Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska

Protokolant:

sekr. sąd. Beata Wilkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 694/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 17 lipca 2024 r. w sprawie
II K 828/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

rażąca niewspółmierność kary orzeczonej wobec P. L., a to poprzez wymierzenie wobec niego kary 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, będąca następstwem:

a) nieuwzględnienia okoliczności łagodzącej w postaci częściowego naprawienia szkody (dobrowolnego złożenia zabezpieczenia majątkowego w kwocie 53.000 złotych na etapie postępowania przygotowawczego oraz wpłat dokonanych na rzecz pokrzywdzonych B. M. i C. G. w łącznej wysokości 9.800 złotych),

b) nieuwzględnienia okoliczności łagodzącej w postaci przyznania się do winy, złożenia szczerych wyjaśnień i wyrażenia skruchy przez P. L..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy podnieść, że z uwagi na to, że obrońca oskarżonego
wniósł o sporządzenie pisemnego uzasadnienia jedynie co do pkt II wyroku Sądu Okręgowego, niniejsze wywody będą przedstawiały powody wydania tylko tego rozstrzygnięcia.

Sąd nie podzielił zarzutu apelacji obrońcy o rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu P. L. kary 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Skarżący wywodząc taki zarzut, zapomina o tym, że zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym przypadku, lecz wyłącznie wtedy, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności można przyjąć, że zachodzi wyraźna – nie dająca się zaakceptować – różnica między karą wymierzoną, a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary przewidzianych w art. 53 kk.

W przedmiotowej sprawie, Sąd Rejonowy kształtując wymiar kary pozbawienia wolności, wbrew temu co twierdzi obrońca, w należyty sposób wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak też okoliczności łagodzące, co w efekcie doprowadziło do wymierzenia kary sprawiedliwej. Sąd I instancji miał na względzie przyznanie się do winy oskarżonego oraz chęć naprawienia przez niego wyrządzonych czynami szkód. Wprawdzie nie uwzględnił, że po części oskarżony naprawił szkodę na rzecz B. M. oraz C. G., lecz w żadnej mierze fakt ten nie podważa słuszności orzeczonej kary. Nie sposób było bowiem pomijać okoliczności przypisanych oskarżonemu czynów, w tym właśnie wysokości szkody, jak również dotychczasowego sposobu jego życia, determinowanego uprzednią karalnością, w tym za przestępstwa podobne. P. L. w przedmiotowej sprawie dopuścił się trzech występków z art. 286 § 1 kk, nadto działał on w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk oraz każdorazowo w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk. Dodatkowo nie budzi wątpliwości, że oskarżony działał umyślnie, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami i to z zamiarem bezpośrednim szczególnie zabarwionym, a jego motywacją była chęć szybkiego zysku i to osiągniętego kosztem pokrzywdzonych przestępstwami osób starszych, przy wykorzystaniu wynikającej z racji ich wieku nieporadności życiowej i powiązanej z tym naiwności i łatwowierności. Co wyżej zasygnalizowano, oskarżony był już uprzednio wielokrotnie karany, także za przestępstwa podobne. Popełnienie przez niego kolejnych przestępstw, wskazuje na jego niepoprawność, uporczywość w notorycznym naruszaniu porządku prawnego oraz brak wszelkiej resocjalizacji. Prognoza przestrzegania przez niego prawa na przyszłość jawiła się zdecydowanie negatywnie. Sąd Okręgowy nie znalazł tym samym podstaw do złagodzenia zaskarżonego wyroku w tym zakresie, gdyż kary 2 lat i 4 miesięcy nie sposób uznać - uwzględniając całokształt sprawy i powołane wyżej argumenty - za rażąco surową. Należy podkreślić, że jest ona znacznie zbliżona do dolnej granicy ustawowego zagrożenia wynoszącego 6 miesięcy pozbawienia wolności, przewidzianego już tylko za jeden taki występek, daleka zaś od tego rodzaju kary w górnej granicy ustawowego zagrożenia wynoszącego 8 lat, mogącego być nadto nadzwyczajnie obostrzoną o połowę po myśli art. 91 § 1 kk. Kara postulowana przez skarżącego, tj. roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, nie spełniłaby zakładanych przez ustawę karną celów, m.in. nie podziałałaby na oskarżonego powstrzymująco od popełnienia kolejnych przestępstw, jak również nie odniosłaby postawionego przez
nią zadania w zakresie prewencji ogólnej, co do poszanowania prawa i kształtowania pozytywnych postaw w społeczeństwie.

Podsumowując niniejsze rozważania należy podkreślić, iż Sąd Okręgowy nie stwierdził, aby orzeczenie o karze pozbawienia wolności wymierzonej P. L. przez Sąd Rejonowy nosiło cechy rażącej surowości, a zatem brak było podstaw do przychylenia się do wniosku obrońcy i złagodzenia jej wymiaru do poziomu roku i 2 miesięcy. W przedmiotowym postępowaniu, kierując się dyrektywami zawartymi w art. 53 kk, uwzględniając stopień winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynów, których się dopuścił, a także cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, rozstrzygnięcie o karze pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i 4 miesięcy, zawarte w zaskarżonym wyroku Sądu Rejonowego, należało uznać za właściwe.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie pkt I i wymierzenie P. L. kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutu rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności, podniesionego przez obrońcę oskarżonego, powyżej wskazany wniosek apelacyjny także nie zasługiwał na uwzględnienie, co szczegółowo zostało rozważone we wcześniejszej części uzasadnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 17 lipca 2024 r. – w całości, w tym w zakresie rozstrzygnięcia o karze pozbawienia wolności, zawartego w pkt I

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. Jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się w omawianym zakresie niezasadna, zatem w oparciu o przepisy art. 627 w zw. z art. 634 kpk, należało w tej części obciążyć P. L. kosztami sądowymi postępowania odwoławczego. Sąd Okręgowy, mając jednakże na uwadze konieczność odbycia przez oskarżonego wymierzonej mu zaskarżonym wyrokiem kary pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat i 4 miesięcy oraz jego sytuację rodzinną, uznał na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk, że względy słuszności przemawiają za tym, aby zwolnić go od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana