Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 268/25 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2025-05-26

Sygn. akt II Ka 268/25

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 maja 2025r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia SO Paweł Mądry

Protokolant:

sekr. sądowy Kinga Łempicka

przy udziale prokuratora Jakuba Niedźwiedzia

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2025 r.

sprawy H. W.

oskarżonej z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 12 lutego 2025 r. sygn. akt II K 1130/23

I.  zmienia w zaskarżonej części wyrok w ten sposób, że podwyższa do 300 (trzysta) stawek dziennych karę grzywny wymierzoną oskarżonej;

II.  zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej A. K. kwotę 840 złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym;

III.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 450 złotych tytułem opłaty za obie instancje, zaś zwalnia oskarżoną od zapłaty wydatków za postępowanie odwoławcze określając, że ponosi je Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 268/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 12 lutego 2025 r. w sprawie II K 1130/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

=

---------------------

-------------------------------------------------------------

------------

------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

---------------------

-------------------------------------------------------------

------------

------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

---------------------------------

------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

---------------------------------

--------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 57b kk polegającej na jego błędnym zastosowaniu i wymierzeniu wobec oskarżonej, za przestępstwo określone w art. 288 § 1 kk popełnione w warunkach czynu ciągłego, kary grzywny w ilości 150 stawek dziennych, w sytuacji gdy zgodnie z literalnym brzmieniem art. 57b kk, skazując za przestępstwo z zastosowaniem art. 12 § 1 kk, sąd wymierza karę grzywny w wysokości nie niższej od podwójnej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo, a w przypadku zastosowania art. 37a § 1 kk dolna granica ustawowego zagrożenia wynosi 150 stawek dziennych, więc Sąd zobligowany był do orzeczenia kary grzywny w wymiarze co najmniej 300 stawek dziennych.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- apelacja prokuratora, z opisanymi poniżej zastrzeżeniami, jako zasadna zasługiwała na uwzględnienie.

- na wstępie należy zauważyć, że choć w przedmiotowej sprawie została złożona apelacja prokuratora na niekorzyść oskarżonej to granice zaskarżenia, a w związku z tym granice orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonej, zostały zakreślone treścią zarzutu apelacji prokuratora. Jak wyżej przytoczono, prokurator w swej apelacji nie kwestionował możliwość zastosowania wobec oskarżonej przepisu art. 37a § 1 kk (mimo skazania jej za czyn kwalifikowany z art. 12 § 1 kk), a jedynie domagał się dostosowania wymiaru orzeczonej kary grzywny do wysokości wynikającej z łącznego zastosowania zarówno przepisu art. 37a § 1 kk jak i art. 57b kk. Nadto, na podstawie treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku należy stwierdzić, że podobne stanowisko prezentuje Sąd Rejonowy, zaś zbyt niski wymiar orzeczonej kary grzywny uzasadnił błędnym zaniechaniem zastosowania nakazu podwyższenia dolnej granicy kary grzywny, wynikającego z art. 57b kk. Tymczasem Sąd Okręgowy w Siedlcach, w tym składzie, prezentuje niezmienne stanowisko, iż popełnienie czynu w warunkach art. 12 § 1 kk skutkuje bezwzględnym zastosowaniem przepisu art. 57b kk w sposób wynikający wprost z tego przepisu. Mianowicie z art. 57b kk wynika nakaz, aby sąd wymierzył wobec sprawcy takiego czynu „ karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo”. W sposób oczywisty za popełnienie czynu z art. 288 § 1 kk sprawcy grozi jeden rodzaj kary, tj. kara pozbawienia wolności, zatem skazanemu za czyn z art. 288 § 1 kk z zastosowaniem art. 12 § 1 kk należy wymierzyć karę pozbawienia wolności, bez możliwości zastosowania art. 37a § 1 kk. Podobne stanowisko wyrażane jest przez cześć przedstawicieli doktryny prawa karnego. W uzasadnieniu do takiego stanowiska wskazuje się, że konsekwencją popełnienia przestępstwa ciągłego (art. 12 § 1 kk) jest nadzwyczajne obostrzenie kary wprowadzone do porządku prawnego właśnie przepisem art. 57b kk. Dodatkowo zwolennicy takiej wykładni omawianych przepisów wskazują, iż znowelizowany przepis art. 37a § 1 kk określa instytucję sądowego wymiaru kary, stanowiąc jedynie narzędzie stosowane na etapie orzekania o konsekwencjach przypisanego przestępstwa in concreto. Należy jednak odnotować, że w doktrynie liczne są także głosy wskazujące na przeciwną tezę, tj. wskazujące na prawną możliwość zastosowania wobec sprawy czynu ciągłego instytucji z art. 37a § 1 kk. Jak wskazano wyżej, zarówno Sąd Rejonowy jak i prokurator opowiadają się za taką wykładnią przedmiotowych przepisów, zaś ich stanowisko nie pozostaje w sprzeczności z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, gdyż takiej linii dotychczas nie wytyczono. Z tych powodów Sąd Okręgowy ograniczony zakresem apelacji prokuratora uznał, że należy przyznać rację prokuratorowi, iż łączne zastosowanie wobec oskarżonej zarówno przepisu art. 57b kk jak i art. 37a § 1 kk powinno skutkować wymierzeniem kary grzywny w wysokości nie niższej niż 300 stawek dziennych.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie pkt I. rozstrzygnięcia poprzez orzeczenie wobec oskarżonej kary grzywny w wysokości 300 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na 15 złotych.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

zasadność zarzutu warunkowała zasadność wniosku

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

podwyższenie do 300 stawek dziennych kary grzywny wymierzonej oskarżonej

Zwięźle o powodach zmiany

powody zmiany zostały przedstawione w rubryce 3.1.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

------------------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II,

III

Sąd Okręgowy na podstawie art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk i § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej A. K. kwotę 840 złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym;

Sąd Okręgowy na podstawie art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 450 złotych tytułem opłaty za obie instancje, zaś na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżoną od zapłaty wydatków za postępowanie odwoławcze określając, że ponosi je Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

liczba stawek kary grzywny

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: