Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Agata Kowalska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Agnieszka Walerczak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 740/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 23 maja 2024 r. sygn. akt II K 316/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

1

2

M. P.

K. L.

- czyny z pkt 1 i 2 aktu oskarżenia;

- M. P. jako prezes Spółki (...) Sp. z o.o. i K. L., jako księgowa prowadząca księgowość tej spółki, działając wspólnie i w porozumieniu, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągniecia korzyści majątkowej, w nieustalony sposób uzyskali, a następnie użyli jako autentyczne, podrobione przez nieustaloną osobę 4 faktury VAT na łączną kwotę 150 000 złotych netto, których rzekomym wystawcą miała być spółka (...) Sp. z o.o., w sytuacji, gdy opisywały one nierzetelne zdarzenia gospodarcze, które nie zostały wykonane przez rzekomego wystawcę faktur, kwoty nabycia usług wykazali w korektach deklaracji VAT - 7 za miesiąc marzec 2015 roku, zawyżając tym samym kwotę podatku naliczonego o 34 500 złotych, narażając podatek od towarów i usług na uszczuplenie.

- zeznania świadka N. D.

- zeznania świadka U. D.

881v-882

882-882v

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania świadków N. D. i U. D.

Zeznania świadków Sąd Okręgowy obdarzył w całości wiarą. Są one wzajemnie zgodne, spójne, korespondują z całokształtem zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Ponadto należy je ocenić jako szczere i spontaniczne. Świadkowie zgodnie zaprzeczyli, aby w ramach prowadzonej spółki (...) Sp. z o.o. wykonywali usługi wpisane w treści kwestionowanych w sprawie faktur VAT, zaprzeczyli także, aby byli wystawcami tych faktur. Jak wynika ze złożonej przez świadków relacji, spółka (...) Sp. z o.o. zajmowała się wyłącznie wykonywaniem prac remontowo – budowlanych oraz sprzedażą materiałów budowlanych. Nie wykonywali prac polegających na porządkowaniu terenu, konfekcjonowaniu, nie świadczyli usług transportowych. Nie mieli w ramach prowadzonej działalności magazynów, ani towarów. Zaprzeczyli, aby płatności za wykonane przez ich spółkę usługi następowały kiedykolwiek w formie gotówki – wszystkie wystawiane przez nich faktury były płatne przelewem. Co istotne, świadek U. D. przypomniał sobie, że księgowość w ich spółce prowadziła K. L.. Zaprzeczył jednocześnie, aby przekazywała mu kiedykolwiek gotówkę. Wszystkie powyżej wskazane okoliczności znajdują potwierdzenie w dowodach zgromadzonych w poprzednim etapie postępowania. Wspomnieć chociażby należy, że żaden z przesłuchanych pracowników firmy (...) Sp. z o.o. nie kojarzył Spółki (...) Sp. z o.o. jako kontrahenta, ani też osób zarządzających tą spółką lub wykonujących na rzecz zatrudniającej ich firmy jakiekolwiek prace. Ustalono, że spółka nie zatrudniała pracowników i nie prowadziła działalności pod wskazanym adresem, co jest zgodne z zeznaniami świadków.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Z apelacji obrońcy oskarżonej K. L.:

I.  obraza prawa procesowego mogąca mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, tj. art. 4, 5, 7, 410 i 424 kpk:

a)  poprzez dokonanie niezgodnej ze wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego oraz zasadami prawidłowego rozumowania oceny zgromadzonych dowodów, akcentującej, wbrew zasadzie obiektywizmu – okoliczności wyłącznie dla oskarżonej niekorzystne, przy jednoczesnym pominięciu okoliczności dla niej korzystnych, mającej swój wyraz w oparciu się jedynie na niejednoznacznych dowodach, które to dowody korelowały z powziętą z góry przez Sąd tezą o winie oskarżonej (w istocie nieweryfikowalną w przyjęty przez Sąd sposób – art. 7 kpk);

b)  poprzez nielogiczną ocenę dowodów z zeznań świadków oraz wyjaśnień oskarżonych, z których wynika, iż oskarżona nie dopuściła się zarzucanego jej czynu, gdyż kwestionowane faktury miały odzwierciedlenie w faktycznych czynnościach pracowników wykonujących prace na rzecz spółki (...) Sp. z o.o., będącego podwykonawcą (...) Sp. z o.o., zaś Sąd dążył jedynie do mechanicznego powtórzenia procesu i wydania wyroku skazującego zgodnie z objętym na początku procesu zamiarem (art. 5 kpk);

c)  poprzez dokonanie niewszechstronnej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów, polegającej w szczególności na uznaniu za niewiarygodne wyjaśnień na piśmie ze strony Gminy W. – U., z których wynika, iż prace uznane za „rzekomo fikcyjne”, faktycznie były wykonywane przez pracowników spółki (...) Sp. z o.o. (art. 7 kpk);

d)  polegającą na nieusprawiedliwionej odmowie wiarygodności wyjaśnień złożonych przez oskarżonych, którzy konsekwentnie podtrzymywali swoje stanowisko, zgodnie z którym kwestionowane usługi zostały faktycznie wykonane i należało je odpowiednio zaksięgować, zwłaszcza wobec przyjętych przez Sąd ustaleń, iż faktury zostały wytworzone przez nieujawnione osoby, co wyklucza winę oskarżonej dokonującej jedynie zaksięgowania tych dokumentów (art. 5 kpk);

e)  polegającej na naruszeniu naczelnej zasady in dubio pro reo, zgodnie z którą wszelkie niedające się usnąć wątpliwości winny przemawiać na korzyść oskarżonej, zwłaszcza w sytuacji gdy z zebranych w sprawie dowodów nie wynika w ogóle rzeczywisty przebieg zdarzeń w zakresie zarzuconych oskarżonej czynów, z kolei ustalony przez Sąd stan faktyczny jest jedynie pozorny i domniemany, co jednak w błędnej ocenie Sądu I instancji nie stoi na przeszkodzie w skazaniu oskarżonej na karę za czyny, których w istocie nie popełniła, tym samym zastosowaniu reguł wprost przeciwnych, aniżeli wynikających z treści art. 5 § 2 kpk;

f)  pominięciu dowodu z dokumentacji nadesłanej przez D. – U., z której wynika, iż kwestionowane prace zostały faktycznie wykonane (art. 4 kpk);

II.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę zaskarżonego orzeczenia, polegający na pozbawionym należytych podstaw dowodowych ustaleniu:

a)  jakoby oskarżona K. L. dopuściła się popełnienia zarzucanego jej aktem oskarżenia czynu, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że oskarżona jedynie zaewidencjonowała objęte aktem oskarżenia dowody księgowe/faktury, co nie jest czynem zabronionym prawem, gdyż jak wskazał Sąd I instancji nie ustalono kto te dokumenty stworzył;

b)  jakoby działanie oskarżonej było celowe i świadome, podczas gdy było to tylko wykonywanie zleceń powierzonych jej w ramach obowiązków służbowych;

c)  jakoby prace objęte aktem oskarżenia faktury nie odzwierciedlały wykonanej pracy, podczas gdy z dowodów osobowych, jak też z pisma dzielnicy W. – U. wynika, iż prace objęte dokumentami księgowymi zostały wykonane.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Stosownie do treści art. 457 § 2 kpk w zw. z art. 423 § 1a kpk Sąd Okręgowy ograniczył zakres uzasadnienia, poprzestając na ustosunkowaniu się do argumentów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonej K. L., który jako jedyny złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia.

Skonfrontowanie zarzutów obrazy art. 4 kpk, art. 5 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk oraz art. 424 § 2 kpk podniesionych przez obrońcę oskarżonej z przebiegiem postępowania pierwszoinstancyjnego w przedmiotowej sprawie oraz z pisemnymi motywami zaskarżonego wyroku, doprowadziło Sąd Odwoławczy do przekonania, iż żaden z tych zarzutów nie znalazł potwierdzenia w kontestowanym orzeczeniu. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie kwestionowanego przez skarżącego faktu posłużenia się przez K. L. sfałszowanymi uprzednio przez nieustaloną osobę fakturami VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, których rzekomym wystawcą miała być spółka (...) Sp. z o.o., jak też wykazania przez nią kwot nabycia usług w korektach deklaracji VAT - 7 za miesiąc marzec 2015 roku, zawyżenia tym samym kwoty podatku naliczonego o 34 500 złotych i narażenia podatku od towarów i usług na uszczuplenie. Ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, generująca poczynione ustalenia, nie nasuwa jakichkolwiek zastrzeżeń. Tok rozumowania Sądu meriti jest zgodny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, pozbawiony luk, czytelny i poprawny logicznie. Sąd Rejonowy przeprowadził szczegółową analizę dowodów, precyzyjnie wskazując na konkretne przesłanki dokonanej przez siebie oceny. W efekcie, pierwszoinstancyjna ocena materiału dowodowego czyni zadość wymaganiom płynącym z art. 7 kpk, dlatego też korzysta z jego ochrony. Sąd Rejonowy analizował przy tym i rozważał wszystkie dowody zebrane w sprawie i nie pominął żadnego z nich, zachowując nakazany ustawą obiektywizm w stosunku do stron procesowych. Nie można przy tym zgodzić się z zarzutem skarżącego obrońcy, jakoby Sąd Rejonowy nie uwzględnił przy ustaleniu stanu faktycznego dowodu w postaci dokumentów nadesłanych przez Burmistrza Dzielnicy U. S. W. (uzasadnienie wyroku - karta 756v). Rzeczywiście w pisemnych motywach sporządzonych do wydanego orzeczenia zabrakło odniesienia się do tego dowodu i przeprowadzenia analizy zawartej w nim treści w kontekście zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, jednak skarżący nie zdołał wykazać, aby to uchybienie miało wpływ na treść wydanego wyroku. Z nadesłanej dokumentacji wynika bowiem jedynie to, że firma (...) Sp. z o.o. zrealizowała przedmiot zamówienia – utrzymanie zieleni niskiej na pasach drogowych ulic zarządzanych przez Dzielnicę U. m.st. W. w dniach od 25 lutego 2015 r. do 23 grudnia 2016 r. Z pisma dołączonego do akt sprawy wynika, że firma (...) Sp. z o.o. nie wykazała podwykonawców robót, a jedynie wskazała pracowników odpowiedzialnych za wykonanie oraz nadzór nad pracami. W żaden sposób zatem z dokumentów tych nie wynika, aby prace te, na rzecz Dzielnicy U. w W. wykonała spółka (...) Sp. z o.o. Zaznaczenia przy tym wymaga, że sprawujący nadzór nad pracami S. C. podał, że nie kojarzy firmy (...) Sp. z o.o. Przede wszystkim zaś, z uzupełnionego na etapie postępowania odwoławczego materiału dowodowego, tj. zeznań świadków N. D. i U. D. wynika jednoznacznie, że prowadzona przez nich spółka (...) Sp. z o.o. nigdy nie świadczyła usług polegających na „porządkowaniu terenu”, czy też pielęgnacji zieleni, zajmowała się jedynie pracami budowlanymi, zaś okazane świadkom faktury, stanowiące przedmiot niniejszego postępowania nie zostały przez nich wystawione i z całą pewnością nie dokumentują prac wykonanych przez spółkę (...) na rzecz (...) Sp. z o.o. W tej sytuacji odrzucić należy zarzuty niewłaściwej oceny wyjaśnień oskarżonych, zaprzeczających stawianym im zarzutom aktu oskarżenia. Zaznaczenia przy tym wymaga, że skarżący nie wskazał na czym miałyby polegać uchybienia Sądu I instancji w tym zakresie i w czym upatruje naruszenia przy dokonaniu tej oceny wskazań wiedzy, doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania. Apelacja jest bardzo ogólna, nie przedstawia rzeczowych argumentów na poparcie stawianych zarzutów, dlatego też należy uznać, że stanowi niczym niepopartą polemikę z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi przez Sąd I instancji. Nie sposób także zgodzić się z tezą lansowaną w złożonym środku odwoławczym, jakoby K. L., jako księgowa działając w ramach obowiązków służbowych jedynie zaksięgowała kwestionowane faktury nie wiedząc, że są nierzetelne. Z materiału dowodowego wynika bowiem, że to ona była inicjatorką przedsięwzięcia i pośrednikiem pomiędzy firmami (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. zajmowała się bowiem także księgowością w firmie (...) Sp. z o.o. Miała też między innymi przekazywać należność za wykonane rzekomo prace przedstawicielowi spółki (...) - potwierdziła swoim podpisem rzekome przyjęcie w tym celu gotówki od M. P. (49-52). Powiązanie to nie budzi wątpliwości w świetle zeznań świadków przesłuchanych przed Sądem II instancji. Bezspornym jest także w świetle zeznań U. D., że takich pieniędzy nigdy od K. L. nie otrzymał. Zatem przedstawione dowody wskazujące na przekazanie pieniędzy oskarżonej przez M. P. uznać należy za przeznaczone jedynie celom niniejszego postępowania i wsparciu linii obrony oskarżonych zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Na świadome działalnie oskarżonej w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. wspólnie i w porozumieniu z M. P. wskazuje także ustalony w sprawie motyw działania, a mianowicie sporządzenie korekty deklaracji VAT-7 za marzec 2015 r. po kontroli skarbowej przeprowadzonej uprzednio w spółce (...) Sp. z o.o. i przedstawienie w niej faktur VAT na kwotę odpowiadającą dokładnie tej, o jaką zawyżono uprzednio podatek, a także niezaewidencjonowanie tych faktur w rejestrze zakupu za marzec 2015 r.

Nie ma wpływu na odpowiedzialność karną w tej sprawie oskarżonej K. L. to, że nie wskazano sprawcy sfałszowania przedmiotowych faktur. Ustalono bowiem ponad wszelką wątpliwość, że oskarżona mając świadomość, że faktury są nierzetelne, tj. że zawarta w nich treść nie odzwierciedla rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, posłużyła się nimi składając korektę deklaracji VAT – 7. Nie ulega w związku z tym wątpliwości, że swoim działaniem wyczerpała znamiona przypisanych jej przestępstw.

W niniejszej sprawie nie zaistniały także wątpliwości, jakich nie dało się rozstrzygnąć w drodze postępowania dowodowego, a tylko takie winny być rozstrzygnięte na korzyść oskarżonego. Jeżeli z materiału dowodowego wynikają różne wersje wydarzeń to nie jest to równoznaczne z istnieniem niedających się usunąć wątpliwości w rozumieniu art. 5 § 2 kpk, gdyż w takim przypadku sad orzekający zobowiązany jest do dokonania ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów i dopiero wówczas, gdy wątpliwości nie zostaną usunięte, należy tłumaczyć je na korzyść oskarżonego. Dlatego też przepisy art. 5 § 2 kpk i art. 7 kpk mają charakter rozłączny, a zastosowanie art. 5 § 2 kpk jest możliwe wówczas, gdy mimo przeprowadzenia wszystkich możliwych dowodów oraz dokonania ich oceny, spełniającej wymogi określone w art. 7 kpk pojawią się wątpliwości, których nie da się wyeliminować. W przedmiotowej sprawie takich wątpliwości Sąd I instancji nie powziął. Z tych względów zarzuty podniesione w apelacji uznano za niezasadne.

Wniosek

- o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonej od zarzucanych jej czynów;

- o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność podniesionych zarzutów warunkowała niezasadność wniosków.

Brak okoliczności, które należałoby uwzględnić z urzędu, powodujących konieczność uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 23 maja 2024 r. sygn. akt II K 316/23 w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność wniesionych apelacji i podniesionych w nich zarzutów.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 636 kpk oraz 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, Sąd orzekł od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze.

PODPIS