II Ka 454/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-09-29
Sygn. akt II Ka 454/23
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 września 2023r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
sędzia (del.) Paweł Mądry |
|
|
|
|
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Paulina Jarczak |
przy udziale prokuratora Leszka Soczewki
po rozpoznaniu w dniu 29 września 2023 r.
sprawy R. P.
oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (j.t. Dz. U. 2020.2050)
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim
z dnia 11 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 467/22
w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;
zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 265 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 454/23 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 11 kwietnia 2023 r. w sprawie II K 467/22 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
--- |
|
-------------- |
------------------------------------------------------------------ |
------------------- |
----------- |
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
--------- |
-------------- |
------------------------------------------------------------------ |
---------------------- |
----------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
-------------------- |
------------------------------------- |
-------------------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
-------------------- |
-------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
1. zarzut obrazy przepisów postępowania mogącej mieć wpływ na treść orzeczenia, tj.: a) art. 4, 7 i 410 kpk, przez dokonanie sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego oceny materiały dowodowego, a w szczególności: - wyjaśnień oskarżonego R. P., w których oskarżony przedstawia okoliczności przeprowadzenia u niego przeszukania, w szczególności ujawnienie niezwłoczne przedmiotów, które pozostawił jego brat wraz z wyjaśnieniem policjantom źródła ich pochodzenia; - uznanie, że przechowawca (dzierżyciel) podlega odpowiedzialności karnej za czyn z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii; - wbrew zasadom doświadczenia życiowego, że różniące się pomiędzy sobą zeznania funkcjonariuszy policji odnoszące się do czynności przeszukania i ujawnienia narkotyków stanowią pełnoprawny dowód pozwalający na uznanie winy oskarżonego. 2. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia mogących mieć wpływ na treść orzeczenia a polegający na wyprowadzeniu wadliwej oceny z takich okoliczności jak: a) objęcie oskarżonego operacją pod kryptonimem (...), która to operacja nie przyniosła wobec R. P. żadnych dowodów potwierdzających jego sprawstwo; b) odmowa złożenia przez Ł. P. zeznań (k.3) c) błędna ocena społecznej szkodliwości czynu oskarżonego R. P. wyrażającej się w przekonaniu Sądu, że w realiach ustalonego stanu faktycznego nie można co najmniej rozważyć uznania, że mamy do czynienia z nieznaczną społeczną szkodliwością czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
- po gruntownym zapoznaniu się z całością materiału zgromadzonego w niniejszym postępowaniu oraz treścią środka odwoławczego Sąd Okręgowy uznał, iż zarzuty w nim zawarte okazały się nietrafne. Zdaniem Sądu, zebrany materiał dowodowy w sposób wyczerpujący i jednoznaczny wskazuje na sprawstwo R. P. w zakresie zarzuconego mu czynu. Odnosząc się do zarzutu skarżącego związanego z obrazą przepisów postępowania wyrażonych w art. 4, art. 7 i art. 410 kpk, należy zaznaczyć w sposób szczególny, iż treści art. 410 kpk nie można rozumieć w ten sposób, że każdy z przeprowadzonych na rozprawie głównej dowodów ma stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Takie rozumowania byłoby w wielu wypadkach w istocie niemożliwe ze względu na wzajemną sprzeczność okoliczności wynikających z różnych dowodów. Odmówienie wiary niektórym zeznaniom lub wyjaśnieniom złożonym przez świadków czy oskarżonych, a w rezultacie ich pominięcie jako podstawy dowodowej podczas dokonywanych ustaleń faktycznych, nie może być utożsamiane ani z brakiem oceny okoliczności, których tego rodzaju dowód dotyczy w kontekście finalnego rozstrzygnięcia, ani też nie jest wyrazem złamania zasady bezstronności sądu, bowiem odmowa przyznania waloru wiarygodności niektórym z przeprowadzonych dowodów, przy jednoczesnej aprobacie i uwzględnieniu innych dowodów, jest niczym więcej niż realizacją przysługującego sądowi orzekającemu uprawnienia w ramach czynienia ustaleń faktycznych, z pełnym uwzględnieniem zasady swobodnej oceny dowodów (tak w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2022 r., II AKa 376/21). W świetle okoliczności wskazanych w aktach postępowania niewątpliwym jest to, że Sąd meriti procedował zgodnie z zasadą obiektywizmu, kierując się przy ocenie dowodów zasadą swobodnej ich oceny wyrażoną w art. 7 kpk, dokonując tego na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, przy czym zarzuty skarżącego stanowią jedynie polemikę z ustaleniami Sądu Rejonowego, mającą na celu wpisać się w linię obrony oskarżonego. Skarżący powołując się na wymienione przez niego ewentualne nieścisłości w zeznaniach przesłuchiwanych funkcjonariuszy Policji, odnoszące się do czynności przeszukań dokonanych w mieszkaniu oskarżonego oraz w jego samochodzie, podczas których ujawniono środki odurzające, niewątpliwie przecenia je, podnosząc do rangi okoliczności świadczących o niewinności R. P.. Bez najmniejszych wątpliwości dla Sądu Okręgowego, protokoły wspomnianych czynności przeszukań (k. 19-24) są dokumentacją rzetelną i wiarygodną, stwierdzającą ujawnienie w wymienionych miejscach łącznie 39,412 grama netto ziela konopi innych niż włókniste, zaś to ustalenia nie było podważane. Bez względu na to co mógł wskazywać oskarżony podczas przeszukań, w świetle całości wiarygodnego materiału dowodowego jednoznacznie stwierdzić należy, że próba przeniesienia odpowiedzialności na swojego brata Ł. P. jest jedynie przyjętą linią obrony. Uznanie za wiarygodne przypadkowe pozostawienie w mieszkaniu oskarżonego oraz równie przypadkowe pozostawienie w jego samochodzie środków odurzających, w tym samym czasie i w obu przypadkach przez Ł. P., dodatkowo wbrew pozostałym ustaleniom, byłoby całkowicie sprzeczne z logiką i przeczyło zasadzie swobodnej oceny dowodów. Wskutek powyżej przytoczonych okoliczności, zarzut odnoszący się do błędnego uznania, iż odpowiedzialności karnej za niniejszy czyn podlega także przechowawca (dzierżyciel) środka odurzającego, stał się bezprzedmiotowym. W tym stanie rzeczy, oskarżony R. P. niewątpliwie posiadał środki odurzające, natomiast znamię czasownikowe „ posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Jego synonimem jest słowo „ mieć”. Legalna definicja „ posiadania” zawarta jest w art. 336 kc, w którym stwierdza się, że „ posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jako użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny)” (B. Kurzępa [w:] W.Kotowski, A. Ważny, B. Kurzępa, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. III, LEX/el. 2022, art. 62). - następnie skarżący zarzuca poczynienie błędnych ustaleń faktycznych z wadliwej oceny wskazanych przez niego okoliczności. Odnosząc się do tych zarzutów stwierdzić należy, że podstawą rozstrzygnięcia o winie oskarżonego był całokształt materiału dowodowego, który został słusznie przez Sąd I instancji oceniony, a nie sam fakt objęcia R. P. operacją. Natomiast fakt odmowy złożenia zeznań przez Ł. P., który to rzekomo miał być właścicielem ujawnionych u oskarżonego środków odurzających, nie skutkuje niczym więcej dla oskarżonego, jak brakiem poparcia jego linii obrony i niedostarczeniem jakichkolwiek dowodów przemawiających o jego niewinności. Zdaniem Sądu Okręgowego, przytoczone przez obrońcę okoliczności nie posiadają dostatecznej doniosłości procesowej, aby mogły zaważyć na treści wyroku. - w ostatnim z podniesionych zarzutów, skarżący nie zgadza się z określeniem przez Sąd meriti stopnia społecznej szkodliwości czynu, który stanowi jedną z formalnych przesłanek zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania, jednakże i w tym przypadku nie sposób się zgodzić z zarzutem i przytoczoną argumentacją. Zagadnienie dotyczące stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak i sposobu jego ustalenia, jest w doktrynie i judykaturze jednoznacznie określone i zostało jasno wyrażone m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2020 r., V KK 53/20 gdzie wskazano, że „
ustawodawca, formułując w art. 115 § 2 kk normatywne przesłanki oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu, zbudował zamknięty katalog okoliczności, z których każda charakteryzuje się prawną doniosłością. Pominięcie w ocenie którejkolwiek z nich, czy też formułowanie własnych okoliczności, odmiennych od ustawowych i nadawanie im zasadniczego znaczenia, stanowi naruszenie prawa materialnego. Nie jest zatem właściwe ferowanie oceny stopnia społecznej szkodliwości, jakim nacechowane ma być dane zachowanie, wyłącznie o ocenę cząstkową, opartą na pojedynczych elementach”. Nawiązując do tego należy podkreślić, że w przypadku niniejszego postępowania zabezpieczono |
||
Wniosek |
||
wniosek o: - zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim II Wydział Karny z dnia 11 kwietnia 2023r. i uniewinnienie oskarżonego R. P. od dokonania zarzuconego mu czynu, ewentualnie: - rozważenie możliwości zmiany wyroku Sądu Rejonowego |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie. |
OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
wyrok w zaskarżonej części |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
wskazano w rubryce 3.1.; jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się istnienia uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
4.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
---------------------- |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||
Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II |
na podstawie art. 636 § 1 kpk, zgodnie ze stawkami określonymi w art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym , Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 265 zł tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, z uwagi na nieuwzględnienie apelacji skarżącego |
PODPIS |
|
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca |
||||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim w części dotyczącej R. P. |
||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||||
☐ |
co do kary |
||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||
☐ |
|||||||
☐ |
brak zarzutów |
||||||
1.4. Wnioski |
|||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia () Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: