Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:		SSO Krystyna Święcicka
Sędziowie:		SO Mariola Krajewska - Sińczuk (spr.) SO Andrzej Wach
Protokolant:	st. sekr. sądowy Beata Defut-Kołodziejak

przy udziale Prokuratora Andrzeja Michalczuka

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r.

sprawy J. C., A. S. i M. N.

oskarżonych o przestępstwo z art. 279 §1 kk

na skutek apelacji, wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonego J. C.

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 6 maja 2013 r. sygn. akt VII K 609/12

I.  w zaskarżonej części wyrok zmienia w ten sposób, że podstawy prawne warunkowego zawieszenia wykonania kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec wszystkich oskarżonych uzupełnia o art. 70§1 pkt 1 kk;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy uznając apelację obrońcy oskarżonego J. C. za oczywiście bezzasadną;

III.  zwalnia oskarżonego J. C. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, stwierdzając, że wydatki postępowania w części na niego przypadającej ponosi Skarb Państwa;

IV.  stwierdza, że w pozostałej części wydatki postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 394/13

UZASADNIENIE

J. C., A. S. i M. N. zostali oskarżeni o to, że w dniu 1 maja 2012 roku w miejscowości H. gm. P. działając wspólnie i w porozumieniu włamali się do sklepu (...) będący własnością M. O. w ten sposób, iż podważyli okno a po dostaniu się do wnętrza budynku zabrali w celu przywłaszczenia jedenaście kartonów papierosów różnych marek o łącznej wartości 1500 złotych na szkodę w/w,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk

Wyrokiem z dnia 6 maja 2013 roku Sąd Rejonowy w Siedlcach:

I.  oskarżonych A. S. i M. N. uznał za winnych popełnienia zarzucanego im czynu wyczerpującego dyspozycję art. 279 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 279 § 1 kk wymierzył im kary po roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk wykonanie kary pozbawienia wolności wobec A. S. i M. N. warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat;

III.  oskarżonego J. C. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym przyjął, iż czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu ponad 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach w sprawie II K 436/02 i czyn ten wyczerpuje znamiona art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 279 § 1 kk wymierzył mu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk wykonanie kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego J. C. warunkowo zawiesił na okres próby 4 lat;

V.  na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązał solidarnie J. C., A. S. i M. N. do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz M. O. kwoty 1.500 złotych w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku;

VI.  na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył wobec oskarżonych: J. C., A. S. i M. N. kary grzywny w rozmiarze po 80 stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

VII.  zasądził od oskarżonych: J. C., A. S. i M. N. po 200 złotych tytułem kosztów postępowania, zwolnił od opłat od kar, zaś w pozostałym zakresie koszty przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Apelacje od tegoż wyroku wnieśli: obrońca oskarżonego J. C. i Prokurator Rejonowy w Siedlcach.

Obrońca oskarżonego J. C., zaskarżając wyrok w całości na korzyść tego oskarżonego, zarzucił orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że oskarżony ten brał udział w kradzieży, ponieważ pierwotnie na policji nie przyznał się do tego pomimo, że jak wyjaśnił, przed sądem wyjaśnienia pierwotnie były na nim wymuszone.

Podnosząc ten zarzut obrońca oskarżonego J. C. wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Prokurator Rejonowy w Siedlcach na podstawie art. 425 § 1 i 2 kpk i art. 444 kpk zaskarżył to orzeczenie w części rozstrzygnięcia o karze i powołując się na treść art. 427 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi temu zarzucił obrazę prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 70 § 1 pkt 4 kk poprzez niewskazanie podstawy prawnej okresu warunkowego zawieszenia wymierzonej oskarżonym kary pozbawienia wolności.

Podnosząc ten zarzut prokurator na podstawie art. 437 § 2 kpk wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wskazanie art. 70 § 1 pkt 4 kk jako podstawy prawnej okresu warunkowego zawieszenia wymierzonej oskarżonym kary pozbawienia wolności.

Na rozprawie odwoławczej oskarżony J. C. poparł apelację wniesioną przez obrońcę.

Prokurator poparł apelację prokuratora z tym, że zarzucił obrazę art. 70 § 1 pkt 1 kk.

Oskarżony M. N. wniósł o uniewinnienie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego J. C. jest oczywiście bezzasadna. Na uwzględnienie zasługiwał natomiast pisemny środek odwoławczy wniesiony przez prokuratora.

Z tego względu oraz zważywszy na niezłożenie wniosku o sporządzenie pisemnych motywów wyroku Sądu odwoławczego przez obrońcę oskarżonego J. C. Sąd II instancji, mając na względzie treść art. 457 § 2 kpk, ogranicza uzasadnienie orzeczenia do ustosunkowania się do trafnego zarzutu zawartego w apelacji Prokuratora Rejonowego w Siedlcach z modyfikacją dokonaną przez oskarżyciela publicznego na rozprawie odwoławczej.

Należy zgodzić się bowiem ze stanowiskiem prokuratora, iż Sąd orzekający wyrokując w niniejszej sprawie dopuścił się obrazy prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 70 § 1 pkt 1 kk, który to przepis pominął w podstawie prawnej rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu orzeczonych wobec wszystkich oskarżonych kar pozbawienia wolności. Powołany jako jedyny art. 69 § 1 i 2 kk wskazuje przesłanki, które muszą być zrealizowane, aby Sąd mógł zastosować środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia kary. Niezbędne było również powołanie obok niego art. 70 kk, który wskazuje długość okresu próby. Przepis ten obliguje sąd, który orzeka o warunkowym zawieszeniu wykonania kary do wyznaczenia okresu próby, który w odniesieniu do wszystkich oskarżonych wynosić mógł od 2 lat do 5 lat - art. 70 § 1 pkt 1 kk i winien zostać powołany w podstawie prawnej wskazanego rozstrzygnięcia.

Z tego względu zachodziła konieczność zmiany wyroku w ten sposób, że podstawę prawną orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wobec wszystkich oskarżonych kar pozbawienia wolności należało uzupełnić o art. 70 § 1 pkt 1 kk.

Mając na uwadze powyższe i na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 456 kpk Sąd Okręgowy orzekł, jak w wyroku.