Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 8 kwietnia 2013 r. (Nr (...))

w sprawie J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca J. C. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 5 sierpnia 2013 roku do 30 listopada 2013 roku.

Sygn. akt: IV U 538/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 8 kwietnia 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych od 1 kwietnia 2013r. odmówił J. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. C. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że w dniu 1 sierpnia 2013r. będzie miał operację na nerw łokciowy i proces leczenia trwa (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 2 kwietnia 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych okoliczności faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. C. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 marca 2013r. (decyzja o ponownym ustaleniu renty z 2 października 2012r. - aktach rentowych). W dniu 14 lutego 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek z 14 lutego 2013r. - w aktach rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 14 marca 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 14 marca 2013r. - w aktach rentowych).

Na skutek wniesienia przez ubezpieczonego sprzeciwu od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 2 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 2 kwietnia 2013r. - w aktach rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 8 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 8 kwietnia 2013r. - w aktach rentowych).

Biegli lekarze o specjalizacjach ortopeda i neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego w przebiegu zmian dyskopatyczno-zwyrodnieniowych, bez zespołu korzeniowego i bez ograniczenia funkcji ruchowej, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L5-S1 w 2010r. i dyskopatii C5-C6 w 2012r., zespół cieśni nerwu łokciowego lewego w okolicy łokcia, a także stan po leczeniu operacyjnym nawykowego zwichnięcia stawu barkowego prawego w 2004 i 2005r. i stwierdzili, że przedmiotowy stan nie naruszenia sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy zgodnej z jego wykształceniem i kwalifikacjami. W ocenie biegłych w okresach zaostrzeń dolegliwości bólowo-korzeniowych kręgosłupa oraz w przypadku planowanej operacji odbarczenia nerwu łokciowego lewego ubezpieczony może być leczony i rehabilitowany w ramach zasiłków chorobowych jako okresowa niezdolność do pracy (opinia biegłego ortopedy i neurologa z 25 czerwca 2013r. k.9-10 akt sprawy).

Następnie w dniu 17 lutego 2014r. dotychczasowy zespół biegłych w składzie ortopeda i neurolog wydał opinię uzupełniającą, w której podtrzymał wcześniejsza opinię i ustalenie, że ubezpieczony był wówczas zdolny do pracy zawodowej zgodnej z wykształceniem i kwalifikacjami. Jednocześnie biegli wskazali, że w związku z rozpoznanym u ubezpieczonego zespołem cieśni lewego nerwu łokciowego w dniu 5 sierpnia 2013r. przebył on leczenie operacyjne polegające na odbarczeniu i przełożeniu lewego nerwu łokciowego. W październiku 2013r. w czasie pobytu na Oddziale Rehabilitacji ubezpieczony skarżył się na bóle lewego łokcia, osłabienie siły w lewej kończynie górnej, osłabienie czucia w obrębie palca V. Biegli podnieśli, że leczenie chirurgiczne odbarczające w przypadkach zespołów uwięźnięcia nerwów obwodowych zazwyczaj przynosi poprawę kliniczną i ustąpienie dolegliwości bólowych. Okres pooperacyjny i rehabilitacyjny trwa około 3-4 miesiące i pozwala na powrót do pracy zawodowej. Dlatego biegli orzekli, że ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy zawodowej fizycznej zgodnej z kwalifikacjami od 5 sierpnia 2013r. do 30 listopada 2013r. (uzupełniająca opinia biegłego ortopedy i neurologa z 17 lutego 2014r. k.24-25 akt sprawy).

Ubezpieczony ma wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest ślusarzem. Pracował w swoim zawodzie, a ponadto jako monter okien i pracownik ochrony (okoliczności niesporne, kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.3 akt rentowych za wnioskiem o rentę z 19 lipca 2011r. k.29-29v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. C. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdoloną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje częściowa bądź też całkowita niezdolność do pracy. Sporządzone na tę okoliczność opinie (podstawowa i uzupełniająca) zespołu biegłych z zakresu ortopedii i neurologii dały podstawy do ustalenia, że w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 4 sierpnia 2013r. ubezpieczony nie był niezdolny do pracy natomiast w okresie od 5 sierpnia 2013r. do 30 listopada 2013r. w związku z przebytym zabiegiem odbarczenia i przełożenia lewego nerwu łokciowego i trwającym okresem pooperacyjnym i rehabilitacyjnym był częściowo niezdolny do pracy zawodowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

Analizując przedmiotowe opinie biegłych, w tym opinię uzupełniającą Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez specjalistów właściwych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w świetle rozpoznanych u niego schorzeń, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są spójne i logiczne oraz należycie uzasadnione, ponadto opinia uzupełniająca z 17 lutego 2014r. (k.24-25 akt sprawy) nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz regulację zawartą w art.61 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w myśl której prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy, Sąd uznał, że w sprawie zachodzą podstawy do zmiany decyzji organu rentowego. Ustalone poprzednio prawo ubezpieczonego do renty z tytułu niezdolności do pracy ustało z dniem 31 marca 2013r. z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, a ponowna częściowa niezdolność ubezpieczonego do pracy powstała w dniu 5 sierpnia 2013r., a zatem przed upływem 18 miesięcy od ustania poprzedniego prawa do renty.

Z przedstawionych względów Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 5 sierpnia 2013r. do 30 listopada 2013r.