Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

Sędzia SO Dariusz Półtorak

Sędziowie:

SR (del.) Paweł Mądry (spr.)

SO Karol Troć

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 619/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 07 maja 2024 r. w sprawie II K 1003/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

-------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

-------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

--------------------

------------------------------------------------------------

-------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-----------------

------------------------------------

-------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

[zarzuty z apelacji prokuratora]

1. zarzut obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a to:

- art. 7 kpk, art. 410 kpk oraz art. 5 §2 kpk, poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów i w konsekwencji błędne przyjęcie, że R. F. nie współdziałał z oskarżonym D. Z. (1) w dokonaniu rozboju na osobie Z. S., gdyż nie był zorientowany co do zachowania współoskarżonego albowiem spożywał w tym dniu alkohol, w sytuacji, gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego poczyniona w oparciu o zeznania pokrzywdzonego wskazuje, że oskarżony R. F. dopuścił się zarzucanego mu czynu
z art. 280 § 1 kk;

2. zarzut błędu w ustaleniach taktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mającego wpływ na jego treść wynikającego z wyżej wskazanych naruszeń o charakterze proceduralnym, a polegającego na przyjęciu, że oskarżony R. F. nie dopuścił się zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- na wstępie należy wskazać, że niniejsze wywody będą odnosić się jedynie do zarzutów z apelacji wniesionej przez prokuratora, gdyż tylko on złożył wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia.

- Sąd Okręgowy rozważając zarzuty podniesione przez prokuratora nie uznał ich zasadności, a tym samym nie uwzględnił wniesionego środka odwoławczego. Zdaniem Sądu II instancji, Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił materiał dowodowy i wywiódł z niego słuszne wnioski, które przyczyniły się do ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego w sprawie, prowadzącego do uniewinnienia oskarżonego R. F. od zarzucanego mu czynu.

- prokurator w części motywacyjnej środka odwoławczego stwierdził, że ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego winna doprowadzić do wniosku o współsprawstwie oskarżonych co do zarzucanego im przestępstwa rozboju. Zdaniem skarżącego, teza ta znajduje uzasadnienie w zeznaniach złożonych przez pokrzywdzonego (zdaniem Sądu Okręgowego, teza forsowana przez prokuratora oparta jest jedynie na fragmentach zeznań pokrzywdzonego) oraz wynika z zasad doświadczenia życiowego. Zdaniem prokuratora, niemożliwym jest w ich świetle, że R. F. jako osoba systematycznie spożywająca alkohol, z racji jego konsumpcji, mógł nie wiedzieć co się dzieje
w trakcie inkryminowanego zdarzenia lub zasnąć, w ten sposób próbując podważyć ocenę wyjaśnień R. F. w tej części, w której zaprzeczał on, aby dokonał rozboju na osobie pokrzywdzonego Z. S.. Jednocześnie prokurator przywołuje tezy wielu orzeczeń sądowych dotyczących materii współsprawstwa w przestępstwie rozboju, które w jego przekonaniu uzasadniają przyjęte przez niego stanowisko o winie oskarżonego R. F.. Z takim rozumowaniem nie można było się zgodzić. W ocenie Sądu II instancji, tezy apelującego stanowią jedynie polemikę z właściwymi ustaleniami Sądu Rejonowego. Na taki stan rzeczy wskazuje przede wszystkim obiektywny materiał dowodowy w postaci opinii z zakresu badań genetycznych (k. 159-167), raportu działań Policji (k. 18-27), protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz z dokumentacją fotograficzną (k. 9-10v, 80-82). Nie bez znaczenia pozostawała informacja z KRK dotycząca osoby oskarżonego D. Z. (1), o czym nie mniej jednak Sąd wypowie się w dalszej części niniejszego uzasadnienia. Wyszczególnione powyżej dowody korespondują zaś z wyjaśnieniami oskarżonego w ich kluczowej części, z zeznaniami świadka H. S., J. Z., W. K., ale także pokrzywdzonego. Ocena tych dowodów, przy jednoczesnym respektowaniu zasady swobodnej oceny dowodów wyrażonej w art. 7 kpk, wedle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, jednoznacznie przemawiały za tym, że oskarżony R. F. nie dokonał czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, w związku z tym nie mogło dojść do obrazy art. 5 § 2 kpk. Po zapoznaniu się ze zgromadzonymi dowodami, należało podzielić decyzję Sądu meriti o obdarzeniu wiarą wyjaśnień oskarżonego w tej części w której podnosił, że nie stosował żadnej przemocy wobec pokrzywdzonego, jak również nie dokonał zaboru mienia na jego szkodę, będąc mało zorientowanym co do zachowania współoskarżonego
z uwagi na działanie spożytego uprzednio alkoholu. Bezspornym było, w świetle zgromadzonych dowodów, również dla skarżącego, że oskarżony R. F. nie stosował w trakcie pobytu w domu pokrzywdzonego w dniu 17 marca 2023 r. przemocy wobec niego. W związku z tym Sąd nie zauważył potrzeby szerszego ustosunkowania się co do tej kwestii, mając chociażby na względzie zachowanie czytelności niniejszych wywodów. Odnośnie wpływu alkoholu na zdolności poznawcze oraz wykonawcze R. F., który słusznie stał się jednym z czynników, leżących u podstaw jego uniewinnienia od zarzucanego mu czynu, należy zauważyć, że składając wyjaśnienia w postępowaniu wskazał on, że przed wizytą u pokrzywdzonego wypił parę piw, a także 0,5 litra wódki. Podnoszone przez niego okoliczności znajdują potwierdzenie w relacji H. S.. Wskazała ona, że widziała jak R. F. spożywał piwo w szklanej butelce, a następnie zauważyła, że jako jedyny z wynajętych przez nią pracowników pił wódkę. Widząc w jakim jest stanie, w trosce, aby nie doszło do jakiegoś nieszczęścia, nakazała mu natychmiastowe zaprzestanie rąbania drzewa. Co więcej z zeznań pokrzywdzonego wynika również, że oskarżony przed przyjściem do jego domu spożywał alkohol (k. 104, 258v-259). Należy również wskazać, że Z. S. przyznał, że wspólnie spożywał z oskarżonymi kupioną przez D. Z. (1) wódkę w 0,5 l butelce. Oczywistym jest, że w przypadku spożycia takiego gatunku alkoholu mogło dojść do utraty świadomości w sposób opisywany przez oskarżonego R. F., w szczególności gdy zważy się na to, że przed pojawieniem się w domu pokrzywdzonego sam wypił wódkę o podobnej ilości, a wcześniej piwa. Apelujący wskazywał, że wyjaśnienia oskarżonego w jakim twierdził, że spał w domu u pokrzywdzonego, niesłusznie zostały uznane za wiarygodne. Należy jednak wskazać, że pokrzywdzony informując organ ścigania o zaistniałym zdarzeniu nie wskazał na to, że bezpośrednio po uderzeniu zniczem w pokoju przez oskarżonego D. Z. (1) był w takim stanie, że nie mógł się przemieszczać. Co więcej nie potrafił logicznie i przekonująco wytłumaczyć, dlaczego pomimo, że otrzymał uderzenie w pokoju, to spał na wersalce w kuchni (k. 103v-104). Być może przyczyny należy szukać w uderzeniu zniczem, jakiego doznał, które niewątpliwie wiązało się z utratą przez określony czas przez niego świadomości. Z tego też powodu nie wiedział co się stało, opierając twierdzenie o działaniu obu oskarżonych, wspólnie i w porozumieniu, na domysłach, które jak wykazało postępowanie nie znajdowały jednak odzwierciedlenia w wiarygodnym materiale dowodowym sprawy. Jak podnosił „ znicz rozbity był w pokoju, a ja byłem na wersalce w kuchni, więc widocznie przeszedłem na wersalkę, jak odzyskałem przytomność. W pokoju były szczątki znicza, bo by tego szkła nie przerzucił, więc musiałem przejść do pokoju” (k. 259v). W każdym bądź razie wywodzenie współsprawstwa oskarżonego R. F. na podstawie tego, że nie było go w czasie, gdy pokrzywdzony obudził się nad rankiem 18 marca 2023 r., w świetle przywołanych okoliczności, było nieuzasadnione. Odnosząc się do pozostałych argumentów skarżącego co do omawianej materii, zawartych w pisemnym uzasadnieniu apelacji, należy wskazać, że pokrzywdzony konsekwentnie wskazywał, że oskarżony R. F. w trakcie, gdy otrzymał uderzenie zniczem, przebywał w kuchni przy stole. Znajdując się w tym miejscu, bacząc na dokumentację fotograficzną (k. 80-82) mógł nie zauważyć momentu, w którym pokrzywdzony został uderzony zniczem, bowiem stolik przy jakim do tego doszło nie znajdował się w jego polu widzenia. Należy pamiętać także o tym, że pokrzywdzony konsekwentnie na przestrzeni całego postępowania wskazywał, że D. Z. (2) udał się do łazienki, w trakcie gdy on z oskarżonym F. spożywali alkohol w kuchni. Pokrzywdzony nie podnosił, aby to samo uczynił oskarżony R. F.. Z wyjaśnień tego oskarżonego również to nie wynika. Jednocześnie Z. S. podniósł, że to właśnie w łazience znajdował się znicz, którym to otrzymał uderzenie. Po wyjściu z łazienki, oskarżony D. Z. (1) zaczął się kręcić po mieszkaniu pokrzywdzonego, jak to określił „ buszując po szafach na moich oczach” (k. 104). Korzystając z łazienki wiedział, że stoi tam nietypowo lodówka, miał również możliwość zajrzenia do niej i stwierdzenia, że znajdują się w niej produkty żywnościowe. Zatem zamiar popełnienia czynu przestępnego powstał u niego co najmniej w trakcie pobytu w łazience, przy czym z uwagi na reakcję pokrzywdzonego na ww. zachowanie D. Z. (1), o której wspomina w zeznaniach z dnia 22 czerwca 2023 r. nie sposób było przyjąć, co też słusznie uczynił Sąd I instancji, że R. F. działał w porozumieniu z D. Z. (1), swoją obecnością przy pokrzywdzonym wzmacniając poczucie jego zagrożenia. Gdyby R. F. współpracował z D. Z. (1), kierując się chęcią osiągnięcia korzyści majątkowej, zapewne udałby się do pokoju, nie wiedząc z racji braku widoczności czy uderzenie było skuteczne. Liczne tezy judykatury, które przywołał skarżący w pisemnym uzasadnieniu środka zaskarżenia nie są dostosowane do realiów niniejszej sprawy i jako takie nie mogły przemawiać za zasadnością stanowiska o działaniu wspólnie i w porozumieniu oskarżonych w dokonaniu przestępstwa na szkodę Z. S.. Uderzenie, które otrzymał pokrzywdzony od D. Z. (1), było niespodziewane, na co systematycznie wskazywał Z. S. w toku sprawy. Należy zauważyć również na to, że o tym, że rozboju, a więc kradzieży połączonej ze stosowaniem przemocy fizycznej, dokonał wyłącznie D. Z. (1), świadczy okoliczność, że w plastikowym pudełku, w którym według wiarygodnych zeznań pokrzywdzonego znajdował się złoty łańcuszek wraz z zawieszką na pozostawionym niedopałku papierosa, ujawnione zostało wyłącznie DNA oskarżonego D. Z. (1). Należy pamiętać o tym, że ten oskarżony, posługując się pieniędzmi od pokrzywdzonego, kupił paczkę papierosów i co istotne z punktu widzenia przedmiotu niniejszej sprawy nie oddał mu reszty, co wyraźnie uwidacznia jego cechy osobowościowe, o których mówił również pokrzywdzony, wskazując, iż posiada on w środowisku lokalnym opinię „ złodziejaszka” (k. 105) i nie bez powodu, gdy zważy się na jego uprzednią wielokrotność karalność za czyny z art. 278 kk. Należy podkreślić, że oskarżony R. F. jest osobą niekaraną i choć sama okoliczność ta sama w sobie nie może świadczyć o jego niewinności w niniejszej sprawie, to wespół z powyżej przywołanymi, taką tezę może już uzasadniać. W kontekście znajomości oskarżonych należy podnieść, że twierdzenia oskarżonego R. F. o tym, że go nie zna nie były odosobnione. J. Z. – brat oskarżonego, a także jego dziewczyna nie wiedzieli nic na temat znajomości D. Z. (1) z R. F., co więcej również pokrzywdzony nie widywał R. F. w jego obecności. Co warto przywołać w tym miejscu nie posiadał on do niego numeru telefonu. Bezspornym jest, że gdyby ich relacje były koleżeńskie takowy by posiadał. Tymczasem pytał się H. S., czy przyjdzie do pracy. Należy także zwrócić uwagę na to, że R. F. zjawił się następnego dnia, gdyż chciał dokończyć rąbanie drzewa u siostry pokrzywdzonego. Co więcej, gdy pokrzywdzony zwrócił się do niego
w celu ustalenia okoliczności inkryminowanego zdarzenia, konsekwentnie wskazywał, nie tylko jemu, ale również m.in. jego siostrze, że nic nie wie. Konkludując, Sąd Rejonowy słusznie i wyczerpująco wskazał okoliczności, które świadczyły o wiarygodności wyjaśnień oskarżonego co do braku podjęcia przez niego działań przestępczych w domu pokrzywdzonego w dniu
17 marca 2023 r. Twierdzenia skarżącego polegają zaś na alternatywnym interpretowaniu przebiegu wydarzeń, wbrew racjonalnemu wnioskowaniu na podstawie tego, co zostało obiektywnie stwierdzone przeprowadzonymi w sprawie dowodami.

- podkreślić należy, że według zasad procedury karnej, to nie oskarżony musi udowodnić swoją niewinność, lecz oskarżyciel udowodnić winę oskarżonego (art. 5 § 1 kpk). Natomiast „udowodnić", to znaczy wykazać w sposób nie budzący wątpliwości wiarygodnymi dowodami. Istota domniemania niewinności sprowadza się jak wiadomo do tego, że oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina nie zostanie mu udowodniona, przy czym związana ściśle z domniemaniem niewinności zasada in dubio pro reo (art. 5 § 2 kpk), nakazuje rozstrzygnąć nie dające się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego. Oznacza to, że udowodnienie winy oskarżonemu musi być całkowite, pewne, wolne od wątpliwości, czego nie można było powiedzieć o przedmiotowej sprawie w zakresie dotyczącym oskarżonego R. F.. Dlatego też, jedynym dopuszczalnym w tym stanie rzeczy rozstrzygnięciem, było wydanie wobec niego wyroku uniewinniającego.

Wniosek

o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Mińsku Mazowieckim.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez prokuratora, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

niezasadność zarzutów wywiedzionych w apelacji oraz brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-----------------------

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

kosztami postępowania odwoławczego w części dotyczącej nieuwzględnionej apelacji prokuratora, został obciążony Skarb Państwa, stosownie do treści art. 636 § 2 kpk w zw. z art. 633 kpk

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w części dotyczącej oskarżonego R. F.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana