Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

sędzia SO Agnieszka Karłowicz

Sędziowie:

SO Dariusz Półtorak (spr.)

SO Karol Troć

Protokolant:

p.o. sekr. sąd. Anita Lemisiewicz-Pszczel

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 634/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 2 czerwca 2025 r. w sprawie II K 765/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

I. Zarzut naruszenia prawa karnego materialnego mającego wpływ na treść orzeczenia, tj. naruszenie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. poprzez odmowę orzeczenia o połączeniu orzeczonych wobec J. J. kar w sprawach:

1) III K 717/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

2) III K 154/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

3) VIII K 395/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

4) V K 202/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli;

5) III K 589 /14 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ

6) III K 454/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe;

oraz:

7) III K 91 /14 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ;

8) II K 1283/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe;

9) II K 1455 /13 Sądu Rejonowego w Piasecznie;

10) II K 337 /14 Sądu Rejonowego w Pruszkowie;

11) II K 524 /14 Sądu Rejonowego w Wyszkowie;

12) II K 294/14 Sądu Rejonowego w Grójcu;

II. zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej kary łącznej pozbawienia wolności, poprzez nieuwzględnienie właściwości i warunków osobistych skazanego oraz niewłaściwej interpretacji historii skazań i opinii o skazanym powodujące wzięcie pod rozwagę przy ustalaniu wymiaru kary łącznej niemal wyłącznie okoliczności obciążających skazanego, bez stosownego rozważenia okoliczności przemawiających na jego korzyść skutkujące wymierzeniem kary łącznej w wymiarze zbliżonym do kumulacji kar, a nie wyższym niż najniższy z możliwych (na zasadzie asperacji).

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy niesłusznie przy orzekaniu w sprawie wydania wyroku łącznego pominął wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie o sygn. III K 454/12 z dnia 10 marca 2021 r. (uprawomocnionego z dniem 27 marca 2025 r. na mocy wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie wydanego w sprawie VI Ka 1132/23) i w tym zakresie zarzuty z apelacji obrońcy należało uznać za zasadne, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Odnosząc się do zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonej kary łącznej wskazać należało, że po uchyleniu i ponownym procedowaniu w zakresie wydania wyroku łącznego, Sąd na nowo będzie rozstrzygał w tej części, toteż szczegółowe rozważania co do tego zarzutu jawią się jako niecelowe, przy czym zwrócić uwagę należało na to, że w sprawie brak jest aktualnej opinii o skazanym, bowiem opinia, na którą powołał się Sąd Rejonowy datowana jest na 20 stycznia 2023 r. Zauważyć należy, że skazany jest obecnie osadzony w zakładzie karnym w K. (...) wA. przy czym brak jest rzeczywistych przeszkód do wystąpienia z wnioskiem w ramach pomocy prawnej zagranicznej – europejskiego nakazu dochodzeniowego, do właściwego miejscowo sądu.

Wracając do rozważań w kwestii pierwszego z zarzutów wskazać należy, że treść art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu, na jakie powołał się Sąd Rejonowy stanowi, że sąd orzeka karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Przepis ten ma analogiczne brzmienie aktualnie jak i w stanie prawnym obowiązującym przed 23 czerwca 2020 roku. Jednak, pomimo wniosku obrońcy złożonego na rozprawie w dniu 28 maja 2025 r. Sąd Rejonowy wydając wyrok łączny pominął wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie o sygn. III K 454/12 z dnia 10 marca 2021 r., uprawomocniony z dniem 27 marca 2025 r. na mocy wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie wydanego w sprawie VI Ka 1132/23, który to wyrok, na podstawie przywołanego przepisu powinien zostać przez Sąd meriti uwzględniony przy wydawania wyroku łącznego. Wynika to stąd, że najwcześniejszym wyrokiem jednostkowym spośród skazań objętych wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 9 lutego 2016 roku sygn. II K 227/15, jest wyrok z dnia 6 listopada 2012 r. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie w sprawie III K 717/12, natomiast czyny objęte wyrokiem III K 454/12 zostały popełnione w okresie od 4 listopada 2011 r. do 9 grudnia 2011 r. Co więcej, sąd meriti nie będąc związany wnioskiem złożonym przez obrońcę winien, w aspekcie ewentualnego stosowania art. 4§1 kk, rozważyć, który z możliwych stanów prawnych jest względniejszy dla skazanego-czy aktualnie obowiązujący i przed 1 lipca 2015 roku, czy też w okresie od1 lipca 2015 roku do 23 czerwca 2020 roku, która to analiza winna obejmoiwać skazania zapadłe do 23 czerca 2020 roku i po tej dacie. Nie może być wątpliwości, że wspomnianą wyżej regułę z art.4§1 kk stosować należy również przy orzekaniu kary łącznej na co wskazują liczne judykaty, w tym Sądu Najwyższego (m.in. wyrok z dnia 9 stycznia 2015 roku, IV KK 224/14, LEX nr 162330). Orzeczenia zapadające już po wejściu w życie art. 81 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorstwom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2020.1086) jednoznacznie wskazują, że uregulowania zawarte w tym przepisie nie wyłączają możliwości stosowania art.4 §1 kk. i rozważenie takiej opcji jest obowiązkiem sądu (tak m.in. Sąd Najwyższy w : postanowieniu z 13 października 2021 roku, I KZP 2/21, postanowieniu z dnia 26 marca 2025 roku, IV KK 98/25, LEX nr 3847480, w wyroku z dnia 26 marca 2025 roku, IV KK 98/25), a warunkiem jest prawomocne orzeczenie kary do dnia 23 czerwca 2020 roku (data wejścia w życie przywołanej wyżej ustawy z 19 czerwca 2020 roku). Rozważając tę kwestię należy mieć na względzie, że w tym przypadku chodzi o prawomocnie kary orzeczone przed 23 czerwca 2020 roku nie tylko efektywnie podlegające łączeniu (co przejawia się objęciem ich karą łączną), ale również każde inne kary, gdy są one tego samego rodzaju (kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności czy grzywny) i przez to jest możliwość ich połączenia. Wskazują na to użyte w uzasadnieniach przywołanych wyżej judykatów sformułowania: „jedna z kar, których połączenie sąd rozważa”, „ jedno ze skazań podlegających potencjalnemu połączeniu” na to użyte Przy czym, zgodnie z wyrokiem SN z 25 kwietnia 2022 roku ( I KK 98/21) przez ustawę „obowiązującą poprzednio” rozumieć należy wszelkie uregulowania mogące mieć zastosowanie, a więc zarówno te, które obowiązywały w czasie popełnienia czynu zabronionego, jak pozostałe do momentu wyrokowania.

Z uwagi na wielość wyroków objętych łączeniem oraz rozmiar kary, która będzie podlegała rozważaniom, Sąd Okręgowy dostrzegł konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie do ponownego rozpoznania sprawy przez Sąd I instancji i tym samym zachowania dwuinstancyjności postępowania, nie pozbawiając możliwości złożenia przez skazanego ewentualnego środka odwoławczego. Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim, w ocenie Sądu Okręgowego zachowuje swoją właściwość do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, jako że to ten sąd wydał ostatni wyrok skazujący wobec J. J.. Zauważyć należy, że w wyroku nieobjętym wyrokiem łącznym, a który powinien podlegać uwzględnieniu, wobec skazanego wymierzono surową karę łączną za przypisanej mu czynu w postaci kary 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, co może mieć istotny wpływ na ostateczny wymiar kary orzeczonej w wyroku łącznym. Również jak wspomniano wcześniej, Sąd Okręgowy zauważa potrzebę wystąpienia o sporządzenie aktualnej opinii o skazanym, która powinna zostać wzięta pod uwagę przy procedowaniu. Rozważania w pozostałym zakresie zarzutów należało uznać za niecelowe, skoro Sąd I instancji ponownie będzie procedował w przedmiocie możliwości łączenia orzeczonych kar w zapadłych wobec skazanego wyrokach, przy zachowaniu zapatrywań i wskazań z niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

Wniosek o:

I. zmianę wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 2 czerwca 2025 r., w sprawie IIK 765/24 poprzez:

1) uchylenie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 czerwca 2017 r. w sprawie IIK 884/16;

2) uchylenie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 9 lutego 2016 r. w sprawie IIK 227/15;

3) połączenie orzeczonych wobec skazanego kar w sprawach:

a) III K 717/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

b) III K 154/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

c) VIII K 395/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ;

d) V K 202/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli;

e) III K 589 /14 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ;

f) III K 454/12 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe

i wymierzenie skazanemu J. J. kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie absorbcji (na podstawie art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynów objętych wyrokami podlegającymi połączeniu);

4) zaliczenie skazanemu J. J. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia okresów rzeczywistego pozbawienia wolności w w/w sprawach oraz wykonanych kar;

5) połączenie orzeczonych wobec skazanego kar w sprawach:

a) III K 91 /14 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ;

b) II K 1283/13 Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe;

c) II K 1455 /13 Sądu Rejonowego w Piasecznie;

d) II K 337 /14 Sądu Rejonowego w Pruszkowie;

e) II K 524 /14 Sądu Rejonowego w Wyszkowie;

f) II K 294/14 Sądu Rejonowego w Grójcu

i wymierzenie skazanemu J. J. kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie absorbcji (na podstawie art. 85 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynów objętych wyrokami podlegającymi połączeniu);

6) zaliczenie skazanemu J. J. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia okresów rzeczywistego pozbawienia wolności w w/w sprawach oraz wykonanych kar;

II. zmianę punktu III wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 2 czerwca 2025 r., w sprawie II K 765/24 poprzez wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie asperacji zbliżonej do absorpcji i wymierzenie kary łącznej 6 lat i 1 miesiąca kary pozbawienia wolności;

III. zwolnienie skazanego od kosztów sądowych;

ewentualnie

IV. uchylnie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Mińsku Mazowieckim do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesione przez obrońcę zarzuty uzasadniały uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, o czym szerzej w części omawiającej sformułowane zarzuty.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Powody uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sąd Okręgowy szczegółowo opisał w części uzasadnienia, w której rozważał zarzuty podniesione przez obrońcę skazanego. Opisane uchybienia przemawiają za potrzebą ponownego szczegółowego przeanalizowania warunków do wydania wyroku łącznego, z uzupełnieniem materiału dowodowego poprzez wystąpienie o sporządzenie i nadesłanie aktualnej opinii o skazanym, przy uwzględnieniu wszystkich wyroków podlegających łączeniu, bacząc na zapatrywania i wskazania Sądu II instancji.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Rejonowy mając na uwadze treść art. 4 §1 k.k., przeanalizuje ponownie możliwość połączenia zapadłych wobec skazanego wyroków, uwzględniając wskazania Sądu Okręgowego, w tym co do wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie o sygn. III K 454/12 z dnia 10 marca 2021 r., a także wystąpi o aktualną opinię o skazanym, osadzonym obecnie w zakładzie penitencjarnym na terenie Austrii i weźmie ją pod uwagę przy rozstrzyganiu w wyroku łącznym, w części dotyczącej wymierzanej kary.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach postępowania odwoławczego nie orzekano, ponieważ wyrok uchylający zaskarżone rozstrzygnięcie nie kończy postępowania.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana