Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2022r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Jerzy Zalasiński

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2022 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

o premię

na skutek apelacji powoda M. M.

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 12 kwietnia 2021r. sygn. akt IV P 140/20

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

I.  zasądza od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz M. M. kwotę 55072,78 (pięćdziesiąt pięć tysięcy siedemdziesiąt dwa 78/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 29 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1356,17 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt sześć 17/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty tytułem premii;

II.  zasądza od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz M. M. kwotę 6075 (sześć tysięcy siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje oraz kwotę 5644 (pięć tysięcy sześćset czterdzieści cztery) złotych tytułem zwrotu poniesionych opłat od pozwu i apelacji.

Sygn. akt IV Pa 35/21

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 12 kwietnia 2021r. Sąd Rejonowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa M. M. przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. o premię oddalił powództwo i zasądził od powoda M. M. na rzecz pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. 4050 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Rozstrzygnięcie to było wynikiem następujących ustaleń i wniosków Sądu Rejonowego:

W pozwie wniesionym przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. pełnomocnik powoda M. M. domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 55 072,78 zł tytułem premii regulaminowej za 2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi od 29 czerwca 2017r. do dnia zapłaty, 1 356,17 zł tytułem premii regulaminowej za 2017r. wraz z odsetkami ustawowymi od 25 czerwca 2018r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód M. M. był zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o. w S. od 1 marca 2016r. do 31 maja 2016r. na podstawie umowy o pracę na okres próbny na stanowisku dyrektora finansowego w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w wysokości 16 000 zł i premią regulaminową, a następnie od 1 czerwca 2016r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na tych samych warunkach pracy i płacy. Od 1 marca 2018r. jego wynagrodzenie zostało podwyższone do wysokości 16 500 zł. Umowa o pracę uległa rozwiązaniu 6 listopada 2019r. na mocy porozumienia stron.

Od 1 stycznia 2014r. w firmie (...) Sp. z o.o. w S. obowiązywał Regulamin Pracy z 17 grudnia 2013r. Od 1 maja 2014r. zaczął obowiązywać Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. W 2014r. pracodawca planował uzupełnić Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. o aneks nr (...) w postaci załącznika pt. „Zasady Nagradzania (...)”. Zgodnie z jego treścią pracodawca zobowiązywał się do wypłaty rocznych premii po ostatecznym ustaleniu wyniku finansowego potwierdzonego przez audytora w formie zatwierdzonego raportu z badania sprawozdania finansowego za rok poprzedni. Wysokość premii rocznej została przewidziana jako iloczyn wartości rocznego zysku netto spółki oraz współczynnika zależnego do zajmowanego stanowiska pracy. W przypadku dyrektora finansowego współczynnik ustalono na poziomie 0,8-1.1%. Jak ustalił Sąd Rejonowy powyższy aneks nie został uchwalony i nie zaczął obowiązywać. W dniu 1 kwietnia 2016r. zaczął obowiązywać Regulamin Wynagradzania z 17 marca 2016r. wraz z załącznikami w postaci m. in. (...).

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd pierwszej instancji uznał powództwo za nieuzasadnione. Sąd Rejonowy ustalił na podstawie obu zawartych między stronami umów o pracę, że jednym ze składników wynagrodzenia powoda była premia regulaminowa. Sąd pierwszoinstancyjny stwierdził, że aneks nr (...) do Regulaminu Wynagradzania z 17 grudnia 2013r. w postaci dokumentu pt. (...) dotyczący zasad przyznawania premii regulaminowej nie wszedł w życie. W ocenie Sądu pierwszej instancji powód nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie okoliczności, że zawierając obie umowy o pracę uzgodnił z prezesem zarządu pozwanego składnik wynagrodzenia w postaci premii uregulowanej w dokumencie pt. „(...). Ponadto nie udowodnił, że powyższy dokument został uchwalony przez pracodawcę i zaczął obowiązywać również w jego przypadku. Na poparcie swoich twierdzeń powód przedstawił korespondencję emailową.

Sąd Rejonowy szczegółowo przeanalizował złożone do akt emaile dotyczące przedmiotowej sprawy i zauważył, że:



w emailu z 9 kwietnia 2014r. S. J. pisze do K. K.: „W załącznikach przesyłam praktycznie gotowy regulamin WYNAGRADZANIA z załącznikami. Jedynie regulamin (...) wymaga ostatnich szlifów. (…) Dyrektorzy i Zarząd będą nagradzani w funkcji wyniku netto Spółki raz w roku, co zostanie wprowadzone na drodze aneksu do regulaminu WYNAGRADZANIA, po odpowiedniej uchwale Wspólników (…) we środę regulamin trzeba już ogłaszać formalnie”,



w emailu z 16 kwietnia 2014r. P. S. pisze do dyrektorów działów, S. J. i J. K.: „Informuję, że od dnia 1 maja 2014r. decyzją Zarządu zacznie obowiązywać nowy regulamin wynagradzania. W załącznikach przesyłam jego treść. Bardzo proszę o zapoznanie się z całością oraz niezwłoczne ogłoszenie jego treści podległym pracownikom”. Załącznikiem do emaila był Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r.,



w emailu z 22 czerwca 2014r. K. K. pisze do J. K., S. J. i M. C.-O.: „załączam wstępny projekt protokołu zzw”,



w emailu z 23 czerwca 2014r. S. J. pisze do K. K.: „Chciałbym „dołożyć” do treści protokołu uchwałę, która wprowadza aneks do ustanowionego niedawno Regulaminu Wynagradzania. Treścią aneksu będą (...). (Chodzi o premię roczną dla wyżej wymienionych, którzy nie są objęci obowiązującymi regulaminami/zasadami premiowania/nagradzania). Treść rzeczonych zasad jest w opracowaniu i będzie gotowa pewnie jutro pod koniec dnia”,



w emailu z 25 czerwca 2014r. K. K. pisze do S. J. i M. C.-O.: „załączam uzupełniony projekt protokołu zzw, proszę o weryfikację do końca dnia oraz potwierdzenie czy na dzień dzisiejszy jeszcze coś należałoby zmienić”,



w emailu z 25 czerwca 2014r. S. J. pisze do K. K.: „Treść (...) za chwilę skonsultuję z Prezesem, który właśnie wrócił”,



w emailu z 25 czerwca 2014r. S. J. pisze do K. K.: „W załączniku znajdziesz uzgodnioną treść zasad nagradzania. Prośba, aby zmienić nazwę załącznika/aneksu w protokole z (...), który wcześniej przesyłałaś. Aktualna nazwa to: „(...). Liczby w tabeli nr 1 podane są jako przedział/propozycję. Jutro będą dyskutowane przez Udziałowców, celem ustalenia ostatecznych wartości”,



w emailu z 26 czerwca 2014r. S. J. pisze do K. K.: „Jeśli chodzi o wartości „%”, to tak jak wczoraj napisałem, dzisiaj będą o tym rozmawiać Udziałowcy a przedziały procentowe w tabeli nr 1, to tylko propozycja”,



w emailu z 26 czerwca 2014r. K. K. pisze: „ Załączam projekt protokołu”. Tym załącznikiem był projekt protokołu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. w S., które miało się odbyć 26 czerwca 2014r. W pkt 9 porządku obrad (k. 218) przewidziano podjęcie uchwały w sprawie przyjęcia załącznika do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...). W projekcie protokołu znalazł się również zapis o treści: „Załącznik wchodzi w życie zgodnie z przepisami prawa pracy, tj. po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników” (k. 220).

Jak ustalił Sąd pierwszej instancji na powyższych dokumentach kończy się historia planów uchwalenia załącznika do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)”. W ocenie Sądu Rejonowego ani powód, ani pozwany nie przedstawili jednoznacznych dowodów na to, że podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)” Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r. przyjęto uchwałę zawierającą powyższy załącznik. Pełnomocnik pozwanego wyjaśnił, że tego dnia odbyło się powyższe Zgromadzenie, ale pracodawca nie posiada ani protokołu z odbytego Zgromadzenia, ani ewentualnie podjętej uchwały. Tych dokumentów brak jest również w aktach KRS Spółki. Powód – za wyjątkiem projektu protokołu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)” Sp. z o.o. w S., które miało się odbyć 26 czerwca 2014r. oraz projektów uchwał, które miały być podjęte na tym Zgromadzeniu – nie przedstawił żadnych dowodów na fakt podjęcia tych uchwał, w tym uchwały w sprawie przyjęcia załącznika do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)”. Ze zgodnych zeznań prezesa zarządu S. J. oraz świadków D. D. i R. P. wynika, że aneks/załącznik do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)” nie wyszedł poza fazę planowania. Sąd pierwszej instancji zauważył, że świadkowie R. P. i D. D. byli zainteresowani tym, aby ten dokument zaczął obowiązywać, gdyż jego projektowane zapisy były dla nich bardzo korzystne finansowo. Sąd Rejonowy uznał, że skoro „Zasady (...)”, które w założeniu objęłyby i powoda, nie zostały uchwalone, to nie mogły być podstawą roszczenia powoda.

Odnosząc się do argumentacji pełnomocnika powoda opierającej się na założeniu, że „Zasady (...)” zostały uchwalone podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)” Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r., Sąd pierwszej instancji stwierdził, że gdyby teoretycznie tak było, to i tak nie miałoby to znaczenia w przypadku powoda. Sąd Rejonowy zauważył, że pracodawcą powoda była firma (...) Sp. z o.o. w S. reprezentowana w stosunkach z zakresu prawa pracy przez zarząd (art. 3 ^{( 1)} § 1 kp). Zatem jedynie ten podmiot był uprawiony do określania wynagrodzenia powoda w umowie o pracę i innych aktach prawa pracy, w tym w regulaminie wynagradzania i ewentualnych załącznikach do niego (art.77 ^{( 2 )}§ 1 i 2 kp). Projektowane „Zasady (...)” były skierowane do dwóch grup pracowników firmy: dyrektorów oraz prezesa i wiceprezesa zarządu. O ile w przypadku tej drugiej grupy (prezes i wiceprezes zarządu) wysokość i składniki wynagrodzenia są kształtowane przez radę nadzorczą lub pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników (art. 210 § 1 ksh), a od 1 stycznia 2017r. – uchwałą wspólników (art.203 ^{( 1)} ksh), to w przypadku pierwszej grupy pracowników (dyrektorów) kompetencje w tym zakresie ma zarząd repezentujący pracodawcę. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że powyższa regulacja koreluje z treścią art.77 ^{( 2 )}§ 5 kp w zw. z art. 241 ^{( 26 )}§ 2 kp, zgodnie z którymi regulamin wynagradzania nie może określać warunków wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 kp, oraz osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy.

Sąd Rejonowy wskazał, że w celu objęcia powoda aneksem do Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. w postaci załącznika pt. „(...)” akt prawa wewnętrznego pracodawcy musiałby zostać uzupełniony w przewidzianej przepisami formie, tj. podany do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy (art. 77 ^{( 2)} § 6 kp). Dopiero od tego momentu po upływie dwóch tygodni zacząłby obowiązywać. Sąd pierwszej instancji zauważył, że w projekcie protokołu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)” Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r. zawarto zapis, że projektowany załącznik do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)” miałby wejść w życie „zgodnie z przepisami prawa pracy, tj. po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników” (k. 220). Sąd Rejonowy zaznaczył, że niedopełnienie warunku z art.77 ^{( 2)} § 6 kp powoduje, że regulamin nie obowiązuje jako akt normatywny.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji powód nie przedstawił dowodów na okoliczność podania do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, załącznika do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)”. U pracodawcy powoda przyjętym sposobem podania do wiadomości takiego aktu prawnego jest jego publiczne obwieszczenie na tablicy ogłoszeń, a dodatkowo podanie go do wiadomości w formie emailowej i za pośrednictwem przełożonych. Sąd Rejonowy miał na uwadze, że w razie faktycznego i zgodnego z prawem dokonania zmian Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. powód zostałby nimi objęty do 30 marca 2016r. Strony nawiązały stosunek pracy od 1 marca 2016r., a nowy Regulamin Wynagradzania z 17 marca 2016r. zaczął obowiązywać dopiero od 1 kwietnia 2016r. W ocenie Sądu pierwszej instancji powód nie udowodnił, aby w chwili zawierania umowy o pracę Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. posiadał skutecznie uchwalony załącznik pt. „(...)

Sąd Rejonowy zauważył, że świadczenie odpowiadające premii projektowanej w „(...)” zostało wypłacone świadkom D. D. i R. P. jako premia uznaniowa, gdyż w chwili jej wypłaty brak było aktu prawnego regulującego zasady nabywania tego składnika wynagrodzenia.

O kosztach procesu Sąd pierwszej instancji orzekł zgodnie z art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r. poz. 265).

Od powyższego wyroku apelację złożył pełnomocnik powoda M. M. zaskarżając go w całości i zarzucając mu:

1) naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 k.p.c. poprzez przypisanie wiarygodności dowodowi z zeznań prezesa zarządu S. J. reprezentującego stronę pozwaną oraz świadków D. D. i R. P., przy czym D. D. i R. P., zajmujący stanowiska dyrektorów u pozwanego są jednocześnie wspólnikami w spółce-matce pozwanego, tj. (...) Sp. z o.o., a D. D. pełni w tej spółce jednocześnie funkcję członka zarządu wiceprezesa, a co za tym idzie w ich interesie nie było potwierdzanie faktu wejścia w życie regulaminu z 2014r. i zwiększanie obciążeń finansowych zarówno strony pozwanej jak i Spółki dominującej, której są właścicielami, a z których wynika, że aneks/ załącznik do Regulaminu Wynagradzania pt. (...) nie wyszedł poza fazę planowania, podczas gdy oczywistym jest, że prezes zarządu nie ma interesu w potwierdzeniu, że w spółce obowiązywały „Zasady (...)”, które w założeniu objęłyby powoda, które de facto sam przygotował;

2) naruszenie art. 233 §1 i 2 kpc w zw. z art. 328 § 1 kpc i art. 368 § 1 ¹ kpc, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy poprzez dokonanie jego oceny w sposób sprzeczny z zasadami logiki polegające na ustaleniu, że:

- powód zawierając obie umowy o pracę nie uzgodnił z prezesem zarządu pozwanego składnika wynagrodzenia w postaci premii uregulowanej w dokumencie pt. „(...)” oraz na przyjęciu, że za wyjątkiem projektu protokołu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)” Sp. z o.o. w S., które miało się odbyć 26 czerwca 2014r. oraz projektów uchwał, które miały być podjęte na tym Zgromadzeniu – nie przedstawił żadnych dowodów na fakt podjęcia tych uchwał, w tym uchwały w sprawie przyjęcia załącznika do Regulaminu Wynagradzania pt. „(...)”, podczas gdy powód przedstawił korespondencję email, z której jednoznacznie wynika, że wskazane zasady obowiązywały u pozwanego;

- skoro ani powód, ani pozwany nie przedstawili jednoznacznych dowodów na to, że podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r. przyjęto uchwałę zawierającą powyższy załącznik, to faktycznie taka uchwała nie została podjęta, podczas gdy tego typu uchwały nie podlegają zgłoszeniu do Krajowego Rejestru Sądowego, tylko stanowią dokumentację wewnętrzną spółki;

- od 1 kwietnia 2016r. zaczął obowiązywać Regulamin Wynagradzania z 17 marca 2016r. wraz z załącznikami (...), podczas gdy z dowodów wynika, że w pozwanej Spółce obowiązuje Regulamin Wynagrodzeń z 2014r., który w 2016r. został zmieniony, ale nie uchylony i zastąpiony nowym Regulaminem Wynagrodzeń w 2016r.

Wskazując na powyższe pełnomocnik powoda wniósł na podstawie art. 386 § 1 kpc o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 55 072, 78 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od daty wymagalności – dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez Zgromadzenie Wspólników, tj. od 29 czerwca 2017r. do dnia zapłaty tytułem premii regulaminowej za 2016r. oraz kwoty 1 356, 17 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od daty wymagalności - dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez Zgromadzenie Wspólników od 25 czerwca 2018r. tytułem premii regulaminowej za 2017r. Ponadto domagał się zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda M. M. zasługiwała na uwzględnienie, co skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy nie podziela ustaleń faktycznych Sądu Rejonowego skutkujących błędnym przyjęciem, że aneks nr (...) w postaci załącznika nr 6 do Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. pt. „(...)” nie został uchwalony i nie zaczął obowiązywać (aneks k. 251-253 akt sprawy). Powyższy wniosek jest kluczowy dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy bowiem wskazany dokument stanowił podstawę do dochodzenia przez powoda kwoty 55 072, 78 zł z ustawowymi odsetkami od 29 czerwca 2017r. do dnia zapłaty oraz kwoty 1356, 17 zł z ustawowymi odsetkami od 25 czerwca 2018r. do dnia zapłaty tytułem premii.

Trafny okazał się zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. polegający na błędnej ocenie dowodów z zeznań prezesa zarządu strony pozwanej S. J. (k. 96-97 akt sprawy tom I), a przede wszystkim świadków D. D. i R. P. (k. 121v-122 akt sprawy tom I) zajmujących tak jak powód stanowiska dyrektorów u strony pozwanej, z których wynikało, że dyrektorzy, Prezes i Wiceprezes Zarządu Spółki nie otrzymywali premii regulaminowej uregulowanej w aneksie nr (...) do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. pt. (...)”, lecz premię uznaniową. Sąd Okręgowy nie dał wiary powyższym twierdzeniom. Sąd drugiej instancji wyprowadził odmienne wnioski z treści przesłuchania prezesa zarządu S. J. reprezentującego stronę pozwaną (k. 96 akt sprawy tom I). Sąd Okręgowy uznał jego przesłuchanie za lakoniczne i niekorespondujące z treścią zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie. Prezes zarządu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym na rozprawie przeprowadzonej 8 października 2020r. potwierdził, że powodowi przysługiwała premia regulaminowa wynikająca z zapisów regulaminu wynagradzania (k. 96 akt sprawy tom I). Natomiast na rozprawie przeprowadzonej 14 stycznia 2021r. nie rozróżniał premii regulaminowej i uznaniowej. Na końcu przesłuchania stwierdził, że premię roczną 1 % od zysku firmy nazywano premią uznaniową, zaś aneks nr (...) do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. pt. „(...)” nie został uchwalony i nie wszedł w życie. Świadek R. P. wskazał, że w 2015r. i w 2016r. pracownicy pełniący funkcję dyrektorów otrzymali premię, która stanowiła 1 % od zysku firmy i nie zastanawiali się nad podstawą jej przyznania (k. 122-122v akt sprawy tom I). Sąd drugiej instancji z uwagi na poważne nieścisłości dotyczące stanu faktycznego sprawy ustalił, że powód w dniu 29 lutego 2016r. zawarł ze stroną pozwaną umowę o pracę na okres próbny na stanowisku dyrektora finansowego, a następnie umowę o pracę na czas nieokreślony od 1 czerwca 2016r. do 6 listopada 2019r. W obu dokumentach wskazano, że oprócz wynagrodzenia zasadniczego powodowi przysługuje premia regulaminowa. W momencie zatrudnienia powoda obowiązywał Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. uzupełniony przez aneks nr (...) z 25 czerwca 2014r. do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. pt. (...)” (regulamin z 2014r. k. 113 tom I akt sprawy, aneks: k. 251 tom II akt sprawy). Wskazany aneks uregulował wypłatę rocznych premii dyrektorom, Prezesowi i Wiceprezesowi Zarządu Spółki po ostatecznym ustaleniu wyniku rocznego Spółki potwierdzonego przez audytora w formie zatwierdzonego raportu z badania sprawozdania finansowego za rok poprzedni. Wysokość premii rocznej została ustalona przez stronę pozwaną jako iloczyn wartości rocznego zysku netto Spółki oraz współczynnika zależnego od zajmowanego stanowiska. W przypadku powoda zatrudnionego na stanowisku dyrektora finansowego współczynnik nagrody został ustalony na poziomie 1,1,% (tabela k. 108 akt sprawy tom I). Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. uzupełniony przez aneks nr (...) z 25 czerwca 2014r. został zastąpiony od 1 kwietnia 2016r. przez Regulamin Wynagradzania z 17 marca 2016r. Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy przyjął, że powyższe „(...)” uregulowane w aneksie nr (...) do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. zostały uchwalone podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)Sp. z o.o. z 26 czerwca 2014r.

Sąd drugiej instancji wysnuł taki wniosek na podstawie przedstawionej przez pełnomocnika strony pozwanej w toku postępowania apelacyjnego informacji, którzy dyrektorzy dostali premię za lata 2014-2015. Ze sporządzonej na tę okoliczność tabeli wynika, że w 2014r. R. P. i D. D. pełniący funkcję dyrektorów działów otrzymali 3 premie kwartalne oraz uznaniową nagrodę roczną/świąteczną w różnych wysokościach, w 2015r. D. D. uzyskał w marcu, kwietniu, maju i czerwcu uznaniowe nagrody indywidualne, a R. P. w październiku, zaś w lipcu 2015r. dyrektorzy R. P., D. D. i K. S. otrzymali nagrodę indywidualną za 2014r., uznaniową, wyliczoną według testowanych zasad oraz uznaniową nagrodę roczną/świąteczną w różnej wysokości. Natomiast w 2016r. podobnie jak w 2015r. D. D. uzyskał w styczniu i lutym 2016r. uznaniowe nagrody indywidualne, zaś we wrześniu 2016r. wskazani dyrektorzy otrzymali jednakową kwotę po 46 966 zł, która została określona jako nagroda indywidualna za 2015r., uznaniowa, wyliczona według testowanych zasad oraz uznaniową nagrodę roczną/świąteczną w różnej wysokości. Powyższa szczegółowa analiza, a w szczególności określenie nagroda indywidualna za 2015r., uznaniowa, wyliczona według testowanych zasad prowadzi do wniosku, że wbrew twierdzeniom reprezentującego stronę pozwaną prezesa zarządu S. J. i świadków R. P. i D. D. aneks nr (...) do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. pt. „(...)” obowiązywał w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.. Nie ulega wątpliwości, że skoro osoby pełniące funkcję dyrektorów otrzymały wysokie nagrody za rok poprzedni określone jako wyliczone według testowanych zasad, to również powodowi przysługiwało uprawnienie do ich dochodzenia.

Apelujący zasadnie podważył wiarygodność przesłuchania reprezentującego stronę pozwaną prezesa zarządu S. J. i zeznań świadków R. P. i D. D.. W toku postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy ponownie przesłuchał prezesa zarządu S. J. i świadka J. K., który zatrudniał powoda. Zeznania świadka J. K. nie wnosiły do sprawy istotnych okoliczności, gdyż z uwagi na wiek zasłaniał się on niepamięcią. Nie pamiętał w oparciu o jaki dokument wypłacano premię i czy w przedsiębiorstwie podpisywano wnioski o zmanię regulaminu wynagradzania (k.397v akt sprawy tom II). Prezes zarządu S. J. podobnie jak przed sądem pierwszoinstancyjnym twierdził, że powodowi przysługiwała premia regulaminowa na podstawie art. 13 Regulaminu Wynagradzania z 17 marca 2016r. Ponadto podał, że premia uznaniowa jest składnikiem premii regulaminowej (k. 398v akt sprawy tom II). Sąd drugiej instancji uznał przesłuchanie prezesa zarządu S. J. za niespójne, nielogiczne i wewnętrznie sprzeczne. Należy podkreślić, że art. 13 Regulaminu Wynagradzania z 17 marca 2016r. odnosi się do premii uznaniowej. W art. 1 ppkt 1.2 zarówno regulaminu wynagradzania z 2014r. i 2016r. uregulowano, że występują trzy niezależne od siebie i oddzielne składniki zmienne wynagrodzenia, którymi są: nagroda uznaniowa, premia regulaminowa oraz nagroda zadaniowa. Zdaniem Sądu Okręgowego trudno uwierzyć, że prezes zarządu S. J. nie miał świadomości, że w prowadzonym przez niego przedsiębiorstwie występują 3 rodzaje wynagrodzeń, których uzyskanie wiąże się ze spełnieniem konkretnych warunków dla każdego rodzaju wynagrodzenia.

Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska Sądu Rejonowego, że z treści emaili przedstawionych w postępowaniu pierwszoinstancyjnym wynika, że aneks nr (...) w postaci załącznika nr 6 do Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. pt. (...)” nie został uchwalony podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r. i nie zaczął obowiązywać. W emailu z 16 kwietnia 2014r. P. S. napisała do dyrektorów działów, S. J. i J. K.: „Informuję, że od dnia 1 maja 2014r. decyzją Zarządu zacznie obowiązywać nowy regulamin wynagradzania. W załącznikach przesyłam jego treść. Bardzo proszę o zapoznanie się z całością oraz niezwłoczne ogłoszenie jego treści podległym pracownikom”. Załącznikiem do emaila był Regulamin Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. W ocenie Sądu Okręgowego przytoczony fragment jednoznacznie wskazuje wbrew twierdzeniom strony pozwanej, że aneks nr (...) dotyczący „(...)” wszedł w życie i regulował w firmie (...) Sp. z o.o. w S. zasady przyznawania nagrody rocznej zależnej od zysku firmy dyrektorom, Prezesowi i Wiceprezesowi.

Sąd Okręgowy stwierdził, że Sąd Rejonowy pominął okoliczność wynikającą z art. 42 kp, iż jeżeli prawo pracownika do premii wynika z umowy o pracę, to zmiana regulaminu premiowania może nastąpić tylko za jego zgodą wyrażoną w porozumieniu zmieniającym umowę lub w drodze wypowiedzenia warunków płacy. W rozpoznawanej sprawie strona pozwana nie przedstawiła powodowi na piśmie do akceptacji zmiany warunków płacy, wobec czego powodowi przysługiwało wynagrodzenie na podstawie Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. uzupełnionego przez aneks nr (...) z 25 czerwca 2014r. do Regulaminu Wynagradzania z 2014r. pt. „(...)”. Zatem powód był uprawniony do żądania od pracodawcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. tytułem premii kwoty 55 072, 78 zł wraz z odsetkami od 29 czerwca 2017r. oraz kwoty 1 356, 17 zł z ustawowymi odsetkami od 25 czerwca 2018r. do dnia zapłaty

W odniesieniu do kwestii spełnienia przez powoda przesłanek do uzyskania premii regulaminowej Sąd Okręgowy podzielił pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 21 września 2006r. sygn. akt. II PK 13/06, zgodnie z którym, jeżeli warunki premiowania są określone w sposób na tyle konkretny, by mogły podlegać kontroli, to świadczenie ma charakter premii. Fakt zaś spełnienia tych warunków jest źródłem praw pracownika do premii. W takim przypadku decyzja w sprawie przyznania premii nie zależy od swobodnego uznania podmiotu zatrudniającego, lecz od wypełnienia podlegających kontroli warunków określonych w regulaminie, a dotyczących zarówno prawa do premii, jak i jej wysokości. Natomiast, gdy przyznanie premii pozostawione zostało swobodnemu uznaniu podmiotu zatrudniającego (brak sprawdzalnych i możliwych do kontroli kryteriów), świadczenie ma charakter nagrody. Różnica między nagrodą, a premią polega więc na tym, że nagroda nie jest uzależniona od dopełnienia przez pracownika konkretnych warunków, a jej przyznanie zależy od uznania zakładu pracy; przy czym przed przyznaniem przez zakład pracy nagrody po stronie pracownika nie powstaje prawo podmiotowe do jej żądania.

Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy należy podnieść, że zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził, że powód miał prawo do żądania premii regulaminowej stanowiącej część wynagrodzenia za pracę osób zajmujących u strony pozwanej stanowiska dyrektorów, Prezesa i Wiceprezesa Zarządu Spółki. Źródłem do ustalenia prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla powoda były literalne zapisy umów o prace oraz wnioski wynikające z analizy aneksu nr (...) w postaci załącznika nr 6 do Regulaminu Wynagradzania z 16 kwietnia 2014r. pt. „(...)”. Dokument ten regulował w sposób konkretny i jednoznaczny warunki ustalania wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla dyrektorów, Prezesa i Wiceprezesa Zarządu Spółki, które poddawały się kontroli. Zgodnie z jego treścią pracodawca zobowiązywał się do wypłaty rocznych premii po ostatecznym ustaleniu wyniku finansowego potwierdzonego przez audytora w formie zatwierdzonego raportu z badania sprawozdania finansowego za rok poprzedni. Wysokość premii rocznej została przewidziana jako iloczyn wartości rocznego zysku netto spółki oraz współczynnika zależnego do zajmowanego stanowiska pracy. W przypadku dyrektora finansowego współczynnik ustalono na poziomie 1.1%. W ocenie Sądu drugiej instancji wskazane uregulowania wewnętrzne nie pozostawiają wątpliwości, że nagroda roczna określona jako wyliczona według testowanych zasad przyznawana przez stronę pozwaną na rzecz dyrektorów, w tym powoda, miała charakter premii regulaminowej. Należy podkreślić, że o klasyfikacji danego świadczenia nie decyduje nazwa, a wyłącznie jego prawny charakter. Zatem twierdzenia świadków pełniących funkcję dyrektorów D. D. i R. P. jakoby otrzymane przez nich w 2016r. nagrody były uznaniowe okazały się niewiarygodne.

Sąd Okręgowy nie zgodził się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że nawet gdyby teoretycznie przyjąć, że „Zasady (...) zostały uchwalone podczas Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...)Sp. z o.o. w S. z 26 czerwca 2014r., to i tak nie miałoby to znaczenia w przypadku powoda, gdyż regulamin wynagradzania nie może określać warunków wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 kp oraz osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy. W odniesieniu do tej kwestii Sąd drugiej instancji podzielił pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z 24 lipca 2009r. sygn. I PK 49/09, że ustalenie warunków wynagradzania pracownika zarządzającego zakładem pracy w imieniu pracodawcy przez odesłanie do postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy nie narusza art. 241 ^{( 26)} § 2 kp. Oczywistym jest, że warunki wynagradzania za pracę pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy mogą być ustalane w umowie o pracę wolą stron stosunku pracy. Według Sądu Najwyższego ustalenie takie może dotyczyć także składników wynagrodzenia regulowanych w układzie zbiorowym pracy (np. nagrody jubileuszowej, vide uzasadnienia wyroków Sądu Najwyższego z: 11 kwietnia 2006r. sygn. I PK 172/05 OSNP 2007 nr 7-8 poz. 95 i 25 września 2007r. sygn. I PK 105/07 OSNP 2008 nr 21-22, poz. 309), co jest naturalne, skoro układ normuje zasadniczo typowe warunki (składniki) wynagradzania. Sąd Najwyższy stwierdził, że nie ma przeszkód, aby ustalenie to zostało dokonane przy wykorzystaniu techniki odesłania do aktu prawnego regulującego określone składniki wynagrodzenia i zasady ich przyznawania, w tym do zakładowego układu zbiorowego pracy. W takim bowiem przypadku określenie warunków wynagrodzenia następuje wolą stron stosunku pracy, a nie wolą stron układu zbiorowego, podobnie jak byłoby w przypadku, gdyby zamiast zastosowania tej techniki ustalono zasady przysługiwania danego składnika wynagrodzenia przez przepisanie stosownych postanowień układu. Wobec tego stanowisko Sądu Rejonowego, że regulamin wynagradzania nie może określać warunków wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 kp oraz osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy, okazał się nietrafny.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i zasądził od strony pozwanej kwotę 55 072, 78 zł z ustawowymi odsetkami od 29 czerwca 2017r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1356, 17 zł z ustawowymi odsetkami od 25 czerwca 2018r. do dnia zapłaty tytułem premii. O kosztach procesu za drugą instancję Sąd orzekł na podstawie art.98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r. poz.265 t.j.). informacje o jednostce

akty wykonawcze z dzienników resortowych