Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	sekr. sądowy Monika Świątek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2017 r. w S.

odwołania R. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 4 listopada 2016 r. Nr (...)

w sprawie R. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo R. Ł. do emerytury od dnia 15 marca 2017 roku.

Sygn. akt: IV U 5/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 4 listopada 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8 poz. 43 ze zm.), odmówił R. Ł. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i nie złożył wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym – za pośrednictwem Zakładu – na dochody budżetu państwa, a także na dzień 1 stycznia 1999r. nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego 25 lat, w tym okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył R. Ł., podnosząc, że do końca 1998r. przepracował ponad 25 lat, a także posiada co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację i przepisy prawa zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. Ł. w dniu (...). ukończył 60 lat. W dniu 13 września 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. We wniosku wskazał, że jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, lecz nie wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (wniosek o emeryturę k.l-3v akt emerytalnych). Ostatecznie - po przedłożeniu przez ubezpieczonego nowych dowodów - na mocy decyzji z dnia 29 grudnia 2016r. organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 1 stycznia 1999r. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, w tym 21 lat i 16 dni okresów składkowych, 3 miesiące i 26 dni okresów nieskładkowych oraz okres uzupełniający pracy w gospodarstwie rolnym w wymiarze 3 lat, 7 miesięcy i 27 dni. Do pracy w szczególnych warunkach zaliczono okres zatrudnienia wnioskodawcy w (...) -SERWIS sp. z o.o. od 14.08.1998r. do 31.12.1998r., tj. w wymiarze 4 miesięcy i 18 dni. W dniu 15 marca 2017r. R. Ł. złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa. Po uwzględnieniu tej okoliczności decyzją z dnia 27 marca 2017r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ na dzień 1 stycznia 1999r. nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach (decyzja z dnia 04.11.2016r. k.28 akt emerytalnych; decyzja z 29.12.2016r. k.71 akt emerytalnych; wniosek z dnia 15.03.2017r. o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE; decyzja z 27.03.2017r. w aktach emerytalnych).

Ubezpieczony R. Ł. był zatrudniony w następujących zakładach pracy:

1.  w Przedsiębiorstwie (...) we W. w okresie od 24 czerwca 1977r. do 19 stycznia 1979r. (1 rok, 6 miesięcy i 26 dni) na stanowisku pomocnika maszynisty ładowarki oraz maszynisty ładowarki w pełnym wymiarze czasu pracy;

2.  w Przedsiębiorstwie (...) S.A. we W. – (...) w okresie od 9 października 1979r. do 26 kwietnia 1980r. (6 miesięcy i 17 dni) w wymiarze pełnego etatu a w okresie zatrudnienia wykonywał pracę operatora ładowarki;

3.  w Elektrociepłowni (...) w S. w okresie od 17 czerwca 1980r. do 16 sierpnia 1980r. (2 miesiące) na stanowisku operatora ładowarki w pełnym wymiarze czasu pracy;

4.  w Zakładzie (...) we W. od 1 października 1980r. do 31 października 1981r. (1 rok i 1 miesiąc) na stanowisku maszynisty ładowarki jednonaczyniowej w pełnym wymiarze czasu pracy;

5.  w Miejskim Kombinacie Budowlanym (...) w W. od 1 kwietnia 1982r. do 30 czerwca 1989r. (7 lat i 3 miesiące) na stanowisku operatora koparki-ładowarki;

6.  w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 25 lipca 1989r. do 20 lipca 1990r. (11 miesięcy i 25 dni) na stanowisku kierowcy – operatora koparki;

7.  w Przedsiębiorstwie (...) w W. od 24 lipca 1990r. do 11 czerwca 1991r. (10 miesięcy i 18 dni) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operatora ładowarki;

8.  w (...) S.A. w W. od 12 czerwca 1991r. do 30 kwietnia 1993r. (1 rok, 10 miesięcy i 19 dni) jako operator ładowarki;

9.  w (...) sp. z o.o. w Z. w okresie od 1 maja 1993r. do 2 listopada 1993r. (6 miesięcy i 2 dni) na stanowisku operatora, przy czym w okresie od 1 maja 1993r. do 30 września 1993r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy a w okresie od 1 października 1993r. do 2 listopada 1993r. w wymiarze ½ etatu;

10.  w (...) sp. z o.o. w Z. od 24 maja 1994r. do 1 sierpnia 1994r. (2 miesiące i 9 dni) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowca-operator;

11.  w (...) sp. z o.o. w W. od 2 sierpnia 1994r. do 30 czerwca 1995r. (11 miesięcy) w pełnym wymiarze czasu jako operator ładowarki-kierowca;

12.  w (...) M.” sp. z o.o. w M. w okresie od 1 lipca 1996r. do 30 września 1996r. (3 miesiące) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy – operatora ładowarki;

13.  w Rynkowym Przedsiębiorstwie (...) prowadzonym przez I. W. w okresie od 2 grudnia 1996r. do 13 sierpnia 1998r. (1 rok, 8 miesięcy i 11 dni) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operatora ładowarki jednonaczyniowej.

We wszystkich wskazanych zakładach pracy ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace maszynisty ciężkich maszyn budowlanych, realizując roboty ziemne, prace na budowach, jak również wykonywał załadunek ziemi, kruszywa, gruzu na pojazdy samochodowe. Uprawnienia do obsługi koparki nabył w 1977r. R. Ł. obsługiwał koparko-ładowarki, koparki i ładowarki kołowe.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego (w tym legitymacji ubezpieczeniowej – na k.20 akt emerytalnych, świadectw pracy znajdujących się za wnioskiem o świadczenie przedemerytalne na kartach 21-31 i 35, zaświadczenia z Rynkowego Przedsiębiorstwa (...) k.53 akt emerytalnych, zaświadczenia o zatrudnieniu w Przedsiębiorstwie (...) S.A. we W. k.69 akt emerytalnych), dokumentów zgromadzonych w pozyskanych przez Sąd aktach osobowych ubezpieczonego, a także w oparciu o wiarygodne i spójne zeznania świadków J. P., Z. K., J. S. i A. S. (k. 24-24v akt sprawy) oraz wyjaśnienia i zeznania ubezpieczonego R. Ł. (k. 23-23v i 35 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie R. Ł. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu l stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust. 1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl powołanego art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust. l pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Ostatecznie - po przedłożeniu przez ubezpieczonego stosownych dokumentów - na mocy decyzji z dnia 29 grudnia 2016r. organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy w łącznym wymiarze 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych uzupełnionych pracą w gospodarstwie rolnym. Niewątpliwie R. Ł. osiągnął wymagany wiek w dniu 25 sierpnia 2015r. Ubezpieczony jako członek otwartego funduszu emerytalnego w dniu 15 marca 2017r. złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, co skutkowało wydaniem przez ZUS kolejnej decyzji z dnia 27 marca 2017r., którą uchylono zaskarżoną decyzję z dnia 4 listopada 2016r. oraz decyzję z dnia 29 grudnia 2016r. w części dotyczącej członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym.

Do stażu pracy w szczególnych warunkach organ rentowy zaliczył okres zatrudnienia wnioskodawcy od 14 sierpnia 1998r. do 31 grudnia 1998r. w (...) -Serwis sp. z o.o. w O., tj. w wymiarze 4 miesięcy i 18 dni. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe, oparte na spójnych zeznaniach świadków, a także na zeznaniach wnioskodawcy i dokumentach zgromadzonych w aktach emerytalnych oraz pozyskanych aktach osobowych, wykazało, że R. Ł. we wszystkich wskazanych w stanie faktycznym zakładach pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę operatora ładowarki, koparki czy też koparko-ładowarki, przy czym suma w/w okresów przekracza 15 lat. Niewątpliwie jest to praca ujęta w wykazie A, dziale V poz. 3 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, tj. praca maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych. Wobec powyższego R. Ł. wykazał, iż na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się ponad 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo ubezpieczonego do emerytury od 15 marca 2017r., tj. od dnia złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Bez wątpienia dopiero w dniu złożenia w/w wniosku ubezpieczony, będący członkiem otwartego funduszu emerytalnego, spełnił wszystkie przesłanki do przyznania prawa do świadczenia emerytalnego na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku.