Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 960/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2024-05-21

Sygn. akt II Ka 960/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2024r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Dariusz Półtorak

Protokolant:

st. sekr. sąd. Agnieszka Walerczak

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2024 r.

sprawy D. O. (1)

oskarżonej z art. 157 § 2 kk i in.

na skutek apelacji, wniesionych przez obrońcę oskarżonej oraz oskarżyciela prywatnego

od wyroku Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim

z dnia 26 września 2023 r. sygn. akt II K 483/22

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że orzeczone na podstawie art. 67 § 3 kk na rzecz oskarżyciela prywatnego K. K. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, podwyższa do kwoty 2.000 zł (dwa tysiące złotych),

II.  w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P. Ś. kwotę 516,60 zł (w tym 96,60 zł podatku VAT) tytułem wynagrodzenia za wykonywane z urzędu zastępstwo procesowe oskarżyciela prywatnego w postępowaniu odwoławczym,

IV.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa 60 złotych opłaty za II instancję oraz obciąża ją wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 516,60 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 960/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z 26 września 2023r. sygn.. akt II K 483/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Zarzut

Zawarte w pkt 1 i 2 apelacji obrońcy

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy uznać należało za bezzasadne.

Faktem jest, że w przedmiotowej sprawie sąd dysponował niezbyt obszernym materiałem dowodowym, niemniej był on wystarczający do ustalenia, że D. O. (1) dopuściła się czynu zarzuconego prywatnym aktem oskarżenia. W sytuacji, gdy jedyny - poza pokrzywdzonym świadek zdarzenia (D. O. (2) – syn oskarżonej) skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań, sąd dysponował jedynie depozycjami oskarżonej oraz oskarżyciela prywatnego. Sąd meriti dowody te poddał właściwej, wyważonej ocenie, zgodnej ze wskazaniami art. 7 kpk obdarzając je wiarygodnością jedynie w części, a swoje stanowisko we właściwy sposób uargumentował w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Z uwagi chociażby na charakter zdarzenia i brak innych bezpośrednich dowodów, każda ze stron była zainteresowana tym, aby przedstawić własną, korzystną dla siebie wersję wydarzeń. To spowodowało, że w prawomocnie zakończonej sprawie toczącej się w Sądzie Rejonowym w Sokołowie Podlaskim II K 528/21 występujący w charakterze oskarżonego K. K., przynajmniej w części składał niezgodne z rzeczywistością wyjaśnienia będące realizacją przyjętej w tamtej sprawie linii obrony. Okoliczność ta nie może jednak automatycznie negować prawdziwości jego zeznań składanych w niniejszym postępowaniu, w szczególności jeżeli chodzi o spowodowanie u niego obrażeń ciała będących następstwem uderzenia wiadrem zadanego mu przez oskarżoną. Obiektywnym, niekwestionowanym faktem – bo wynikającym z dokumentacji zdjęciowej i medycznej, opinii biegłego, jest zaistnienie tychże obrażeń. Były one na tyle poważne, powodujące naruszenie ciągłości tkanek wymagające założenia szwów chirurgicznych, że za sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego uznać należy prezentowaną przez oskarżoną wersję wydarzeń, zgodnie z którą to oskarżyciel prywatny miał dokonać samookaleczenia, aby następnie pomawiać oskarżoną o spowodowanie tychże obrażeń. Zapewne gdyby takie działania miał zamiar podjąć pokrzywdzony, to wybrałby inną część ciała w celu spowodowania obrażeń, a nie tak wrażliwą jak twarz, czy uzębienie.

Zgodzić się należy z autorką apelacji, że zeznania K. K. nie znajdują oparcia w zeznaniach innych świadków, ale z tej prostej przyczyny, że potencjalny obserwator zdarzenia D. O. (2) skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań, nie było natomiast innych osób, które byłyby obecne przy zajściu do jakiego doszło pomiędzy stronami. Jednak bezpośrednio potem, przybyłym na interwencję policjantom oskarżyciel prywatny opisał przebieg zdarzenia, w szczególności podał, że został uderzony wiaderkiem przez oskarżoną, a M. O. i M. B. zaobserwowali u niego rozcięcie wargi i krwawienie z dziąsła. Podawany przez pokrzywdzonego mechanizm powstania obrażeń znajduje też oparcie w opinii biegłego – opiniujący w sprawie lekarz M. R. stwierdził, że obrażenia ciała K. K. mogły powstać od uderzenia metalowym wiadrem. Dlatego, zawarte w apelacji obrońcy dywagacje dotyczące usytuowania wiadra, którym zadane zostało uderzenie, położenie głowy pokrzywdzonego nie mogą mieć istotnego znaczenia i nie mogą podważać prawidłowych ustaleń dokonanych przez Sąd I instancji.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Zarzuty zawarte w pkt I i II apelacji oskarżyciela prywatnego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Spośród podniesionych zarzutów tylko jeden zasługiwał na częściowe uwzględnienie, a mianowicie odnoszący się do zasądzenia zbyt niskiej kwoty, tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Sąd meriti zasądzając 500 zł powołał się na niewątpliwą okoliczność, że całe zdarzenie z udziałem oskarżonej zainicjowane zostało przez oskarżyciela prywatnego jego nagannym zachowaniem wobec D. O. (1), co przejawiło się znieważeniem jej, naruszeniem nietykalności cielesnej poprzez oblanie jej nieczystościami i wodą. Niewątpliwie są to okoliczności wpływające w pierwszej kolejności na stopień społecznej szkodliwości, stopień winy czynu przypisanego oskarżonej i ich uwzględnienie doprowadziło do słusznego zastosowania przez sąd I instancji instytucji warunkowego umorzenia postępowania. Jednakże już przy stosowaniu środka kompensacyjnego jakim jest zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, głównym, a być może nawet jedynym kryterium do kształtowania jego wysokości winien być rozmiar krzywdy (czy to fizycznej, czy też psychicznej) odniesionej przez pokrzywdzonego, na co wpływa przede wszystkim rozmiar (czas trwania, nasilenie) cierpień osoby poszkodowanej. Odnosząc te pokrótce przedstawione kryteria do rodzaju obrażeń będących następstwem działania oskarżonej uznać należy, że kwota 500 zł zadośćuczynienia musi być uznana za rażąco niską.

I tak, w wyniku uderzenia przez oskarżoną wiadrem K. K. doznał obrażeń w postaci rany tłuczonej wargi górnej oraz zwichnięcia zęba i złamania koron 22 i 23, które naruszyły czynności narządów ciała na okres nieprzekraczający 7 dni. Obrażenia były tego rodzaju, że spowodowały przerwanie ciągłości tkanek wymagające założenia szwów. Nie może być wątpliwości, że spowodowało to u pokrzywdzonego dolegliwości bólowe wynikające nie tylko z samego odniesienia obrażeń, ale również w trakcie zabiegu chirurgicznego, a nasilenie bólu musiało być znaczne przynajmniej w początkowym okresie. Należy pamiętać również, że w przyszłości niezbędne wydają się zabiegi stomatologiczne zmierzające do poprawy uszkodzonego uzębienia, co również będzie wiązało się dla oskarżyciela prywatnego z dyskomfortem i być może odczuciami bólowymi.

Dlatego, biorąc pod uwagę wszystkie wskazane wyżej okoliczności, Sąd Okręgowy uznał, że adekwatną do nich wysokością zadośćuczynienia będzie kwota 2000 zł. Wnioskowaną przez oskarżyciela prywatnego kwotę 15 000 zł ocenić należało za zdecydowanie wygórowaną i nieadekwatną do rozmiaru krzywdy przez niego odniesionej.

Na uwzględnienie nie zasługiwały pozostałe zarzuty zawarte w apelacji oskarżyciela prywatnego. Zastrzeżeń Sądu Odwoławczego nie budzi w szczególności ocena stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonej dokonana przez Sąd I instancji, który trafnie uwzględnił, że to K. K. doprowadził do całej konfliktowej sytuacji, gdyby nie jego początkowe, przestępcze zachowanie, za które został prawomocnie skazany w sprawie II K 528/21, nie byłoby reakcji ze strony D. O. (1), która niewątpliwie działała w zamiarze nagłym i na zasadzie impulsu. Te czynniki z kolei dały podstawę do przyjęcia w jej działaniu nieznacznego stopnia winy.

Wniosek

- ukaranie oskarżonej,

- zasądzenie nawiązki w kwocie 15.000 zł

- uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

pkt I, III-V wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie zasądzonego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę do 2000 zł

Zwięźle o powodach zmiany

Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III, IV

- zasądzono koszty zastępstwa z urzędu oskarżyciela prywatnego w postępowaniu odwoławczym

- opłatę za II instancję oraz wydatki postępowania odwoławczego (nie objęte) ryczałtem od oskarżonej.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Olewińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Półtorak
Data wytworzenia informacji: