II Ka 437/25 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2025-08-25

Sygn. akt II Ka 437/25

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Karol Troć

Sędziowie:

SO Anita Kowalczyk- Makuła (spr.)

SO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

przy udziale prokuratora Urszuli Gałązki-Szewczak

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2025 r.

sprawy D. J.

o wyrok łączny

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 22 kwietnia 2025 r. sygn. akt II K 1135/24

I.  w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zmienia rozstrzygnięcie z pkt 10 wyroku dotyczące kosztów obrony świadczonej z urzędu przez radcę prawnego P. P. w ten sposób, że podwyższa zasądzoną na jego rzecz kwotę do 354,24 zł (w tym 66,24 zł podatku VAT);

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii r. pr. P. P. kwotę 295,20 zł (w tym 55,20 zł podatku VAT) za obronę z urzędu sprawowaną wobec skazanego D. J. w postępowaniu odwoławczym i 7,80 zł wydatków poniesionych przez obrońcę w tym postępowaniu;

IV.  zwalnia skazanego od wydatków postępowania odwoławczego, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 437/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 22 kwietnia 2025 r. w sprawie II K 1135/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

---------------

------------------------------------------------------------------

------------------------------

--------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-------

---------------

-----------------------------------------------------------------

------------------------------

--------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------------

----------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

----------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1. rażąca niewspółmierność wymierzonej wobec D. J. kary łącznej pozbawienia wolności ( art. 438 pkt 4 kpk)

polegającą na zastosowaniu zasady asperacji w stopniu zbliżonym do zasady kumulacji , podczas gdy prawidłowa ocena stopnia podobieństwa czynów , jednorodzajowości przestępstw , czasu ich popełnienia oraz postawa skazanego i pozytywne efekty resocjalizacji – uzasadniają wymierzenie istotnie łagodniejszego wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności , z zastosowaniem zasady asperacji w stopniu zbliżonym do zasady absorbcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.naruszenie § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu , poprzez jego błędne zastosowanie , przejawiające się nie podwyższeniem przewidzianego w § 17 ust 5 wynagrodzenia obrońcy z urzędu o 20 % - mimo że w niniejszej sprawie odbyły się dwie rozprawy , w uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy w Siedlcach prawidłowo powołał się na ww. podstawę prawną , jednakże nie znalazło to przełożenia na wysokość zasądzonych kosztów obrony sprawowanej z urzędu – Sąd zasądził na rzecz obrońcy kwotę 295 zł ( w tym VAT) , podczas gdy prawidłowo obliczona wysokość wynagrodzenia obrońcy z urzędu , w realiach przedmiotowej sprawy , powinna wynosić 354,24 zł ( w tym 66,24 zł podatku VAT).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Po dokonaniu analizy apelacji obrońcy oraz materiałów postępowania, zarzut z pkt 1 podniesiony przez skarżącego okazał się niezasadny.

Treść niniejszego środka odwoławczego dotyczy wyroku łącznego Sądu Rejonowego
w Siedlcach z dnia 22 kwietnia 2025 r. w sprawie II K 1135/24 w części dotyczącej kary łącznej pozbawienia wolności wskutek połączenia kar pozbawienia wolności wymierzonych w wyrokach:

- Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 7 kwietnia 2021 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt II K 1459/20, którym wymierzono wobec skazanego karę 5 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 244 kk , popełniony w dniu 13 maja 2020r. ,

- Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 17 lipca 2023 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt II K 108/22, którym wymierzono wobec skazanego 2 lata i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 3 miesiące pozbawienia wolności za czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełnione w dniu 29 września 2020r.

Na podstawie powyższych wyroków Sąd Rejonowy orzekł karę łączną w wymiarze 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności . Zastosowano więc zasadę asperacji , a zdaniem Sądu Okręgowego, takie rozstrzygnięcie Sądu meriti jest słuszne, a także trafne i właściwie uzasadnione . Na uwadze trzeba mieć fakt, że wyrok łączny jest instytucją mającą racjonalizować wymiar kary, a nie służyć wyłącznie poprawie sytuacji skazanych. Dlatego też stosowanie absorpcji (czy też jak wnioskuje obrońca asperacji w stopniu zbliżonym do absorbcji) przy wymiarze kary łącznej nie może być sprzeczne z zapobiegawczymi i wychowawczymi celami kary i działać demoralizująco na sprawców przestępstw, służąc odbieraniu kary łącznej, jako instytucji będącej swoistym premiowaniem osób popełniających szereg przestępstw. Wymiar kary łącznej ma w swej istocie charakter ocenny i to, że orzeczona kara nie spełnia oczekiwań skazanego, a nawet w odczuciu społecznym może uchodzić za surową, nie oznacza, że można ją skutecznie kwestionować w postępowaniu odwoławczym. Co więcej, sąd odwoławczy nie jest uprawniony do modyfikowania kary, niejako według własnych odczuć, gdyż sądowi pierwszej instancji przyznana jest swoboda jej wymiaru, a ingerencja jest dopuszczalna jedynie wówczas, gdy wymierzona kara cechuje się rażącą niewspółmiernością (Wyrok SA w Białymstoku z 22.10.2019 r., II AKa 182/19, LEX nr 3222191). Natomiast rażąca niewspółmierność zachodzi dopiero wtedy, gdy różnica pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji a karą jaką należałoby orzec w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary jest istotna, wyraźna oraz gdy Sąd meriti pominie określone okoliczności o charakterze łagodzącym lub też gdy wprawdzie tego rodzaju okoliczności formalnie uwzględni, ale nie nada im właściwego znaczenia. Wbrew temu co twierdzi skarżący, Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy dostrzegł i nadał rangę wszelkim okolicznościom łagodzącym i obciążającym, które mogły mieć znaczenie w przedmiotowej sprawie. Wbrew zarzutom skarżącego nie można mówić o jednorodzajowości popełnionych przestępstw , a nawet podobieństwie czynów w przypadku naruszenia przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 244 kk , które należy do występków przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomani zostały popełnione tego samego dnia ale występek z art. 244 kk miał miejsce kilka miesięcy wcześniej.

Skarżący dużo uwagi skierował na opinię o skazanym, dopatrując się w niej pozytywnego wydźwięku dla skazanego, uzasadniającej wymierzenie mu kary łagodniejszej. Podniósł , że D. J. wykazuje postawę przemawiającą za prognozą pozytywnej resocjalizacji. Skazany uczestniczy bowiem w różnego rodzaju szkoleniach , zdobywa nowe kwalifikacje , które pozwolą mu podjąć zatrudnienie po opuszczeniu jednostki penitencjarnej , bierze udział w szkoleniach i programach resocjalizacyjnych , nie deklaruje przynależności do subkultur więziennych , nie dopuszcza się przewinień dyscyplinarnych . Rozważając wnioski płynące z opinii , trudno zgodzić ze stanowiskiem skarżącego. Ogólna ocena zachowania osadzonego została określona jako poprawna, jego zachowanie jest regulaminowe, nie był karany dyscyplinarnie i trzykrotnie był nagradzany regulaminowo. Do odbycia kary musiał jednak zostać przymusowo doprowadzony przez funkcjonariuszy policji . Nie realizuje zobowiązań nałożonych przez Sąd Rejonowy w Siedlcach w trybie art. 46 § 1 kk i art. 43a § 3 kk. Był karany nie tylko w sprawach IIK 1459/20 i II K 108/22 ale także w wielu , co utrudnia dostrzeżenie pozytywnej prognozy kryminologicznej na którą powołuje się obrońca.

W związku z tym co wykazano powyżej wywieść należy, iż sankcja karna zaproponowana przez Sąd Rejonowy jest sprawiedliwa, słuszna, spełnia funkcje prewencji generalnej i indywidualnej, a także nie nosi cech wskazanych w art. 438 pkt 4 k.p.k., toteż nie było podstaw, by podjąć ingerencję w treść zaskarżonego wyroku.

Z kolei drugi z zarzutów sformułowany w apelacji obrońcy był zasadny . Obrońca skazanego uczestniczył w rozprawie o wydanie wyroku łącznego w dniach 4.02. 2025 r. i 10.04.2025r. , co winno skutkować przyznaniem mu wynagrodzenia w kwocie 354,24 zł ( w tym 66,24 zł podatku VAT). Dlatego zmieniono rozstrzygnięcie z pkt 10 wyroku dotyczące kosztów obrony świadczonej z urzędu przez radcę prawnego P. P. w ten sposób, że podwyższono zasądzoną na jego rzecz kwotę do 354,24 zł (w tym 66,24 zł podatku VAT). Podstawą tego rozstrzygnięcia są § 17 ust 5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu .

Wniosek 1

Wniosek o zmianę pkt 4 zaskarżonego wyroku , poprzez połączenie kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach II K 1459/20 i II K 108/22 i orzeczenie wobec skazanego kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Wniosek 2

Wniosek o zmianę w pkt 10 wyroku , poprzez podwyższenie zasądzonego na rzecz obrońcy wynagrodzenia z kwoty 295 zł ( w tym 55,20 zł podatku VAT) do kwoty 354,24 zł ( w tym 66,24 zł podatku VAT).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę, wniosek apelacyjny z pkt 1 nie zasługiwał na uwzględnienie.

Wniosek 2 , dotyczący zmiany rozstrzygnięcia z pkt 10 wyroku w zakresie podwyższenia kosztów obrony z urzędu świadczonej przez radcę prawnego P. P., był zasadny i podlegał uwzględnieniu , choć nie dotyczył meritum .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w zaskarżonej części.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Zmieniono rozstrzygnięcie z pkt 10 wyroku dotyczące kosztów obrony świadczonej z urzędu przez radcę prawnego P. P. poprzez podwyższenie zasądzonego na rzecz obrońcy wynagrodzenia z kwoty 295 zł ( w tym 55,20 zł podatku VAT) do kwoty 354,24 zł ( w tym 66,24 zł podatku VAT).

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

Na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k., ze względu na wystąpienie wskazanych przesłanek, Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od wydatków za postępowanie odwoławcze stwierdzając, że ponosi je Skarb Państwa.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii r. pr. P. P. kwotę 295,20 zł (w tym 55,20 zł podatku VAT) za obronę z urzędu sprawowaną wobec skazanego D. J. w postępowaniu odwoławczym i 7,80 zł wydatków poniesionych przez obrońcę w tym postępowaniu. Podstawą rozstrzygnięcia były § 2 pkt 1 i 2 oraz §17 ust 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

7.  PODPISY

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części rozstrzygnięcia o karze pozbawienia wolności oraz co do wysokości kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Karol Troć,  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: