Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Karłowicz (spr.)

Sędziowie:

SR del. Paweł Mądry

SO Wojciech Michalak

Protokolant:

p.o. sekr. sąd. Anita Lemisiewicz-Pszczel

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 748/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 20 marca 2024 r., sygn. akt II K 385/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---

---------------------

------------------------------------------------------------

--------------

------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------

------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

-------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

--------------------------------

-----------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut obrońcy oskarżonego D. Z.

1

1.  błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia polegający na błędnym przyjęciu, iż oskarżony osiągnął z tytułu zarzucanego mu czynu korzyść majątkową w wysokości 20.380 złotych i na tej podstawie orzeczenie wobec D. Z. przepadku korzyści majątkowej w ww. wysokości, która w żaden sposób nie wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania, a w szczególności wobec ustalenia w opisie czynu początku rozpoczęcia działalności oskarżonych jedynie roku 2021, wyjaśnień współoskarżonych w osobach M. K. i J. B., które odmiennie opisały sposób i wysokość rozliczeń finansowych z D. Z. z tytułu obrotu środkami odurzającymi, jak również wyjaśnień oskarżonego, który wskazywał, iż uzyskana przez niego korzyść majątkowa oscylowała w granicach 2.000-5.000 złotych;

2.  rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu polegającą na wymierzeniu mu kary 2 lat pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych po 50 złotych każda stawka, w sytuacji gdy zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy, cele zapobiegawcze kary, jak również te w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej, a także stopień winy D. Ż. uzasadniały wymierzenie mu, przy zastosowaniu instytucji z art. 37b kk, kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary 2 lat ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu przez oskarżonego nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja wniesiona przez obrońcę oskarżonego D. Z. jest niezasadna. Argumenty w niej przedstawione nie zyskały aprobaty Sądu Odwoławczego, gdyż stanowią głównie polemikę z zebranym w sprawie materiałem dowodowym i dokonanymi ustaleniami.

Skarżący w pierwszej kolejności zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegających na przyjęciu, że oskarżony osiągnął z tytułu zarzucanego mu czynu korzyść majątkową w wysokości 20.380 zł. Sąd Okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2023 r. II AKa 71/22, iż błędy w ustaleniach faktycznych, mają miejsce wówczas, gdy na podstawie prawidłowo przeprowadzonych i prawidłowo ocenionych dowodów sąd błędnie ustalił fakty. Wówczas ten błąd ma wpływ na treść orzeczenia. Skarżący nie negował oceny wyjaśnień oskarżonych M. K. i J. B. dokonanej przez Sąd I instancji poprzez postawienie zarzutu procesowego, a jedynie wskazał, że odmiennie opisały one sposób rozliczeń. We wniesionej apelacji skarżący nie wykazał na czym polegała sprzeczność co do opisanego sposobu i wysokości rozliczeń pomiędzy oskarżonymi wskazując jedynie, że z wyjaśnień M. K. wynika, że oskarżony uzyskiwał miesięcznie dwukrotnie wyższą kwotę od tej, która wskazała J. B.. Takie uzasadnienie w żaden sposób nie wskazuje dlaczego ustalenia dokonane przez Sąd I instancji, co do wysokości uzyskanej korzyści majątkowej były błędne. Należy podkreślić, że ustalenia faktyczne w przedmiotowej sprawie oparte były w głównej mierze na wyjaśnieniach oskarżonych M. K. i J. B. w zakresie w jakim w całości przyznały się do popełnienia zarzucanych im czynów i nie zostały skutecznie zakwestionowane. To właśnie z tych wyjaśnień wynikają wskazania co do ilości dostarczanych środków, daty przeprowadzonych transakcji, rodzaju i wagi środka. Nie ma znaczenia podnoszone przez skarżącego okoliczności dotyczące czasu działania oskarżonych, jeżeli z uznanych za wiarygodne wyjaśnień M. K. wynika, że ilość środków dostarczonych im była taka, że codziennie mogło przychodzić 10 czy 15 osób. Nielogiczne jest, aby uznać, że przy takiej ilości narkotyków, takim zaangażowaniu innych osób oskarżony osiągnął korzyść majątkową w granicach 2.000-5.000 zł. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2023 r. IV KK 489/23 korzyścią w znaczeniu wynikającym z art. 45 § 1 k.k. jest przychód pieniężny (np. cena sprzedanych narkotyków) lub cała wartość mienia uzyskanego z przestępstwa. Nie uwzględnia się tu wydatków związanych z uzyskaniem tego rodzaju korzyści. Innymi słowy, korzyść nie może być rozumiana tylko jako osiągnięty zysk, czyli nadwyżka wpływów nad wydatkami. Nie stosuje się tu bowiem kryteriów analogicznych do działalności gospodarczej, gdyż mamy tu do czynienia z działalnością bezprawną, do której tego rodzaju kryteria nie mogą mieć zastosowania. W skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 k.k., podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa. Wobec powyższego ustalenia co do wysokości korzyści majątkowej były prawidłowe i odnosiły się do wartości sprzedanych środków przez oskarżone. Nie można mówić o zaistnieniu wątpliwości o jakich mowa w art. 5 § 2 kk, jeżeli Sąd I instancji właściwie ocenił wyjaśnienia oskarżonych i wskazał wprost wiarygodne dowodnych na podstawie których uznał odpowiedzialność oskarżonego. Nie można również pominąć, że oskarżony na rozprawie przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu, w tym co do ilości i rodzaju środków, co do których miał uczestniczyć w obrocie (k. 463).

W ocenie Sądu Okręgowego nie był zasadny zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności i grzywny orzeczonych wobec oskarżonego D. Z.. Na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zagrożonego karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w art. 56 ust. 3, stanowiącego znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego. Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu surowej kary pozbawienia wolności przemawiała przede wszystkim ilość substancji psychotropowych i odurzających będących przedmiotem przestępstwa. Rodzaj tych środków, przyjmując, że były wśród nich środki odurzające tzw. „twarde” o większej intensywności działania, posiada większą szkodliwość społeczną. Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia. W zakresie przestępstwa z art. 56 u.p.n. sprawca działała umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony w chwili popełnienia czynu nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości. Oskarżony jest młody mężczyzną, zdolnym do podjęcia legalnej pracy zarobkowej, celem utrzymania rodziny, jednakowoż w celu osiągnięcia szybkiego zysku zdecydował się na uczestniczenie w nielegalnym obrocie narkotykami. Nie bez znaczenia podczas oceny indywidualnej prewencji i oddziaływania wymierzanej kary był dotychczasowy tryb życia oskarżonego, jego wcześniejsza karalność, w tym na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii. Co oznacza, że z poprzednich faktów karalności oskarżony nie wywiódł prawidłowych wniosków na przyszłość dla prowadzenia życia w normach społecznie i prawnie akceptowalnych. Prowadzi to do wniosku, iż w ramach prewencji szczególnej i ogólnej nieuchronność izolacji penitencjarnej winna skłonić oskarżonego jak i ich ewentualnych naśladowców do refleksji, że łatwy zarobek kosztem zdrowia innych osób nie popłaca, a inne osoby przestrzec przed obraniem podobnej drogi życiowej i sposobu zarobkowania

Wniosek

zmiana wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze poprzez orzeczenie wobec D. Z., przy zastosowaniu instytucji z art. 37b kk, kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary 2 lat ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu przez oskarżonego nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym oraz orzeczenie wobec oskarżonego przepadku korzyści majątkowej w wysokości 2.000 złotych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosków

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 20 marca 2024r. sygn. akt II K 385/23 utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Bezzasadność zarzutów warunkowała bezzasadność wniosku o zmianę zaskarżonego wyroku.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zasądzono od oskarżonego D. Z. 2300 zł opłaty od kary w zaskarżonej części orzeczenia i 10 zł wydatków postępowania odwoławczego, tj. połowę ryczałtu za doręczenia pism w sprawie, orzeczone na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 636 § 1 i2 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 83 r. z późń. zm.). Oskarżony jest młodym człowiekiem, pracuje zawodowo, osiąga dochód i ma możliwości uregulowania orzeczonych należności sądowych.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie z dnia 20 marca 2024r. sygn. akt II K 385/24

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana