Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

st. sekr. sąd. Paulina Jarczak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 839/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie II K 499/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------

---------------

----------------------------------------------------------------------

------------------------

--------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------

-----------------

---------------------------------------------------------------------

------------------------

---------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------

-------------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------

----------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

I. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na wyrażeniu błędnego poglądu, że wina i społeczna szkodliwość czynu zarzuconego oskarżonemu umożliwiają zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko wymienionemu, w sytuacji gdy prawidłowa analiza całokształtu ustalonych okoliczności przedmiotowego zdarzenia, w tym spowodowanie dla zwierzęcia zbędnego cierpienia i stresu, a przede wszystkim wzgląd na cele prewencji generalnej, prowadzą nieodparcie do wniosku, iż społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu i wina Ł. M. nie mogą być traktowane jako nie będące znacznymi, a w konsekwencji wykluczają zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, o której mowa w art. 66 § 1 kk w stosunku do tegoż oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- po dokonaniu analizy akt postępowania w świetle złożonego środka odwoławczego Sąd Okręgowy zważył, iż zarzuty podniesione przez oskarżyciela publicznego okazały się niezasadne, co skutkowało nieuwzględnieniem apelacji. Przepisy art. 66 § 1 i 2 kk w sposób jednoznaczny określają przesłanki do zastosowania płynącego z nich dobrodziejstwa w postaci warunkowego umorzenia postępowania, które, zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszym postępowaniu zostały spełnione. Z takim rozstrzygnięciem nie zgodził się skarżący, który zarzucił Sądowi meriti nieprawidłowe ustalenie stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak i zawinienia oskarżonego. Podniesione zarzuty oraz użyta argumentacja nie są przekonywujące i stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu.

- niewątpliwie wyrok z warunkowym umorzeniem postępowania stwierdza popełnienie przestępstwa przez oskarżonego, jednakże bez konsekwencji w postaci skazania i wymierzenia kary. Oskarżyciel publiczny w uzasadnieniu swojego środka odwoławczego powołuje się na okoliczności stanowiące opis czynu, który został oskarżonemu już przypisany,
a o czym wspomniano powyżej. Skarżący na poparcie swojej tezy o wyższym stopniu społecznej szkodliwości czynu aniżeli nie będący znacznym, przytacza również fakt ustawowego zabronienia dopuszczania się przedmiotowych czynów, z czego w rzeczywistości można jedynie implikować to, że jest on wyższy niż znikomy, skoro został uznany przez ustawodawcę za przestępstwo, przy czym taki stan rzeczy nie czyni każdego przestępstwa czynem społecznie szkodliwym w stopniu wyższym niż nie będącym znacznym, co jest oczywiste. Do zastosowania warunkowego umorzenia postępowania może zatem dojść, gdy stopień społecznej szkodliwości czynu jest: tylko nieco przewyższający stopień znikomy (co warunkuje przestępność danego zachowania), nieznaczny, średni, powyżej średniego, ale nie sięgający stopnia znacznego. Znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, podobnie jak znaczny stopień winy, a tym bardziej, gdy znaczny stopień cechuje oba te czynniki – eliminuje możliwość brania pod uwagę instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Ustalenia, czy stopień społecznej szkodliwości czynu jest, czy nie jest znaczny, powinny być dokonywane w kontekście możliwego maksymalnego poziomu społecznej szkodliwości, jaką się wiąże z przestępstwami danego typu, jaki przypisuje się sprawcy. Również ocena stopnia winy powinna być dokonywana w kontekście możliwego maksymalnego jej stopnia ( V. Konarska-Wrzosek [w:] A. Lach, J. Lachowski, T. Oczkowski, I. Zgoliński, A. Ziółkowska, V. Konarska-Wrzosek, Kodeks karny. Komentarz, LEX/el. 2023, art. 66). Za takim stanowiskiem przemawia także orzecznictwo. I tak Sąd Najwyższy wypowiedział się, że w art. 115 § 2 kk ustawodawca wskazał, jakie elementy winny być brane pod uwagę przy dokonywaniu oceny stopnia społecznej szkodliwości każdego czynu zabronionego. Oceny takiej należy dokonywać indywidualnie co do każdego czynu wyczerpującego znamiona określone w ustawie karnej, zarówno w kontekście ustalenia, czy czyn taki jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy (art. 1 § 2 kk), jak i wtedy, gdy ustawa karna wiąże określone skutki z popełnieniem czynu o określonym stopniu społecznej szkodliwości (np. art. 66 § 1 kk, art. 93b § 1 kk - postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2019 r. V KK 54/18).

- mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w niniejszej konkretnej sprawie Sąd Rejonowy właściwie zauważył i ocenił okoliczności dotyczące społecznej szkodliwości czynu
i zawinienia oskarżonego, co czyni argumentację skarżącego chybioną. Jak wynika z akt sprawy, oskarżony zawodowo zajmuje się hodowlą bydła, a to w połączeniu z dotychczasową niekaralnością przemawia niewątpliwie na jego korzyść, ponieważ pozwala przyjąć, że przedmiotowe zachowanie jest przypadkiem jednostkowym przy takiej skali działalności. Podobnie na podstawie tych faktów należy dać wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, że sprzedawana krowa była w dobrym stanie zdrowia, co stanowi okoliczność wskazującą na niższą społeczną szkodliwość czynu.

- reasumując, biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności, należy zgodzić się
z treścią pierwszoinstancyjnego orzeczenia oraz jego uzasadnieniem i przyjąć, że przemawiają one za realnym założeniem pozytywnej prognozy kryminologicznej, a tym samym wraz
z pozostałymi obligatoryjnymi przesłankami, stanowiły słuszne podstawy do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

1. uznanie Ł. M. winnym zarzucanego mu czynu;

2. wymierzenie mu za ten czyn na podstawie art. 35 ust 1 a ustawy o ochronie zwierząt w zw. z art. 37 a § 1 kk kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych ustalając na podstawie art. 33 § 3 kk wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł;

3. orzeczenie na podstawie art. 35 ust 5 ustawy o ochronie zwierząt od Ł. M. nawiązki na rzecz (...) w kwocie 1 000 zł;

4. zasądzenie od oskarżonego na podstawie art. 627 k.p.k. kosztów sądowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wobec niezasadności zarzutów podniesionych przez oskarżyciela publicznego, wniosek apelacyjny nie zasługiwał na uwzględnienie, co szczegółowo zostało wykazane we wcześniejszej części uzasadnienia

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wskazano w rubryce 3.1.; jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień podlegających rozpatrzeniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

z uwagi na nieuwzględnienie apelacji, na podstawie art. 636 § 1 kpk Sąd określił, iż wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana