Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014r. w S.

odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 lutego 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 377/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17. 12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych rozpoznając wniosek ubezpieczonej z dnia 16 stycznia 2014 r. przyznał ubezpieczonej J. M. emeryturę od 01 stycznia 2014 r., którą obliczył na podstawie art. 26 w/w ustawy na kwotę 1895,55 zł i wobec tego, że emerytura ustalona niniejszą decyzją była dla ubezpieczonej świadczeniem mniej korzystnym od emerytury ustalonej na podstawie art. 53 ustawy, organ rentowy podjął wypłatę świadczenie przyznanego decyzją z dnia 13 listopada 2008 r. w kwocie 2254,05 zł.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona J. M. oświadczając, że nie zgadza się z decyzją z dnia 7 lutego 2014 r. Wniosła o przeliczeniem jej emerytury według zasad obowiązujących przed 1 stycznia 2013 r. wskazując, że nie zgadza się z potrąceniem z konta emeryta wypłaconej jej emerytury wcześniejszej (k.3-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.1-2).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. M. na podstawie decyzji (...) Oddział w S. z dnia 29 sierpnia 2008 r. nabyła prawo do emerytury od dnia 29 sierpnia 2008 r., tj. od nabycia uprawnień do emerytury. Wysokość emerytury została ustalona przez organ rentowy na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (decyzja z dn. 29.08.2008 r. k. 21-24 akt emerytalnych za wnioskiem z dn. 20.08.2008 r.).

Dnia 16 stycznia 2014 r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym (wniosek k.1-2 akt emerytalnych).

Organ rentowy z urzędu decyzją z dnia 31 stycznia 2014 r. ponownie ustalił ubezpieczonej wysokość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999 r. w wysokości 157 792,91 zł (decyzja z dn. 31.01.2014 r. k. 14 za wnioskiem z 23.05.2003 r. akt organu rentowego).

Decyzją z dnia 7 lutego 2014 r. organ rentowy po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej J. M. przyznał wymienionej prawo do emerytury od dnia 01 stycznia 2014 r. na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Do obliczenia emerytury organ rentowy przyjął kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne w kwocie 112595,82 zł oraz kapitału początkowego w kwocie 493966,87 zł, z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano emeryturę. Od tak ustalonej podstawy obliczenia emerytury organ rentowy odjął kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych przez ubezpieczoną emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 128314,54 zł. Powstałą w wyniku odjęcia niniejszej kwoty - kwotę podzielił przez 252,30 miesięcy stanowiących średnie trwanie życia, co dało kwotę 1895,55 zł emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Ze względu na to, że wysokość emerytury ustalonej na podstawie art. 26 w/w ustawy jest świadczeniem mniej korzystnym dla ubezpieczonej niż emerytura przyznana ubezpieczonej dotychczas obliczona na podstawie art. 53 ust. 1 wskazanej ustawy, organ rentowy podjął wypłatę świadczenia przyznanego decyzją z dnia 13 listopada 2008 r. (decyzja z dn. 07.02.2014 r. k. 6 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. M. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie. Spór w przedmiotowej sprawie dotyczy kwestii prawnych tj. rozstrzygnięcia czy do ubezpieczonej ur. (...), która nabyła prawo do wcześniejszej emerytury ma zastosowanie przepis art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przewiduje różne zasady przechodzenia na emerytury i różne sposoby obliczania wysokości świadczeń, w zależności od wieku ubezpieczonych.

Ubezpieczona urodziła się (...) a zatem do ustalenia uprawnień i wysokości jej emerytury ma zastosowanie dział II rozdział 1 ustawy zatytułowany: "Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r.". Stąd też do ustalenia uprawnień i wysokości emerytury skarżącej mają zastosowanie przepisy art. 24-26 tej ustawy, zawarte w powołanym rozdziale. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184. Zastrzeżenia te dotyczą możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę, o ile spełnione są warunki w powołanych przepisach. J. M. skorzystała z możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę na podstawie art. 46 ustawy. Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 (to jest na warunkach przewidzianych dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.), przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełnią warunki tam określone do 31 grudnia 2008 r. Skarżąca spełniła przesłanki do nabycia emerytury z art. 46 do 31 grudnia 2008 r. i dlatego przyznano jej emeryturę od dnia 29 sierpnia 2008 r., obliczając jej wysokość zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy, co wynika z decyzji organu rentowego z dnia 29.08.2008 r. (k.21-24 akt emerytalnych) i z decyzji z dn. 13.11.2008 r. (k. 36-38 akt emerytalnych).

Zgodnie z art. 24 ust. 1a pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu

(...) powszechny wiek emerytalny dla kobiet urodzonych od dnia 1 lipca 1953 r. do dnia 30 września 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 3 miesiące. Ubezpieczona zatem powszechny wiek emerytalny osiągnęła z dniem (...)r. i dnia 16 stycznia 2014 r. złożyła wniosek o przyznanie emerytury w powszechnym wieku emerytalnym. Emeryturę dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. oblicza się na podstawie art. 25-26 ustawy emerytalnej. Zgodnie z art. 25 ust. 1 tej ustawy podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175. Zgodnie zaś z art. 25 ust. 1 b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę na podstawie przepisów art. 26b, 46, 50, 50a, 50e, 184 lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm.), podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wobec powyższego zasadnie organ rentowy stosując obowiązujące przepisy w dacie złożenia przez ubezpieczoną wniosku o emeryturę od sumy kwot zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne i kapitału początkowego odjął sumę kwot pobranych przez ubezpieczoną emerytur w związku z pobieraniem przez nią emerytury wcześniejszej od 29.08.2008 r. w łącznej kwocie 128 314,54 zł brutto. Ubezpieczona prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym nabyła z dniem 29 listopada 2013 r., złożyła wniosek 16.01.2014 r., wobec czego ma do obliczenia wysokości przysługującej jej emerytury zastosowanie przepis art. 25 ust. 1 b obowiązujący od 1 stycznia 2013 r.

Następnie organ rentowy na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS podstawę obliczenia emerytury ustalonej na podstawie art. 25 podzielił przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, w przypadku ubezpieczonej jest to 252,30 miesięcy. Wobec powyższego organ rentowy prawidłowo zastosował przepis art. 25 ust. 1 b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a tym samym zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa.

Podsumowując Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołania i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.