II Ka 337/19 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2019-08-22

Sygn. akt II Ka 337/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Anny Makarewicz-Poszytek

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2019 r.

sprawy R. Z.

oskarżonego z art. 180a kk

na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt II K 190/18

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 120 złotych kosztów postępowania odwoławczego.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 337/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 190/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--

----------

--------------------------------------------------------------

------------

--------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

-------------------------------------

------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę i mających wpływ na treść wyroku poprzez:

- niezasadne ustalenie na podstawie faktów i dowodów, że oskarżony dopuścił się czynu z winy umyślnej;

- wadliwe ustalenie, że oskarżony był świadomy konsekwencji swojego zachowania tj. zaniechania poinformowania organu administracji publicznej o zmianie adresu, co skutkowałoby dla oskarżonego ewentualną odpowiedzialnością karną z art. 180 a kpk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W przekonaniu sądu II instancji argumenty skarżącego R. Z. zawarte w apelacji pozostają niezasadne i nie mogą doprowadzić do zmiany wyroku sądu I instancji poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu. Podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, skarżący kwestionuje ustalenie, że zarzuconego mu czynu dopuścił się z winy umyślnej, oraz, że był świadomy konsekwencji prawnych swojego zachowania polegającego na zaniechaniu poinformowania organu administracji publicznej o zmianie adresu. Odnosząc się do twierdzeń skarżącego w pierwszej kolejności przypomnieć należy, że przestępstwo z art. 180 a kk popełnić można jedynie z winy umyślnej, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Zgodnie z treścią art. 9 § 1 kpk, czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi. W świetle realiów niniejszej sprawy zauważyć przede wszystkim trzeba, że zatrzymanie prawa jazdy oskarżonego w związku z przekroczeniem przez niego limitu 24 punktów karnych, miało miejsce w dniu 9 maja 2014 r., natomiast decyzja Prezydenta M. Stołecznego Warszawy o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi została wydana w dniu 13 sierpnia 2015 r. i uznana za doręczoną oskarżonemu w trybie art. 44 kpa. Faktem jest, że przepis art. 180 a kk został wprowadzony w życie ustawą z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 541 ze zm.), zatem tuż przed wydaniem przedmiotowej decyzji. Niemniej jednak okoliczność ta, w ocenie sądu odwoławczego, nie jest w stanie uwolnić oskarżonego od odpowiedzialności za przypisane mu przestępstwo. Kluczową kwestią dla oceny świadomości oskarżonego, co do możliwości popełnienia przez niego czynu zabronionego jest fakt, że fizycznego zatrzymania prawa jazdy w związku z popełnionym przez niego wykroczeniem, dokonano już w 2014 r. Pomiędzy tym zdarzeniem, a wydaniem decyzji miała miejsce zmiana stanu prawnego, o której mowa powyżej. Przedmiotem niniejszej sprawy jest natomiast zdarzenie z dnia 18 stycznia 2018 r. Niekwestionowanym pozostaje, że oskarżony z uwagi na doręczenie zastępcze o zapadłej wobec niego decyzji o cofnięciu uprawnień dowiedział się wraz z zatrzymaniem przez patrol Policji, niemniej jednak zważyć należy, że posiadał on pełną świadomość, że już w 2014 r. zatrzymano mu uprawnienia do kierowania pojazdami, a pomimo upływu znacznej ilości czasu, oskarżony nie podjął żadnych działań mających na celu wyjaśnienie tej okoliczności i ustalenie dalszego przebiegu procedur. Podkreślić przy tym należy, że R. Z. jest człowiekiem wykształconym. Z kierowanych przez niego do sądu pism i środków zaskarżenia wynika, że jest on dobrze zorientowany w zakresie obowiązujących przepisów prawnych. Powyższe przemawia za uznaniem, że z pewnością miał on świadomość, że w sytuacji, kiedy fizycznie odebrano mu prawo jazdy za niezatrzymanie się do kontroli i przez całe lata nie jest ono zwracane, to wysoce prawdopodobnym jest, że właściwy organ odebrał mu uprawnienia do prowadzenia pojazdów. Również powszechna jest wśród kierowców wiedza, że punkty karne za wykroczenia są kasowane po upływie roku, jeśli więc oskarżony nie próbował nawet odzyskać zatrzymanego dokumentu, choć jak wyjaśniał, był mu on potrzebny, wskazuje to logicznie, iż miał świadomość, że nie ma podstaw do ubiegania się o zwrot zatrzymanego dokumentu. Oskarżony musiał mieć także świadomość powszechnego obowiązku aktualizowania adresu w urzędach administracji publicznej, a także konsekwencji jego niedopełnienia. Relacja czasowa pomiędzy zatrzymaniem prawa jazdy, wydaniem decyzji o cofnięciu uprawnień, nowelizacją ustawy oraz zdarzeniem z dnia 18 stycznia 2018 r., również neguje twierdzenia oskarżonego, że nie przypuszczał, iż zachowuje się w sposób wykraczający przeciwko obowiązującym normom prawnym. Sam fakt, że oskarżonemu zatrzymano w przeszłości prawo jazdy i poruszał się bez niego, nie dążył do wyjaśnienia czy w związku z tym faktem nie cofnięto mu uprawnień, chociaż taka procedura jest przecież powszechnie znana, nie zorientował się czy na pewno takim postępowaniem nie narusza przepisów ustawy karnej, pomimo posiadania wystarczającej ilości czasu od momentu nowelizacji wskazuje, że oskarżony przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i na to się godził.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutu warunkowała bezsasadność wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

___________________________________________

Zwięźle o powodach zmiany

________________________________________

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

____________________________________

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

______________________________________

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

________________________________________________________________

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

____

Z uwagi na nieuwzględnienie apelacji oskarżonego należało obciążyć go w całości kosztami postępowania odwoławczego. Z uwagi na to zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 120 złotych tytułem kosztów postępowania odwoławczego – 100 zł opłaty (10% wymierzonej mu w I instancji grzywny) i 20 zł zryczałtowanych wydatków związanych z doręczeniami korespondencji sądowej.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Karol Troć
Data wytworzenia informacji: