Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

Sędzia SO Agata Kowalska

Sędziowie:

SR del. Paweł Mądry (spr.)

SO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 572/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

6.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 06 kwietnia 2023r. w sprawie II K 658/22

6.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

6.3.  Granice zaskarżenia

6.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

6.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

6.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

6.5.  Ustalenie faktów

6.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

-----------

--------------------------------------

----------------------------------

--------------------

6.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

S. M.

oskarżony nie dopuścił się zarzuconego mu czynu

- opinia sądowo-psychologiczna

- prywatna opinia z badań poligraficznych

- uzupełniające zeznania pokrzywdzonej M. M.

- opinia sądowo-psychologiczna

- uzupełniające wyjaśnienia S. M.

- k. 2546-2547

- k. 2562-2567

- k. 2568-2571

- k. 2573-2575

- k. 2612v

6.6.  Ocena dowodów

6.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------

--------------------------

----------------------------------------------------------------------------

6.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

wszystkie wymienione wyżej

przeprowadzenie na rozprawie odwoławczej dowodów zawnioskowanych przez obrońcę nie skutkowało poczynieniem nowych ustaleń faktycznych w sprawie. Wbrew oczekiwaniom obrońcy, podczas przesłuchania pokrzywdzonej nie ujawniono żadnych nowych okoliczności, na podstawie których należałoby zweryfikować ocenę wiarygodności zeznań M. M. (2). W kontekście wyjaśnień oskarżonego z rozprawy warto dodać, że z zapisu przesłuchania tego świadka nie wynika, tak jak interpretuje to oskarżony, aby świadek zmieniła swe zeznania w zakresie ilości spotkań z oskarżonym, w czasie których doszło do jej zgwałcenia. Nadto, poniżej wykazano, że dowód w postaci prywatnego dokumentu mającego formę opinii z badań poligraficznych nie stanowi wartości dowodowej w sprawie i nie zasługuje na uwzględnienie przy ocenie wyjaśnień oskarżonego. Opinie sądowo-psychologiczne M. Z. także nie zawierają wniosków skutkujących dokonaniem odmiennych ustaleń w sprawie w zakresie wiarygodności zeznań pokrzywdzonej

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

(zarzut z pkt I ust. 1 i ust. 2 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

- art. 185a § 1,2 kpk w zw. z art. 185a § 4 kpk w zw. z art. 6 kpk poprzez przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pokrzywdzonej w sytuacji gdy oskarżony nie miał wówczas obrońcy i niepowtórzenie tej czynności na późniejszym etapie postępowania tym bardziej w sytuacji złożenia wniosku obrony w tym przedmiocie, co stanowiło naruszenie prawa do obrony;

- art. 185a § 4 kpk w zw. z art. 185a § 1 kpk poprzez przeprowadzenie dowodu z przesłuchania pokrzywdzonej w warunkach określonych w powołanych artykułach pomimo braku stwierdzenia uzasadnionej obawy, że przesłuchanie w innych warunkach mogłoby wywrzeć negatywny wpływ na jej stan psychiczny, a potwierdzenie takiej obawy - jako wiadomości specjalnej mogłyby być potwierdzone jedynie w następstwie przeprowadzenia przynajmniej dowodu z opinii biegłego psychologa

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca nie wykazał, aby z treści powołanych przez niego przepisów wynikało, że przeprowadzenie czynności przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego, który w chwili przesłuchania ukończył 15 lat, winno odbyć się w obecności obrońcy podejrzanego. Analiza przepisu art. 185a kpk w brzmieniu obowiązującym w czasie pierwszego przesłuchania pokrzywdzonej (14 października 2019r.) prowadzi do wniosku przeciwnego, tj. do wniosku, iż do takiego przesłuchania mogło dojść także w sytuacji, gdy postępowanie przygotowawcze było w fazie in rem, jak również, gdy podejrzany nie miał ustanowionego obrońcy. Powoływana przez obrońcę „ praktyka” wyznaczania obrońcy z urzędu dla osoby, która nie ma jeszcze statusu podejrzanego, nie znajduje umocowania prawnego, zatem zaniechanie takiej czynności, bardzo wątpliwej co do możliwości zastosowania, nie skutkuje obrazą przepisów wskazanych przez obrońcę. Z tego powodu przeprowadzenie przesłuchania M. M. (2) w dniu 14 października 2019r. nie nastąpiło z naruszeniem przepisu art. 185a kpk brzmieniu obowiązującym w czasie przesłuchania.

- zarzut dotyczący niepowtórzenia przesłuchania pokrzywdzonej w sytuacji złożenia takiego wniosku przez obrońcę oskarżonego stał się nieaktualny, gdyż Sąd Okręgowy uwzględniając wniosek dowodowy obrońcy, przeprowadził tę czynność w postępowaniu odwoławczym. W tym miejscu należy jedynie dodać, że nieuwzględnienie tego wniosku przez Sąd I instancji nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż wskutek przesłuchania pokrzywdzonej nie ujawniły się żadne nowe okoliczności uzasadniające dokonanie odmiennej oceny wiarygodności jej zeznań.

- bezzasadny jest także zarzut obrazy przepisu art. 185a § 4 kpk. Zgodnie z tym przepisem, przesłuchanie pokrzywdzonego w warunkach opisanych w § 2 następuje w przypadku, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że przesłuchanie w innych warunkach mogłoby wywrzeć negatywny wpływ na jego stan psychiczny. Zdaniem obrońcy, istnienie tej obawy, jako wiadomości specjalnej, powinno być potwierdzone przynajmniej opinią biegłego psychologa. Sąd Okręgowy nie podziela takiego stanowiska obrońcy, gdyż ocena taka może zostać dokonana przez organ wnioskujący o przesłuchanie np. na podstawie okoliczności sprawy, w tym informacji wynikających z relacji innych osób, głównie członków rodziny pokrzywdzonego, samego pokrzywdzonego czy funkcjonariuszy policji prowadzących czynności w postępowaniu przygotowawczym. W przedmiotowej sprawie pokrzywdzona nawet w trakcie ponownego przesłuchania, po upływie wielu lat od zdarzenia, bardzo emocjonalnie reagowała na pytania dotyczące zdarzeń objętych aktem oskarżenia. Tym bardziej zatem, w przypadku gdy pokrzywdzona w czasie pierwszego przesłuchania miała ukończone siedemnaście lat, znajdowała się w takim stanie emocjonalnym, że niezbędne było przesłuchanie jej w warunkach art. 185a § 2 kpk, aby uchronić ją od powtórnej wiktymizacji. Na zakończenie należy jedynie dodać, że obrońca nie wykazał w apelacji, aby tryb przesłuchania pokrzywdzonej w dniu 14 października 2019r. miał wpływ na treść wyroku.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.2.

(zarzut z pkt I ust. 3 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 170 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 199a kpk i art. 192a kpk poprzez niedopuszczenie dowodu z badania wariografem wobec wątpliwości co do zarówno obecności oskarżanego w dniu zdarzenia, jak i okoliczności obcowania płciowego z Pokrzywdzoną, uznanie zbędności przeprowadzenia zawnioskowanego dowodu poprzez nieprzeprowadzenie w ramach czynności przedprocesowych w celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub udowodnienie ujawnionych śladów, w sytuacji gdy dowód ten był w toku postępowania dopuszczalny, a co znamiennie w kontekście okoliczności, iż wyłącznym dowodem obciążającym oskarżonego są twierdzenia Pokrzywdzonej za zasadne wydaje się było wykorzystanie ów środka dowodowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- Sąd Okręgowy nie zgadza się ze stanowiskiem obrońcy, iż dowód z opinii wariograficznej, nawet przeprowadzonej na etapie postępowania przygotowawczego, miałby kluczowe znaczenie w sprawie, w tym skutkowałby zakwestionowaniem wiarygodności zeznań pokrzywdzonej. Jak konsekwentnie podnosi się w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, „ dowód z opinii wariograficznej stanowi dowód o charakterze pośrednim, poszlakowym, uzupełniającym, a jego przydatność na późniejszym etapie postępowania słabnie. Ze względu na to, że przedstawia on wyłącznie określoną reakcję organizmu na zadawane pytania i urzeczywistnia stosunek emocjonalny osoby badanej do określonych zdarzeń, nie powinien być wykorzystany jako dowód winy lub niewinności” (tak SN w postanowieniu z dnia 11 lipca 2022r. w sprawie III KK 299/22, LEX nr 3480011). Odnosząc te ogólne tezy do okoliczności tej sprawy należy zwrócić uwagę, że postępowanie przygotowawcze w tej sprawie toczyło się w następstwie postępowania kanonicznego, zatem oskarżony, jeszcze przed postawieniem mu zarzutu przez prokuratora, miał czas na oswojenie się z sytuacją, że M. M. (2) kieruje wobec jego osoby zarzut wielokrotnego zgwałcenia. Oskarżony miał czas na przygotowanie się do obrony, w tym czas na przemyślenie linii obrony. Przeprowadzenie zatem dowodu z opinii wariograficznej nie miałoby kluczowego znaczenia dla sprawy w zakresie sprawstwa oskarżonego. Z tych powodów Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko Sądu Rejonowego dotyczące oddalenia wniosku obrońcy (k. 1810v).

- nadto Sąd Okręgowy nie uwzględnił, rozpoznając apelację obrońcy, treści wniosków prywatnej opinii specjalisty z zakresu badań wariograficznych, gdyż przeprowadzanie tego rodzaju badań po upływie 5 lat od zdarzenia nie ma żadnego znaczenia dowodowego w sprawie.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.3.

(zarzut z pkt I ust. 4 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 196 § 3 kpk w zw. z art. 170 § 1 pkt 3 kpk poprzez niedopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu informatyki, który będzie posiadał stosowne kwalifikacje i umiejętności do rozstrzygnięcia podstawowych kwestii informatycznych w sytuacji, gdy ów dowód jest istotny i ma duże znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a wątpliwości jakie wygenerowała opinia biegłego P. W., nie spełniając przy tym podstawowych zasad rzetelności, winna wymagać uzupełnienia, wyjaśnienia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- zdaniem Sądu Okręgowego, w sprawie nie zaistniały podstawy do uzupełnienia opinii biegłego z zakresu informatyki, a tym bardziej do przeprowadzenia dowodu z opinii innego biegłego. Obrońca w uzasadnieniu apelacji, mimo formułowania wielu otwartych pytań czy uwag omawiających kolejne stwierdzenia pisemnej opinii, nie wykazał, aby po stronie biegłego pojawiły się rzeczywiste powody wpływające na osłabienie zaufania do wiedzy i bezstronności biegłego. Analizując treść postanowienia Sądu Rejonowego (k. 1809v-1810, k. 1821) i treść przedmiotowej opinii należy uznać, że biegły dokonał oceny nadesłanego mu materiału dowodowego zgodnie z wytycznymi Sądu. Fakt, że biegły w załączniku do opinii wskazał na informacje prywatne dotyczące osoby obrońcy nie świadczyły o osobistym zaangażowaniu biegłego, czy o braku jego bezstronności, lecz związane były z kolejnym ujawnionym faktem, tj. aktywnym użytkowaniem konta Google oskarżonego przez obrońcę (który logował się na konto oskarżonego 820 razy). Nadto z opinii tej wynika nie tylko to, że po tymczasowym aresztowaniu oskarżonego z jego kontem Google zostały sparowane kolejne, nowe urządzenia, w tym telefony komórkowe i komputer, ale także że osoba, która zalogowała się na konto Google oskarżonego, zapoznała się z informacjami zamieszczonymi przez firmę Google w Centrum Pomocy Google dotyczącymi zarządzania historią lokalizacji urządzeń zapisanych na tym koncie.

- Sąd Okręgowy nie znajduje także podstaw do kwestionowania rzetelności sporządzonej opinii. Biegły, odwołując się do wiedzy specjalistycznej i zasad działania kont użytkowników Google wskazał w sposób jednoznaczny, że historia lokalizacji zapisana na koncie Google oskarżonego, w wersji dostarczonej przez obrońcę, nie zawiera wartości dowodowej, gdyż mogła być dowolnie i niezauważalnie modyfikowana. Jak wskazał biegły, w każdym czasie użytkownik konta Google może w nieograniczony sposób modyfikować zawartość historii lokalizacji, w tym usuwać z niej niektóre punkty lub w sposób dowolny zmieniać położenie urządzenia połączonego z tym kontem. Co najbardziej istotne, Google nie przechowuje usuniętych danych dotyczących lokalizacji czy też danych pierwotnych, następnie zmodyfikowanych przez użytkownika, a zatem z osi czasu lokalizacji można jedynie odczytać ostatni zapis bez możliwości ustalenia, czy ten zapis był w przeszłości modyfikowany. Z tych powodów stwierdzenie obrońcy, że „zasadnym jest powierzenie sprawy specjaliście, osobie która dysponuje fachową wiedzą i jest w stanie powyższe ustalić” świadczy o tendencyjności zarzutu obrońcy, który zdaje się nie akceptować polityki prywatności firmy Google.

- warto także dodać, że z ustaleń biegłego wynika, iż obrońca składając w dniu 22 lipca 2022r. płytę DVD z zawartością kopii konta Google należącego do oskarżonego nie przedstawił pełnej historii tego konta, gdyż z archiwizacji konta wyłączono pozycję „Google Photos (wszystkie zasoby)”, zaś wśród przekazanych archiwów brakowało jednego z nich, tj. archiwum oznaczonego w nazwie pliku oznaczeniem „002”. Wprawdzie obrońca odnosząc się do tej kwestii stwierdził, że zasób ten nie jest niezbędny do sporządzenia opinii, to jednak jest to kolejny argument za przyjęciem stwierdzenia, że opiniowanie na podstawie sztucznie ograniczonego materiału dowodowego nie może prowadzić do obiektywnych i rzetelnych wniosków.

- zdaniem Sądu Okręgowego, obrońca nie wykazał, aby w odniesieniu do omawianej opinii zachodziły podstawy z art. 201 kpk uzasadniające wniosek obrońcy o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego. Wybór kolejnego biegłego z zakresu informatyki nie zmieni podstawowego ustalenia o tym, że historię logowania zapisaną na koncie Google można dowolnie i niezauważalnie zmieniać, zaś z konta oskarżonego, już po jego zatrzymaniu, korzystano w sposób intensywny i długotrwały (820 logowań na konto z wykorzystaniem wielu urządzeń) co skutkuje uznaniem, iż zabezpieczona historii lokalizacji nie jest materiałem bezwpływowym dającym możliwość dokonania bezstronnych i pewnych ustaleń.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.4.

(zarzut z pkt I ust. 5 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 170 § 1 pkt 6, 3, 5 kpk poprzez bezzasadne oddalenie wniosku dowodowego obrony o zwrócenie się do Facebook Ireland Ltd 4 Grand Canal Square D. o nadesłanie informacji zawierającej daty logowań do serwisu Facebook wraz ze wskazaniem lokalizacji w jakiej dana osoba się znajdowała oraz z jakiego urządzenia logowała się do serwisu z okresu październik 2018 - luty 2019 dla kont oskarżonego oraz Pokrzywdzonej w sytuacji, gdy dowód ów ma istotne znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i trudno stwierdzić, aby zmierzał do przewlekłości postępowania chociażby z uwagi na fakt, iż w dalszym ciągu było prowadzone postępowanie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca składając wniosek o zwrócenie się do Facebooka Ireland o udzielenie informacji twierdził, że dane te będą istotne dla potwierdzenia wiarygodności twierdzeń oskarżonego oraz materiału przedstawionego przez obrońcę w postaci danych z historii lokalizacji (zapewne obrońca odnosił się do historii lokalizacji urządzeń zalogowanych na koncie Google) oraz potwierdzenia faktu, że oskarżony nie przebywał razem z pokrzywdzoną we wskazanym okresie i wykazania niewiarygodności twierdzeń pokrzywdzonej (k. 2179).

- Sąd Rejonowy oddalając postanowieniem z dnia 03 stycznia 2023 r. ten wniosek dowodowy stwierdził, że wniosek jest nie tylko spóźniony, zmierza do przedłużenia postępowania w sprawie, ale przede wszystkim jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności, gdyż sam fakt zalogowania na danym urządzeniu nie przesądza faktycznego pobytu w danym miejscu, okres retencji danych przez operatorów telekomunikacyjnych upłynął, a w aktach sprawy znajduje się już odpowiedź Facebooka odnośnie konta użytkowanego przez M. M. (2).

- oceniając zasadność zarzutu apelacji w odniesieniu do argumentacji zawartej w uzasadnieniu postanowienia dowodowego należy stwierdzić, że wprawdzie rację ma obrońca, iż za podstawę oddalenia wniosku Sąd Rejonowy nie powinien przyjąć stwierdzenia o tym, że przeprowadzenie tego dowodu zmierzałoby do przedłużenia postępowania w sprawie, zaś w sprawie nastąpił upływ retencji danych. Niemniej decyzja Sądu Rejonowego jest prawidłowa, gdyż trafnie Sąd I instancji wskazał, że przeprowadzenie tego dowodu byłoby nieprzydatne do wykazania okoliczności pobytu oskarżonego w okresie objętym aktem oskarżenia. Przede wszystkim z zeznań M. M. (2) (złożonych na wczesnym etapie postępowania, gdy nikt nie złożył omawianego wniosku dowodowego) wynika, że oskarżony był bardzo ostrożny i w czasie spotkań z pokrzywdzoną nie używał własnego telefonu komórkowego, zabronił jej zabrania własnego telefonu oraz przekazał jej inny telefon w celu utrzymywania z nim kontaktu. Z tych powodów miejsce logowania się telefonów oskarżonego i pokrzywdzonej w czasie, gdy doszło do zgwałceń pokrzywdzonej, nie było tożsame z miejscem ich pobytu. Dalej, lokalizacja urządzenia, za pomocą którego dana osoba korzysta z treści Facebooka, nie jest zapisywana przez ten portal w sposób ciągły (tak jak to ma miejsce w przypadku Google), a jedynie zapisywane są dane dotyczące czasu i miejsca zalogowania i wylogowania użytkownika z portalu. Z relacji pokrzywdzonej nie wynika tymczasem, aby w trakcie zdarzeń zakończonych jej zgwałceniem oboje korzystali z tego portalu, czy też z Messengera. Ten wniosek jest oczywisty także w świetle wiedzy i doświadczenia życiowego, gdyż nie byłoby żadnych racjonalnych podstaw do tego, aby w czasie tych spotkań oskarżony i pokrzywdzona kontaktowali się za pomocą swoich telefonów, a nie bezpośrednio, znajdując się przecież w tym samym samochodzie.

- marginalnie należy wskazać, że z pisemnego stanowiska pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej (k. 2146) wynika, że pokrzywdzona logowała się do Facebook korzystając z różnych adresów email, zatem przyjęcie przez obrońcę założenia, iż informacja udzielona przez Facebook powinna dotyczyć wyłącznie adresu wskazanego w jego piśmie dowodowym jest dowolne, zaś informacja, o ile możliwa do wygenerowania przez Facebook po upływie lat od zdarzenia, byłaby informacją fragmentaryczną, a zatem przedstawiającą znikomą wartość dowodową dla ustaleń faktycznych sprawy;

- z tych powodów w toku postępowania przed Sądem I instancji nie doszło od obrazy przepisu art. 170 kpk w sposób opisany przez obrońcę. Nadto z tych względów Sąd Okręgowy oddalił tożsamy wniosek dowodowy ponowiony przez obrońcę w apelacji.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.5.

(zarzut z pkt I ust. 6 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk polegającej na dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego z przekroczeniem granic swobodnej jego oceny oraz sprzecznie ze wskazaniami wiedzy i doświadczeniem życiowym, w szczególności: bezzasadnym nie obdarzeniu walorem wiarygodności wyjaśnień samego oskarżonego w sytuacji, gdy od samego początku przedstawia spójną wersję wydarzeń, która notabene potwierdzona jest zeznaniami świadków oraz dokumentacją zgromadzoną w aktach sprawy, co Sąd I Instancji całkowicie bagatelizuje albowiem obdarza jedyny dowód rzekomej winy walorem wiarygodności tj. zeznania Pokrzywdzonej w całości wobec czego na zasadzie sprzeczności, odmawia uznania wyjaśnieniom oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca odnosząc się do oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego wskazał, że Sąd Rejonowy odmówił im tego waloru jedynie na zasadzie sprzeczności (poprzez obdarzenie walorem wiarygodności zeznań pokrzywdzonej), podczas gdy oskarżony w swych wyjaśnieniach nie zanegował rzeczy moralnie nieakceptowalnych, których dopuścił się będąc osobą duchowną. Zdaniem obrońcy, taka postawa oskarżonego wskazuje na to, iż oskarżony w swych wyjaśnieniach nie ukrywa żadnych okoliczności, w tym obciążających go. Odnosząc się do tego stwierdzenia należy zauważyć, że oskarżony w swych wyjaśnieniach jedynie nie zaprzeczył treści rozmów prowadzonych przez niego za pośrednictwem komunikatorów internetowych z innymi mężczyznami o orientacji homoseksualnej. Postawa oskarżonego nie jest zatem przejawem pełnej współpracy z organami ścigania, a jedynie wynika z tego, że w tym zakresie zgromadzono jednoznaczny materiał dowodowy, z którego wymową nie sposób polemizować.

- natomiast Sąd Okręgowy podziela w całości argumentację przedstawioną przez Sąd Rejonowy w zakresie oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego. Wbrew zarzutom obrońcy, Sąd I instancji miał na uwadze także okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego, jednakże wskutek uznania wiarygodności relacji pokrzywdzonej, zasadnie uznano wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne w zakresie okoliczności czynu objętego aktem oskarżenia

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.6.

(zarzut z pkt I ust. 7 i ust. 8 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk polegającej na dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego z przekroczeniem granic swobodnej jego oceny oraz sprzecznie ze wskazaniami wiedzy i doświadczeniem życiowym, w szczególności: bezzasadnym obdarzeniu walorem wiarygodności treści zeznań pokrzywdzonej M. M. (2), które zdaniem obrony zostały uzyskane z naruszeniem podstawowej zasady prawa karnego tj. prawa do obrony albowiem obrona nie miała możliwości zadania kluczowych pytań do wyżej wymienionej, zatem wykazanie niewinności oskarżonego było ograniczone

- art. 7 kpk poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów i zastąpienie jej dowolną oceną dowodów w zakresie zeznań pokrzywdzonej M. M. (2) i obdarzenie ich walorem wiarygodności podczas gdy zeznań Pokrzywdzonej nie można uznać za wiarygodne w całości ze względu na ich niespójność nielogiczność oraz sprzeczność z pozostałymi dowodami, którym częściowo Sąd dał wiarę

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- obrońca odnosząc się do oceny wiarygodności zeznań pokrzywdzonej wskazał, że pokrzywdzona przyznała się do „ składania nieprawdziwych zeznań względem S. M. (1)”. Zdaniem Sądu Okręgowego, stwierdzenie obrońcy pozostaje w oczywistej sprzeczności z materiałem dowodowym, gdyż M. M. (2) nie złożyła fałszywych zeznań w sprawie czynu, o który oskarżono S. M. (1). Wprawdzie pokrzywdzona złożyła pismo, które stało się podstawą do prowadzenia postępowania kanoniczego, w którym zawarła okoliczności niezgodne z prawdą, to jednak nie była to forma pisemna dowodu z jej zeznań w rozumieniu prawa karnego. Dodatkowo pokrzywdzona w sposób racjonalny odniosła się w swych zeznaniach do powodów sporządzenia tego pisma, zatem okoliczności te nie wpływają na negatywną weryfikację wiarygodności jej zeznań złożonych w tej sprawie.

- dalej, obrońca formułuje tezę, że pokrzywdzona zdecydowała się na „ odwołanie części zeznań, fałszywych oskarżeń” w momencie, gdy zapoznała się z uzasadnieniem prywatnego aktu oskarżenia. W ocenie Sądu Okręgowego, teza obrońcy nie znajduje potwierdzenia ani w treści zeznań pokrzywdzonej, ani w treści dokumentów zebranych w sprawie. Otóż postanowieniem z dnia 26 września 2019r. Prokurator Okręgowy w Siedlcach wszczął śledztwo w sprawie, zaś w dniu 01 października 2019r. prokurator wystąpił do Sądu Okręgowego o przesłuchanie pokrzywdzonej w trybie art. 185a kpk. Przesłuchanie nastąpiło w dniu 14 października 2019r., zaś pokrzywdzona nie była stroną inicjującą to przesłuchanie, lecz stawiła się na przesłuchanie na podstawie otrzymanego wezwania. Dalej, w treści zeznań złożonych tego dnia M. M. (2) przyznała, że „ te zeznania, które ja złożyłam do księdza, to jest tak, że nie są do końca prawdziwe”. W dalszej części zeznań wytłumaczyła, że „ napisała tak, żeby się od niej odczepili, żeby tego nie rozgrzebywali” (k. 29v) oraz że „ S. podałam, że to było daleko i myślałam, że nie będą tego drążyć” (k. 31v) . Z tych powodów tezę obrońcy należy uznać wyłącznie za wyraz jego własnej interpretacji zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

- Sąd Okręgowy nie podziela twierdzeń obrońcy, iż zeznania pokrzywdzonej są niespójne, nielogiczne i sprzeczne z pozostałymi dowodami. Zupełną dowolnością razi stwierdzenie obrońcy, że pierwsza opinia sądowo-psychologiczna była negatywna dla pokrzywdzonej i „ stawiała jej zeznania w niekorzystnym świetle”. Wbrew oczekiwaniom obrońcy, analiza wniosków opinii sądowo – psychologicznej z dnia 26.10.2019 r. (k. 224-226) nie dyskwalifikuje zeznań pokrzywdzonej. Biegła jedynie stwierdziła, że opiniowana ma skłonność do „ koloryzowania, a nawet nadinterpretowania pewnych gestów czy zachowań” oraz nie ujawnia typowych cech ofiary nadużyć seksualnych. Natomiast biegła była pewna, że pokrzywdzona nie ujawnia deficytów w zakresie zapamiętywania, spostrzegania i odtwarzania oraz nie ujawnia tendencji do konfabulowania. Dodatkowo, Sąd Rejonowy trafnie wskazał, że zdiagnozowanie zespołu pourazowego wymaga pogłębionej diagnozy, a biegła powołana do udziału w czynności przesłuchania pokrzywdzonej, przed sporządzeniem swej opinii przeprowadziła jedynie krótkie badanie pokrzywdzonej. W kontekście pierwszej opinii należy zwrócić uwagę, że obrońca zarzuca Sądowi I instancji wybiórczą ocenę materiału dowodowego, a tymczasem w swej apelacji zdaje się nie dostrzegać, że prokurator, dostrzegając wątpliwości które może wywoływać omawiana opinia, dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych, z której wynika jednoznacznie, że rozpoznano u pokrzywdzonej zespół stresu pourazowego, zaś jej relacja z dnia 14 października 2019r. jest wiarygodna z psychoseksuologicznego punktu widzenia. Uwadze obrońcy umknęła także treść zaświadczenia psycholog J. Ł., z którego także wynika, że pokrzywdzona wykazuje negatywne konsekwencje psychiczne doświadczenia przemocy seksualnej (k. 351).

- Sąd Okręgowy nie zgadza się także z zarzutem, iż Sąd Rejonowy dokonał błędu w ustaleniach faktycznych poprzez nieuzasadnione przyjęcie, że oskarżony po kwietniu 2019r. utrzymywał kontakt z pokrzywdzoną. Okoliczność ta wynika nie tylko pośrednio z treści wiadomości wymienianych przez pokrzywdzoną z M. B. (1), z treści protokołu ze spotkania z rodzicami (k. 983), ale także wprost z protokołu z dnia 3 czerwca 2019r., w którym zapisano, że S. M. (1) przyznał się do tego, że pokrzywdzona wysłała do niego sms po dniu 17 kwietnia 2019r. na inny numer telefonu. Informacja ta jest istotna, gdyż wynika z niej, że oskarżony co najmniej przekazał nowy numer telefonu pokrzywdzonej, gdyż w przeciwnym razie ta nie mogłaby wysłać mu owego sms-a. Jednak biorąc pod uwagę powyżej wskazane źródła dowodowe należy przyjąć, iż oskarżony, mimo zakazu, nie tylko przekazał pokrzywdzonej swój kolejny numer telefonu, ale przede wszystkim kontaktował się z pokrzywdzoną po dniu 17 kwietnia 2019r.

- obrońca kwestionując wiarygodność zeznań pokrzywdzonej stwierdził, że zeznania świadków „ w całości potwierdziły, iż jest to osoba zdolna do konfabulacji, tworzenia historii, które nie miały miejsca, zwracania na siebie uwagę”. W ocenie Sądu Okręgowego, stanowisko obrońcy co do potwierdzenia owego faktu pozostaje jedynie jego subiektywną oceną, a nie ustaleniem faktycznym, które należy wyprowadzić ze zgromadzonego materiału dowodowego. Przede wszystkim obrońca zdaje się nie dostrzegać, że część świadków w swych zeznaniach uznała wersję zdarzenia pokrzywdzonej za wiarygodną. Nadto z samej okoliczności, że ktoś jest zdolny do konfabulacji nie wynika, że każda wypowiedź takiej osoby jest niewiarygodna. Obrońca chętnie odwołuje się do opinii psycholog M. Z. w zakresie wniosku biegłej o braku typowych cech ofiary nadużyć seksualnych, jednakże pomija kolejny wniosek tej opinii, iż pokrzywdzona nie ujawnia tendencji do konfabulowania.

- obrońca w apelacji wskazuje, że mimo prowadzenia postępowania przygotowawczego i sądowego w sprawie nie zgromadzono dowodów wskazujących na spotkania oskarżonego z pokrzywdzoną w samochodzie, w tym zdjęć czy wiadomości. Odnosząc się do tego aspektu sprawy należy stwierdzić, że oskarżony w czasie objętym aktem oskarżenia był osobą ostrożną, starał się nie zostawiać żadnych śladów utrzymywania znajomości z pokrzywdzoną, zabraniał jej korzystania z prywatnego telefonu podczas spotkań, zatem oczekiwanie, że z tych spotkań zachowają się zdjęcia jest bezpodstawne, sprzeczne z doświadczeniem życiowym. W zakresie niezachowania przez pokrzywdzoną historii konwersacji z oskarżonym należy stwierdzić, że część tych kontaktów odbywała się z wykorzystaniem telefonu, który pokrzywdzona otrzymała od oskarżonego. Dodatkowo z konwersacji pokrzywdzonej z M. B. (1) wynika, że pokrzywdzona miała w swoim posiadaniu materiały wskazujące na jej kontakty z pokrzywdzonym, które finalnie nie zostały przez nią przekazane temu świadkowi. Zrozumienie tej sytuacji, motywacji pokrzywdzonej, która prawdopodobnie usunęła całą zawartość materiałów obciążających oskarżonego, wymaga odwołania się do jej postawy w toku całego procesu ujawniania okoliczności przedmiotowego przestępstwa. Otóż pokrzywdzona od samego początku wykazywała niechęć do ujawnienia prawdziwych okoliczności tego przestępstwa oraz prezentowała poczucie winy, czego jaskrawym przykładem jest początek jej zeznań złożonych w dniu 14 października 2019r. (pokrzywdzona stwierdziła wówczas, że „ to co wynikło z księdzem to wynik mojej winy”). M. M. (2) nie chciała współpracować z przedstawicielami duchowieństwa i nawet podczas jednego ze spotkań w siedzibie Caritas zaprzeczyła, aby doszło do jej zgwałcenia. M. M. (2) ponosiła i ponosi nadal bardzo dotkliwe skutki ujawnienia faktu popełnienia tego przestępstwa, o których wyczerpująco i przekonywującą mówiła podczas obu przesłuchań. Sytuacja ta była także trudna dla jej członków rodziny, którzy zamieszkują w małej miejscowości. Zdaniem Sądu Okręgowego, brak zabezpieczenia powyżej wskazanych materiałów dowodowych nie podważa zatem wiarygodności jej zeznań.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.7.

(zarzut z pkt I ust. 9 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk polegającej na dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego z przekroczeniem granic swobodnej jego oceny oraz sprzecznie ze wskazaniami wiedzy i doświadczeniem życiowym, w szczególności: bezzasadnym obdarzeniu walorem wiarygodności treści zeznań M. B. (1) oraz M. B. (2) i powoływanie się na ich zeznania w zakresie przesądzającym o winie oskarżonego, w sytuacji gdy wskazane osoby nie były bezpośrednimi świadkami jakichkolwiek przestępnych zachowań S. M. (1), a jedyną wiedzę jaką prezentują w niniejszym postępowaniu uzyskały od Pokrzywdzonej M. M. (2), której zeznania w realiach powyżej wskazanych zarzutów trudno traktować jako pełnoprawny dowodów mogący stanowić o uśnie oskarżonego, a co istotne ów świadkowie dokonali bezprawnej prowokacji z użyciem telefonu oskarżonego, na którym znajdowały się wiadomości sms od Pokrzywdzonej, a które to wiadomości sms następnie zostały usunięte, zatem doszło do czynności ingerowania w zgromadzony materiał dowodowy

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy nie zgadza się z obrońcą, iż okoliczność powzięcia przez M. B. (1) i M. B. (2) wiedzy na temat przedmiotowego przestępstwa z relacji pokrzywdzonej stanowi powód do odmówienia tym zeznaniom waloru wiarygodności. W sposób oczywisty, w przypadku gdy w danej sprawie nie ma świadków zdarzenia, ustalenia faktyczne w sprawie dokonywane są na podstawie relacji pokrzywdzonego oraz zeznań osób, którym pokrzywdzony opowiedział o tym przestępstwie. W tej sprawie obrońca zdaje się nie dostrzegać, że powyżsi świadkowie zaangażowani byli w proces ujawnienia czynu popełnionego przez oskarżonego, zatem ich relacja była bardzo istotnym dowodem w sprawie. Nadto obrońca kwestionuje wiarygodność zeznań tych świadków wskazując na epizod związany z uruchomieniem telefonu oskarżonego, lecz nie wskazuje przekonywująco, jakie znaczenie dla ustaleń faktycznych Sądu Rejonowego ma owa okoliczność.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.8.

(zarzut z pkt I ust. 10 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zeznań świadków B. Ł., N. W., K. S. i innych (szerzej w uzasadnieniu apelacji) bez uwzględnienia wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego przy jednoczesnym dokonywaniu wybiórczej analizy ich twierdzeń i wysuwania wniosków z nich nie płynących

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- Sąd Okręgowy nie podziela rozważań obrońcy dotyczących wartości dowodowej zeznań B. Ł.. Zasadnie Sąd I instancji wskazuje, iż z zeznań tego świadka wynika wiele sformułowań ocennych dotyczących pokrzywdzonej, które nie znajdują potwierdzenia w relacji innych koleżanek pokrzywdzonej. W kontekście zdjęć z S. pokrzywdzona wiarygodnie wyjaśniła w jakich okolicznościach otrzymała te zdjęcia od świadka, zatem formułowanie przez obrońcę sugestii, iż to pokrzywdzona nalegała na otrzymanie tych zdjęć nie znajduje potwierdzenia w dowodach.

- Sąd Rejonowy szczegółowo przeanalizował treść zeznań K. S., a następnie przekonywująco wyjaśnił powody, dla których uznał zeznania tego świadka za niewiarygodne. Tymczasem obrońca w apelacji stwierdził jedynie, że uzasadnienie oceny tego dowodu pozbawione jest argumentacji, zatem ocenę zeznań tego świadka „ pozostawia sądowi odwoławczemu”. Jednakże nie jest zadaniem sądu odwoławczego dokonywanie z urzędu oceny dowodów ocenionych przez sąd I instancji, a jedynie skontrolowanie zasadności tej oceny przez pryzmat zarzutów skarżącego. Z tych powodów także w zakresie oceny zeznań świadka K. S. należy stwierdzić, że ocena dokonana przez Sąd I instancji nie budzi zastrzeżeń.

- w kontekście zeznań P. S. obrońca wskazał, że Sąd Rejonowy dokonał własnej interpretacji treści tego dowodu. Mianowicie, zdaniem obrońcy, świadek jednoznacznie stwierdził, że o rzekomym wyjeździe pokrzywdzonej z oskarżonym nad morze rozmawiał po 2019r. (zatem ma to być dowód tego, że pokrzywdzona rozpowszechniała nieprawdziwe informacje po złożeniu zeznań w październiku 2019r.). W ocenie Sądu Okręgowego, powyższe rozważania obrońcy nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Przede wszystkim świadek początkowo twierdził, że powyższa rozmowa miała miejsce w 2019r., aby po odpowiedzi na pytania stron zmienić stanowisko w ten sposób, że ostatecznie przyznał, że „ nie jestem w stanie określić, kiedy rozmawialiśmy z M., czy to w 2019 roku czy w 2020 roku” (k. 2187). Jednakże, biorąc pod uwagę fakt, że pokrzywdzona miała rozmawiać z tym świadkiem w obecności J. S., to należy za Sądem Rejonowym przyjąć, że rozmowa ta miała miejsce w 2019r. i to w pierwszej połowie tego roku, gdyż taki wniosek wynika właśnie z zeznań J. S..

- Sąd Okręgowy nie zgadza się także z subiektywnym stanowiskiem obrońcy, iż z „ wniosków płynących z zeznań świadków świeckich” wyłania się obraz pokrzywdzonej jako osoby manipulującej innymi, konfabulującej, zwracającej na siebie uwagę. Jak wyżej wskazano, teza obrońcy nie znajduje potwierdzenia w sporządzonych w sprawie opiniach sądowo-psychologicznych, ani nie jest okolicznością wynikającą z zeznań wszystkich świeckich świadków.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.9.

(zarzut z pkt I ust. 11 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zeznań świadka J. Ł. bez uwzględnienia wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego przy jednoczesnym dokonywaniu wybiórczej analizy jej twierdzeń i wysuwania wniosków z niej nie płynących w sytuacji gdy ów świadek od samego początku jeszcze przed spotkaniem z Pokrzywdzoną była poinformowana i nakierowana przez osoby duchowne z jakim ich zdaniem przypadkiem się spotyka, a co istotne co Sąd I Instancji zdaje się bagatelizować, na rozprawie wyżej wymieniony świadek ostatecznie stwierdził, iż nie ma pewności co do oceny Pokrzywdzonej z uwagi na fakt, iż wiele czynników może wpływać na ocenę stanu M. M. (2), także i jej sytuacja rodzina

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

w kontekście tego zarzutu należy wskazać, że obrońca, zarzucając wybiórczą i stronniczą ocenę Sądowi I instancji, sam prezentuje taką postawę co czyni jego argumentację za pozbawioną zasadności. Otóż obrońca argumentując swe stanowisko o braku wiarygodności zeznań J. Ł., w tym wartości dowodowej zaświadczenia przez nią sporządzonego, wskazał, że „ opinia” ta została sporządzona po jednym spotkaniu świadka z pokrzywdzoną. Tymczasem obrońca nie czyni tego rodzaju zastrzeżeń co do wartości opinii sądowo-psychologicznej sporządzonej przez M. Z.. Dodatkowo obrońca zdaje się nie dostrzegać, że z omawianego dokumentu z k. 351 wynika, że zaświadczenie zostało wystawione w dniu 13 grudnia 2019r., a z jego treści wynika, iż pokrzywdzona uczestniczyła w terapii prowadzonej przez psycholog od 09 października 2019r. Świadek sporządziła zatem ten dokument po wielu spotkaniach z pokrzywdzoną, na których prowadziła terapię opiniowanej. Natomiast okoliczność, iż świadek wiedziała o przestępstwie popełnionym na szkodę M. M. (2) przed spotkaniem z pokrzywdzoną nie stanowi podstawy do kwestionowania wiedzy świadka jako psychologa i jest wyrazem tendencyjnej oceny dowodów dokonanej przez obrońcę. Czystą spekulacją jest także stwierdzenie obrońcy, że o stronniczości świadka ma przemawiać fakt finansowania tej terapii przez kurię (...).

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.10.

(zarzut z pkt I ust. 12 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zeznań świadków P. M., O. M., A. Ż., K. S., dokumentacji przedstawionej z parafii D., dokumentacji z Uniwersytetu oskarżonego, listy obecności na zajęciach Pokrzywdzonej, historii lokalizacji bez uwzględnienia wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego przy jednoczesnym dokonywaniu wybiórczej analizy ich twierdzeń i wysuwania wniosków z nich nie płynących w sytuacji gdy z ów dowodów jednoznacznie wynika, kiedy i w jakich okolicznościach oskarżony przebywał na terenie S., a kiedy nie mógł tam się znajdować, wobec czego trudno znaleźć dzień, w którym mogłoby dojść do rzekomego kontaktu z Pokrzywdzoną, a co istotne ów dowody potwierdzają historie lokalizacji, którą Sąd I Instancji wobec braku rzekomej możliwości potwierdzenia autentyczności bagatelizuje

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy nie zgadza się z twierdzeniem obrońcy, iż na podstawie dowodów opisanych w zarzucie zostało wykazane, że oskarżony nie miał takiego dnia, aby przebywając na terenie S. miał możliwość spotkania się z pokrzywdzoną. Owszem dowody te umożliwiają określenie z pewnym stopniem pewności jak wyglądał typowy tydzień z życia oskarżonego, w tym, w których dniach przebywał w L. na uczelni, a kiedy był w Ł. czy S.. Jednakże dowody te nie stanowią zamkniętego zbioru, który uniemożliwia przyjęcie ustalenia o tym, że oskarżony dokonał wielokrotnego zgwałcenia pokrzywdzonej. Obrońca przypisując nadmierną wartość dokumentom, w tym treści książki wyjść z internatu twierdzi, że zeznania pokrzywdzonej są pozbawione wiarygodności. Jednakże, zdaniem Sądu Okręgowego, argumentacja Sądu I instancji w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie, gdyż stanowi wyraz oceny dokonanej na podstawie wszystkich dokumentów zgromadzonych w sprawie

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.11.

(zarzut z pkt I ust. 13 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę analizy połączeń pomiędzy oskarżonym, a pokrzywdzoną (k. 312) i na jej podstawie wyciąganie całkowicie bezzasadnych wniosków i pozbawionych logiki, że to miałoby świadczyć, iż łączy ich coś więcej oraz że oskarżony grozi rzekomo Pokrzywdzonej w sytuacji gdy oskarżony od początku nie przeczył tym połączeniom, a co istotne z analizy jednoznacznie wynika, że to Pokrzywdzona nawiązywała każdą odbytą rozmowę i było to jej inicjatywą tak jak i wysyłanie wiadomości sms/mms

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- okoliczność kontaktu pokrzywdzonej z oskarżonym po zatrzymaniu telefonu oskarżonego na potrzeby postępowania kanonicznego została omówiona wyżej, zatem w tym miejscu należy jedynie powtórzyć, iż z materiału dowodowego wynika, iż oskarżony kontaktował się z pokrzywdzoną po zdarzeniu,

- nadto należy zwrócić uwagę, że analiza wykazu połączeń telefonicznych z dnia 04 grudnia 2019r. (k. 307-314) została sporządzona na podstawie danych uzyskanych od operatora z okresu od 24 października 2018r. do 21 października 2019r. Z analizy tej nie wynika motywacja pokrzywdzonej do wykonywania połączeń telefonicznych na telefon oskarżonego w okresie od 13 marca 2019 do 11 kwietnia 2019r. Natomiast z zeznań pokrzywdzonej wynika, że oskarżony nie tylko nawiązał kontakt z pokrzywdzoną za pośrednictwem Messengera w czasie gdy podjęła naukę w S., ale także później, w czasie objętym aktem oskarżenia, utrzymywał z nią kontakt poprzez ten komunikator. Tego rodzaju połączenia nie są rejestrowane przez operatora telekomunikacyjnego, zatem brak połączeń telefonicznych pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzoną w okresie objętym aktem oskarżenia wykonywanych za pomocą telefonów komórkowych opisanych w analizie nie stanowi dowodu na brak wiarygodności zeznań pokrzywdzonej. Natomiast z konwersacji pokrzywdzonej z M. B. (1) wynika, że oskarżony miał wielokrotny kontakt z pokrzywdzoną, zatem jest możliwe, że pokrzywdzona w tym okresie inicjowała połączenia telefoniczne z oskarżonym. Nadto z zeznań pokrzywdzonej jak i konwersacji z M. B. (1) wynika, że oskarżony zmuszał pokrzywdzoną do inicjowania za pośrednictwem Messengera rozmowy dotyczącej molestowania pokrzywdzonej przez nieokreślonego księdza. Zachowanie oskarżonego wskazuje na dużą ostrożność w unikaniu pozostawiania śladów kontaktu z pokrzywdzoną, zatem brak połączeń wychodzących z jego telefonu pozostaje w zgodzie z postawą oskarżonego. Inicjowanie połączeń przez pokrzywdzoną nie wyklucza nadto możliwości kierowania przez oskarżonego gróźb wobec pokrzywdzonej.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.12.

(zarzut z pkt I ust. 14 apelacji obrońcy)

zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 4 kpk w z w. z art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk polegającej na dokonaniu oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego z przekroczeniem granic swobodnej jego oceny oraz sprzecznie ze wskazaniami wiedzy i doświadczeniem życiowym, w szczególności pominięciu w wyrokowaniu opinii biegłej M. Z. poprzez całkowite zbagatelizowanie przez Sąd I Instancji wniosków z niej płynących w sytuacji, gdy z ów opinii jednoznacznie wynika, że M. M. (2) ma skłonności do koloryzowania, a nawet nadinterpretowania zachowań, gestów co może zmienić ich faktyczne znaczenia, a co istotne biegła nie stwierdziła u Pokrzywdzonej wystąpienia cech typowych dla ofiary nadużyć seksualnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- w zakresie rozważań dotyczących wartości dowodowej opinii biegłej M. Z. Sąd Okręgowy przedstawił powyżej argumentację przemawiającą za uznaniem oceny Sądu Rejonowego co do wartości tego dowodu za zasadną. Przypomnieć należy jedynie, że dowód z tej opinii nie może stanowić samodzielnego dowodu wskazującego na brak wiarygodności zeznań pokrzywdzonej.

- Sąd Okręgowy nie podziela także zastrzeżeń obrońcy co do braku wartości dowodowej opinii sporządzonych przez zespoły psychologów i psychiatry (k. 610-653, k. 735-788). Obrońca nie odwołując się do żadnego obiektywnego dowodu zarzucił, iż obie opinie zostały wydane po przeprowadzeniu 50 minutowych sesji, zatem, jak należy odczytywać intencje skarżącego, nie spełniają wymogu rzetelności. Jednakże podobnie jak Sąd I instancji, także Sąd Okręgowy nie ma zastrzeżeń co do wiedzy i kompetencji biegłych z obu zespołów, zatem należy przyjąć, iż biegli poświęcili dostateczny czas na zbadanie pokrzywdzonej w celu wydania jednoznacznej opinii

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.13.

(zarzut z pkt II apelacji obrońcy)

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętego za podstawę orzeczenia polegającego na uznaniu, iż oskarżony S. M. (1) dopuścił się przypisanego mu czynu, podczas gdy jedynym dowodem obciążającym oskarżonego podlegającym swobodnej ocenie są zeznania Pokrzywdzonej, żadnych innych dowodów bezpośrednich w postaci zdjęć, wymiany korespondencji, potwierdzenia faktu spotkania, świadków naocznych nie sposób doszukać się w zgromadzonym materiale dowodowym, a ponadto u oskarżonego nie stwierdzono jakichkolwiek zaburzeń preferencji seksualnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

oceniając ten zarzut należy stwierdzić, że w procedurze karnej nie obowiązuje żaden przepis nakazujący wartościowanie zebranych w sprawie dowodów. Z natury czynu, w sprawach przeciwko wolności seksualnej, zazwyczaj brakuje dowodów w postaci zeznań postronnych świadków, dowodów materialnych w postaci śladów kryminalistycznych (zwłaszcza w przypadku złożenia zawiadomienia o przestępstwie po upływie dłuższego czasu) czy dowodów takich jak nagrania rozmów, treść komunikatorów czy bilingi połączeń telefonicznych. W przedmiotowej sprawie istotnie dowodem podstawowym, stanowiącym źródło ustaleń faktycznych, jest treść zeznań pokrzywdzonej. Jednakże ocena tych zeznań, dokonana przez Sąd Rejonowy zgodnie z art. 7 kpk, prowadzi do jednoznacznego wniosku, że zeznania te zasługują na walor wiarygodności. Jak wyżej wskazano, brak obiektywnych dowodów, chociażby w postaci zdjęć, czy treści korespondencji prowadzonej za pomocą komunikatorów, wynika z okoliczności sprawy i tylko z tego powodu nie dyskwalifikuje waloru wiarygodności zeznań M. M. (2). Ustalenia co do zaburzeń preferencji seksualnych odnośnie osoby oskarżonego zostały omówione w opinii sądowo-seksuologicznej i nie stanowią podstawy do uniewinnienia oskarżonego

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.14.

(zarzut z pkt III apelacji obrońcy)

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętego za podstawę orzeczenia polegającego na wadliwym uznaniu, iż oskarżony wraz z Pokrzywdzoną przebywali na osobności oraz wysadzał ją jako ostatnią jak odwoził po zajęciach, trzymając za kolano w sytuacji gdy z zeznań wszystkich trzech dziewczyn tj. N. Z., E. Z., J. O., które wspólnie podróżowały samochodem z nimi, jednoznacznie wynika, że Pokrzywdzona M. M. (2) nigdy nie była odwożona jako ostatnia albowiem oskarżony odwoził dzieci zgodnie z kolejnością domów, w których zamieszkiwały, a dom Pokrzywdzonej nie był ostatni

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

zarzut obrońcy nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż czasookres wynikający z zarzutu nie został objętym czynem zarzuconym oskarżonemu. Nadto z treści uzupełniających zeznań pokrzywdzonej wynika, że były sytuacje, w których była odwożona do domu jako ostatnia z dzieci.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.15.

(zarzut z pkt IV apelacji obrońcy)

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętego za podstawę orzeczenia polegającego na wadliwym uznaniu, iż oskarżony odbył z Pokrzywdzoną łącznie około 4 niechcianych stosunków, w sytuacji gdy brak jest jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie powyższego, poza gołosłownymi twierdzeniami Pokrzywdzonej, która nie jest w stanie sprecyzować kiedy miało do nich dojść, w jakim miejscu, nie podaje żadnych szczegółów, nie przedstawia żadnych dowodów na potwierdzenie, iż rzeczywiście miało dojść do chociażby jednego spotkania w okresie objętym zarzutem pomiędzy Nią, a oskarżonym;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

istotnie, z relacji pokrzywdzonej nie wynikają dane umożliwiające dokonanie ustaleń co do konkretnej daty i miejsca popełnienia każdego z aktów seksualnych. W zakresie braku określenia miejsca pokrzywdzona przestawiła racjonalne powody, dla których nie była w stanie odtworzyć ani drogi dojazdowej ani miejsca, w których oskarżony parkował samochód. Natomiast odnosząc się do braku wskazania przez pokrzywdzoną dat, w których dochodziło do tych zbliżeń należy stwierdzić, że były to zdarzenia mające traumatyczne skutki dla pokrzywdzonej. Wymaganie zatem od młodej osoby, iż będzie pielęgnować w swej pamięci daty tych zdarzeń jest sprzeczne z doświadczeniem życiowym. Istotne jest także to, że z relacji pokrzywdzonej wynika, iż doszło do ok. 10 spotkań z oskarżonym, zatem naturalnym procesem jest zacieranie się w pamięci szczegółów zdarzeń wraz z upływem czasu.

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

3.16.

(zarzut z pkt V apelacji obrońcy)

zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętego za podstawę orzeczenia poprzez bezzasadne uznanie, iż oskarżony używał numeru zastrzeżonego oraz miał wręczyć Pokrzywdzonej telefon na kartę, przy użyciu których mieli się rzekomo kontaktować, w sytuacji gdy nie ma żadnych dowodów na potwierdzenie powyższego, żadna sieć telefoniczna nie potwierdza, iż oskarżony miał takową kartę do dyspozycji we wskazanym okresie, co istotne żaden ze świadków ów telefonu nie widział, ani o nim nie słyszał, nawet osoby, które mieszkały z Pokrzywdzoną w internacie przebywając z Nią każdego wieczora

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

omawiając przedmiotowy zarzut należy stwierdzić, że bezzasadne jest oczekiwanie przez obrońcę, iż dany operator telefonii komórkowej miałyby „ potwierdzić” lub zaprzeczyć faktowi użytkowania przez oskarżonego telefonu komórkowego, który został przez niego przekazany pokrzywdzonej. Otóż telefon ten mógł wykorzystywać kartę SIM zarejestrowaną na inną osobę niż oskarżony. Okoliczność przekazania pokrzywdzonej telefonu do kontaktów z oskarżonym została przez nią ujawniona w sposób spontaniczny już podczas pierwszego przesłuchania, zatem brak jest podstaw, aby kwestionować wiarygodność zeznań pokrzywdzonej w tej części

Wniosek

wniosek:

- o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów (pisownia oryginalna)

- ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosków apelacji

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

6.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok Sądu I instancji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność apelacji obrońcy i brak podstaw do zmiany lub uchylenia wyroku z uwagi na okoliczności uwzględniane przez sąd odwoławczy z urzędu

6.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

--------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.4.1.

-----------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

- apelacja obrońcy okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony w całości ponosi koszty sądowe za postępowanie odwoławcze,

- zasądzono na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego wydatki postępowania odwoławczego (20 zł tytułem ryczałtu za korespondencję oraz wydatki związane z opiniami biegłych: 1.554,24 zł) oraz opłatę (art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych: 400zł), gdyż wobec oskarżonego nie zachodzą podstawy do zwolnienia go od zapłaty kosztów sądowych w całości

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana