Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

sędzia /del./ Paweł Mądry

Protokolant:

st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 778/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

6.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

6.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 14 lipca 2022r. w sprawie II K 443/22

6.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

6.3.  Granice zaskarżenia

6.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

6.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

6.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

7.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

6.5.  Ustalenie faktów

6.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

--------------------

----------------------------------------------------------

-------------

----------------

6.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

--------------------

-----------------------------------------------------------

--------------

----------------

6.6.  Ocena dowodów

6.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

---------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------

6.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----------------

---------------------------------------------------------------

------------------------------------------------

8.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na przyjęciu, iż uzyskiwane informacje przez oskarżonego nosiły walor poufności, gdzie sama pokrzywdzona zeznała odmiennie,

2. zarzut naruszenia przepisów postępowania mającego wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk w toku gromadzenia i oceny materiału dowodowego poprzez przyjęcie za podstawę wyroku okoliczności wątpliwych, a nie rozstrzygniętych na korzyść oskarżonego, np. w zakresie poufności uzyskiwanych informacji

3. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mającego istotny wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż uzyskiwane informacje nosiły przymiot poufności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- przystępując do oceny sformułowanych przez obrońcę zarzutów apelacji należy w pierwszej kolejności wskazać, że mimo wielości zarzutów, w zasadzie obrońca podnosi wyłącznie to, że „ Sąd I instancji wyrokując popełnił niewłaściwe ustalenia co do przymiotu poufności w zakresie braku uprawnienia do ich posiadania czy uzyskiwania przez oskarżonego”. Z tych powodów Sąd Okręgowy dokonał zbiorczej oceny wszystkich zarzutów apelacji.

- obrońca podnosząc powyższe powołał się na zeznania G. R., złożone w postępowaniu przygotowawczym, zatem jako bezzasadne należy ocenić twierdzenia obrońcy, że w sprawie doszło do naruszenia przepisu art. 5 § 2 kpk.

- odnosząc się natomiast do zarzutu niewłaściwej oceny zeznań pokrzywdzonej należy stwierdzić, że całościowa ocena zeznań pokrzywdzonej (a nie wybiórcza, zaprezentowana przez obrońcę w apelacji) wskazuje, że pokrzywdzona nie godziła się na utrwalanie prowadzonych przez nią rozmów przez oskarżonego. Zdaniem pokrzywdzonej, oskarżony podkładając w pomieszczeniach mieszkalnych urządzenia podsłuchowe chciał zgromadzić obciążające ją materiały na potrzeby sprawy rozwodowej (k. 3v). Wprawdzie podczas kolejnego przesłuchania pokrzywdzona sprecyzowała, że „ nie odbywają się u mnie w domu rozmowy, o których miałby nie wiedzieć” oskarżony (k. 23v), to jednak ta wypowiedź powinna być interpretowana w kontekście innych twierdzeń pokrzywdzonej. Otóż na rozprawie G. R. zeznała, że po ujawnieniu urządzeń podsłuchowych nie prowadzi rozmów telefonicznych w domu, lecz na czas rozmów wychodzi na podwórko, a także dodała, że dzieci są przestraszone z powodu ujawnienia urządzeń podsłuchowych. Ponadto z zeznań pokrzywdzonej wynika wprost, że zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez oskarżonego złożyła z tego powodu, że nie godzi się na utrwalanie prowadzonych przez nią rozmów przez oskarżonego. Z tych powodów Sąd Rejonowy zasadnie, w ślad za aktem oskarżenia, uznał, że oskarżony „ nie był uprawniony” do „ uzyskania dostępu do informacji w postaci rozmów” G. R. z osobami trzecimi, tj. z innymi osobami niż oskarżony.

- przenosząc te prawidłowe ustalenia faktyczne Sądu I instancji na grunt rozważań prawnych związanych z kwalifikacją prawną przypisanego oskarżonemu czynu należy stwierdzić, że zachowaniem opisanym w zarzucie aktu oskarżenia R. R. wyczerpał wszystkie znamiona strony przedmiotowej i podmiotowej czynu z art. 267 § 3 kk. Otóż sprawca takiego czynu bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji, która nie była dla niego przeznaczona. Z zeznań pokrzywdzonej wynika wprost, że nie zgadzała się na to, aby jej mąż nagrywał jej rozmowy prowadzone z córkami, zaś rozmowy nie były prowadzone w jego obecności. Oskarżony wykorzystał podstęp, aby właśnie przełamać brak zgody pokrzywdzonej, zatem nie sposób twierdzić, że jego działanie było legalne. Istotne jest także to, że warunkiem przypisania sprawstwa nie jest zapoznanie się przez sprawcę z treścią pozyskanych informacji ani nie jest istotne to, jak istotne są informacje, do których dostępu uzyskał sprawca. Obrońca powołując się na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2016r. (uznając ten judykat jako argument przemawiający za uznaniem działania oskarżonego za dozwolone) nie dostrzega, że stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w tym postanowieniu stanowi podstawę do utrzymania zaskarżonego wyroku w mocy. Otóż Sąd Najwyższy wyraźnie wskazał w tym judykacie, że przepis art. 267 § 3 kk zapewnia ochronę wypowiedzi uczestników rozmowy w sytuacji, gdy rozmowa ta ma charakter poufny. Przeciwieństwem tej sytuacji jest dla przykładu prowadzenie rozmowy w miejscu publicznym w taki sposób, iż bez przeszkód mogły ją usłyszeć inne osoby ( por. wyrok SA w Gdańsku z 28.09.2016 r., II AKa 111/16, LEX nr 2191573). Analiza zeznań pokrzywdzonej oraz jej postawa wobec ujawnienia urządzeń podsłuchowych w domu jednoznacznie wskazuje, że od początku nie godziła się na możliwość dostępu oskarżonego do treści prowadzonych przez pokrzywdzoną rozmów, bez względu na treść tych rozmów. Z tych powodów zupełnie dowolne są twierdzenia obrońcy, że G. R. nie nadała swoim rozmowom charakteru poufnego. Jak wskazano wyżej, oskarżony wiedział o tym, że treść rozmów prowadzonych w domu przez pokrzywdzoną nie jest przeznaczona dla niego, zatem posłużył się urządzeniami podsłuchowymi, aby uzyskać dostęp do treści tych rozmów.

Wniosek

wniosek o zmianę wyroku poprzez:

1) umorzenie postępowania z uwagi na to, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego

2) ewentualnie o uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutów warunkowała brak podstaw do uwzględnienia wniosków apelacji

9.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

10.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

6.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność apelacji i brak okoliczności uwzględnianych przez sąd z urzędu

6.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

----------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.1.4.1.

------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

11.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

- apelacja obrońcy okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony w całości ponosi koszty sądowe za postępowanie odwoławcze,

- zasądzono na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego wydatki postępowania odwoławczego (20 zł) oraz opłatę (art. 8 w zw. z art. 12 ustawy o opłatach w sprawach karnych: 100zł), gdyż wobec oskarżonego nie zachodzą podstawy do zwolnienia go od zapłaty kosztów sądowych w całości

12.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana