Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2019 r. w S.

odwołania W. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 20 grudnia 2018 r. Nr (...)

w sprawie W. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 37/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 grudnia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.24 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz. 887) przyznał W. P. prawo do emerytury od (...). ,tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Organ rentowy ustalił, iż kwota emerytury ubezpieczonego wynosi 3 208,76 złotych brutto miesięcznie. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że odmawia ubezpieczonemu przyznania rekompensaty z uwagi na nieudowodnienie 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2008r. (decyzja z 20 grudnia 2018r. k.6 akt emerytalnych).

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony W. P. wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do rekompensaty. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres jego zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w W. w latach 1984-1994. Na okoliczność rodzaju wykonywanej pracy ubezpieczony wniósł o przesłuchanie świadków (odwołanie k.1-2 akt sprawy). W toku rozprawy ubezpieczony doprecyzował, że okres pracy po 1994r. ma uznany za pracę w szczególnych warunkach na podstawie wystawionego przez pracodawcę świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach (zeznania ubezpieczonego k.21 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu (...). ubezpieczony W. P. ukończył 65. rok życia i w dniu 26 listopada 2018r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę wraz z rekompensatą z tytułu pracy w szczególnych warunkach (wniosek o emeryturę k.1-3 akt emerytalnych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku zaskarżoną decyzją z 20 grudnia 2018r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od (...). ,tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i ustalił, że kwota emerytury ubezpieczonego wynosi 3 208,76 złotych brutto miesięcznie. Nadto organ rentowy wskazał, że odmawia przyznania rekompensaty, gdyż ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (decyzja z 20 grudnia 2018r. o przyznaniu emerytury k.6 akt emerytalnych za wnioskiem z 26 listopada 2018r.).

W okresie od 9 stycznia 1984r. do 30 listopada 1994r., a zatem przez 10 lat, 10 miesięcy i 21 dni ubezpieczony był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) w W. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku laboranta kotłowego (umowa o pracę z 9 stycznia 1984r. - w aktach osobowych prowadzonych przez OSM). Z uwagi na połączenie Spółdzielni (...) w W. ze Spółką (...) w O., z dniem 30 listopada 1994r. ubezpieczony i jego dotychczasowy pracodawca rozwiązali umowę o pracę za porozumieniem stron (porozumienie z 29 listopada 1994r. o rozwiązaniu umowy o pracę – w w/w aktach osobowych). Następnie, na zasadzie ciągłości zatrudnienia, w dniu 1 grudnia 1994r. ubezpieczony został zatrudniony w nowo powstałej spółce pod nazwą Zakład (...) Spółka z o.o. w W. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na tym samym stanowisku co uprzednio ,tj. na stanowisku laboranta w kotłowni i na stanowisku tym pracował nieprzerwanie do 31 marca 2000r., a zatem przez 5 lat i 4 miesiące (umowa o pracę z 1 grudnia 1994r. - w aktach osobowych prowadzonych przez Spółkę (...) – żółty skoroszyt). Z dniem 1 kwietnia 2000r. ubezpieczony i jego ówczesny pracodawca podpisali aneks do umowy o pracę, na mocy którego powierzono ubezpieczonemu pracę na stanowisku maszynisty ciepłowniczego - palacza w kotłowni (aneks do umowy o pracę z 1 kwietnia 2000r. w przedmiocie zmiany stanowiska pracy - w aktach osobowych – żółty skoroszyt). Z dniem 1 stycznia 2002r. ubezpieczony w trybie art.23.1 kp przeszedł do pracy w (...) Spółce z o.o. w K. z miejscem pracy w Zakładzie (...) w W. (pismo z 27 grudnia 2001r. informujące o przejściu zakładu pracy od 1 stycznia 2002r. na innego pracodawcę – w aktach osobowych – żółty skoroszyt). Po przejściu zakładu pracy do Spółki (...), ubezpieczony kontynuował pracę na stanowisku palacza w kotłowni do 31 maja 2006r., a następnie na mocy porozumienia z 1 czerwca 2006r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko maszynisty ciepłowniczo-chłodniczego, w ramach którego ubezpieczony obsługiwał stację sprężarek (porozumienie z 1 czerwca 2006r. w sprawie zmiany stanowiska pracy – w aktach osobowych – żółty skoroszyt). Na stanowisku tym ubezpieczony pracował do 31 grudnia 2008r., a także po tej dacie. Zatrudnienie ubezpieczonego w (...) Sp. z o.o. trwało do 16 kwietnia 2018r. (świadectwo pracy z 20 kwietnia 2018r. k.4 akt emerytalnych za wnioskiem z 24 września 2018r.).

W okresie zatrudnienia na stanowisku laboranta kotłowego trwającego od 1 grudnia 1994r. do 31 marca 2000r. do obowiązków ubezpieczonego należała cogodzinna kontrola jakości wody zasilającej, kondensatu oraz wody kotłowej z pracujących kotłów, a także ze stacji uzdatniania wody i zapisywanie wyników kontroli oraz uwag odnośnie jakości wody, a ponadto współpraca z obsługą kotłów w celu utrzymania jakości wody zasilającej i wody kotłowej (zakres obowiązków na stanowisku laboranta oddziału ciepłowniczego – w aktach osobowych prowadzonych przez (...) w W.). W kotłowni znajdowało się pięć kotłów parowych węglowych. Laboratorium znajdowało się w odrębnym pomieszczeniu w ramach kotłowni. Na zmianie pracował jeden laborant. Po pobraniu próbek wody ubezpieczony przeprowadzał badanie wody pod względem twardości, zawartości tlenu i fosforanów. Jakość wody miała znaczenie dla prawidłowego działania kotłów. W w/w okresie od 1 grudnia 1994r. do 31 marca 2000r. doraźnie - jeżeli była taka potrzeba ubezpieczony mógł wykonywać określone czynności palacza. Przełożonym ubezpieczonego był kierownik kotłowni (zeznania świadków: R. K. i S. M. k.20-21 akt sprawy, zeznania ubezpieczonego k.19v-20 i 21 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. P. podlegało oddaleniu.

Stosownie do treści art.2 ust. 5 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2015r., poz.965 ze zm.), pod pojęciem rekompensaty należy rozumieć odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 oraz art.23 ust.1 i 2 tej samej ustawy, rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art.173 i art.174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Artykuł 22 ust.1-3 ustawy o emeryturach pomostowych zawiera normy regulujące wyliczenie rekompensaty.

Z powyższego uregulowania wynika, że rekompensata przysługuje osobie, która ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. W tym zakresie konieczne jest odwołanie się do uregulowań zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) i załącznika do tego rozporządzenia, które zawiera zamknięty katalog prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Analizując okoliczności sprawy i odnosząc je do w/w wykazu prac w szczególnych warunkach stwierdzić należy, że okres pracy ubezpieczonego na stanowisku laboranta kotłowego początkowo w (...) Spółdzielni (...) w W. (od 9 stycznia 1984r. do 30 listopada 1994r.), a następnie w (...) Sp. z o.o. (od 1 grudnia 1994r. do 31 marca 2000r.) nie może być zaliczony do stażu pracy w szczególnych warunkach, gdyż praca tego rodzaju nie jest zaliczona do parcy w szczególnych warunkach, ani w myśl działu X wykazu A załącznika do w/w rozporządzenia (dział poświęcony rolnictwu i przemysłowi rolno-spożywczemu), ani w myśl działu XIV wykazu A poświęconego pracom różnym. Jeżeli chodzi o prace w kotłowniach oraz prace związane z funkcjonowaniem kotłowni, to w myśl działu XIV wykazu A do pracy w szczególnych warunkach zaliczone są prace wymienione w poz.1 i 2 tego działu, czyli prace nie zautomatyzowane palaczy i rusztowych kotłów parowych lub wodnych typu przemysłowego oraz prace oczyszczaczy przemysłowych kotłów parowych lub wodnych. Nie ulega wątpliwości, że praca wykonywana przez ubezpieczonego na stanowisku laboranta kotłowego nie odpowiada wymienionym wyżej pracom. Podkreślić przy tym należy, że katalog prac w szczególnych warunkach jest zamknięty i nie ma możliwości zaliczenia do pracy w szczególnych warunkach, pracy, która nie została ujęta w w/w wykazie, choćby warunki pracy np. z uwagi na temperaturę czy zapylenie odpowiadały tym, w jakich pracowały osoby bezpośrednio obsługujące kotły. Wskazać dalej należy, że pracy wykonywanej przez ubezpieczonego na stanowisku laboranta w kotłowni nie można zaliczyć do pracy, o której mowa w dziale XIV poz.24 wykazu A załącznika do wymienionego wcześniej rozporządzenia Rady Ministrów – kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny, na oddziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Wykonywanie przez ubezpieczonego prób laboratoryjnych wody wykorzystywanej w kotłowni nie można uznać za wykonywanie kontroli międzyoperacyjnej, czy też kontroli jakości produkcji, gdyż w kotłowni nie odbywała się żadna produkcja. Nie można również uznać, aby ubezpieczony sprawował dozór inżynieryjno-techniczny, gdyż do jego zadań nie należał nadzór nad funkcjonowaniem kotłowni jako takiej ani nad pracą innych osób zatrudnionych w kotłowni, a sam ubezpieczony podlegał kierownikowi kotłowni.

Reasumując wskazać należy, że wbrew twierdzeniom ubezpieczonego, nie legitymuje się on 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Do pracy w takich warunkach zaliczyć można bowiem dopiero okres pracy ubezpieczonego poczynając od 1 kwietnia 2000r. ,tj. okres pracy na stanowisku palacza, a następnie na stanowisku maszynisty ciepłowniczo-chłodniczego – przy obsłudze stacji sprężarek (Dział XIV poz.1 i 9 wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.).

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia, Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego jako nieuzasadnione.