Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

Sędzia SO Dariusz Półtorak

Sędziowie:

SR (del.) Paweł Mądry (spr.)

SO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sąd. Agata Polkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 295/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 17 lutego 2022 roku w sprawie II K 316/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

----------------

-----------------------------------

-------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----------------

-----------------------------------

-------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

naruszenie przepisów postępowania, które mogły mieć wpływ na treść orzeczenia, w postaci:

1) art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie wadliwej oceny dowodów zgromadzonych w sprawie, co odnosi się do:

a) zapisu nagrania z płyty CD oraz protokołu odtworzenia utrwalonych zapisów przez wyciągnięcie z dowodu wniosku ponad jego osnowę, a w szczególności uznanie, iż słowa J. W. /... ale ty mnie nie pchaj.../ były skierowane do pokrzywdzonej, co w żaden sposób z dowodu tego nie wynika i jest sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, uznanym przez Sąd za wiarygodny, w tym m. in. z zeznaniami H. W., który zeznał, że J. W. i A. W. przepychali się w celu wejścia do ich pomieszczeń.

b) wyjaśnień oskarżonych J. W. i A. W. w zakresie w jakim nie przyznawali się do winy przez niezasadne obdarzenie wiarą w sytuacji gdy oskarżeni realizowali jedynie przyjętą linię obrony, a ich wyjaśnienia były ukierunkowane na osiągniecie korzyści procesowej.

c) zeznań W. W. (1), w odniesieniu do których zachodzi wątpliwość w jakim zakresie uznane zostały przez Sąd za wiarygodne, a przez to zdatne do czynienia na ich podstawie ustaleń faktycznych wobec omówienia ich wraz z dowodami stanowiącymi podstawę ustaleń faktycznych przy jednoczesnym wyraźnym eksponowaniu ich sprzeczności z innymi uznanymi za wiarygodne dowodami.

2) art. 5 § 2 kpk przez niezasadne przyjęcie, iż w sprawie pozostaje niedająca się usunąć wątpliwość, w sytuacji gdy wątpliwość ta podlega usunięciu, w ramach swobodnej oceny dowodów tj. oceny zgodnej z zasadami logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego lub nauki.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- Sąd Okręgowy po zapoznaniu się z aktami przedmiotowej sprawy, w tym z treścią pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku uznał, iż Sąd Rejonowy prawidłowo dokonał oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, przy uwzględnieniu zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, w granicach prawa do swobodnej ich oceny wyznaczonych przez art. 7 kpk., zaś argumenty sformułowane w apelacji nie są na tyle skuteczne, ażeby mogły podważyć słuszność zapadłego rozstrzygnięcia.

- stwierdzić należy, że rolą sądu odwoławczego nie jest powtórne dokonywanie drobiazgowej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, gdyż takowa ocena została dokonana przez sąd meriti z uwzględnieniem art. 7 kpk. Z rozważań Sądu Rejonowego, znajdujących całkowite uznanie Sądu Okręgowego wynika, że w sprawie wyłoniły się dwie sprzeczne względem siebie wersje zdarzenia z dnia 31 października 2018 roku, a mianowicie, że doszło do naruszenia nietykalności cielesnej J. W. przez K. W. i przeciwnie, że nie doszło do takiego zdarzenia. Za pierwszą wersją przemawiały wyjaśnienia oskarżonych, zeznania świadka W. W. (1) i protokoły odtworzenia utrwalonych zapisów nagrań, z kolei za drugą zeznania K. W., H. W. i funkcjonariuszy Policji przeprowadzających interwencję. Należy podkreślić, że funkcjonariusze Policji ze względu na upływ czasu, w zasadzie nie pamiętali szczegółów interwencji z dnia 31 października 2018 roku, w tym w szczególności nie pamiętali, ażeby pomiędzy stronami doszło do jakichkolwiek przepychanek. Materiał dowodowy, jakim dysponował Sąd Rejonowy głównie opierał się na osobowych źródłach dowodowych, a w tle jawił się silny konflikt majątkowy. W takim przypadku powinno się szukać potwierdzenia stawianych przez strony tez w nieosobowych źródłach dowodowych i to Sąd Rejonowy uczynił. Jednakże pomimo, iż Sąd Rejonowy dysponował dwoma wersjami protokołów odtworzenia utrwalonych zapisów nagrania, zabezpieczonego od J. W. w toku postępowania przygotowawczego, w tym nagraniem po poprawieniu wyrazistości i zrozumiałości mowy, nie sposób było jednoznacznie stwierdzić przebiegu ww. zdarzenia. Sąd Okręgowy nie podziela natomiast tezy obrońcy, iż słowa cytowane w zarzucie zostały skierowane do A. W.. Sprzeczne z zasadami rozumowania i doświadczeniem życiowym jest stwierdzenie obrońcy, że oskarżeni przepychali się wzajemnie w drzwiach do pomieszczeń zajmowanych przez małżeństwo W.. Nadto z końcowych fragmentów zarejestrowanego nagrania wynika wprost, że J. W. żaliła się jednemu z funkcjonariuszy Policji mówiąc: „ przy panu mnie zaatakowała” (k. 46) mając na myśli K. W.. Z nagrania zawartego w czwartym pliku (wg numeracji protokołu oględzin) wynika także, że A. W. relacjonując przebieg interwencji przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Policji stwierdził, że „ jeszcze przy nich siostrę pchną, ona pchnęła, nic policjanci nie zareagowali” (k. 129v). W ocenie Sądu Okręgowego, zapis tych rozmów wskazuje wprost, że J. W. mówiła wprost o naruszeniu jej nietykalności cielesnej przez K. W., zaś okoliczność (bez względu na to, czy policjanci to zdarzenie zaobserwowali) nie została przez nich odnotowana w służbowych notatnikach. Nadto zarejestrowana wypowiedź A. W. wskazuje wprost, że oskarżony był od początku przekonany o tym, że doszło do naruszenia nietykalności cielesnej jego siostry J..

- z tych też względów decyzja Sądu Rejonowego o uniewinnieniu oskarżonej J. W. znajduje pełne uznanie Sądu Okręgowego. Pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie wskazuje, aby ocena dowodów była dowolna, zupełnie oderwana od okoliczności sprawy. Sąd Rejonowy w sposób szczegółowy wyjaśnił z jakich powodów uznał dane dowody za wiarygodne, przy czym do relacji obu stron postępowania podchodził z dużą dozą ostrożności i krytycyzmu, z uwagi na występujący pomiędzy stronami silny konflikt majątkowy. Reasumując, zgłoszony zarzut naruszenia art. 7 kpk okazał się nietrafny, bowiem Sąd Rejonowy dokonał swobodnej oceny nagrania z płyty CD i protokołów odtworzenia utrwalonych zapisów, wyjaśnień oskarżonych J. W. i A. W., zeznań W. W. (1) z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. W okolicznościach przedstawionych powyżej, przy braku możliwości dowodowych w celu wyeliminowania zaistniałych wątpliwości w sprawie i weryfikacji prawdziwości wersji zdarzeń, należało rozstrzygnąć je na korzyść oskarżonych. W taki sposób procedował Sąd I instancji, a zatem w świetle okoliczności zaistniałych w sprawie nie ma żadnych powodów, aby wydać orzeczenie kasatoryjne. De facto to właśnie przyjęcie wersji mniej korzystnej dla oskarżonej przez Sąd Rejonowy oznaczałoby naruszenie art. 5 § 2 kpk.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tej części do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Łukowie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niezasadności podniesionych zarzutów wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 17 lutego 2022 r., sygn. akt II K 316/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

niezasadność zarzutu, wywiedzionego przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, przy jednoczesnym braku okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, warunkowały konieczność utrzymania w mocy zaskarżonego orzeczenia.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

apelacja pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej okazała się w całości bezzasadna, zatem na podstawie art. 636 § 1 kpk, art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca
1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r.
w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa
w postępowaniu karnym (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 663), przy braku okoliczności
z art. 624 § 1 kpk, zasądzono od oskarżycielki posiłkowej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 260 zł (240 zł + 20 zł) tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uniewinnienie oskarżonej J. W.
od czynu z pkt I aktu oskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana