Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2014r. w S.

odwołania A. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo A. O. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 września 2013 r. do 30 czerwca 2014 r.

Sygn. akt: IV U 1307/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 października 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. O. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że nie zgadza się z oceną jego stanu zdrowia dokonaną przez Komisję Lekarską ZUS. Komisja nie uwzględniła, że choroba, na którą cierpi nie pozwala mu na wykonywanie pracy fizycznej (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 3 października 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. O. do 31 sierpnia 2013r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja o ustaleniu prawa do renty na okres do 31 sierpnia 2013r. z 29 sierpnia 2011r. k.42 akt rentowych). W dniu 19 lipca 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.43 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 26 sierpnia 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 26 sierpnia 2013r. k.45 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 3 października 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.46 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 3 października 2013r. k.50 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 14 października 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 14 października 2013r. k.51 akt rentowych).

Ubezpieczony ma wykształcenie zawodowe – spawacz. Początkowo pracował w swoim zawodzie, a następnie w (...) Spółdzielni (...) w K. L. przy produkcji mleka w proszku – na stanowisku aparatowego (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.5 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.19v akt sprawy – nagranie od minuty 1 do 2).

Biegły z zakresu kardiologii w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u ubezpieczonego przewlekłą, okresowo zaostrzającą się chorobę wieńcową CCS II/III, stan po przebytym zawale ściany przedniej (o nieznanym czasie dokonania) i dolnej (sierpień 2008r.), po PCI GPZ/GD1+2BMS (wrzesień 2008r.), a ponadto komorowe zaburzenia rytmu, nadciśnienie tętnicze, łagodną stenozę zastawki aortalnej, hipercholesterolemię i otyłość stwierdzając, że stan zaawansowania tych schorzeń powoduje u ubezpieczonego dalszą częściową niezdolność do pracy ,tj. po 31 sierpnia 2013r., przy czym przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 czerwca 2014r. W uzasadnieniu stanowiska biegły wskazał, że od pierwszej hospitalizacji ubezpieczony był kilkukrotnie w szpitalu z powodu zaostrzenia dolegliwości. Stwierdzono u niego istotne ograniczenie rezerwy wieńcowej – test wysiłkowy dodatni klinicznie oraz wątpliwe ekg przy obciążeniu 7 METS, a także zakwalifikowano go do ponownej koronarografii po nie w pełni zadowalającej poprzedniej. Po przeprowadzeniu diagnostyki inwazyjnej istnieje szansa na optymalizację dalszego leczenia i poprawę kliniczną pozwalającą na powrót do zdolności do pracy. Realnym czasem realizacji powyższego jest okres do 30 czerwca 2014r. stąd powyższe orzeczenie (opinia biegłego kardiologa D. W. k.9 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego A. O. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalisty z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego kardiologa dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest w dalszym ciągu – po 31 sierpnia 2013r. - częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2014r. Analizując opinię biegłego Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza - specjalistę z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Ponadto żadna ze stron nie przedstawiła zastrzeżeń do ustaleń i wniosków płynących ze sporządzonej opinii.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.