II Ka 500/22 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2022-12-12
Sygn. akt II Ka 500/22
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 grudnia 2022r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Dariusz Półtorak (spr.) |
|
Sędziowie: |
SSO Karol Troć SSR del. Paweł Mądry |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Paulina Jarczak |
przy udziale Prokuratora Marii Kempki
po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2022 r.
sprawy D. A.
oskarżonego z art. 190 § 1 k.k., art. 281 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie
z dnia 29 kwietnia 2022 r. sygn. akt II K 792/19
I. w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;
II. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 złotych tytułem opłaty za II instancję oraz obciąża go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 500/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
|||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 12 grudnia 2022 r. sygn.. akt II K 792/19. |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
Zawarte w pkt A, B i C apelacji. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Żaden z zarzutów podniesionych w apelacji nie zasługiwał na uwzględnienie. Jeżeli chodzi o zarzut obrazy przepisów postępowania to obrońca nie wykazał w czym miałaby się przejawić, niezgodna ze wskazaniami art. 7 kpk ocena dowodów, w szczególności zeznańa świadków wskazanych w treści zarzutu. Wymienieni w apelacji funkcjonariusze policji nie byli bowiem bezpośrednimi świadkami zajścia, w oparciu o które postawiono D. A. zarzut popełnienia czynu z art. 281 kk. Osoby te jedynie przekazywały relację zasłyszaną od pokrzywdzonych – K. i M. R., względnie opisywały to co zostało utrwalone na zapisie monitoringu. W tej sytuacji można uznać, że znaczenie tych dowodów miało dla sprawy znaczenie drugorzędne, w sytuacji gdy sam przebieg zdarzenia, w szczególności czynności wykonawcze przypisane oskarżonemu w zaskarżonym wyroku nie były przez obronę kwestionowane. Tak więc nie budzącym zastrzeżeń autora apelacji jest ustalenie sądu meriti, że oskarżony wszedł bezprawnie (po prostu zabrał z samochodu gdzie była pokrzywdzona) w posiadanie telefonu, którego właścicielką była K. R., a następnie zastosował przemoc wobec M. R., który wyszedł ze sklepu odpychając go i uderzając, po czym odjechał z miejsca zdarzenia. Niekwestionowanym jest również, że telefon ten został następnie przekazany konkubinie oskarżonego – E. W., która przekazała go policjantom. Jedynym natomiast, co kwestionuje obrona jest zamiar jaki towarzyszył opisanym wyżej działaniom oskarżonego, albowiem zdaniem autora apelacji nie można przyjąć, aby oskarżony działał w celu przywłaszczenia przedmiotowego telefonu, a stosowana wobec pokrzywdzonego przemoc stosowana była w celu utrzymania się w jego posiadaniu. Tego rodzaju twierdzenie musi być uznane za zarzut dotyczący błędnych ustaleń przyjętych za podstawę orzeczenia (w zakresie ustaleń dotyczących strony podmiotowej), jednakże nie zasługiwał on na uwzględnienie. Faktem jest, że pomiędzy D. A. a M. R., na dzień zdarzenia istniały nierozliczone pewne kwestie finansowe i niewątpliwie było to źródłem konfliktu jaki między nimi istniał. Wywodzenie jednak z tego faktu wniosku, że celem działania oskarżonego w trakcie zaboru telefonu było zmuszenie pokrzywdzonego do uregulowania jakichś bliżej nieokreślonych zobowiązań finansowych jest niczym nieuzasadnione i nieuprawnione, albowiem okoliczności towarzyszące wejściu w posiadanie tego przedmiotu przez oskarżonego, a także dalsze działania oskarżonego, w sposób niewątpliwy wskazuje, że zamiarem D. A. był zbór telefonu w celu jego przywłaszczenia, a przemoc zastosowana wobec M. R. miała na celu utrzymanie się w jego posiadaniu. I tak niekwestionowanym ustaleniem sądu meriti (wynikającym chociażby z wyjaśnień oskarżonego k. 139) jest, że do popchnięcia i uderzenia przez oskarżonego M. R. doszło po wyjściu przez niego ze sklepu gdy usłyszał odgłosy zajścia pomiędzy żoną a oskarżonym. Nastąpiło to też bezpośrednio po krzykach K. R., która domagała się zwrotu zabranego jej telefonu i swoje żądania względem oskarżonego kontynuowała już po wyjściu męża ze sklepu. Tak więc oskarżony musiał doskonale zdawać sobie sprawę, że pokrzywdzony niezwłocznie podejmie działania (chociażby poprzez próbę fizycznego odzyskania) zmierzające do zabrania od oskarżonego telefonu małżonki. Dlatego, zastosowanie przemocy ze strony oskarżonego należy jednoznacznie ocenić jako działania zmierzające do uniemożliwienia pokrzywdzonemu tego rodzaju działań, a tym samym ukierunkowane na utrzymanie się w posiadaniu zabranego przedmiotu, co stanowi znamię przestępstwa z art. 281 kk. Po zastosowaniu opisanej wyżej przemocy wobec pokrzywdzonego, oskarżony z telefonem odjechał z miejsca zdarzenia, a następnie przekazał go swojej konkubinie, które to okoliczności świadczą o zamiarze przywłaszczenia tego przedmiotu poprzez jego rozdysponowanie jak właściciela. Przy ocenie jaki zamiar towarzyszył działaniom D. A. w odniesieniu do telefonu stanowiącego własność K. R. nie mogą mieć żadnego znaczenia zeznania jej małżonka a związane z drugim czynem zarzucanym oskarżonemu, odnośnie którego pokrzywdzony cofnął wniosek o ściganie, co skutkowało umorzeniem postępowania. Dokonując bowiem ustaleń w zakresie strony podmiotowej należy mieć na względzie przede wszystkim okoliczności istniejące w chwili zdarzenia, a nie fakty zaistniałe później, nawet jeżeli doprowadziły one do zażegnania wcześniejszego konfliktu. |
||
Wniosek |
||
O zmianę wyroku w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Bezzasadność zarzutów warunkowała nieuwzględnienie wniosku. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Punkty II, III i IV wyroku Sądu Rejonowego |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II |
Zasadzono od oskarżonego koszty sądowe za postępowanie odwoławcze. |
7. PODPIS |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Półtorak, Karol Troć , Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: