II Ka 525/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-09-23

Sygn. akt II Ka 525/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

st. sekr. sąd. Agnieszka Walerczak

przy udziale prokuratora Jarosława Kowalczyka

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2024 r.

sprawy K. B. (1)

oskarżonego z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 16 maja 2024 r. sygn. akt II K 522/22

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 340 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 525/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 16 maja 2024 r. w sprawie II K 522/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

1. zarzuty obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść zaskarżonego wyroku:

1) art. 5 § 2 kpk polegająca na skazaniu oskarżonego mimo, iż Sąd I instancji powinien wszelkie nie wyjaśnione okoliczności oraz podnoszone wątpliwości interpretować na korzyść oskarżonego, jeśli wina nie została udowodniona przez oskarżyciela, tzn. wykazana w sposób nie budzący wątpliwości wiarygodnymi dowodami, a nie jak przyjął to Sąd I instancji bezkrytycznie rozstrzygając wątpliwości na niekorzyść oskarżonego;

2) art. 193 § 1 kpk polegająca na jego niezastosowaniu, w sytuacji gdy w niniejszej sprawie dla stwierdzenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności wykazanie: czy zachowanie oskarżonego polegające na pryśnięciu farbą w sprayu w kierunku kamery, należącej do pokrzywdzonej, mogło spowodować jej zniszczenie; czy oczyszczenie kamery środkami chemicznymi przez pokrzywdzoną mogło przyczynić się do jej uszkodzenia; a także określenie wysokości szkody, wymagało zasięgnięcia opinii biegłego,

2. zarzut braku rozstrzygnięcia co do czynów opisanych w akcie oskarżenia, polegających na uszkodzeniu w budynku mieszkalnym mechanizmu rolety zewnętrznej poprzez siłowe podniesienie jej a także uszkodzeniu dwóch sztuk drzwi wewnętrznych w budynku gospodarczym.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- na wstępie należy podnieść, że niedające się usunąć wątpliwości mogą powstać dopiero w następstwie oceny dowodów przeprowadzonej zgodnie z regułami wyznaczonymi treścią art. 7 kpk. Oczywistym jest również, że skoro to sąd meriti ma dokonać oceny i w ramach swobodnej oceny dowodów dojść do określonego przekonania, to wątpliwości te nie mogą być powzięte przez stronę, a przez organ procesowy. Samo zaś subiektywne przekonanie strony o istnieniu wątpliwości nie przesądza o naruszeniu zasady in dubio pro reo. Sąd Rejonowy podjął się oceny – wbrew temu co twierdzi obrońca – pełnego materiału dowodowego przedmiotowej sprawy, a kontrola odwoławcza nie wykazała, aby była ona wadliwa. Przeciwnie cechuje się ona dokładnością, logiką, a nadto została dokonana we wzajemnej korelacji całości materiału dowodowego. Wyciągnięte na jej podstawie wnioski co do sprawstwa oskarżonego w zakresie umyślnego uszkodzenia zamontowanych na budynku mieszkalnym dwóch kamer monitoringu, poprzez pomalowanie ich obudowy i zamalowanie oka kamer farbą w sprayu są słuszne, co potwierdza pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku, w którym dobitnie dano wyraz temu, które fakty uznano za udowodnione oraz jakie dowody stały się podstawą ich przyjęcia, spełniające wymogi z art. 424 kpk. To właśnie w wyniku oceny dowodów Sąd Rejonowy dokonał zmiany opisu czynu w stosunku do tego z aktu oskarżenia. Skarżący podnosząc taki zarzut w petitum apelacji w części motywacyjnej tego środka zaskarżenia de facto zanegował jego zasadność. Pomimo tego Sąd Okręgowy uznał za niezbędne odniesienie się do tej materii. Wpierw należy przypomnieć, że sąd nie jest związany opisem czynu wskazanym w akcie oskarżenia. Jest to swego rodzaju „propozycja” prokuratora, jednakże nie wiąże sądu. Przedmiotem procesu nie jest bowiem ani opis czynu, ani nawet przyjęta przez oskarżyciela kwalifikacja prawna, lecz czyn oskarżonego jako zdarzenie historyczne (faktyczne) lub też inaczej zachowanie zarzucone w akcie oskarżenia. Sąd Rejonowy dokonując modyfikacji opisu czynu względem tego ujętego w akcie oskarżenia i przypisując K. B. (2) jedynie umyślne uszkodzenie zamontowanych na budynku mieszkalnym dwóch kamer monitoringu, poprzez pomalowanie ich obudowy i zamalowania oka kamer farbą w sprayu, nie wyszedł poza ramy zakreślone aktem oskarżenia, natomiast jasno i dobitnie wskazał, że pozostałe elementy czynu z aktu oskarżenia, ujęte w jego opisie, nie zostały przez oskarżonego popełnione. W tym działaniu nie sposób się dopatrzeć błędu, a tym bardziej tego, że sąd w ogóle nie rozpoznał sprawy. Zważyć należy, że nie można uniewinnić sprawcy od poszczególnych elementów (zachowań) składających się na jeden czyn ciągły w rozumieniu art. 12 kk. Gdy okaże się, że którekolwiek z zachowań, składających się na zarzucany czyn ciągły, nie ma charakteru przestępczego lub nie dowiedziono w tej części sprawstwa oskarżonego, Sąd winien wyeliminować je z opisu czynu przy formułowaniu wyroku bądź też na nowo opisać te działania, które wyczerpują znamiona przestępstwa, co też Sąd Rejonowy w Węgrowie w niniejszej sprawie uczynił, pouczając wpierw na rozprawie w dniu 7 maja 2024 r. o zmianie kwalifikacji prawnej na czyn z art. 288 § 1 kk, a następnie przypisując oskarżonemu jedynie zachowanie polegające na umyślnym uszkodzeniu dwóch kamer monitoringu z uwagi na to, że nieruchomość położona w miejscowości O., ul. (...), stanowi wyłączną własność oskarżonego, a w myśl art. 47 kc budynek gospodarczy, w tym drzwi wewnętrzne oraz rolety w nim zamontowane są elementami składowymi tej nieruchomości.

- Sąd I instancji nie dopuścił się również naruszenia art. 193 § 1 kpk poprzez odstąpienie od zasięgnięcia opinii biegłego w celu ustalenia czy pryśnięcie farbą w sprayu w kierunku kamery pokrzywdzonej mogło spowodować jej zniszczenie, czy oczyszczanie kamery środkami chemicznymi przez pokrzywdzoną mogło przyczynić się do jej uszkodzenia, a także rzeczywistej wysokości szkody pokrzywdzonej. Przypomnieć należy, iż zasięgnięcie opinii biegłego jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy zachodzi potrzeba stwierdzenia okoliczności mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i aby to ustalić, konieczne jest posiadanie wiadomości specjalnych. Fakt uszkodzenia przez oskarżonego kamer monitoringu wynikał z wiarygodnych relacji świadków N. B. oraz K. R.. Nadto oskarżony również nie kwestionował tego, że to on dokonał uszkodzenia tych kamer. Sąd a quo ustalił również w oparciu o te depozycje, ale także o zapis z monitoringu (k. 16, 35-43), dokumentację fotograficzną (k. 13-14, 22, 81, 179), a także zeznania świadka P. S. (dokonującego naprawy kamer) oraz na podstawie przedłożonej do akt faktury, obrazującej koszt naprawy (k. 175) charakter uszkodzeń i ich wartość. Faktura potwierdzająca koszt naprawy kamer w kwocie 1.130,00 zł nie budzi żadnych wątpliwości, tym bardziej, że koszty te zostały rzeczywiście poniesione, co wynika chociażby z treści tego dokumentu. W tych okolicznościach nie zachodziła potrzeba wywoływania dowodu z opinii biegłego, a więc i ten zarzut również nie zyskał aprobaty Sądu Odwoławczego.

- z uwagi na to, że Sąd meriti nie naruszył żadnego z przepisów ze sfery gromadzenia i oceny dowodów to brak jest również podstaw do kwestionowania dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność podniesionych zarzutów skutkowała niezasadnością postulowanego przez obrońcę wniosku

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność zarzutów apelacji oraz brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

- apelacja obrońcy oskarżonego okazała się całkowicie bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony ponosi koszty procesu za postępowanie odwoławcze w całości. Jest to reguła wynikająca z treści tego przepisu, zaś odstępstwo od niej winno mieć wyjątkowy charakter, uwarunkowany istnieniem przesłanek z art. 624 § 1 kpk (wyrok SA we Wrocławiu z 18.06.2019 r., II AKa 92/19, LEX nr 2718331). W stosunku do osoby oskarżonego Sąd Okręgowy takich przesłanek nie dostrzegł.

- z tych też względów na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca
1973 r. o opłatach w sprawach karnych
(t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.) i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663 z późn. zm.) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 340 zł, na którą składa się opłata w kwocie 320 zł i kwota 20 zł za ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia () Paweł Mądry
Data wytworzenia informacji: