Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Paweł Mądry

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 337/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 24 lutego 2025 r., sygn. akt II K 387/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

---------------------

-------------------------------------------------------------

-------------

------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

--------------------

------------------------------------------------------------

------------

------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

----------------

-----------------------------------

------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----------------

-----------------------------------

-----------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I. zarzut obrazy przepisów prawa procesowego mogącej mieć wpływ na jego treść, tj. art. 4, 5 § 2, 7, 410 oraz 424 § 1 pkt 1 kpk poprzez uchybienie zasadzie obiektywizmu procesowego, a nadto dowolną, zbyt mało wnikliwą ocenę materiału dowodowego w odniesieniu do przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego, protokołów badania trzeźwości oraz opinii biegłego z zakresu toksykologii sądowej, przeprowadzoną z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań doświadczenia życiowego w szczególności poprzez wyciągnięcie z tego materiału dowodowego wniosku, że skazany prowadził w samochód w stanie nietrzeźwości w sytuacji kiedy na podstawie tego materiału nie można określić w sposób pewny, że oskarżony kierując samochodem z miejsca zamieszkania świadka S. P. znajdował się w stanie nietrzeźwości;

II. w konsekwencji w/w zarzutu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mogący mieć wpływ na jego treść, poprzez przyjęcie, że oskarżony T. C. dopuścił się czynu z art. 178a § 1 kk, w sytuacji kiedy brak było ku temu dostatecznych podstaw dowodowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego okazały się nietrafne, co skutkowało nieuwzględnieniem wniesionej apelacji.

- Sąd Okręgowy po zapoznaniu się z aktami niniejszej sprawy, w tym treścią pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku, doszedł do wniosku, że Sąd meriti przeprowadził postępowanie w sposób właściwy, z poszanowaniem przepisów je regulujących, w tym art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk oraz art. 424 § 1 pkt 1 kpk. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w aspekcie jego wiarygodności, poddał rzetelnej, wszechstronnej, obiektywnej ocenie, co pozwoliło na ustalenie zgodnego z rzeczywistością stanu faktycznego sprawy, prowadzącego do słusznego przypisania oskarżonemu sprawstwa popełnienia czynu z art. 178a § 1 kk, a także wymierzenia współmiernej i adekwatnej do okoliczności sprawy kary i środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na najniższy przewidziany w ustawie okres 3 lat. Z kolei argumenty sformułowane w złożonej przez obrońcę apelacji mają w istocie charakter stricte polemiczny i opierają się m.in. na wybiórczej i subiektywnej ocenie zebranych dowodów, bez skutecznego wykazania nieprawidłowości rozumowania Sądu I instancji.

- za niezasadny należało uznać zarzut dokonania błędnej oceny dowodów osobowych i nieosobowych, wymienionych przez skarżącego w petitum środka odwoławczego. Obrońca stawiając go, opiera się jedynie o korzystne dla oskarżonego dowody bądź ich fragmenty, wpisujące się w przyjętą przez niego w postępowaniu sądowym linię obrony, polegającą na twierdzeniu, że oskarżony kierując samochodem z miejsca zamieszkania świadka S. P. (2) nie znajdował się w stanie nietrzeźwości, a stężenie alkoholu stwierdzone badaniem alkomatem przez interweniujących funkcjonariuszy było wynikiem spożycia alkoholu już po powrocie do domu.

- odnosząc się w pierwszej kolejności do wyjaśnień oskarżonego, należy wskazać, że wersja wydarzeń przez niego zaprezentowana, a mianowicie, że wprawił się on w stan nietrzeźwości dopiero po powrocie do domu, a co za tym idzie, w dniu 2 września 2023 roku nie prowadził pojazdu w stanie nietrzeźwości, wobec jaskrawej sprzeczności wewnętrznej jak i zewnętrznej z wiarygodnymi zeznaniami funkcjonariuszy policji, pierwszymi depozycjami świadka S. P. (2) oraz częściowo opinią biegłego z zakresu toksykologii, relacja ta słusznie została uznana za niewiarygodną.

- protokoły badań trzeźwości z dnia 2 września 2023 roku dokumentują, że podczas interwencji, zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu u oskarżonego wynosiła 0,52 ml/l zmierzające do 0,56 ml/l. Jednocześnie, w protokole zawarto oświadczenie T. C., że tego dnia o godzinie 20:00 spożywał alkohol – 4 piwa o pojemności 500 ml. W toku przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, oskarżony wyjaśnił, że po powrocie do domu wypił on około 250-300 ml alkoholu 40-procentowego, a następnie 3 piwa 5 procentowe o pojemności 500 ml. Natomiast w postępowaniu sądowym oskarżony wyjaśnił, że wypił dwa drinki na bazie whisky, lecz nie pamiętał szczegółów co do ilości wypitego piwa, ostatecznie stwierdzając, że go nie pił.

- mając powyższe na uwadze, faktem jest, że badanie alkomatem wskazywało na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu po około godzinie od powrotu oskarżonego do domu, jednak wbrew twierdzeniom skarżącego, dowód ten nie świadczy o tym, że T. C. wrócił samochodem do miejsca zamieszkania trzeźwy.

- odnosząc się do oceny dowodu z opinii biegłego toksykologa, Sąd Rejonowy słusznie przyjął, że opinia ta może być podstawą ustalenia faktów jedynie w zakresie obejmującym wyniki analizy retrospektywnej z uwzględnieniem współczynnika eliminacji godzinowej, a nie analizy prospektywnej opierającej się oświadczeniach oskarżonego co do ilości spożytego alkoholu, bowiem oświadczenia oskarżonego zostały uznane za niewiarygodne. O niewiarygodności oskarżonego świadczy fakt, iż w toku postępowania deklarowana ilość i rodzaj spożytego alkoholu był przez niego modyfikowany, co sprawia, że relacja ta jest niestabilna i nie może być podstawą wiarygodnej analizy.

- o sprawstwie oskarżonego świadczą zeznania świadka S. P. (2) w wiarygodnej ich części. Świadek ten składając zeznania po raz pierwszy w sprawie, w znacznie bliższym odstępie czasowym od inkryminowanego zdarzenia wiarygodnie i szczegółowo opisał przebieg spotkania z oskarżonym. Świadek wskazał o której godzinie T. C. do niego przyjechał, jakiego rodzaju alkohol spożywali, w jakich ilościach, a nawet co jedli oraz która była godzina, gdy oskarżony odjechał. W toku postępowania sądowego, świadek S. P. (2) poddawał swoje własne depozycje z postępowania przygotowawczego w wątpliwość, zeznając częściowo odmiennie i powołując się na niepamięć.

- zdaniem Sądu Okręgowego, ocena zeznań świadka S. P. (2) dokonana przez Sąd Rejonowy czyni zadość zasadom z art. 7 kpk, które nie wykluczają przyznania wiarygodności jedynie części depozycji danego osobowego źródła dowodowego oraz dyskwalifikacji pozostałego zakresu jego wypowiedzi, pod warunkiem, że wyprowadzone wnioskowanie, będzie uwzględniało treść dowodu, tak w aspekcie jego cech wewnętrznych, jak i w konfrontacji z treścią innych dowodów, a zarazem będzie logiczne, oparte na wiedzy i wskazaniach doświadczenia życiowego i w rezultacie zamykające pole dla ocen alternatywnych, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

- analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że nie doszło również do naruszenia art. 5 § 2 kpk. Zarzut naruszenia przepisu art. 5 § 2 kpk może być uznany za skuteczny tylko wówczas, gdy zostanie wykazane, że orzekający w sprawie Sąd rzeczywiście miał wątpliwości o takim charakterze i nie rozstrzygnął ich na korzyść oskarżonego. Należy wskazać, że wbrew twierdzeniom obrony w realiach niniejszej sprawy nie nastąpiły niedające się usunąć wątpliwości, które rozstrzygnięto na niekorzyść oskarżonego. O ich istnieniu nie przesądza zaprezentowanie przez obronę alternatywnej wersji przebiegu wydarzeń, która jednak okazała się niewiarygodna.

- niezasadny okazał się również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, który miał charakter wtórny wobec zarzutu naruszenia prawa procesowego. Tym samym niezasadność zarzutu związanego z oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego implikuje niezasadność zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Okręgowy w Siedlcach dokonując kontroli instancyjnej uznał, iż ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd I instancji są pozbawione jakiegokolwiek błędu, trafne, prawidłowe oraz mające pełne oraz logiczne oparcie w wiarygodnym materiale dowodowym, a zatem nie mogą być uznane za błędne.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie T. C. spod zarzutu art. 178a § 1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność apelacji warunkowała bezzasadność wniosku

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 380 zł tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Na sumę kosztów składa się 360 złotych opłaty od kary oraz 20 złotych ryczałtu za doręczanie pism w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana