Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2020r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jacek Witkowski
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2020r. w S.

sprawy z powództwa T. M.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w C.

o wynagrodzenie za pracę i inne

I.  zasądza od pozwanej (...) Spółki z o.o. w C. na rzecz T. M. następujące kwoty:

a)  kwotę 17.350 (siedemnaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt) zł brutto tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za styczeń 2019r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
31 stycznia 2019r. do dnia zapłaty;

b)  kwotę 17.350 (siedemnaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt) zł brutto tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za luty 2019r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 lutego 2019r. do dnia zapłaty;

c)  kwotę 16.523,84 (szesnaście tysięcy pięćset dwadzieścia trzy i 84/100) zł brutto tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za marzec 2019r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 31 marca 2019r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej (...) Spółki z o.o. w C. na rzecz T. M. kwotę 63.031,36 (sześćdziesiąt trzy tysiące trzydzieści jeden i 36/100) zł brutto tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 31 marca 2019r. do dnia zapłaty;

III.  zasądza od pozwanej (...) Spółki z o.o. w C. na rzecz T. M. kwotę 208.200 (dwieście osiem tysięcy dwieście) zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie tytułem odprawy emerytalnej od dnia 31 marca 2019r. do dnia zapłaty;

IV.  zasądza od pozwanej (...) Spółki z o.o. w C. na rzecz T. M. kwotę 16.123 (szesnaście tysięcy sto dwadzieścia trzy) zł tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

Sygn. akt IV P 8/19

UZASADNIENIE

Powód T. M. w pozwie z dnia 19 lipca 2019r. skierowanym przeciwko D. (...) Sp. o.o w C. wnosił o zasądzenie na jego rzecz:

1.  kwoty 17.350 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31.01.2019r. do dnia zapłaty tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za styczeń 2019r.;

2.  kwoty 17.350 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28.02.2019r. do dnia zapłaty tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za luty 2019r.;

3.  kwoty 16.523,84 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31.03.2019r. do dnia zapłaty tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za marzec 2019r. oraz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w kwocie 63.031,36 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31.03.2019r. do dnia zapłaty;

4.  kwoty 208.208 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31.03.2019r. do dnia zapłaty tytułem odprawy emerytalnej.

W uzasadnieniu pozwu powód T. M. twierdził, że w pozwanej spółce zatrudniony był od 01.12.1983r. do dnia 28.03.2019r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku dyrektora do spraw ekonomicznych, głównego księgowego z wynagrodzeniem 17.350 zł brutto miesięcznie.

Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z dniem 28 marca 2019r. na mocy porozumienia stron w związku z przejściem na emeryturę. Pozwany pracodawca nie wypłacił mu dochodzonych pozwem świadczeń ze stosunku pracy.

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanej spółki wnosił o oddalenie powództwa w całości. Strona pozwana nie uznała roszczeń z uwagi na wątpliwości związane z zatrudnieniem powoda w pozwanej spółce, mianowicie powód był członkiem zarządu spółki, zaś umowa o pracę została zawarta przed zawiązaniem umowy spółki tj. w okresie gdy powód był pracownikiem Przedsiębiorstwa (...). Natomiast nie była zawarta umowa o pracę z pozwaną spółką. W okresie zatrudnienia w spółce umowa o pracę była aneksowana. W imieniu spółki umowę zwarł członek zarządu K. B.. Tego rodzaju czynności prawne były sprzeczne z treścią art. 210 par 1 ksh, który stanowi, że w umowach pomiędzy spółką, a członkiem zarządu oraz w sporze pomiędzy nim, spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą wspólników. Zdaniem strony pozwanej ze względu na charakter art. 210 ksh, jego naruszenie powoduje z mocy art. 58 par 1 kc bezwzględną nieważność dokonanej między członkiem zarządu i spółką czynności. Oznacza to, iż pomiędzy spółką, a powodem nie ma w chwili obecnej wiążącej umowy, która dawałaby podstawę do wypłaty mu wynagrodzenia za pracę oraz innych świadczeń, których domaga się w pozwie.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Powód T. M. został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w C. od dnia 01.12.1983r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy (akta osobowe). Początkowo powód pracował na stanowisku zastępcy głównego księgowego, a później głównego księgowego. W późniejszych latach pełnił funkcję dyrektora finansowego i głównego księgowego.

