Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Przewodniczący:

Sędzia SO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 879/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 18 lipca 2022 r. w sprawie II K 638/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

zarzut z apelacji prokuratora

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na wyrażeniu błędnego poglądu, że wina i społeczna szkodliwość czynu zarzuconego oskarżonemu J. K. umożliwiają zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko wymienionemu, w sytuacji gdy prawidłowa analiza całokształtu ustalonych okoliczności przedmiotowego zdarzenia, a przede wszystkim wzgląd na cele prewencji generalnej, prowadzą nieodparcie do wniosku, iż społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu i wina nie są nieznaczne, a okoliczności czynu wskazują na brak pozytywnej prognozy co do przestrzegania przez niego porządku prawnego a co za tym idzie wykluczają zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, o której mowa w art. 66 § 1 kk w stosunku do tegoż oskarżonego.

zarzut z apelacji obrońcy oskarżonego

obraza przepisów prawa karnego materialnego, a mianowicie
art. 62a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, iż posiadanie przez oskarżonego środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 0,45 grama netto, nie stanowi nieznacznej ilości środków odurzających w rozumieniu wskazanego przepisu i były one przeznaczone na własny użytek sprawcy, w sytuacji gdy zgodnie z treścią wyjaśnień J. K., które Sąd obdarzył walorem wiarygodności przedmiotowe środki posiadał on na własny użytek, przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się oskarżony jest nieznaczny, a orzeczenie wobec niego kary w realiach toczącego się przeciwko niemu postępowania karnego jest niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- oba zarzuty, zarówno ten wywiedziony przez obrońcę oskarżonego jak i przez prokuratora okazały się bezzasadne i jako takie nie mogły znaleźć aprobaty Sądu Odwoławczego.

- do sposobu w jaki kwestionuje zaskarżone orzeczenie prokurator nie można mieć zastrzeżeń, natomiast obrońca, jeżeli podnosił zarzut niesłusznego nieumorzenia postępowania karnego w oparciu o art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, to nie powinien tego czynić w ramach zarzutu obrazy przepisów prawa materialnego, z uwagi na fakultatywny charakter wydania takiego rozstrzygnięcia, a winien postawić zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, dlatego też został tenże zarzut obrońcy w takiej formie rozpoznany.

- w ocenie Sądu Okręgowego Sąd meriti wyprowadzając ze zgromadzonego materiału dowodowego ustalenia faktycznie nie popełnił błędu o którym mowa w art. 438 pkt 3 kpk.
Argumentacja skarżących nie zdołała skutecznie wykazać ich wadliwości. Sama zaś możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu pierwszoinstancyjnego odmiennego poglądu nie wystarcza do przyjęcia popełnienia przez ów sąd istotnego błędu ustaleń.

- Sąd Rejonowy w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku szczegółowo wskazał z jakich powodów oskarżony zasługiwał na warunkowe umorzenie postępowania, a tut. Sąd w całości aprobuje ów argumentację. Niewątpliwie ilość środka odurzającego, tj. 0,45 g, należącego do tzw. „narkotyków miękkich”, a tym samym niewywołujących silnego uzależnienia fizycznego, którą posiadał oskarżony była niewielka, więc należało dojść do konstatacji, że naruszenie porządku prawnego nie było rażące, co przekonuje o słuszności przyjętego przez Sąd I instancji ustalenia, że stopnień społecznej szkodliwości czynu nie był znaczny. Sąd Okręgowy zgadza się również, idąc tokiem rozumowania tegoż Sądu z ustaleniem, że stopnień zawinienia również nie był znaczny. Należy zważyć, że osoby młodociane nie są jeszcze w pełni ukształtowane osobowościowo, ich system wartości dopiero się formuje. Nie kontrolują swoich emocji i zachowań, które często charakteryzują się impulsywnością. Owszem art. 54 kk nie eliminuje zasad wymiaru kary określonych w art. 53 kk, ale stawia na pierwszym miejscu względy wychowawcze. Prymat ten oznacza konieczność takiego ukształtowania sankcji karnej ażeby zapobiec pogłębieniu demoralizacji sprawcy (wyrok SA w Katowicach z 24.06.2004 r., II AKa 71/04, LEX nr 148546). Stąd też nieuwzględnienie pewnych niekorzystnych dla oskarżonego okoliczności, wynikających z akt sprawy, przez Sąd Rejonowy nie mogło mieć wpływu na dokonane ustalenia tegoż sądu. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego brak jest również wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego czy jego dotychczasowej niekaralności (k. 58). Pomimo okoliczności czynu, zaakcentowanych przez prokuratora, pozytywną prognozę kryminologiczną uzasadnia postawa oskarżonego w trakcie postępowania wyrażająca się choćby tym, że zarówno w fazie przygotowawczej, jak i jurysdykcyjnej konsekwentnie przyznawał się do winy. Wszystkie te ustalenia w powiązaniu z jego osobą, jego sytuacją życiową, zagrożeniem karnym przewidzianym w art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a uprawniającym do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania, zasadnie utwierdziły Sąd Rejonowy o daniu mu szansy, opartej na przypuszczeniu, iż pomimo umorzenia postępowania karnego będzie on przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Przyjęty okres próby, tj. 1 roku jest wystarczający i we właściwy sposób zrealizuje cele zakładane przez ustawę karną, w tym zweryfikuje przyjętą prognozę kryminologiczną. Orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku informowania kuratora o przebiegu okresu próby, a także środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej powinny jeszcze bardziej, poza oddziaływaniem wynikającym z niniejszego postępowania karnego, utwierdzić oskarżonego w przekonaniu o naganności jego zachowania. Z kolei wymierzenie mu kary postulowanej przez prokuratora, a więc 6 miesięcy kary ograniczenia wolności przy zastosowaniu art. 37a kk polegającej na wykonywaniu obowiązku nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym nie doprowadziłoby do ich osiągnięcia, nadto byłaby to sankcja karna przekraczająca stopień winy oskarżonego. Należy też przypomnieć, że w sytuacji gdy sprawca w okresie próby popełni przestępstwo umyślne, możliwe będzie podjęcie postępowania w oparciu o art. 68 kk wobec J. K..

- stwierdzenie przez Sąd Rejonowy celowości zastosowania warunkowego umorzenia postępowania, a więc też określenie wyższego niż znikomy stopnia społecznej szkodliwości czynu, jakiego dopuścił się oskarżony, wobec niespełnienia koniunkcyjnego wszystkich przesłanek z art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wykluczało możliwość zastosowania tej instytucji. W przedmiotowej sprawie absolutnie też nie można przyjąć, iż pomimo niewielkiej ilości środka odurzającego, który to posiadał oskarżony na „własny użytek” stopień społecznej szkodliwości osądzanego czynu był znikomy. Nie są to bowiem jedyne elementy, zgodnie z art. 115 § 2 kk, brane pod uwagę przy ustalaniu stopnia społecznej szkodliwości czynu. Tło sytuacyjne inkryminowanego zdarzenia przeczyło takiemu ustaleniu. To wzgląd na wychowawcze oddziaływanie reakcji karnej, konieczność wskazania na naganność naruszania porządku prawnego również przemawiały przeciwko umorzeniu postępowania.
Z tego też powodu Sąd Okręgowy uznał zarzut obrońcy za bezzasadny.

Wniosek

wniosek z apelacji prokuratora

o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie mu na podstawie
art. 62 ust 1 Ust. z dn. 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz.U.05.179.1485) w zw. z. art. 37a § 1 kk kary 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na nieodpłatnej, kontrolowanej pracy społecznej w wymiarze 20 godzin miesięcznie, na podstawie
art. 70 ust. 2 ustawy z dn. 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.05.179.1485) w zw. z art. 44 § 2 kk orzeczenie przepadku zabezpieczonych dowodów rzeczowych oraz obciążenie kosztami postępowania oraz opłatami.

wnioski z apelacji obrońcy oskarżonego

o umorzenie postępowania karnego względem oskarżonego ze względu na istnienie ku temu przesłanek przewidzianych w art. 62a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ewentualnie z ostrożności procesowej

o umorzenie postępowania wobec znikomej szkodliwości czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność zarzutów powodowała niezasadność wniosków.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

cały wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 18 lipca 2022 r. w sprawie II K 638/22

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

zarzuty obu apelacji okazały się w całości bezzasadne, zaś Sąd Okręgowy nie dostrzegł, ażeby w sprawie zachodziły podstawy do zmiany wyroku na podstawie okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

- apelacja obrońcy oskarżonego okazała się bezzasadna, zatem oskarżony na podstawie art. 636 § 1 kpk winien ponieść koszty procesu za postępowanie odwoławcze w całości; niezasadna okazała się również apelacja złożona przez oskarżyciela publicznego;

- z tych względów na podstawie art. 636 § 2 kpk i art. 633 kpk art. 7 w zw. z art. 8 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123),a także § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 zł (opłata w kwocie 60 zł i kwota 10 zł połowa ryczałtu za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu odwoławczym), a w pozostałym zakresie wydatki przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

cały wyrok

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana