Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:		SSO Krystyna Święcicka
Sędziowie:		SSO Jerzy Kozaczuk SSO Dariusz Półtorak (spr.)
Protokolant:	st.sekr.sądowy Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Luby Fiłoc

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2015 r.

sprawy G. W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a §4 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 9 lutego 2015 r. sygn. akt II K 463/14

wyrok uchyla i sprawę G. W. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Siedlcach do ponownego rozpoznania.

II Ka 229/15

UZASADNIENIE

G. W. oskarżony był o to, że:

w dniu 19 czerwca 2014 r. w miejscowości D. gm. S. w woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,71 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej. (...), czym nie zastosował się do zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Siedlcach w dniu 30 września 2011 r. sygnatura akt II K 550/11, przy czym czynu tego dopuścił się będąc już wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości przez Sąd Rejonowy w Siedlcach w dniu 30 września 2011 r. sygnatura akt II K 550/11, tj. o czyn z art. 178a § 4 kk.

Wyrokiem zaocznym z dnia 9 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy w Siedlcach orzekł:

I.  oskarżonego G. W. uznał za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierzył oskarżonemu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 19 czerwca 2014 r.;

IV.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 448 (czterysta czterdzieści osiem) złotych tytułem wydatków postępowania, zwalniając go z obowiązku uiszczenia opłaty.

Apelację od tego wyroku wniósł oskarżony G. W. podnosząc, iż w dniu 9 lutego 2015 r., kiedy zapadał wyrok w sądzie I instancji przebywał w zakładzie karnym, dlatego nie miał możliwości stawienia się na rozprawie.

Na rozprawie odwoławczej oskarżony popierał apelację i wniósł o złagodzenie orzeczonej kary. Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok podlega uchyleniu i to niezależnie od treści wniesionej apelacji, a to z uwagi na zaistnienie bezwzględnej przesłanki odwoławczej, o jakiej mowa w art. 439 § 1 pkt 11 kpk.

Jak wynika z akt sprawy w dniu 9 lutego 2015 r., a więc w dniu kiedy odbywała się rozprawa przed sądem I instancji oskarżony G. W. przebywał w zakładzie karnym, ponieważ w dniu 31 stycznia 2015 r. rozpoczął odbywanie prawomocnie orzeczonych kar zapadłych w poprzednich sprawach (k. 91). Okoliczność ta nie była jednak znana Sądowi Rejonowemu, który zdecydował się na prowadzenie sprawy pod nieobecność oskarżonego, co skutkowało wydaniem wyroku zaocznego. W tej sytuacji uznać należało, iż nawet przy braku zaniedbań ze strony sądu I instancji zaistniała bezwzględna przesłanka z art. 439 § 1 pkt 11 kpk, albowiem Sąd nie był uprawniony do prowadzenia sprawy pod nieobecność oskarżonego, który w tym czasie pozbawiony był wolności.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd w całości przeprowadzi przewód sądowy, rozważy także czy z uwagi na aktualną treść art. 107 § 4a kk, jak i treść oraz czas i zakres wykonania kar orzeczonych poprzednimi wyrokami, właściwą będzie zaproponowana w akcie oskarżenia kwalifikacja z art. 178a § 4 kk.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 437 § 2 kpk, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.