W dniu 15 lutego 2005r. została zawarta umowa spółki z o.o. pod nazwą ”D. (...) z o.o. w C. (umowa spółki k- 98, 106 a.s).

Pismem z dnia 15 kwietnia 2005r. skierowanym do powoda, podmiot gospodarczy tj. pozwana spółka zawiadomiła powoda jako dotychczasowego pracownika przedsiębiorstwa polonijnego o przejęciu zakładu z dniem 25 kwietnia 2005r. W piśmie tym poinformowano powoda, że zostanie zatrudniony na dotychczasowych warunkach pracy i płacy (k. 228 a.s). Jednocześnie w piśmie tym wskazano jako podstawę prawną przejęcia pracowników art. 23 ¹ par. 3 kp. Powód przyjął zaproponowane mu warunki zatrudnienia. Na mocy Zgromadzenia Wspólników stał się członkiem zarządu pozwanej spółki (protokół Zgromadzenia Wspólników z dnia 25 kwietnia 2005r. k. 229- 249 a.s). W okresie tym dyrektorem generalnym, a zarazem pełnomocnikiem spółki był K. B.. Po przejęciu pracowników przez pozwaną spółkę nie została zawarta z powodem nowa umowa o pracę pomiędzy spółką, a powodem. Wymieniony dyrektor zawierał z powodem aneksy do umowy o pracę, które dotyczyły wysokości wynagrodzenia za pracę, bądź aktualnego stanowiska (akta osobowe). Wśród dokumentów związanych z zatrudnieniem znajduje się również aneks przyznający powodowi prawo do odprawy emerytalnej odpowiadającej 12-krotnemu miesięcznemu wynagrodzeniu. Powód jako członek zarządu nie pobierał dodatkowego wynagrodzenia. Nadmienić należy, iż pozwana spółka nie miała powołanej rady nadzorczej, pomimo, iż umowa spółki przewidywała istnienie takiego organu. W okresie kiedy powód był pracownikiem pozwanej spółki fakt jego zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nie był kwestionowany, ani przez zarząd, ani przez zgromadzenie wspólników. Sytuacja ekonomiczna pozwanej spółki począwszy od 2015r. ulegała pogorszeniu z uwagi na kryzys związany z handlem z kontrahentami w Rosji. Powód świadczył pracę na swoim stanowisku do dnia 28 marca 2019r. tj. do daty określonej w porozumieniu stron. Od stycznia do marca 2019r. powód za swoją pracę nie otrzymywał wynagrodzenia. Pozwany pracodawca nie kwestionował uprawnień powoda do świadczeń związanych ze stosunkiem pracy tj. do wypłaty należnego mu wynagrodzenia za okres od stycznia do marca 2019r., a także odprawy pieniężnej oraz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, tj. za 76 dni (k. 194-195) pisma Prokurenta pozwanej spółki oraz świadectwo pracy- akta osobowe).

W toku postępowania strona pozwana nie kwestionowała prawidłowości wyliczeń świadczeń pracowniczych dokonanych przez powoda, lecz kwestionowała je co do zasady. Sąd odstąpił od przesłuchania Prezesa Zarządu pozwanej spółki (...), który nie skorzystał z możliwości złożenia zeznań.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie następujących dowodów: zeznań T. M. (k. 76v-77v i 252v-253 a.s), zeznań świadków G. W., M. W. (k. 250v- 252v) oraz na podstawie dokumentów tj. umów spółki (k. 98-147 as.), wypisu z KRS (k. 43-50), aneksów do umowy o pracę z 10 marca 2008r. i 20 maja 2009r., rozliczeń podatkowych powoda PIT 11 (k.155-186), pism dyrektora skierowanych do powoda (k.194-195, 228)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo T. M. jest w całości zasadne. W stanie faktycznym sprawy bezsporne jest, iż powód stał się pracownikiem pozwanej spółki dnia 25.04.2005r. w wyniku przejęcia dokonanego w trybie art. 23 ¹ § 1 kp. Zawiadomienie o przejęciu przewidywało zatrudnienie powoda na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. W tej samej dacie powód stał się członkiem zarządu pozwanej spółki, zgodnie z uchwałą zgromadzenia wspólników. Nowy pracodawca powoda nie zawarł z nim umowy o pracę. Świadczył on pracę przez cały okres zatrudnienia na podstawie umowy zawartej z poprzednim pracodawcą. W spółce nie została powołana Rada Nadzorcza. Aneksy do umowy o pracę podpisywał z powodem w imieniu spółki dyrektor K. B.. Nie posiadał on upoważnienia do zmiany warunków zatrudnienia powoda ze strony zgromadzenia wspólników. Przez cały okres zatrudnienia powoda, organu spółki nie kwestionowały prawidłowości jego zatrudnienia, w tym warunków wynagrodzenia.

W ocenie Sądu zasadny jest zarzut strony pozwanej, że aneksy do umowy o pracę zawierane przez pozwaną spółkę z powodem od 2008r., są nieważne w myśl art. 210 § 1 ksh w zw. z art. 58 § 1 kc. Pracodawcę reprezentował bowiem dyrektor, a zarazem członek zarządu, który nie miał umocowania ze strony zgromadzenia wspólników. To naruszenie prawa nie pozbawia jednak powoda możliwości skutecznego dochodzenia swoich roszczeń. Zatrudnienie powoda na stanowisku dyrektora finansowego i głównego księgowego, a zarazem członka zarządu bez zawartej umowy o pracę w reżimie określonym w art. 210 § 1 ksh, a także aneksowanie pierwotnej umowy o prace należy traktować jako per fakcta conkludentia. Istota jest bowiem, że powód świadczył pracę nie jako członek zarządu, lecz jako pracownik zajmujący się strona finansową działalności spółki. Będąc zatrudniony jako pracownik był osoba trzecią wobec spółki. Umowa o prace mogła być zmieniana poza reżimem określonym w art. 210 § 1 ksh. Sąd okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku SN z dnia 28.06.2012r. II PK 290/11, w którym to na gruncie stanu faktycznego zbliżonego do niniejszej sprawy stwierdził m.in., iż „nie można skupiać się tylko na oświadczeniu woli jako warunku czynności prawnej, gdyż w pracowniczym zatrudnieniu decyduje powtarzalna praca określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie przez niego wskazanym, stąd też nawet początkowo nieważna umowa o pracę ze względu na nie zawarcie jej przez podmioty wymienione w art. 210 § 1 ksh, nie wyklucza pracowniczego zatrudnienia przez czynności dorozumiane”.

Podzielając stanowisko SN w powołanym wyroku, Sąd Okręgowy uznał, że pomimo naruszenia art. 210 § 1 ksh przez pozwana spółkę, to powoda łączył stosunek pracy z pozwanym pracodawca na warunkach płacowych określonych w aneksach do pierwotnej umowy o pracę zawartej z poprzednim pracodawcą. To ustalenie implikuje przyjęcie, iż powodowi przysługują dochodzone przez niego świadczenia wynikające ze stosunku pracy. Podkreślić należy, iż strona pozwana nie kwestionowała wysokości kwot dochodzonych wynagrodzeń, odprawy pieniężnej i ekwiwalentu za urlop. Dochodzone kwoty wynikały z ostatnio ustalonego wynagrodzenia powoda.

Reasumując, Sąd Okręgowy uwzględnił w całości powództwo T. M., zasądzając na jego rzecz kwoty zawarte w pozwie. Na mocy art. 477 ² kpc Sąd wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.miesięcznego wynagrodzenia powoda. Na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc, Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda tytułem zwrotu opłaty od pozwu uiszczonej przez powoda oraz na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2017r. poz. 1797) kwotę 5400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.