Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku P. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego

na skutek apelacji wnioskodawcy P. F.

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 3 czerwca 2013r. sygn. akt IV U 181/12

oddala apelację.

Sygn. akt IV Ua 26/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 03.06.2013r. Sąd Rejonowy w Siedlcach Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie P. F. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 06.06.2012r. odmawiającej ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 19.04.2012r. do 15.10.2012r. w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że P. F. jest zatrudniony w (...). w W. jako robotnik budowlany.

W dniu 13.10.2011r. ubezpieczony wykonując obowiązki służbowe uderzył się częścią lędźwiową kręgosłupa o metalowy wspornik podtrzymujący rurę. P. F. otrzymał zaświadczenie o niezdolności do pracy od 19.04.2012r. do 15.10.2012r. Niezdolność ta została spowodowana stanem chorobowym istniejącym przed dniem 13.10.2011r.

Sąd Rejonowy podzielił wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy neurologów M. D. i J. G., że niezdolność do pracy ubezpieczonego spowodowana była schorzeniami tkwiącymi wewnątrz organizmu, a nie przyczyną zewnętrzną.

Od wyroku tego apelację złożył ubezpieczony P. F. zarzucając:

1.  Naruszenie prawa materialnego art. 3 ust. 1 i art. 2 pkt 13 w zw. z 6 pkt 2 ustawy z dnia 30.10.2002 o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych polegające na błędnej interpretacji ustawowej przesłanki tego przepisu tj. „przyczyny zewnętrznej” i przyjęciu jej braku, mimo iż zaostrzenie procesu chorobowego istniejącego wcześniej nie wyklucza kwalifikacji tego procesu jako urazu i wypadku w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów;

2.  Naruszenie przepisów postepowania tj. art. 233 § 1 kpc poprzez: zaniechanie dokonania wszechstronnej oceny materiału dowodowego, zeznań ubezpieczonego, a w szczególności opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii lek. J. G. i dokumentacji medycznej i wyprowadzenie z nich wniosku niewynikającego, iż przyczyną niezdolności do pracy ubezpieczonego w okresie od 19.04.2012 r. do 15.10.2012 r. był wyłącznie stan chorobowy ubezpieczonego, co w konsekwencji doprowadziło do sformułowania błędnego wniosku o braku istnienia przyczyny zewnętrznej.

Podnosząc te zarzuty wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez zmianę skarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 czerwca 2012 r. nr (...)- (...) i przyznanie ubezpieczonemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100 % podstawy wymiaru za okres od 19.04.2012 r. do 15.10.2012 r. – po przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania dowodowego. Wnosił również o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego neurologa.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja jest niezasadna i jako taka na uwzględnienie nie zasługuje.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń i wydał trafne, odpowiadające prawu rozstrzygnięcie. Logicznie uzasadnił swoje stanowisko. Sąd Okręgowy w całej rozciągłości podziela zarówno ustalenia faktyczne, jak i ocenę prawną Sądu I instancji, zatem nie zachodzi konieczność ich powtarzania (por. wyrok Sądu Najwyższego z 08.10.1998r. IICKN 923/97, OSNC 1999/3/60). Odnosząc się do zarzutów apelacji podnieść należy, że w żaden sposób nie podważają one prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu I instancji. Sąd Rejonowy dokonał wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego oceniając wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania zgodnie z art. 233 par.1 kpc. Ustalenia Sądu Rejonowego zostały potwierdzone dowodem z uzupełniającej opinii biegłego neurologa J. G. (k.132). Z opinii tej wynika, że w dniu 13.10.2011r. doszło u P. F. do zaostrzenia istniejącego wcześniej procesu chorobowego. Do zaostrzenia takiego mogłoby dojść również w sytuacji, gdyby ubezpieczony nie doznał urazu. Sąd podzielił opinię biegłego w całej rozciągłości.

Schorzenie powodujące u ubezpieczonego niezdolność do pracy nie spełnia warunków określonych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) ze względu na brak przyczyny zewnętrznej.

Z tych względów i na mocy powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie art.385 KPC Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.