Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2015r. w S.

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 listopada 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. P. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 2 września 2014r. do 30 czerwca 2015r.

Sygn. akt IV U 8/15

UZASADNIENIE

Decyzja z dnia 14.11.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy A. P. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożył A. P., który wnosił o jej zmianę i przyznanie mu prawa do wnioskowanego świadczenia. Odwołujący się przedstawił argumentację, że stan schorzeń kardiologicznych, a także stan nerwów pośrodkowych i łokciowych uniemożliwiają mu wykonywanie pracy zarobkowej.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany oddział ZUS wnosi o jego oddalenie, stwierdzając, że ubezpieczony nie spełnia jednego z warunków nabycia prawa do renty wymienionego w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440), tj. brak u niego niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. P., urodzony (...), był uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego przyznanego mu do dnia 1.09.2014 roku. Przed upływem terminu zakończenia pobierania tego świadczenia złożył on wniosek do pozwanego ZUS o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W toku postępowania orzeczniczego A. P. został przebadany przez komisje lekarską ZUS, która rozpoznała u niego następujące schorzenia: nadciśnienie tętnicze kontrolowane lekami, nadkomorowe zaburzenia rytmu w wywiadach, zaburzenia gospodarki lipidowej, otyłość, przerost gruczołu krokowego, przebyte leczenie operacyjne perforującego owrzodzenia żołądka i przepuklinę kresy białej w bliźnie pooperacyjnej (k. 51 a.l.). Zdaniem komisji lekarskiej ZUS aktualne zaawansowanie schorzeń nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu dającym podstawy do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 14.11.2014 r. (k. 20 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza kardiologa. Biegły po przebadaniu ubezpieczonego oraz po zaznajomieniu się z dokumentacja lekarską z jego dotychczasowego leczenia rozpoznał następujące schorzenia: przewlekłą niewydolność serca NYHA II, nadciśnienie tętnicze z zajęciem serca, podejrzenie choroby wieńcowej, napadowe zaburzenia rytmu serca, nawracające zasłabnięcia do dalszej diagnostyki, otyłość, podejrzenie miażdżycy zarostowej tt, kończyn dolnych i zaburzenia gospodarki lipidowej (k. 9 a.s.). Biegły uznał, iż opiniowany jest okresowo częściowo niezdolny do pracy od dnia 2.09.2014 r. do 30.06.2015 r. W uzasadnieniu opinii biegły szczegółowo wskazał, jakie czynniki wpłynęły na jego ocenę stanu kardiologicznego ubezpieczonego. Podkreślił, iż po odbyciu rehabilitacji leczniczej u A. P. stwierdzono jeszcze niższą tolerancję wysiłku niż we wcześniejszym badaniu. Ponadto biegły wskazał, iż istnieje potrzeba dalszej diagnostyki ubezpieczonego pod kątem nawracających zasłabnięć i konsultacji chirurga naczyniowego.

Na rozprawie zarówno ubezpieczony, jak i pełnomocnik organu rentowego nie wnosili zastrzeżeń do opinii biegłego( k. 17 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego, opinia biegłego lekarza kardiologa jest obiektywna i miarodajna, albowiem biegły szczegółowo opisał schorzenia wnioskodawcy i przekonująco wskazał dlaczego ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Uzasadnienie opinii jest wyczerpujące.

W związku z tym Sąd na podstawie tej opinii ustalił, iż wnioskodawca jest okresowo częściowo niezdolny do pracy począwszy od następnego dnia po zakończeniu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego do dnia 30.06.2015 r. Spełnił zatem przesłankę z art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3 ustawy o fus. Nie budzi wątpliwości, iż A. P. spełnia również pozostałe przesłanki do nabycia prawa do renty określone w art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy emerytalno-rentowej.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do wnioskowanego świadczenia.