Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sądowy Paulina Jarczak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 713/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 24 czerwca 2019 r. sygn. akt II K 1615/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

x obrońca

x oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

x

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy:

- obraza przepisów postępowania – art. 438 pkt 2 kpk tj. art. 7, 170, 420 kpk wyrażająca się w ustaleniu okoliczności faktycznych sprawy na podstawie części materiału dowodowego poprzez okoliczności jednoznacznie stwierdzające stan konfliktu między oskarżonym a pokrzywdzoną na tle nieporozumień związanych z wychowywaniem dzieci i opieką nad nim i w wyniku tego uznanie zeznań pokrzywdzonej za całkowicie wiarygodne co do sposobu powstania obrażeń (w zakresie czynu z pkt I-ego) i co do stanu obawy (w zakresie czynu opisanego w pkt I-ym);

- obraza art. 438 pkt 4 kpk poprzez orzeczenie kary rażąco niewspółmiernej.

Zarzuty zawarte w apelacji osobistej oskarżonego nie zostały sprecyzowane, ale wynika z jej treści, że kwestionuje ustalenia faktyczne stanowiące podstawę uznania jego winy (wniósł o uniewinnienie) podnosząc, że w trakcie postępowania przygotowawczego był straszony i zmuszony do przyznania się do pobicia pokrzywdzonej, podnosi także, że w sprawie nie została przeprowadzona mediacja.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w apelacji obrońcy dotyczący obrazy przepisów postępowania jest niezasadny, albowiem w toku przewodu sądowego Sąd meriti przeprowadził wszystkie dostępne dowody, poddał je ocenie, która zgodna jest ze wskazaniami art. 7 kpk .

Faktem jest, że w głównej mierze to zeznania D. M. stanowiły podstawę ustaleń faktycznych jednak jej twierdzenia znajdują oparcie w pozostałym materiale dowodowym. Pokrzywdzona nie miała żadnych wątpliwości, że to uderzenie oskarżonego spowodowało u niej obrażenia w postaci złamania przedniej i bocznej ściany zatoki szczękowej lewej, złamania dolnej i bocznej ściany oczodołu lewego oraz wieloodłamowe złamanie łuku jarzmowego po stronie lewej. Nastąpiło to w wyniku pojedynczego uderzenia zadanego przez J. R. a o jego sile dosadnie świadczą słowa użyte przez pokrzywdzoną, która stwierdziła, że odczuła to jak „kopnięcie konia”. W pośredni sposób zeznania pokrzywdzonej znajdują w w/w zakresie potwierdzenie w zeznaniach K. G., G. C. (pracowników domu dziecka, którzy potwierdzili wizytę pokrzywdzonej i oskarżonego w dniu 10 sierpnia 2018 r.), Ż. G., która szła ulicą z pokrzywdzoną bezpośrednio przed atakiem ze strony oskarżonego oraz P. K., do której samochodu wsiadła D. M.. Dowody te w oczywisty sposób przeczą tezie prezentowanej w apelacji oskarżonego, że obrażeń ciała w zakresie twarzoczaszki pokrzywdzona miała w odnieść w wyniku potrącenia samochodem. Zresztą sam oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał, że „lekko” uderzył swoją byłą konkubinę, jednak jaka w rzeczywistości była siła tego uderzenia i że spowodowała takie a nie inne obrażenia świadczą zeznania pokrzywdzonej. W postępowaniu sądowym oskarżony przyznał się do popełnienia tego czynu.

Odnośnie zarzutu zawartego w apelacji oskarżonego co do kierowania wobec niego gróźb w celu „wymuszenia przyznania się” to twierdzenia te nie znajdują żadnego oparcia w materiale dowodowym. Jest to okoliczność, która po raz pierwszy podniesiona została w środku odwoławczym pomimo, że oskarżony stawił się na rozprawie przed sądem I instancji odmawiając składania wyjaśnień. Niezasadny jest także zarzut podnoszący brak postępowania mediacyjnego . Wniosek taki został sformułowany przez obrońcę (k. 201) ale przy sprzeciwie pokrzywdzonej sąd takiego wniosku nie uwzględnił (k. 213 verte) słusznie uznając, że postępowanie mediacyjne nie przyniesie wymiernych rezultatów, a wpłynie jedynie na przedłużenie toczącego się postępowania.

Niezasadny jest także zarzut zawarty w apelacji obrońcy odnoszący się do czynu z pkt II-ego. O obawach pokrzywdzonej, co do możliwości realizacji ze strony oskarżonego kierowanych do niej gróźb świadczą nie tylko jej zeznania, ale również zeznania G. C. i E. D.. Są to pracownicy Domu Dziecka, którzy mieli w dniu 10 sierpnia 2018 r. kontakt z pokrzywdzoną i oskarżonym. Z ich zeznań wynika, iż po opuszczeniu placówki przez J. R., D. M. miała obawy przed spotkaniem się z oskarżonym, prosiła nawet o wezwanie policji, co nie nastąpiło. Do takiego spotkania faktycznie doszło i zakończyło się ono pobiciem pokrzywdzonej, co jest okolicznością potwierdzającą, że późniejsze groźby pozbawienia życia czy uszkodzenia ciała rodziły obiektywnie uzasadnioną obawę ich spełnienia u pokrzywdzonej.

Jako oczywiście bezzasadny ocenić należy zarzut apelacji obrońcy odnoszący się do rozmiaru orzeczonej kary, która z żadnym razie nie może być uznana za rażąco surową. Przede wszystkim – biorąc pod uwagę wielokrotną uprzednią karalność, w tym na kary pozbawienia wolności – niemożliwe jest w ogóle orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Za czyn z pkt I-ego orzeczono kare roku pozbawienia wolności, a więc 5-krotnie niższą od górnej granicy ustawowego zagrożenia. Należy nadto zaznaczyć, iż czynu tego J. R. dopuścił się w warunkach art. 64§2 kk, który to przepis dawał sądowi meriti podstawę do orzeczenia kary nawet do wysokości 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Również w warunkach recydywy, ale określonej w art. 64§1 kk, oskarżony dopuścił się drugiego z czynów. Zaznaczyć jednak należy, iż ustalając tę okoliczność należy uwzględnić nie tylko skazanie w sprawie II K 217/11 Sądu Rejonowego w Garwolinie za czyn z art. 190§1 kk ale również wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie o sygn. II K 498/10 za występek z art. 193 kk, który jest przestępstwem podobnym do przestępstwa z art. 190§1 kk. Dopiero oba te skazania i rozmiar orzeczonych, a następnie odbytych w nich kar objętych wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Siedlcach o sygn. II K 707/19 daje podstawy do uznania, iż spełnione zostały wymogi określone w art. 64§1 kk. Z uwagi jednak na rodzaj sformułowania zawartego w części wstępnej wyroku, przy opisie czynu z pkt II-ego Sąd Odwoławczy nie widział podstaw do ingerencji w treść zaskarżonego wyroku.

Zastrzeżeń Sądu Okręgowego nie budzi także wymiar kary łącznej, która orzeczona została z zastosowaniem zasady kumulacji. Wyczerpujące uzasadnienie tego rozstrzygnięcia zawarte jest w odpowiednim fragmencie uzasadnienia wyroku, a zawartą tam argumentację w zupełności podziela Sąd Odwoławczy.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosków.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok został utrzymany w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność zarzutów oraz wniosków odwoławczych spowodowała utrzymanie w całości wyroku w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

Zasądzone zostały koszty obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze, oskarżony został zwolniony z kosztów sądowych.

7.  PODPIS