Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

Sędzia SO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sądowy Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 351/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 03 sierpnia 2022r. sygn.. akt II K 1646/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Z pkt I-ego apelacji obrońcy

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego zarzut podniesiony w apelacji obrońcy nie jest zasadny i nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem sąd meriti przy rozpoznaniu przedmiotowej sprawy nie dopuścił się naruszenia przepisów proceduralnych, które mogłyby mieć wpływ na treść zapadłego orzeczenia.

Przede wszystkim nie można zgodzić się z twierdzeniem zawartym w apelacji jakoby M. C. (1) nie miał świadomości o zakończeniu trwania umowy leasingu, ponieważ dokument wypowiedzenia umowy nie został mu doręczony. Faktem jest, że w aktach sprawy brak jest formalnego dowodu doręczenia oskarżonemu zawartego na k. 29 oświadczenia leasingodawcy o wypowiedzeniu umowy, ale z okoliczności tej bynajmniej nie można wyciągnąć wniosku, iż oskarżony nie miał świadomości, że wypowiedzenie nie zostało dokonane. Zebrany, a dostępny w realiach niniejszej sprawy materiał dowodowy wskazuje w sposób nie pozostawiający wątpliwości, że M. C. (1) doskonale zdawał sobie sprawę z działań podjętych przez drugą stronę umowy leasingu, a podjęte przez niego działania wynikały z tej wiedzy i zmierzały do uniemożliwienia odzyskania pojazdu przez leasingodawcę.

I tak, okolicznością bezsporną jest, że oskarżony zalegał za okres kilku miesięcy ze spłatą ustalonych rat na kwotę 8577,90 zł, co było powodem wysłania do niego monitu ze strony firmy windykacyjnej reprezentującej podmiot użyczający samochód. Wezwanie do uiszczenia zaległych rat zawierało również uprzedzenie o wypowiedzeniu umowy leasingu, w razie braku ich zapłaty w zastrzeżonym terminie. Wezwanie to zostało skutecznie doręczone 16.06.2020r., o czym świadczy adnotacja z wydruku portalu Poczty Polskiej (k.26-27). Skoro nie doszło do uiszczenia tychże rat, to naturalną konsekwencją tego było rozwiązanie umowy leasingu i wynikający z tego obowiązek oskarżonego oddania przedmiotu tej umowy, a więc samochodu marki V. (...) leasingodawcy tj. (...) sp.z o.o. Z treści bowiem umowy (k. 15) wynikało, że M. C. (1) uprawniony był jedynie do korzystania z przedmiotowego pojazdu z możliwością wykupu go, już po zakończeniu leasingu. W trakcie postępowania przygotowawczego przesłuchano w charakterze świadka G. L., który jako przedstawiciel firmy windykacyjnej podejmował działania zmierzające do odzyskania auta. I tak, po wielu próbach i perturbacjach, udało się nawiązać kontakt telefoniczny z oskarżonym, który został dodatkowo tą droga poinformowany o wypowiedzeniu umowy leasingu i wezwany do zwrotu samochodu. Mając tego świadomość, M. C. (1) odmówił zwrotu auta deklarując spłatę zadłużenia, co jednak nie nastąpiło. Co więcej, w dalszym czasie kontakt z oskarżonym był jeszcze bardziej utrudniony lub wręcz niemożliwy, nie dało się ustalić miejsca lokalizacji samochodu. Oskarżony, jeżeli nawet udało się z nim nawiązać kontakt, to stosował swojego rodzaju szantaż wobec przedstawiciela firmy windykacyjnej informując go, że samochód znajduje się w Serbii (okoliczność nie została zweryfikowana na podstawie dostępnego materiału dowodowego), a w przypadku zgłoszenia sprawy organom ścigania auto pozostanie za granicami kraju. Bezskuteczność wezwań o zwrot pojazdu kierowanych do oskarżonego i jego małżonki, która również wiedziała o zaistniałej sytuacji, zmusiła osoby reprezentujące pokrzywdzonego do złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Jednak nawet organy ścigania, już po wszczęciu dochodzenia w dniu 30 lipca 2021r. , miały trudności z ustaleniem lokalizacji przedmiotowego auta, czy też komunikowaniem się z M. C. (1) i K. C. na co wskazują notatki urzędowe z kart 87, 92, 95, 96, 97. Dopiero w dniu 19.10.2021r. doszło do zatrzymania samochodu na posesji oskarżonego, ale został on wydany bez dowodu rejestracyjnego, który miał się zgubić.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, w którym wykazano, że:



oskarżony, jak i jego małżonka doskonale wiedzieli o wypowiedzeniu umowy leasingu i przyczynach jakie to spowodowały (zaleganie z ratami leasingowymi),



uporczywie, bo przez okres kilku miesięcy oskarżony nie stosował się do żądania wydania przedmiotowego samochodu twierdząc, że znajduje się poza granicami Polski,



oskarżony unikał kontaktu z organami ścigania, już w trakcie trwania postępowania przygotowawczego,

w pełni zgodzić się należy z ustaleniami sądu meriti w zakresie strony podmiotowej, tj. zamiaru, jaki towarzyszył wyżej opisanym działaniom M. C. (1). Te zachowania bowiem, trwające przecież kilkanaście miesięcy, w oczywisty sposób zmierzały do pozbawienia w sposób bezprawny uprawnionego pokrzywdzonego władztwa nad pojazdem stanowiącym przedmiot umowy leasingowej i włączenie go, i to na trwale, do majątku oskarżonego, co wyczerpało znamiona występku z art. 284 §2 kk.

Autor apelacji formułując zarzut obrazy art. 366 § 1 kpk, polegający na braku ustaleń, kto w okresie objętym zarzutem posiadał przedmiotowy samochód nie wskazał jakie ewentualnie dowody (dotychczas nie uzyskane) mogłyby wpłynąć na zakwestionowanie ustaleń faktycznych poczynionych przez sąd I instancji, które w zupełności podziela Sąd Odwoławczy, a z których to ustaleń wynika, że to M. C. (1) w okresie od 10 czerwca 2020r. do 19 października 2021r. dysponował V. (...). Dlatego również ten zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

Z uwagi na treść osobistej apelacji oskarżonego, która nie zawiera żadnego zarzutu, Sąd Okręgowy nie widzi możliwości merytorycznego się do niej ustosunkowania, a aktualnymi pozostają uwagi we wcześniejszej części uzasadnienia.

Wniosek

O zmian wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazany we wcześniejszej części uzasadnienia.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Zarzut

Z pkt II apelacji obrońcy

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uznanie zarzutu za niezasadny opiera się w głównej mierze na argumentacji przytoczonej we wcześniejszej części uzasadnienia, gdzie wykazano, że - nawet przy braku w aktach sprawy formalnego potwierdzenia doręczenia oskarżonemu wypowiedzenia umowy leasingu – M. C. (1) doskonale zdawał sobie sprawę, że faktycznie to miało miejsce, a konsekwencją tej czynności leasingodawcy był obowiązek zwrotu przedmiotu umowy. W tej sytuacji, gdy oskarżony nie zastosował się i to wielokrotnie, przez okres kilkunastu miesięcy do wezwań o zwrot pojazdu, to zasadnie sąd uznał, że musiał on być świadomy bezprawności swoich działań, (zaniechań, które, i to zarówno w zakresie strony przedmiotowej, jak i podmiotowej, wyczerpały znamiona art. 384 § 2 kk).

Wniosek

O zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazany we wcześniejszej części uzasadnienia.

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadniają:

– § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 03.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.z 2016, poz.1714);

- art. 636 § 1 kpk:

- art. 2 ust. 1 pkt. 2, art. 3 ust. 1 Ustawy z 23.06.1073r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.z 2023r. poz.123 z p.zm.).

7.  PODPIS