Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 660/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2023-11-08

Sygn. akt II Ka 660/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2023 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Walerczak

przy udziale Prokuratora Leszka Wójcika

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2023 r.

sprawy A. M.

oskarżonego z art. 278 §1 k.k., art. 279 §1 k.k. i in.

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 26 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 724/21

I.  wyrok zmienia w ten sposób, że:

1.  z opisu czynów przypisanych oskarżonemu, a zarzucanych w pkt II – XIX eliminuje fragment dotyczący zabezpieczenia elektronicznego w telefonie komórkowym pokrzywdzonego D. P. (1),

2.  jako datę czynów zarzucanych w pkt X i XII wskazuje 5 marca 2021 r.,

II.  w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 złotych tytułem opłaty oraz obciąża go wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 20 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 660/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 12 kwietnia 2023r. sygn.. akt II K 724/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty zawarte w pkt II, III, IV

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy uznał zarzuty za niezasadne i nie mające znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Z uwagi na zawarcie w apelacji wniosków dowodowych (strona 4 apelacji) zaszła konieczność ich rozpoznania i Sąd Odwoławczy, na rozprawie w dniu 8 listopada 2023 roku, na podstawie art. 170§1 pkt 2 i 4 kpk wnioski te oddalił przyjmując, że teza dowodowa (okoliczność, która miała zostać wykazana wnioskowanymi dowodami) została już udowodniona zgodnie z wnioskiem dowodowym. Odnosi się to konkretnie do wykazania, że skradziony przez oskarżonego na szkodę pokrzywdzonego telefon nie posiadał zabezpieczenia elektronicznego. Wprawdzie D. P. (2) twierdził, że taka blokada była i sposobem jej przełamania było przyłożenie palca dłoni, niemniej rozstrzygając ewentualne w tym zakresie wątpliwości na korzyść oskarżonego, Sąd Okręgowy dokonał zmiany opisu czynów z pkt. II – XIX eliminując fragment dotyczący zabezpieczenia telefonu , co nie miało żadnego wpływu na ich prawno-karną ocenę (o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia). Inną sprawą jest sama możliwość przeprowadzenia wnioskowanego dowodu, skoro telefon wydany on został pokrzywdzonemu i nie ma pewności czy w dalszym ciągu jest w jego władaniu. W tej sytuacji uznać należy, że zarzuty z pkt II, III, IV straciły w realiach przedmiotowej sprawy na aktualności.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

z pkt. V-ego apelacji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy w Siedlcach nie znalazł podstaw do uwzględnienia zrzutów zawartych w apelacji kwestionujących ocenę dowodów jakiej dokonał sąd meriti, a także dokonanych na podstawie tej oceny ustaleń faktycznych.

Oskarżonemu zarzucane są dwojakiego rodzaju działania przestępcze, pierwsze polegające na kradzieży telefonu, a następnie posługiwaniu się nim przy dokonywaniu szeregu płatności zbliżeniowych. O ile zgodzić się można ze stanowiskiem obrony, że brak jest bezpośrednich dowodów wskazujących na sprawstwo oskarżonego, to Sad Okręgowy podziela przekonanie sądu meriti, że zebrane w sprawie dowody pośrednie, poszlaki w sposób pewny i niewątpliwy wskazuje, że A. M. dopuścił się wszystkich zarzucanych mu czynów.

W pierwszym rzędzie dowodami tymi są zeznania pokrzywdzonego D. P. (2) i innych osób, które wspólnie z oskarżonymi i w jego towarzystwie spędzały wieczór 19 lutego 2021 roku. Wtedy to pokrzywdzony, wraz ze swoimi znajomymi spożywał alkohol i to w znacznych ilościach. Jedyną trzeźwą osobą w całym gronie był właśnie A. M., który odwoził nietrzeźwego pokrzywdzonego do miejsca zamieszkania. Dopiero następnego dnia D. P. (2) zauważył brak telefonu. Biorąc pod uwagę, że pokrzywdzony następnego dnia po utracie telefonu wyjechał za granicę i przez jakiś czas tam przebywał zrozumieć można, że nie zawiadomił organów ścigania bezpośrednio po utracie aparatu. Niewykluczony zresztą był przecież i taki scenariusz, że do utraty telefonu mogło dojść wskutek jego zgubienia spowodowanego nieuwagą, stanem nietrzeźwości i być może te okoliczności wstrzymywały pokrzywdzonego od stosownych działań. Dopiero po kilku tygodniach sytuacja o tyle uległa zmianie, że powziął on informacje o transakcjach, płatnościach dokonywanych przy użyciu utraconego telefonu, co skłoniło go do złożenia stosownego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa za pośrednictwem ówczesnej partnerki M. S.. Dowody uzyskane w trakcie postępowania i ujawnione nimi okoliczności pozwoliły na ustalenie, że to A. M. dokonał kradzieży przedmiotowego telefonu, on również przy jego użyciu wykonał szereg płatności.

I tak, bez wątpienia takim dowodem są zeznania G. R., który nabył od oskarżonego telefon pokrzywdzonego (D. P. (2) rozpoznał aparat, którego numery (...) były tożsame z podanymi przez M. S. przy zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa). Brak jest jakichkolwiek podstaw, przesłanek aby zarzucić świadkowi składanie intencjonalnie fałszywych, niezgodnych z prawdą zeznań, które de facto obciążają oskarżonego. Jak wynika z notatek urzędowych (k 61, 63, 64) w drodze operacyjnej doszło do ustalenia, że G. R. znajduje się w posiadaniu przedmiotowego telefonu, co skutkowało dalszymi czynnościami- zabezpieczeniem aparatu i przesłuchaniem świadka. Sam telefon oskarżony sprzedał i następnie przekazał kupującemu bez ładowarki i jakichkolwiek dokumentacji, co wskazuje na niepewne co najmniej źródła jego pochodzenia.

Innym bardzo istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy dowodem są zeznania M. M., który zatrudniony jest w jednym ze sklepów, w którym płatności zbliżeniowej przy użyciu telefonu za zakupione towary dokonywał A. M.. Nie sposób również w tym wypadku świadkowi zarzucić stronniczości, skoro w swoich zeznaniach opisał zaobserwowane przez siebie fakty – przyjście do sklepu znanego mu osobiście oskarżonego (wyklucza to pomyłkę z inną osobą), zakupu przez niego towarów, zapłacenie za nie przy użyciu telefonu komórkowego. Co istotne, zeznania te znajdują potwierdzenie w wydruku płatności rachunku pokrzywdzonego (k 19) dotyczącego zakupu towarów w miejscu zatrudnienia świadka i to na kwotę 175 zł (zbliżona do wartości wskazywanych w zeznaniach świadka). Omówiony dowód można nawet uznać, że w bezpośredni sposób wskazuje na sprawstwo oskarżonego w zakresie czynu z pkt. XV aktu oskarżenia, a w połączeniu z omówionymi już wcześniej, pozwala na przypisanie mu winy w zakresie pozostałych zarzutów. Dowody te tworzą bowiem zamknięty łańcuch poszlak wykluczający, poza osobą A. M., możliwość popełnieni – zarówno kradzieży telefonu, jak i poszczególnych występków z art. 286 § 1 kk, przez inną osobę. Jedynie w zakresie czynów z pkt. X i XII sąd dokonał zmiany wskazując właściwe daty tj. 5 marca 2021 roku, co w niewątpliwy sposób wynika z potwierdzeń przelewów (k 14 i 16).

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, nawet przy wyeliminowaniu, że telefon pokrzywdzonego posiadał „zabezpieczenie elektroniczne”, za prawidłową uznać należało kwalifikację prawną czynów zarzucanych w akcie oskarżenia w pkt. II – XIX jako występki z art. 279 § 1 kk. Wskazuje na to bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych, które uznają, że dokonanie płatności kartą płatniczą w formie tzw. płatności zbliżeniowej przez osobę nieuprawnioną, która weszła w posiadanie karty wbrew woli jej właściciela (tak jak w przedmiotowej sprawie), stanowi przestępstwo kradzieży z włamaniem (tak m.in. wyrok S.N. z 22.03.2017 r., sygn. akt III KK 349/16, O SNKW 2017 z 11-12, poz. 102, Postanowienie S.N. z 02.12.2020 r., III KK 358/20, LEX nr. 3183 271). Przy zmianie dokonanej przez Sąd Okręgowy polegającej na wyeliminowaniu z opisu czynów zabezpieczenia elektronicznego, które przynajmniej według twierdzeń pokrzywdzonego usuwane było po przyłożeniu palca, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją analogiczną, jak w przytoczonych wyżej judykatach, skoro do płatności zbliżeniowej dochodziło w oparciu o dane karty płatniczej wprowadzone do aparatu telefonicznego. W tej sytuacji nie było podstaw do korekty zaskarżonego wyroku również w zakresie przyjętej przez sąd rejonowy kwalifikacji prawnej.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutów odwoławczych pociągała za sobą uznanie wniosków za niezasadne

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walerczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: