Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 26/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 19 listopada 2024 r. w sprawie
II K 5/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---

------------------

---------------------------------------------

-----------------------------

------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

----------------------------------------------------

--------------------------------

-------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------

---------------------------------

------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty

1.

rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec A. N. kary i środka karnego polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu zbliżania się i kontaktowania z pokrzywdzoną i niezastosowaniu w przedmiotowej sprawie przez Sąd I instancji instytucji warunkowego umorzenia postępowania, podczas gdy zachowanie oskarżonego miało charakter incydentalny, wyraźnie odbiegający od jego dotychczasowej linii życiowej, oskarżony nie był dotychczas karany, wyraził skruchę i żal, zrozumiał naganność swego postępowania, na pierwszej rozprawie w obecności świadków zdarzenia za pośrednictwem swego obrońcy przeprosił pokrzywdzonych, jego zachowanie spowodowane było splotem nieszczęśliwych wydarzeń, podczas składania wyjaśnień oskarżony oświadczył, iż na pewno nie spełniłby żadnych gróźb i ich nie wypowiadał, gdyby nie został zdenerwowany przez panią R., co uzasadnia zdaniem obrońcy przypuszczenie, iż pomimo warunkowego umorzenia postępowania i niestosowania środka karnego oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, zaś sam fakt prowadzenia przeciwko niemu postępowania karnego wpłynie pozytywnie na jego podejście do obowiązujących przepisów prawa, które to naruszenie w konsekwencji doprowadziło wydania zaskarżonego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- odnosząc się do podniesionego przez obrońcę zarzutu niewspółmierności kary należy uprzednio przypomnieć, że niewspółmierność rażąca to znaczna, zasadnicza, "bijąca w oczy" różnica między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą. Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy (wyrok SN z 21.01.2003 r., SNO 57/02, LEX nr 470261). Należy przypomnieć, że kwestionowanie rodzaju czy też wymiaru orzeczonej kary poprzez zarzut określony w art. 438 pkt 4 kpk powinno nastąpić dopiero wówczas, gdy skarżący akceptuje dokonane przez sąd ustalenia faktyczne (wyrok SA w Warszawie z 8.03.2021 r., II AKa 212/19, LEX nr 3190314);

- treść apelacji wskazuje, że skarżący nie kwestionuje stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów, a ich ocena przez Sąd I instancji spowodowała przyjęcie, że brak podstaw do warunkowego umorzenia postępowania, gdyż ich stopień był znaczny. Dotychczasowa niekaralność i ustawowe zagrożenie nie są jedynymi przesłankami do warunkowego umorzenie postępowania, a rodzaj dóbr jakie naruszył oskarżony, sposób działania, popełnienie czynów wobec funkcjonariuszy policji, które stają się zachowaniami nagminnymi przemawiały negatywnie wobec warunkowego umorzenia postępowania.

- w ocenie Sądu Okręgowego, okolicznościom wskazanym przez apelującego – przyznanie się do winy, niekaralność nie należy nadawać zbytniej wagi, bowiem ustalenia Sądu pierwszoinstancyjnego są słuszne, a podnoszone przez obrońcę okoliczności nie wpływają na treść orzeczenia jakie zapadło względem oskarżonego, albowiem nie wykazują na tyle istotnych faktów, aby wyrok zmienić w kierunku postulowanym przez skarżącego;

- w ocenie Sądu Okręgowego, wbrew odmiennym wywodom apelującego, orzeczone względem oskarżonego kary jednostkowe oraz kara łączna w żadnym razie nie noszą cech rażącej niewspółmierności, a tylko takiego rodzaju niewspółmierność mogłaby powodować wydanie orzeczenia reformatoryjnego. Nie można pominąć, że oskarżonemu wymierzono kary wolnościowe o najłagodniejszym charakterze;

- na marginesie należy odnieść się do szerszego kontekstu zachowania oskarżonego poprzedzającego popełnienie czynów. To agresywne i napastliwe zachowanie oskarżonego stanowiło podstawę podjęcia interwencji policji. Należy podkreślić, że oskarżony od początku bez powodu zachowywał się agresywnie i prowokacyjnie wobec funkcjonariuszy policji. Nie tylko znieważał jednego z nich słowami wulgarnymi, ale nadal groził pokrzywdzonej. Taka postawa oskarżonego świadczy, że oskarżony wykazuje lekceważący stosunek wobec funkcjonariuszy policji, pozwolił sobie nie tylko na kierowanie słów wulgarnych, ale również w ich obecności na groźby pozbawienia życia. Trudno więc przyjąć, że w takiej sytuacji właściwym rozstrzygnięciem było warunkowe umorzenie postępowania;

- obrońca forsował tezę, iż Sąd meriti pominął na etapie wymiaru kar jednostkowych oraz kary łącznej fakt przyznania się oskarżonego do winy oraz wyrażenia skruchy. Zdaniem tut. Sądu okoliczność te nie mogły w istotny sposób wpływać na wymiar orzekanej kary, w oderwaniu od charakteru przestępstw, których dokonał. Wyjątkowo niesłusznym byłoby, gdyby sprawca mógł się zasłaniać przed odpowiedzialnością, postawą w trakcie procesu, bez poniesienia rzetelnej odpowiedzialności za popełnione czyny. W zasadzie oskarżony został zatrzymany na gorącym uczynku popełnienia przestępstw i zgromadzone dowody jasno wskazywały na popełnienie czynów, z czego oskarżony doskonale zdawał sobie spraw. Przedmiotem niniejszego postępowania są trzy przestępstwa, zatem przekonanie obrońcy, jak można wywieść z argumentacji zawartej w treści środka odwoławczego, o pozytywnej co do niego prognozie kryminologiczno-społecznej, jest wyrazem dowolności i subiektywizmu, bowiem stan taki nie wynika z akt sprawy. Przedstawione przez skarżącego argumenty, nie były na tyle skuteczne, aby doprowadzić do zmiany represji karnej wymierzonej oskarżonemu. Chęć udzielenie pomocy matce, wyrażenie skruchy, zasługują na aprobatę Sądu Okręgowego, jednakże nie mogą stanowić o słuszności wywiedzionego zarzutu.

Konkludując, kara łączna grzywny 200 stawek po 10 zł każda stawka jest karą sprawiedliwą, która uwzględnia dyrektywy jej wymiaru, nadto spełnia ustawowe jej cele. Będzie stanowiła dla oskarżonego asumpt do przemyślenia swojego zachowania i odmiennego usystematyzowania istotnych w życiu wartości, a nadto ugruntowania właściwych i pożądanych społecznie postaw.

Odnosząc się do zarzutu związanego z orzeczeniem środka karnego to należy wskazać, że zakaz zbliżania się i zakaz kontaktowania się powinien być orzekany przede wszystkim ze względu na prewencję indywidualną. Są to środki, które mają służyć poczuciu bezpieczeństwa pokrzywdzonej, niezależnie od tego, że są dla oskarżonego pewną uciążliwością. Zakaz zbliżania się nie ma charakteru bezwzględnego w tym sensie, że nie obejmuje zbliżeń usprawiedliwionych (uzasadnionych), do których należy zaliczyć w szczególności zbliżenia związane ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej nad wspólnymi dziećmi, wynikające z sąsiedztwa, występowania w jednym postępowaniu prawnym, a w końcu – zbliżenia przypadkowe np. jak w tym przypadku w urzędzie. Sprawy urzędowe oskarżony może załatwiać z innymi pracownikami GOPS w T. i pozostawać z nimi z kontakcie, tym bardziej, że pokrzywdzona A. R. pracuje jako księgowa. W ocenie Sądu Okręgowego to właśnie orzeczone zakazy wdrożą oskarżonego do przestrzegania prawa, a postawa pokrzywdzonej w toku postępowania nie wskazuje na jej wrogie nastawienie, gdyż jak sama wskazała początkowe negatywne zachowana oskarżonego ignorowała. Dopiero nasilenie kierowanych gróźb spowodowało złożenie zawiadomienia.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego A. N. na okres próby wynoszący rok i nieorzekanie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzoną i zakazu zbliżania się do niej,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność podniesionych zarzutów warunkowała decyzję o utrzymaniu w mocy zaskarżonego wyroku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 19 listopada 2024 r. w sprawie
II K 5/24 – w zaskarżonej części

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

zarzuty apelacji obrońcy okazały się w całości bezzasadne, zaś Sąd Okręgowy nie dostrzegł, ażeby w sprawie zachodziły podstawy do zmiany wyroku na podstawie okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II., III.

- z uwagi na to, że w postępowaniu odwoławczym oskarżony miał wyznaczonego obrońcę z urzędu, a koszty obrony nie zostały uiszczone w całości ani w części, Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. 1033,20 złotych (w tym podatku VAT 193,20 zł) tytułem wynagrodzenia za obronę sprawowaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym, zgodnie ze stawką określoną w § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Ponadto, w związku z wystąpieniem przesłanek określonych w art. 624 § 1 k.p.k., mając na względzie w szczególności sytuację materialną oskarżonego, Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za II instancję ustalając, że wydatki tego postępowania ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 19 listopada 2024r. sygn. akt II K 5/24

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana