej było wynikiem nieprawidłowego ustalenia liczby ubezpieczonych, to stosowanie tej sankcji w przypadku innych przyczyn nieprawidłowego ustalenia stopy procentowej składki jest nieuprawnione. Uregulowanie zawarte w rozpatrywanym przepisie art.34 ust.1 i 3 ustawy ma charakter sankcjonujący określone uchybienia po stronie płatnika składek, a jako takie nie może być wykładane rozszerzająco i stosowane w każdym przypadku nieprawidłowego określenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Takiej rozszerzającej wykładni wskazanego przepisu dokonał natomiast organ rentowy wskazując w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji, że warunek nieprawidłowego określenia liczby ubezpieczonych należy uznać za spełniony również wówczas, gdy płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych, zobowiązany do ustalenia stopy procentowej składki w wysokości 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, ustali jej wysokość na podstawie grupy działalności do której nie należy albo na podstawie stopy procentowej spoza zakresu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002r. Takie stanowisko jest nieuprawnione, a ponadto wewnętrznie sprzeczne, skoro bowiem dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, to bezcelowe jest odwoływanie się do grupy działalności, do której płatnik składek należy. Ta bowiem nie ma w tym przypadku zastosowania. Z tych samych względów bezprzedmiotowe są twierdzenia organu rentowego zawarte w odpowiedzi na odwołanie, a dotyczące możliwych przyczyn błędnego określenia przez skarżącego stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w latach składkowych trwających od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2011r. oraz od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. W ocenie organu rentowego skarżący zamiast zastosować stopę procentową „ryczałtową” ,tj. ustaloną w oderwaniu od kategorii grupy działalności zastosował stopę procentową w oparciu o grupę działalności - opieka zdrowotna i pomoc społeczna, która miała zastosowanie do płatnika składek we wcześniejszych latach składkowych – przed przekształceniem w spółkę prawa handlowego. Twierdzenia te z przedstawionych wcześniej względów pozostają bez znaczenia dla okoliczności sprawy.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd uznał, że odwołania płatnika składek zasługują na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Malewicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Antoniak
Data wytworzenia informacji: