Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 382/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 14 marca 2024 r. w sprawie II K 668/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. S.

Oskarżony A. S. ma bardzo dobrą opinię w miejscu pracy.

Opinia o pracowniku

131

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

--------------

------------------------------------------------------------------

----------------------

-----------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Opinia o pracowniku

Dokument nadesłany przez obrońcę oskarżonego, stanowiący opinię o oskarżonym, sporządzoną przez jego kierownika w miejscu wykonywania pracy, tj. myjni samochodowej w (...) S.A. Dokument nie budził zastrzeżeń co do jego wiarygodności i został przez Sąd uwzględniony. Z dokumentu wynika, że oskarżony ma bardzo dobrą opinię w miejscu pracy. Sąd miał na względzie podawane w nim okoliczności, jednakże nadana im waga nie uzasadniała dokonania zmiany w zaskarżonym zakresie, o czym Sąd wypowiedział się szczegółowo w dalszej części uzasadnienia.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------------

--------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1. Obraza prawa materialnego, tj. art. 53 § 1, § 2 i § 2b k.k., poprzez naruszenie dyrektyw wymiaru kary przez Sąd Rejonowy w Łukowie, polegające na nienadaniu właściwego znaczenia okolicznościom łagodzącym przy wymierzaniu kary oskarżonemu A. S. w postaci zachowania się oskarżonego po popełnieniu przestępstwa, przyznania się przez niego do popełnienia zarzucanego mu czynu, braku działań mogących utrudniać prawidłowy tok postępowania, a także rodzaju i rozmiaru ujemnych następstw przestępstwa;

w konsekwencji powyższego,

2. orzeczenie wobec oskarżonego A. S. kary rażąco surowej w wymiarze jednego roku pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 15.000 zł., przy wymierzaniu których Sąd Rejonowy nie nadał właściwego znaczenia okolicznościom łagodzącym, takim jak: przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu, brak działań mogących utrudniać prawidłowy tok postępowania, a także rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, podczas gdy ich stosowne uwzględnienie skutkowałoby orzeczeniem wobec oskarżonego A. S. kary i środka karnego w łagodniejszym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy rozważając podniesione przez skarżącego zarzuty, po zapoznaniu się z aktami postępowania uznał, iż jako niezasadne nie podlegają uwzględnieniu. Sąd II instancji przychylił się do decyzji Sądu meriti, jak również do przedstawionej w uzasadnieniu argumentacji, w zakresie objętym zarzutami apelacyjnymi.

Odnosząc się do sformułowanych przez obrońcę zarzutów na wstępie zauważyć należy, że zarzut obrazy prawa materialnego - co do zasady - nie może dotyczyć dyrektyw sądowego wymiaru kary wskazanych w art. 53 § 1 k.k. oraz okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary lub środków karnych wymienionych w art. 53 § 2 k.k. w zw. z art. 56 k.k. Przepisy te nie mają bowiem charakteru norm stanowczych, gdyż nie zobowiązują sądu do określonego zachowania. Natomiast pozostawiają mu swobodę orzekania w zakresie zastosowanego stopnia represji karnej. W wypadku więc kwestionowania przez skarżącego wymiaru kary lub środków karnych z uwagi na nieprawidłową ocenę zawartych w art. 53 § 1 k.k. dyrektyw albo okoliczności dotyczących wymiaru kary zarzut odwoławczy powinien dotyczyć rażącej niewspółmierności kary lub środka karnego. Jedynie w wypadku gdy sąd w ogóle przy wymiarze kary pominął dyrektywy jej wymiaru, można postawić zarzut obrazy prawa materialnego (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2024 r. II KK 25/24). Skarżący w pkt III apelacji właściwie już wskazał na zarzut rażącej niewspółmierności kary, wyrażony w art. 438 pkt 4 k.p.k., do rozważań którego kolejno należało przystąpić.

Analizując zarzut rażącej niewspółmierności kary (jak również środków karnych) na względzie trzeba mieć to, że może być on uznany za trafny i zasadny wówczas gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to istotna, wyraźna "bijąca wręcz po oczach" różnica pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby orzec w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary. Drugi z nich, to stwierdzenie przez sąd drugiej instancji naruszenia tychże dyrektyw, które określa art. 53 k.k., co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności w tym wypadku o charakterze łagodzącym lub też gdy wprawdzie tego rodzaju okoliczności formalnie uwzględniono, ale nie nadano im właściwego znaczenia (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9.02.2022 r., sygn. II AKa 232/21, LEX nr 3324690). Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy właściwie zauważył i adekwatnie ocenił wszelkie okoliczności łagodzące i obciążające, natomiast przesłana przez obrońcę opinia o oskarżonym w miejscu pracy, na tle pozostałych okoliczności nie uzasadniała poczynienia zmian w zaskarżonym rozstrzygnięciu. Wymierzając oskarżonemu karę roku pozbawienia wolności Sąd I instancji słusznie zauważył, że oskarżony miał pełną świadomość zarówno znajdowania się w stanie nietrzeźwości, jak i obowiązującego wobec niego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 13 lutego 2020 r. w sprawie II K 837/19, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego Siedlcach z dnia 08 lipca 2020 r. w sprawie II Ka 337/20. Ponadto, oskarżony znajdował się w znacznym stopniu nietrzeźwości, poruszał się w godzinach natężonego ruchu w terenie zabudowanym, a jego technika jazdy niewątpliwie sprowadzała ryzyko powodowanego przez niego zagrożenia do niezwykle realnego, skoro został zatrzymany przez kierowcę, który powziął stosowne podejrzenia na podstawie obserwowanego toru jazdy. Jak można stwierdzić, będąc już wcześniej skazanym, nie wyciągnął żadnych wniosków ze swego negatywnego zachowania, popełniając po raz kolejny przestępstwo. Z racji czego, trudno by było dopatrywać się pozytywnej prognozy kryminologicznej oskarżonego w opinii o nim z miejsca zatrudnienia. Z pola widzenia nie należało tracić okoliczności łagodzących, o których wspomniał skarżący, a które również zauważył Sąd Rejonowy, jednakże w zestawieniu ze wspomnianymi okolicznościami obciążającymi, nie mogły mieć znacznego wpływu na rodzaj i wymiar kary oraz środka karnego. Niemniej jednak, karę roku pozbawienia wolności w odniesieniu do ustawowego zagrożenia, nadal nie można obiektywnie poczytywać za surową, a tym bardziej za rażąco surową. Powyżej opisane względy miały również wpływ na słuszne orzeczenie środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 15.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, i bynajmniej nie przemawiały za zasadnością orzeczenia go we wnioskowanej przez skarżącego możliwej najniższej kwocie. Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że tak orzeczona kara oraz środek karny spełniają dyrektywy z art. 53 k.k. oraz zrealizują postawione cele, w tym prewencji ogólnej i indywidualnej.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku:

1. w pkt I, poprzez wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju;

2. w pkt III, poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10.000 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę oskarżonego, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w zaskarżonej części.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1 co do zaskarżonej części wyroku. Jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k., zgodnie ze stawkami określonymi w art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego A. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 zł tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze (pkt I) oraz w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym (pkt III)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana