Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 536/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2016-12-19

Sygn. akt IV U 536/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2016 r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 czerwca 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu J. K. przysługuje prawo do emerytury od 1 maja 2016 roku.

Sygn. akt IV U 536/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 czerwca 2016r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r. poz. 748 ze zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), odmówił J. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (decyzja z 8.06.2016r., k. 36 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony J. K., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony wniósł o zaliczenie do stażu pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. od 7 maja 1979r. do 31 stycznia 1988r., w PPHU (...) od 5 czerwca 1992r. do 31 sierpnia 1998r. oraz w PPHU (...) F. W. od 1 września 1998r. do 31 grudnia 1998r. (odwołanie, k. 1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 3-5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. K. w dniu (...) ukończył 60 lat. W dniu 12 maja 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury.

Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 1 stycznia 1999r. staż ubezpieczeniowy po uzupełnieniu pracą w gospodarstwie rolnym w łącznym wymiarze 25 lat. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono żadnego okresu zatrudnienia wnioskodawcy, bowiem zeznania świadków w postępowaniu przed organem rentowym nie stanowią środka dowodowego na potwierdzenie okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a ubezpieczony nie posiadał świadectw wykonywania pracy w takich warunkach. Zaskarżoną decyzją z dnia 8 czerwca 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury, gdyż na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (decyzja z 8.06.2016r., k. 36 akt emerytalnych).

Ubezpieczony J. K. był zatrudniony w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. w okresie od 7 maja 1979r. do 31 stycznia 1988r., tj. przez 8 lat, 8 miesięcy i 25 dni. We wskazanym zakładzie początkowo przez 1,5 miesiąca wykonywał pracę mechanika napraw pojazdów samochodowych w kanale remontowym. Następnie przez 8 miesięcy był kierowcą samochodu i rozwoził wówczas towary po sklepach. W tym okresie pracę kierowcy łączył z pracą konwojenta, za którą otrzymywał dodatkowe wynagrodzenie. Pracę konwojenta wykonywał w ramach godzin pracy wtedy, gdy zachodziła taka potrzeba, co w ciągu tych 8 miesięcy zdarzyło się kilkanaście razy. Po w/w okresie ubezpieczony wykonywał wyłącznie pracę kierowcy samochodu ciężarowego marki S. o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, rozwożąc materiały z wagonów kolejowych po GS-ach na obszarze powiatu (...) (świadectwo pracy z 29.01.1988r. i zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, k. 5-6v akt emerytalnych za wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego; zeznania ubezpieczonego, k. 28-29 akt sprawy; zeznania świadków S. C. i K. G., k. 26v-27 akt sprawy).

W okresie od 1 lutego 1988r. do 30 września 1989r., tj. przez 1 rok i 8 miesięcy, J. K. był zatrudniony w Gminnym Zespole (...) w S. jako kierowca autobusu szkolnego o liczbie miejsc powyżej 30 (świadectwo pracy z 2.09.1995r., k. 7 akt emerytalnych za wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego; duplikat świadectwa pracy z 16.03.2016r. w aktach osobowych; zeznania ubezpieczonego, k. 28-29 akt sprawy).

Ubezpieczony od 5 czerwca 1992r. do 31 sierpnia 1998r. (6 lat, 2 miesiące i 26 dni) był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcji Handlu i Usług (...) M. W. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Następnie taką samą pracę wykonywał w Przedsiębiorstwie Produkcji Handlu i Usług (...) F. W. w okresie od 1 września 1998r. do 30 kwietnia 1999r. Pracę kierowcy samochodu ciężarowego w w/w zakładach świadczył stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, innych prac wówczas nie wykonując. Oba powyższe przedsiębiorstwa zajmowały się składowaniem, handlem i transportem nawozów, węgla, cementu i wapna (świadectwa pracy, k. 11 i 13 akt organu rentowego za wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego; dokumenty zgromadzone w aktach osobowych ubezpieczonego; zeznania świadków: R. S., F. W. i M. W., k. 27-28 akt sprawy; zeznania ubezpieczonego, k. 28-29 akt sprawy).

J. K. prawo jazdy kategorii C uzyskał w dniu 2 maja 1978r., CE również 2 maja 1978r., D i DE dnia 7 stycznia 1983r. (okoliczność bezsporna; protokół rozprawy, k. 29 akt sprawy)

Ubezpieczony jako członek otwartego funduszu emerytalnego złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (okoliczność bezsporna, nadto: wniosek zawarty we wniosku o emeryturę, k. 2 akt emerytalnych; zeznania ubezpieczonego, k. 29 akt sprawy).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach organu rentowego oraz aktach osobowych ubezpieczonego za okres zatrudnienia w Gminnym Zespole (...) w S., PPHU (...) M. W. oraz PPHU (...) F. W., jak również na podstawie zeznań świadków S. C. i K. G. (k. 26v-27 akt sprawy), będących pracownikami Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. w okresie zatrudnienia ubezpieczonego, zeznań świadka R. S. (k. 27-28v akt sprawy) – ówczesnego pracownika PPHU (...) M. W. i PPHU (...) F. W., zeznań świadków F. W. i M. W. (k. 27v-28 akt sprawy) – poprzednich pracodawców wnioskodawcy, a także zeznań ubezpieczonego J. K. (k. 28-29 akt sprawy), które oceniono jako w całości wiarygodne. Sąd pominął dowód z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego za okres jego zatrudnienia w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. z uwagi na nieodnalezienie tych akt.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. K. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 j.t.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r., osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl powołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art. 27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Poza sporem pozostawało, że wnioskodawca osiągnął wymagany ustawą wiek w dniu 5 stycznia 2016r., spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy, wykazując 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych uzupełnionych okresem pracy w gospodarstwie rolnym, a jako członek OFE złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ubezpieczony wnosił o zaliczenie do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. od 7 maja 1979r. do 31 stycznia 1988r., w PPHU (...) M. W. od 5 czerwca 1992r. do 31 sierpnia 1998r. oraz w PPHU (...) F. W.. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, w postaci dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego oraz spójnych i wiarygodnych zeznań świadków S. C. i K. G., jak również zeznań ubezpieczonego, Sąd ustalił, że na początku zatrudnienia w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. ubezpieczony pracował jako mechanik pojazdów samochodowych, wykonując czynności naprawcze w kanałach remontowych, następnie przez 8 miesięcy był kierowcą samochodu, którym rozwoził towary po sklepach, i jednocześnie w razie potrzeby był konwojentem, zaś po tych 8 miesiącach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wyłącznie obowiązki kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, przewożąc materiały z wagonów kolejowych do GS-ów na obszarze powiatu (...). Na powyższe okoliczności zwrócił uwagę sam ubezpieczony, wyjaśniając, że czynności konwojenta w ciągu w/w 8 miesięcy zrealizował kilkanaście razy, były one wykonywane w ramach godzin pracy oraz dodatkowo płatne. Zdaniem Sądu okres zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni (...) w S. Oddział w W. od 7 maja 1979r. do 31 stycznia 1988r. (8 lat, 8 miesięcy i 25 dni) podlega zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach, jednak z wyłączeniem 8 miesięcy świadczenia jednocześnie pracy kierowcy i konwojenta, gdyż nie można uznać, by wówczas J. K. wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Aby można było zaliczyć pracę kierowcy samochodu ciężarowego do pracy w szczególnych warunkach, to nie może być ona w ramach godzin pracy łączona z inną pracą, która w takich warunkach nie była wykonywana. Cały okres zatrudnienia wnioskodawcy w PPHU (...) M. W. od 5 czerwca 1992r. do 31 sierpnia 1998r. (6 lat, 2 miesiące i 26 dni) oraz w PPHU (...) F. W. od 1 września 1998r. do 31 grudnia 1998r. (4 miesiące) podlegał uwzględnieniu jako praca w szczególnych warunkach. Nie budzi wątpliwości, że w w/w zakładach pracy J. K. wykonywał wyłącznie obowiązki kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, co wynika wprost z dokumentów pracowniczych i spójnych zeznań świadków, w tym M. W. i F. W., którzy byli pracodawcami ubezpieczonego. Dodatkowo na podstawie dokumentów znajdujących się w uzyskanych przez Sąd aktach osobowych ustalono, że w okresie od 1 lutego 1988r. do 30 września 1989r. (1 rok i 8 miesięcy) wnioskodawca świadczył pracę kierowcy autobusu szkolnego, będąc zatrudnionym w Gminnym Zespole (...) w S.. Powyżej wymienione okresy zatrudnienia ubezpieczonego podlegały zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach, gdyż odpowiadają rodzajowo pracom określonym w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w którym w wykazie A Dziale XIV poz. 16 wskazano prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych, zaś w wykazie A Dziale VIII pod poz. 2 ujęto prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz kierowców autobusów o liczbie miejsc powyżej 15. Tym samym wszystkie uwzględnione okresy zatrudnienia ubezpieczonego na stanowiskach mechanika napraw pojazdów samochodowych, kierowcy samochodów ciężarowych oraz autobusu szkolnego na dzień 1 stycznia 1999r. dają ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Całokształt okoliczności niniejszej sprawy pozwolił zatem uznać, że J. K. w momencie złożenia wniosku o emeryturę spełniał wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do tego świadczenia określone w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 maja 2016r., tj. od miesiąca złożenia wniosku o emeryturę.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Żuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Elżbieta Wojtczuk
Data wytworzenia informacji: