Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1112/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał Z. S. prawo do emerytury od 1 stycznia 2013r. Decyzja ta wydana została w wyniku wykonania prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z 27 lutego 2014r. w sprawie IV U 210/13. Jednocześnie organ rentowy obliczył wysokość emerytury ubezpieczonego na podstawie art.53, art.26 i art.183 ustawy emerytalnej i ustalił, że najbardziej korzystne jest świadczenie obliczone na podstawie art.26 ustawy i w takiej wysokości podjął wypłatę świadczenia wskazując jednocześnie, że emerytura ma charaker zaliczkowy wobec konieczności wyjaśnienia nieprawidłowości na koncie ubezpieczonego. Do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1970r. do 1994r. (decyzja o przyznaniu emerytury z 26 marca 2014r. i załącznik w postaci obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury k.33-37 akt emerytalnych i i wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 27 lutego 2014r. w sprawie IV U 210/13 z odwołania ubezpieczonego o prawo do emerytury k.16 akt emerytalnych).

Po usunięciu nieprawidłowości na koncie ubezpieczonego, decyzją z 22 sierpnia 2014r. organ rentowy z urzędu przeliczył emeryturę ubezpieczonego od 1 stycznia 2013r. ,tj. od daty przyznania świadczenia. Organ rentowy ponownie obliczył wysokość emerytury na podstawie art.53, art.26 i art.183 ustawy emerytalnej i ustalił, że najbardziej korzystnym świadczeniem dla ubezpieczonego jest emerytura obliczona na podstawie art.26 ustawy emerytalnej. Tak obliczone świadczenie wynosi po waloryzacji - od 1 marca 2014r. kwotę 2 232,71 złotych miesięcznie, w sytuacji, gdy emerytura obliczona na podstawie art.53 ustawy wynosi 1 446,89 złotych, a na podstawie art.183 ustawy 1 879,88 złotych miesięcznie. Do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1970r. do 1994r. Obliczony w ten sposób wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia wyniósł 74,15% (decyzja o przeliczeniu emerytury z 22 sierpnia 2014r. k.43-44 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. S.wnosząc o jej zmianę poprzez obliczenie emerytury z 10 lat, które zostały przyjęte do wyliczenia kapitału początkowego (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa. Podniósł, że zgodnie z art.174 ust.3 ustawy emerytalnej podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18 ustawy, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999r. Natomiast do ustalenia podstawy wymiaru emerytury zgodnie z art.15 ustawy emerytalnej przyjmuje się przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub zgodnie z ust.6 ,tj. na wniosek zainteresowanego z okresu 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. S., urodzony w dniu (...), od 22 lutego 1995r. uprawniony był do renty inwalidzkiej trzeciej grupy – później do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (pierwsza decyzja z 15 marca 1995r. o przyznaniu renty k.12-13 akt rentowych i decyzja z 27 kwietnia 2000r. o przyznaniu od 1 maja 1999r. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe k.77 akt rentowych za wnioskiem z 19 stycznia 1995r.).

W dniu 22 stycznia 2013r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę z tytułu pracy w szczególnych warunkach (wniosek k.1 akt emerytalnych). Decyzją z 1 lutego 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury wskazując, że nie udowodnił, iż do 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach (decyzja z 1 lutego 2013r. o odmowie prawa do emerytury k.11 akt emerytalnych). Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższej decyzji, Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z 27 lutego 2014r. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo ubezpieczonego do emerytury od 1 stycznia 2013r. (odpis wyroku z 27 lutego 2014r. k.16 akt emerytalnych). Wobec zgłoszenia przez ubezpieczonego wniosku o emeryturę, decyzją z 31 stycznia 2013r. organ rentowy ustalił wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego na kwotę 142 930,92 złotych, przy czym do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych ,tj. od 1 stycznia 1980r. do 31 grudnia 1989r. Obliczony w ten sposób wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 112,27% (decyzja z 31 stycznia 2013r. o ustaleniu kapitału początkowego i załącznik zawierający obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru k.5-7 akt o ustalenie kapitału początkowego).

Następnie, w wykonaniu w/w wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z 27 lutego 2014r., wymienioną na wstępie decyzją z 26 marca 2014r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 1 stycznia 2013r. i obliczył jej wysokość na podstawie art.53, art.26 i art.183 ustawy emerytalnej, przy czym do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1970r. do 1994r. W taki sam sposób obliczył wysokość emerytury ubezpieczonego na podstawie art.53 w zaskarżonej decyzji z 22 sierpnia 2014r. o przeliczeniu emerytury (decyzja o przyznaniu emerytury z 26 marca 2014r. i załącznik w postaci obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury k.35-37 oraz zaskarżona decyzja z 22 sierpnia 2014r. k.43-44 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. S. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) podstawę wymiaru emerytury stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, z uwzględnieniem ustępu 6 i art.176. Przywołany ustęp 6 powyższego przepisu stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury może stanowić przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przez rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak wynika z wcześniejszych ustaleń Sądu, do ustalenia wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, co obejmowało lata na przestrzeni od 1970r. do 1994r. Obliczony w ten sposób wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 74,15% (obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury k.35 akt emerytalnych).

W odwołaniu od decyzji z 22 sierpnia 2014r. ubezpieczony wniósł o obliczenie emerytury z 10 lat kalendarzowych przyjętych do wyliczenia kapitału początkowego (odwołanie k.1), a na rozprawie sprecyzował, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury powinien być wyliczony przy przyjęciu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat ,tj. od 1980r. do 1989r. Odwołując się do zacytowanego na wstępie przepisu art.15 ust.1 ustawy emerytalnej wskazać należy, że wniosek ubezpieczonego nie mógł być uwzględniony. Jak wskazano wyżej, w myśl tego przepisu, podstawę wymiaru emerytury stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę. Ubezpieczony zgłosił wniosek o emeryturę w 2013r., a zatem 20 ostatnich lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio ten rok obejmuje lata 1992-2012. Wskazane przez ubezpieczonego 10 kolejnych lat kalendarzowych ,tj. lata 1980-1989 nie mieszczą się we wskazanym przedziale czasowym, a zatem nie jest możliwe ustalenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego przy przyjęciu wynagrodzenia za lata 1980-1989. Wskazać przy tym należy, że w przypadku kapitału początkowego ustawa nie zawiera takiego ograniczenia. W art.174 ust.3 stanowi bowiem, że podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał odwołanie ubezpieczonego za nieuzasadnione i na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie to oddalił.