Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Walerczak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 436/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 16 marca 2023 r. w sprawie II K 783/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

---------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------

----------------------

-------------------------------------------------------------

-------------

-------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

----------------

-----------------------------------

-------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

-----------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzut obrazy przepisów postępowania karnego mających wpływ na treść orzeczenia, tj.:

art. 170 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z ustnej opinii uzupełniającej biegłego z zakresu pożarnictwa E. I. (1), który to wniosek był podyktowany brakiem odniesienia się przez biegłego do wszystkich zaistniałych w sprawie wątpliwości, w szczególności wyjaśnienia: co było przyczyną powstania tak wysokiej temperatury (350° C), o której wspomina biegły w opinii z dnia 27 grudnia 2022 r. w systemie dystrybucji gorącego powietrza skutkującej zapaleniem się elementów drewnianych konstrukcji, czy na powstanie tak wysokiej temperatury w systemie dystrybucji gorącego powietrza miały wpływ całkowicie zamknięte anemostaty, czy anemostaty są istotnym elementem systemu dystrybucji gorącego powietrza i czy w związku z tym posiadają blokadę uniemożliwiającą ich całkowicie zamknięcie, czy projekt budowlany domu letniskowego M. K. przewidywał możliwość bezpiecznego zainstalowania systemu dystrybucji gorącego powietrza oraz czy kominek i system dystrybucji gorącego powietrza mógł służyć jako jedyne źródło ogrzewania całego budynku;

art. 6 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z ustnej opinii uzupełniającej biegłego z zakresu pożarnictwa E. I. (1) skutkującą, naruszeniem prawa oskarżonego do obrony, ponieważ S. C. pozbawiony został możliwości przesłuchania biegłego na rozprawie i zadania biegłemu pytań, które mogły stworzyć szansę na wykazanie ewentualnych wadliwości podważanej opinii, na której Sąd Rejonowy oparł swe rozstrzygnięcie, a co z kolei miało bezpośredni wpływ na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy;

art. 366 § 1 kpk poprzez niewyjaśnienie przez Sąd I instancji wszystkich istotnych okoliczności sprawy, w szczególności kwestii co było przyczyną powstania tak wysokiej temperatury (350° C), o której wspomina biegły w opinii z dnia 27 grudnia 2022 r. w systemie dystrybucji gorącego powietrza skutkującej zapaleniem się elementów drewnianych konstrukcji, czy na powstanie tak wysokiej temperatury w systemie dystrybucji gorącego powietrza miały wpływ całkowicie zamknięte anemostaty, czy anemostaty są istotnym elementem systemu dystrybucji gorącego powietrza i czy w związku z tym posiadają blokadę uniemożliwiającą ich całkowicie zamknięcie, czy projekt budowlany przewidywał możliwość bezpiecznego zainstalowania systemu dystrybucji gorącego powietrza oraz czy kominek i system dystrybucji gorącego powietrza mógł służyć jako jedyne źródło ogrzewania całego budynku;

art. 4 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez dokonanie dowolnej i sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a także na wybiórczej analizie tylko jego części, która wyłącznie obciąża oskarżonego, co stanowi naruszenie zasady obiektywizmu, a co w konsekwencji skutkowało:

- jednostronną oceną materiału dowodowego i uznanie za wiarygodne wyłącznie dowody obciążające S. C., przy jednoczesnym pominięciu dowodów świadczących o tym, iż oskarżony nie dopuścił się popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia;

- podzielenie opinii biegłego sądowego E. I. (2) jako jasnej, pełnej i rzetelnej pomimo tego, że opinia ta w rzeczywistości nie odnosi się do kwestii, które mają istotne znaczenie dla odpowiedzialności karnej oskarżonego, w szczególności nie wyjaśnia okoliczności skąd w budynku należącym do oskarżyciela posiłkowego M. K. w dniu zdarzenia wytworzyła się wysoka temperatura, która spowodowała pożar;

- zbagatelizowanie przy ferowaniu zaskarżonego wyroku faktu, że to kierownik budowy K. Ż. działający w imieniu inwestora M. K. był odpowiedzialny za zgodność robót budowlanych z zasadami wiedzy technicznej oraz przepisami prawa, a nie oskarżony S. C.;

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na błędnym przyjęciu, iż:

a. oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo i ponosi winę za sprzeczne z przepisami zamontowanie systemu dystrybucji gorącego powietrza w domu letniskowym należącym do M. K., podczas gdy przeanalizowany swobodnie, zebrany w sprawie materiał dowodowy, prowadzi do całkowicie odmiennych wniosków, w szczególności, iż za dokonywaniem inspekcji bezpieczeństwa budynku należącego do oskarżyciela posiłkowego odpowiadał kierownik budowy P. Ż., który był przedstawicielem inwestora i który był odpowiedzialny za zgodność robót budowlanych z zasadami wiedzy technicznej oraz przepisami prawa, co zwalania oskarżonego od ponoszenia odpowiedzialności w niniejszej sprawie;

b. kwestia całkowicie zamkniętych anemostatów w domu M. K., które są niezwykle ważnym elementem instalacji grzewczej, nie miała wpływu na zaistnienie pożaru, podczas gdy tylko i wyłącznie ich prawidłowe używanie powoduje bezpieczne korzystanie z systemu dystrybucji gorącego powietrza

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- zdaniem Sądu Okręgowego, nie zasługują na uwzględnienie zarzuty obrazy przepisów postępowania odnoszące się do oddalenia wniosku dowodowego dotyczącego dowodu z opinii biegłego z zakresu pożarnictwa. Jako trafne należy ocenić stanowisko Sądu Rejonowego, wyrażone w tej kwestii zarówno w uzasadnieniu postanowienia o oddaleniu wniosku dowodowego, jak i w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Wbrew twierdzeniom apelującego, argumentacja Sądu Rejonowego odnosząca się do oddalonych wniosków dowodowych miała charakter rzeczowy, była osadzona w realiach sprawy i przekonująco wyjaśniała stanowisko Sądu, mające swoje oparcie normatywne w treści art. 170 kpk

- w niniejszej sprawie został przeprowadzony dowód z opinii biegłego z zakresu pożarnictwa oraz dokumentu w postaci prywatnej ekspertyzy. Z opinii jednoznacznie wynika, że przyczyną pożaru było zapoczątkowanie spalania elementu drewnianego przylegającego do rozgrzanego do temperatury minimum 180 ^o C przewodu dystrybucji gorącego powietrza. Wykonywanie żeliwnego wkładu kominkowego, jego zabudowy oraz systemu dystrybucji gorącego powietrza naruszało przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, gdyż zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 8 tego rozporządzenia w obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji poprzez miedzy innymi przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 100 ^o C. Te same wnioski wysnuł biegły w prywatnej opinii.

- wskazać należy, że to do Sądu należy decyzja, czy dowód z opinii ma być przeprowadzony pisemnie czy ustnie, zaś strona nie może domagać się zmiany formy tylko po to, by sprawdzić "wiarygodność" tej już uzyskanej. Nawet w podnoszonych w uzasadnieniu apelacji argumentach przewija się marginalizowany przez jej autora element istnienia wątpliwości co do jakości opinii. Tych natomiast skarżący albo nie podnosił w trakcie składania wniosków, albo nie był w stanie przekonać, że rzeczywiście one wystąpiły. Pamiętać bowiem należy, że decyzja o tym, czy opinia pozostawia wątpliwości, nie należy do stron postępowania, lecz do Sądu i nie wystarczy tu występujące u strony poczucie niedosytu, że biegły nie dość prosto, nie dość przekonująco, nie dość wyraźnie odpowiedział na pytania dla sprawy istotne - lub nie odpowiedział na wszystkie, nawet te nieistotne. Jeżeli opinia biegłego jest przekonująca i zupełna dla sądu, który swoje stanowisko w tym względzie uzasadnił, to fakt, iż opinia taka nie jest przekonywająca (niepełna) dla stron procesowych, nie jest przesłanką dopuszczenia kolejnej opinii w oparciu o przepis art. 201 kpk (por. postanowienie SN z 13.09.2006 r., IV KK 139/06, OSNwSK 2006, nr 1, poz. 1715).

- wobec powyższego na uznanie nie zasługiwał również zarzut obrazy art. 6 kpk podniesiony przez obronę w kontekście oddalenia przez Sąd I instancji wniosku dowodowego obrony w przedmiocie przeprowadzenia uzupełniającej opinii biegłego z zakresu pożarnictwa. Nieuwzględnienie przez sąd takiego wniosku nie może zostać uznane za naruszenie prawa do obrony. Dopuszczenie określonych dowodów stanowi kompetencję sądu, która wykonywana jest w ramach granic wyznaczonych w art. 7 kpk. Dlatego też decyzja sądu w tym zakresie mogłaby być oceniana w kategoriach naruszenia gwarancji procesowych z art. 6 kpk jedynie w razie wskazania przez skarżącego w jaki sposób oddalenie określonego wniosku dowodowego naruszyło prawo do obrony oskarżonego. Obrońca oskarżonego takiego związku nie wykazał. Naruszenie prawa do

obrony

obrony

- w postępowaniu przed Sądem I instancji nie doszło również do obrazy art. 366 kpk. Sąd Rejonowy przeprowadził w niezbędnym zakresie postępowanie dowodowe i na tej podstawie wyjaśnił istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności. Uznał też, że pozostałe proponowane przez oskarżyciela subsydiarnego dowody są do tego nieprzydatne i swoje stanowisko w tym zakresie należycie uzasadnił. Skarżący nie wykazał, by to stanowisko było błędne. Sąd pierwszej instancji przeprowadził należycie postępowanie dowodowe i trafnie ocenił zgromadzony w jego toku materiał dowodowy. Zakres postępowania dowodowego nie budzi zastrzeżeń Sądu II instancji. Dopuszczone i przeprowadzone zostały te dowody, które mogły przyczynić się do wyjaśnienia sprawy.

- po dokonaniu analizy akt w ramach kontroli instancyjnej Sąd Okręgowy doszedł również do przekonania, że ocena materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym kwestionowana w petitum ocena depozycji oskarżonego, została przeprowadzona właściwie, zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 7 kpk. W pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano, którym dowodom, bądź im częściom, nadano walor wiarygodności, a którym tej cechy odmówiono oraz podano przekonywujące powody, przemawiające za takim, a nie odmiennym ukształtowaniem oceny dowodów. Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia normy zawartej w art. 410 kpk. Jak ujawnia pisemne uzasadnienie Sąd ten budował podstawę dowodową zaskarżonego wyroku m. in. w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego S. C., opinię prywatną, opinię biegłego z zakresu pożarnictwa, zeznania świadków oraz dowody z dokumentów. Jednocześnie Sąd I instancji dobitnie wskazał w jakiej części wyjaśnienia oskarżonego uznał za wiarygodne, a w jakiej na przymiot wiarygodności nie zasługiwały, co do opinii prywatnej, opinii biegłego, dowodów z dokumentów oraz depozycji świadków przesłuchanych w niniejszej sprawie skonkretyzował, iż uznał je za wiarygodne w całości. W związku z powyższym zarzut obrońcy już z tego powodu nie zasługiwał na uwzględnienie. Skarżący upatrywał skuteczności zarzutu w podniesieniu tezy, iż Sąd Rejonowy pominął przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotne okoliczności mające znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Jako przykład takowych wskazał zbagatelizowane faktu, że kierownik budowy P. Ż. był odpowiedzialny za zgodność robót budowlanych z zasadami wiedzy technicznej oraz przepisami prawa, a nie oskarżony S. C.. Z takim rozumowaniem nie sposób się jednak zgodzić. Z zeznań świadka P. Ż. jednoznacznie wynika, że pełnił funkcję kierownika budowy oraz wykonywał projektu domku należącego do pokrzywdzonego, nie był jednak projektantem kominka ani instalacji grzewczej. Świadek przyznał, że odebrał kominek zabudowany i nie widział instalacji grzewczej przed jej zabudową. Jak wskazywał świadek z uzyskanych przez niego informacji wynikało, że instalację grzewczą wykonywał oskarżony.

- ponadto, aby zasadnie, a tym samym skutecznie, podnieść zarzut obrazy art. 4 kpk, nie wystarczy ogólne stwierdzenie o jego naruszeniu, które oparte jest na odmiennej ocenie materiału dowodowego skupiającej się wyłącznie na korzystnych dowodach. O braku obiektywizmu sądu można natomiast mówić wtedy, gdy zostały naruszone określone przepisy zawierające normy nakazujące lub zakazujące działań na niekorzyść określonej strony postępowania lub gdy w sposób wyraźny i udokumentowany sąd faworyzuje jedną ze stron. Brak precyzyjnego odwołania się do sytuacji procesowej, w której doszło do przekroczenia tych przepisów czyni zarzut oparty na tychże przepisach bezzasadnym (wyrok SA w Warszawie z 18.10.2018 r., II AKa 402/17, LEX nr 2581120). Fakt niezadowolenia skarżącego z obiektywnych wywodów Sądu I instancji nie może być podstawą do zmiany zaskarżonego orzeczenia. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

- niezasadny okazał się również zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, który ma charakter wtórny wobec zarzutu prawa procesowego. Tym samym niezasadność zarzutów związanych z oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego implikuje niezasadność zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Okręgowy w Siedlcach dokonując kontroli instancyjnej uznał, iż ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd I instancji są pozbawione jakiegokolwiek błędu, trafne, prawidłowe oraz mające pełne oraz logiczne oparcie w wiarygodnym materiale dowodowym, a zatem nie mogą być uznane za błędne.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego S. C. od popełnienia zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność podniesionych zarzutów warunkowała bezzasadność wniosku

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały zaskarżony wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

- apelacja obrońcy okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony w całości ponosi koszty sądowe za postępowanie odwoławcze,

- zasądzono na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego wydatki postępowania odwoławczego (20 zł) oraz opłatę (art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych: 1.000 zł), gdyż wobec oskarżonego nie zachodzą podstawy do zwolnienia go od zapłaty kosztów sądowych w całości

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana