Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

sędzia SO Paweł Mądry

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 322/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

6.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 11 kwietnia 2025r. w sprawie II K 513/23

6.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

6.3.  Granice zaskarżenia

6.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

6.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

6.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

6.5.  Ustalenie faktów

6.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

--------------------

--------------------------------------------------------

-------------

---------------

6.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

P. S.

spowodowanie u pokrzywdzonej istotnego i trwałego zeszpecenia ciała

wydruk fotografii

496-497

6.6.  Ocena dowodów

6.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------

-------------------------------------------------------------

----------------------------------------------

6.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

wydruki fotografii

blizna pooperacyjna w okolicach prawego obojczyka pokrzywdzonej nie stanowi istotnego zeszpecenia ciała w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kk

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodą ocenę dowodu w postaci opinii sądowej z dnia 18 lutego 2025 roku, zeznań pokrzywdzonych M. N. (1), E. N. oraz świadka M. N. (2) przez przyjęcie, iż M. N. (1) nie doznała w rezultacie wypadku drogowego trwałego, istotnego zeszpecenie w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpk, ponieważ:

- blizna u pokrzywdzonej nie jest bezpośrednim następstwem wypadku z dnia 8 września 2023 roku, a powstała w wyniku interwencji ortopedycznej związanej z operacyjną stabilizacją złamania obojczyka prawego płytką metalową,

- blizna nie jest istotnym zeszpeceniem, ponieważ nie jest usytuowana w miejscu, w którym byłaby nieustannie widoczna, gdyż znajduje się w okolicy jej prawego obojczyka, podczas gdy:

a/ z opinii sądowej z dnia 18 lutego 2025 roku wynika, iż blizna będzie miała charakter trwały i w ocenie podpisanych może powodować u pokrzywdzonej ujemne odczucia estetycznej (str.22 opinii),

b/ z opinii sądowej z dnia 18 lutego 2025 roku wynika, iż blizna pooperacyjna znajduje się nad obojczykiem prawym o długości około 13 centymetrów i z dołączonych do opinii (str. 17 opinii) oraz przedmiotowej apelacji zdjęć wynika, że blizna jest zauważalna na tzw. pierwszy „rzut oka”, jest duża i znajduje się w wyjątkowo newralgicznym dla kobiety miejscu,

c/ z zeznań pokrzywdzonych M. N. (1), E. N. oraz świadka M. N. (2) wynika, iż blizna jest widoczna na tzw. pierwszy „rzut oka”, a pokrzywdzona wstydzi się tego uszczerbku i stara się go ukrywać,

d/ z opinii sądowej z dnia 18 lutego 2025 roku wynika, iż blizna powstawał w wyniku interwencji ortopedycznej związanej z operacyjną stabilizacją złamania obojczyka prawego płytką metalową w dniu 23 września 2023 roku, co prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż jest ona następstwem wypadku zgodnie z brzmieniem art. 177 § 2 kk, ponieważ między zachowaniem sprawcy a skutkiem (blizną) istnieje związek przyczynowy i gdyby reguły ostrożności zostały zachowane, to do wystąpienia skutku by nie doszło, tym bardziej, że zabieg został przeprowadzony prawidłowo i gdyby wypadek nie miał miejsca, to nie byłby potrzebny zabieg ratujący zdrowie pokrzywdzonej,

2. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, będącego wynikiem mającej wpływ na treść orzeczenia obrazy w/w przepisów postępowania polegającego na bezpodstawnym uznaniu, że blizna pokrzywdzonej nie jest następstwem wypadku i nie nosi ona cech istotności, podczas gdy: a/ przyjęcie, iż blizna musiałaby powstać w trakcie wypadku jest sprzeczne z zasadami logiki oraz orzecznictwem sądowym, z którego wynika, że włączenie się do łańcucha przyczyn skutku okoliczności niezależnych od woli sprawcy (w tym wypadku okolicznością taką miało być prawidłowe leczenie) nie wyklucza związku przyczynowego między zachowaniem sprawcy, a skutkiem jego czynu, skoro zachowanie takie stanowiło jeden z warunków, bez którego skutek w postaci ciężkiego uszczerbku, ogarniany przez sprawcę nieumyślnością, by nie nastąpił (np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2023 roku II KK 3 51/02),

b/ z zeznań pokrzywdzonych, świadka, opinii sądowej z dnia 18 lutego 2025 roku, dołączonych do apelacji zdjęć, jednoznacznie wynika, że blizna ma charakter istotny, ponieważ jest duża, w odsłoniętym miejscu, zauważalna na tzw. pierwszy „rzut oka” oraz szpecąca,

z ostrożności procesowej:

zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 156 § 1 pkt 2 kk poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, przy tak ustalonym faktycznie, iż blizna pokrzywdzonej nie nosi cech istotności i nie jest bezpośrednim następstwem wypadku, podczas gdy:

a/ trwały uszczerbek nie musi być spowodowany bezpośrednio wypadkiem, a wystarczy wyłącznie istnienie związku przyczynowo -skutkowego pomiędzy zachowaniem sprawcy, a obrażeniami ciała ofiary, który niewątpliwie w przedmiotowej sprawie wystąpił, bowiem gdyby nie zachowanie oskarżonej, to nie doszłoby nigdy do zabiegu pozostawiającego bliznę,

b/ blizna wcale nie musi być widoczna na tzw. pierwszy rzut oka, żeby uznać ją za istotne zeszpecenie, co finalnie doprowadziło do niezastosowania w przedmiotowej sprawie art. 177 § 2 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- mimo wielości zarzutów zawartych w apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, dla rozstrzygnięcia zasadności wniesionej apelacji niezbędne jest odniesienie się do kwestii zasadniczej, a mianowicie do rozstrzygnięcia, czy blizna pooperacyjna powstała u M. N. (1) w okolicy prawego obojczyka wywołała stan istotnego zeszpecenia ciała pokrzywdzonej w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kk. Kwestią niesporną jest bowiem to, iż przedmiotowa blizna ma charakter trwały (tak przyjął Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku powołując się w tym zakresie na opinię Zakładu Medycyny Sądowej). Ustalenie istotności ­zeszpecenia ciała jest zatem kluczowa dla rozstrzygnięcia zasadności apelacji, gdyż skutek w postaci powstania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (w tym przypadku w postaci „ trwałego i istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała”) stanowi jedno ze znamion czynu z art. 177 § 2 kk.

- Sąd Rejonowy w omawianym zakresie przeprowadził skrupulatne postępowanie dowodowe, zaś następnie obszernie w tym temacie wypowiedział się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Okręgowy podziela rozważania Sądu meriti, z których w sposób przekonywujący wynika, że o ile blizna pooperacyjna stanowi trwałe zeszpecenie ciała pokrzywdzonej, to nie jest to istotne zeszpecenie w rozumieniu przepisu art. 156 § 1 pkt 2 kk. Argumenty pełnomocnika zawarte w apelacji nie stanowią podstawy do zmiany wyroku w sposób postulowany przez skarżącego, mimo że w sprawie nie ulega wątpliwości, iż przedmiotowa blizna powoduje ujemne odczucia estetyczne pokrzywdzonej i jest widoczna na osób postronnych w sytuacji, gdy pokrzywdzona nie będzie ubrana w sposób zakrywający ramiona i dekolt. Jednakże właściwe zdefiniowanie znaczenia ustawowego sformułowania o „ istotności” zeszpecenia ciała wymaga odwołania się do innych rodzajów ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wymienionych w art. 156 § 1 kk. Jeżeli zatem uwzględni się to, że uszczerbek na zdrowiu ma charakter ciężkiego uszczerbku wówczas gdy polega m.in. na pozbawieniu człowieka jednego ze zmysłów, powstania jego ciężkiego kalectwa, wywołania ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej czy znacznej trwałej niezdolności do pracy to wówczas w sposób oczywisty nie sposób uznać, że blizna pooperacyjna widoczna dla osób postronnych jedynie w określonych warunkach, która nie spowodowała deformacji ciała pokrzywdzonej jest istotnym zeszpeceniem ciała w rozumieniu przepisu art. 156 § 1 pkt 2 kpk.

- wobec powyższego należy uznać, że nie ma w sprawie podstaw do zmiany opisu czynu w sposób postulowany w apelacji, a w konsekwencji nie ma podstaw do zmiany kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej. Z tych powodów Sąd Okręgowy odstąpił od oceny zasadności zarzutów apelacji dotyczących tego, czy powstanie przedmiotowej blizny pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z popełnieniem czynu przypisanego oskarżonej, gdyż ta okoliczność nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

1/ zmianę opisu czynu z tym dodatkowym ustaleniem odnośnie pokrzywdzonej M. N. (1), że po wygojeniu rany na klatce piersiowej pokrzywdzonej pozostał trwały skutek w postaci szpecącej, rozległej blizny biegnącej nad obojczykiem prawym o długości około 13 centymetrów, bardzo widocznej ze względu na swoje rozmiary, przebieg oraz istotne zaburzenie (deformację) naturalnej płaszczyzny okolic, przez które przebiega, które to obrażenie stanowi trwałe, istotne zeszpecenie klatki piersiowej pokrzywdzonej określone w art. 156 § 1 pkt 2 kk,

2/ zmianę kwalifikacji prawnej czynu na czyn z art. 177 § 2 kk w zb. z art. 177 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

3/ skazanie pokrzywdzonej przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk na mocy art. 177 § 2 kk na adekwatną karę,

4/ zasądzenie od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm prawem przepisanych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała brak podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

6.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

cały zaskarżony wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność zarzutów apelacji i brak okoliczności uwzględnianych przez sąd odwoławczy z urzędu skutkujących zmianą lub uchyleniem wyroku

6.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

----------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.4.1.

----------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

- apelacja pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżycielka posiłkowa w całości ponosi koszty sądowe za postępowanie odwoławcze,

- zasądzono od oskarżycielki posiłkowej na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego (20 zł) oraz opłatę (art. 13 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych: 100zł), gdyż wobec oskarżycielki posiłkowej nie zachodzą podstawy do zwolnienia jej od zapłaty kosztów sądowych w całości

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana