II Ka 562/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-12-09
Sygn. akt II Ka 562/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 grudnia 2024r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Agata Kowalska |
|
Protokolant: |
st.sekr.sądowy Agata Polkowska |
przy udziale Prokuratora Artura Trębickiego
po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2024 r.
sprawy L. P.
oskarżonego z art. 178a § 1 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim
z dnia 7 czerwca 2024 r. sygn. akt II K 384/23
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
II. zasądza od oskarżonego L. P. na rzecz Skarbu Państwa 200 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 562/24 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 7 czerwca 2024 r. w sprawie II K 384/23 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
---- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
--------- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
1. obraza przepisów postępowania karnego, a mianowicie art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu w postaci wyjaśnień oskarżonego poprzez nieobdarzenie ich walorem wiarygodności w zakresie opisu przebiegu zdarzenia, w szczególności działań podjętych przez L. P. po zaparkowaniu pojazdu przed domem, w sytuacji gdy w sposób spójny i logiczny opisał on przebieg zdarzenia i okoliczności, które doprowadziły do znajdowania się przez niego w stanie nietrzeźwości w momencie przyjazdu funkcjonariuszy Policji; 2. rażąca niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu polegającą na wymierzeniu mu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 2, w sytuacji gdy zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy, cele zapobiegawcze kary, jak również te w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej, a także stopień winy L. P. uzasadniały wymierzenie mu kary grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 20 zł każda. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zastrzeżeń co do oceny wyjaśnień oskarżonego L. P. zawartych w apelacji skarżącego obrońcy. Sąd Rejonowy, wbrew przekonaniu apelującego, wszechstronnie i wnikliwie ocenił ten dowód, mając w polu widzenia całość okoliczności wynikających ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. W pisemnym uzasadnieniu wyjaśnił z jakich względów wersja oskarżonego jakoby spożywał alkohol dopiero po zakończeniu jazdy samochodem osobowym, z uwagi na stres związany z nagła sytuacją drogową, nie zasługuje na obdarzenie wiarą. Sąd Okręgowy rozważania te w całości aprobuje. Niewątpliwie kluczowe z punktu widzenia oceny wyjaśnień oskarżonego były depozycje świadka M. K., która jadąc w kierunku miejscowości T. dostrzegła poruszający się ze znaczną prędkością samochód osobowy marki B.. W związku z tym oraz z uwagi na to, że pojazd ten miał rozbitą szybę czołową oraz uszkodzony zderzak przedni, a kierujący nim nie potrafił utrzymać go na właściwym pasie ruchu, zdecydowała się podążać za nim. Szczegółowo opisała zachowanie kierującego. Co kluczowe nie straciła kierowcy tego pojazdu z pola widzenia aż do momentu wejścia przez niego do domu zlokalizowanego pod adresem ul. (...) w miejscowości J., pod który przybyła bezpośrednio za oskarżonym. Dokładnie widziała, że z miejsca kierowcy wysiada oskarżony L. P.. Podbiegła do niego i z bliskiej odległości wyczuła z jego ust silną woń alkoholu. Świadek w postępowaniu przygotowawczym dokładnie opisała wygląd kierującego, a podczas rozprawy głównej w dniu 5 lutego 2024 r. nie miała wątpliwości, że był nim oskarżony (k. 129v). Należy podkreślić, że relacja ta pokrywała się z depozycjami złożonymi przez świadka D. K. – interweniującego funkcjonariusza Policji – który po przybyciu pod wskazany adres stwierdził ciepło pokrywy silnika pojazdu B., którym według wskazań M. K. poruszał się oskarżony, co wskazuje jednoznacznie, że był on użytkowany w niewielkim czasie od zgłoszenia. Świadkowie, jako osoby obce dla oskarżonego nie mieli powodów aby składać nieprawdziwe, obciążające go zeznania. Zresztą oskarżony nie zaprzeczył, że w dniu 3 czerwca 2023 r. prowadził wspomniany samochód na trasie prowadzącej do J., jak również, że zaczepił nim wysepkę ronda w tejże miejscowości. Wyżej opisane, wynikające z prawidłowo ocenionego materiału dowodowego okoliczności potwierdzają także wnioski płynące z opinii biegłego z zakresu chemii sądowej i toksykologii, umacniając przekonanie o niewiarygodności wyjaśnień oskarżonego, w szczególności co do okoliczności spożywania przez niego alkoholu dopiero w domu. Biegli jednoznacznie wskazali, że oskarżony spożywał alkohol warunkujący uzyskane wyniki pomiarów przed podjęciem jazdy pojazdem marki B., biorąc pod uwagę wyniki zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu i ich tendencję spadkową. W świetle tych dowodów, Sąd Rejonowy słusznie potraktował wyjaśnienia oskarżonego, w tej części w której negował sprawstwo zarzucanego mu czynu, jako przyjętą przez niego linię obrony, dodatkowo nieudolną, ze względu na dowody świadczące jednoznacznie o nierealności forsowanych przez niego twierdzeń, które Sąd Rejonowy dobitnie wskazał w uzasadnieniu wyroku. Niesłuszny okazał się także zarzut rażącej niewspółmierności kary 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata. Przypomnieć w tym miejscu należy, że pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyrażającą oczywistą, a więc nie dającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną, a karą sprawiedliwą. Tymczasem w niniejszej sprawie kary zasadniczej nie cechują takie przymioty. Występek z art. 178a § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2023 r. zagrożony był karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2. Sąd I instancji, stosując przepisy względniejsze dla oskarżonego, wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, a zatem z pewnością nie w górnych granicach ustawowego zagrożenia. Nadto Sąd ten warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie tejże kary, formułując wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną. O ile zgodzić się należy z obrońcą, że w chwili popełnienia czynu natężenie ruchu na drodze nie było znaczne, niemniej jednak oskarżony, jak słusznie zauważył Sąd I instancji, świadomie i z premedytacją wypił dużą dawkę alkoholu, po czym w stanie nietrzeźwości przekraczającym ponad 6 – krotnie ustawowy próg z art. 115 § 16 kk, kierował samochodem, mając problem z utrzymaniem się w krawędziach jezdni. Znajdując się pod znacznym wpływem alkoholu, od momentu, w którym zaobserwowała go M. K., pokonał odległość ok. 4 km, przemieszczając się z jednej miejscowości do drugiej. Poza tym w przeszłości wielokrotnie naruszał przepisy ruchu drogowego (k. 62). Nieadekwatnym w tej sytuacji byłoby zatem dokonanie modyfikacji orzeczenia pierwszoinstancyjnego w tym zakresie i orzeczenie kary łagodniejszego rodzaju, tj. wnioskowanej przez obrońcę grzywny. Tak wymierzona kara nie spełniłaby ustawowych celów karania, określonych w art. 53 kk i mogłaby zostać odebrana przez społeczeństwo jako przyzwolenie na łamanie prawa. Biorąc pod uwagę okoliczności, w jakich doszło do popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu, słusznym i koniecznym było orzeczenie wobec niego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, przy czym zauważyć należy, iż środek ten został orzeczony w minimalnym wymiarze. Za zasadne także uznać należy orzeczenie świadczenia pieniężnego w kwocie 7500 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. |
||
Wniosek |
||
o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie z ostrożności procesowej o zmianę wyroku w zakresie orzeczonej kary poprzez wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 20 zł każda oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez obrońcę, wnioski apelacyjne nie zasługiwały na uwzględnienie, co szczegółowo zostało rozważone we wcześniejszej części uzasadnienia. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 7 czerwca 2024 r. w sprawie |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
zarzuty apelacji okazały się w całości bezzasadne, zaś Sąd Okręgowy nie dostrzegł, ażeby w sprawie zachodziły podstawy do zmiany wyroku na podstawie okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
4.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
---------------------- |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się całkowicie bezzasadna, zatem wobec braku stwierdzenia przesłanek z art. 624 § 1 kpk, zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony ponosi koszty sądowe postępowania odwoławczego w całości. Z tych względów na podstawie art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.) i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663 z późn. zm.) zasądzono od oskarżonego L. P. na rzecz Skarbu Państwa 180 złotych opłaty oraz 20 złotych wydatków za postępowanie odwoławcze. |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
cały wyrok |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: Agata Kowalska
Data wytworzenia informacji: