Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 1002/15 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2016-03-22

Sygn. akt IV U 1002/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2016r. w S.

odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1002/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 23 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił S. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 25-letni okres ubezpieczenia oraz 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony okres ubezpieczenia wynosi 24 lata i 5 miesięcy, w tym 24 lata, 4 miesiące i 10 dni okresów składkowych oraz 20 dni okresów nieskładkowych (decyzja z 23 lipca 2015r. k.14 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres jego pracy w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. od 1 sierpnia 1974r. do 1 lutego 1999r., w którym pracował na stanowisku elektromontera w pełnym wymiarze czasu pracy. Do jego obowiązków na wymienionym stanowisku należało wykonywanie instalacji elektrycznych na budowach, a ramach tego przygotowanie podłoża do wykonania instalacji, położenie przewodów elektrycznych, łączenie puszek, a ponadto zakładanie osprzętu elektrycznego wewnątrz mieszkań i jego podłączenie, wykonywanie rozdzielni elektrycznych w mieszkaniach, tablic elektrycznych na klatkach schodowych w budynkach mieszkalnych, wykonywanie linii napowietrznych, wykonywanie instalacji odgromowej, sprawdzanie instalacji elektrycznej pod napięciem, usuwanie awarii w węźle betoniarskim napędzanym elektrycznie. Prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto ubezpieczony wniósł o zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 5 września 1970r. do 31 lipca 1974r. (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W wyniku rozpoznania odwołania ubezpieczonego, w dniu 11 sierpnia 2015r. organ rentowy wydał decyzję, w której ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z uwagi na brak co najmniej 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach. Jednocześnie organ rentowy zaliczył do okresu ubezpieczenia okres pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym, tak iż okres ten wyniósł 25 lat (decyzja z 11 sierpnia 2015r. k.27 akt emerytalnych).

W pozostałym zakresie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że ubezpieczony nie legitymuje się co najmniej 15-letnim okres pracy w szczególnych warunkach (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. P., urodzony w dniu (...), od 1 sierpnia 1974r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku elektromontera (umowa o pracę z 1 sierpnia 1974r. i karta obiegowa przyjęcia do pracy k.3 i 4 B akt osobowych). W dniu 26 października 1974r. ubezpieczony został powołany do obycia zasadniczej służby wojskowej i służbę tę odbywał do 5 października 1976r. Z dniem 29 października 1976r. ubezpieczony powrócił do pracy w powyższym przedsiębiorstwie na dotychczasowe stanowisko elektromontera (krata obiegowa w związku z powrotem do pracy po służbie wojskowej z 29 października 1976r. k.8B akt osobowych). Na stanowisku elektromontera określanym w dokumentacji osobowej zgromadzonej w aktach osobowych zamiennie jako elektryk ubezpieczony pracował do 31 grudnia 1998r., a także po tej dacie (angaże na stanowisku elektromontera i elektryka k.9-10, 12-18, 20, 23-41, 43-47, 49, 55 B akt osobowych). Ubezpieczony jest nadal zatrudniony w powyższym przedsiębiorstwie, przy czym obecnie jest to (...) SA w S., a ubezpieczony zatrudniony jest na stanowisku betoniarza-zbrojarza (angaż z 28 października 2005r. o powierzeniu ubezpieczonemu od 1 listopada 2005r. stanowiska betoniarza-zbrojarza k.62 akt B osobowych).

Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w S. realizowało budowy budynków mieszkalnych, głównie tzw. bloków i w mniejszym stopniu innych budynków o charakterze użyteczności publicznej. Pracując w okresie od 1 sierpnia 1984r. do 31 grudnia 1998r. w powyższym przedsiębiorstwie na stanowisku elektromontera, zamiennie określanym również jako elektryk, ubezpieczony zajmował się przede wszystkim wykonywaniem instalacji elektrycznej w nowo wybudowanych budynkach. Polegało to na tym, że w poszczególnych lokalach mieszkalnych, jeszcze w stanie surowym, przygotowywał podłoże do położenia instalacji elektrycznej, a następnie układał przewody elektryczne na ścianach, wykonywał rozdzielnie elektryczne oraz tablice licznikowe w mieszkaniach i na klatkach schodowych. Kiedy w mieszkaniach położony był już tynk ubezpieczony zakładał w nich osprzęt elektryczny. Ponadto w mniejszym stopniu ubezpieczony wykonywał inne prace – zakładał instalacje odgromowe na budynkach, brał udział w budowie linii napowietrznych niskiego napięcia, na początku danej budowy brał udział w wykonaniu przyłącza napowietrznego, które zabezpieczało prąd na budowie, usuwał ewentualne awarie w węźle betoniarskim. Ponadto ubezpieczony wykonywał remonty instalacji elektrycznych w już zamieszkałych budynkach, co polegało na wymianie przewodów i osprzętu elektrycznego. Część opisanych prac wykonywana była pod napięciem (zeznania świadków T. G. k.11 i A. P. k.11-11v akt sprawy oraz zeznania ubezpieczonego k.11v-12 i 10v akt sprawy).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.12 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. P. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek 60 lat oraz – po uzupełnieniu okresów składkowych i nieskładkowych okresem pracy w gospodarstwie rolnym - spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu pracy na stanowisku elektromontera w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. od 1 sierpnia 1974r. do 31 grudnia 1998r. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe nie dało jednakże podstaw do ustalenia, że we wskazanym okresie ubezpieczony pracował w szczególnych warunkach. Należy podkreślić, że katalog prac wykonywanych w szczególnych warunkach jest zamknięty i jest zamieszczony w załączniku do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Aby praca określonej osoby mogła być uznana za pracę w szczególnych warunkach musi odpowiadać rodzajowo pracy określonej w w/w przepisach. Zgodnie z nazwą stanowiska stosowaną przez zakład pracy zatrudniający ubezpieczonego w w/w okresie ubezpieczony pracował na stanowisku elektromontera – elektryka. W związku z tym badając, czy praca ubezpieczonego była wykonywana w szczególnych warunkach należało ustalić, czy praca ta odpowiada pracy, o której mowa w Dziale II wykazu A stanowiącego załącznik do powyższego rozporządzenia. Dział ten dotyczy pracy w energetyce i stanowi, że do pracy w szczególnych warunkach zalicza się: prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych. Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy stwierdzić należy, że praca wykonywana przez ubezpieczonego w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. poczynając od 1 sierpnia 1974r. do 31 grudnia 1998r. nie wypełnia powyższej definicji. Z ustaleń Sądu opartych o zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie oraz z zeznań samego ubezpieczonego wynika, że w przeważającej mierze praca wykonywana przez ubezpieczonego we wskazanym okresie polegała na wykonywaniu instalacji elektrycznej – do odbioru energii w nowo wybudowanych przez przedsiębiorstwo budynkach głównie mieszkalnych i w mniejszym stopniu w budynkach użyteczności publicznej. W ramach tej pracy ubezpieczony przygotowywał podłoże do położenia instalacji elektrycznej, a następnie układał przewody elektryczne na ścianach, wykonywał rozdzielnie oraz tablice licznikowe w mieszkaniach i na klatkach schodowych, a kiedy w mieszkaniach położony był już tynk ubezpieczony zakładał w tych pomieszczeniach osprzęt elektryczny. W ocenie Sądu instalacja elektryczna, która montował, ewentualnie remontował ubezpieczony w pomieszczeniach mieszkalnych lub biurowych nie była instalacją do przesyłu energii, ale do jej odbioru przez docelowych odbiorców. Instalacje elektryczne montowane i remontowane przez ubezpieczonego w budynkach mieszkalnych lub użyteczności publicznej nie mogą być również uznane za urządzenia elektroenergetyczne – do wytwarzania, przetwarzania i przesyłania energii elektrycznej. W przekonaniu Sądu część prac wykonywanych przez ubezpieczonego taka jak budowa linii napowietrznych albo przyłączy elektroenergetycznych wypełnia elementy powyższej definicji w zakresie, w jakim stanowi ona o pracach przy przesyłaniu energii elektrycznej oraz montażu urządzeń elektroenergetycznych, ale okoliczność ta jest niewystarczająca do uznania, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym stażem pracy w szczególnych warunkach. Do zaliczenia określonego zatrudnienia do stażu pracy w szczególnych warunkach konieczne jest, aby praca określonego rodzaju wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a w przypadku ubezpieczona przesłanka ta jest niewypełniona. W przeważającej bowiem mierze ubezpieczony wykonywał instalacje do odbioru energii elektrycznej w pomieszczeniach mieszkalnych lub użyteczności publicznej.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony nie spełnia przesłanki co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Żuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Antoniak
Data wytworzenia informacji: