Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2015r. w S.

odwołania A. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 listopada 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. W. prawo do emerytury od dnia 15 listopada 2014r.

Sygn. akt IV U 38/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 listopada 2014 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 748 j.t.) w zw. z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), odmówił wnioskodawcy A. W. prawa do emerytury, albowiem na dzień 1 stycznia 1999 r. wnioskodawca nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Do pracy w szczególnych warunkach nie został zliczony okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) od 01.08.1973 r. do 19.06.1990 r. oraz od 01.01.1991 r. do 30.09.1992 r., ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 31.05.1999 r. zakład pracy nie przytoczył charakteru pracy zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. oraz nieprawidłowo określił stanowisko na podstawie przepisów resortowych – zgodnie ze świadectwem pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony zajmował stanowisko „spawacz”, a w zarządzeniu resortowym, na które powołał się zakład pracy stanowisko pracy brzmi „spawacz elektryczny i gazowy” (decyzja, k. 14 a.e.).

Odwołanie od ww. decyzji złożył ubezpieczony A. W., wnosząc o uznanie okresów zatrudnienia od dnia 1 sierpnia 1973 r. do dnia 19 czerwca 1990 r. i od dnia 1 stycznia 1991 r. do dnia 30 września 1992 r. w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w W. w zawodzie spawacza elektrycznego i gazowego. Wyjaśniono, że prace wykonywane w zawodzie spawacza elektrycznego i gazowego były pracami w szczególnych, bardzo trudnych warunkach zagrażających zdrowiu i życiu pracownika. Wykonywane prace związane były z budową i remontami sieci ciepłowniczych. Polegały one na pracach spawalniczych w komorach ciepłowniczych i piwnicach, w których nie było żadnej wentylacji ani oświetlenia. Prace polegały na wymianie zaworów, kompensatorów, spawania punktów stałych i budowie urządzeń wyrównujących poziomy rurociągów, a nadto przeprowadzano prace w głębokich wykopach od 4 do 5 metrów, jak i na estakadach i słupach na wysokości powyżej 3 m przy budowie rurociągów. Do odwołania została dołączona poświadczoną notarialnie kopia książki spawacza, potwierdzająca ukończenie przez ubezpieczonego kursów spawania elektrycznego i gazowego organizowanych przez (...) (odwołanie wraz z załącznikami, k. 1-5 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 21-23 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. W., urodzony (...), złożył w dniu 3 listopada 2014 r. wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Organ rentowy przyjął, że na dzień 1.01.1999 r. ubezpieczony wykazał okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze 28 lat, 9 miesięcy i 12 dni, w tym 28 lat i 1 dzień okresów składkowych oraz 9 miesięcy i 11 dni okresów nieskładkowych. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono ubezpieczonemu żadnego okresu zatrudnienia (k. 14 a.e.).

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 15 listopada 2014 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Sąd poczynił ustalenia faktyczne na podstawie zeznań ubezpieczonego A. W. (k. 38 a.s. i 32-32v a.s.) oraz zeznań świadków: T. K. (k. 37v a.s.), A. Z. (k. 37v-38 a.s.) i J. M. (k. 38 a.s.), które Sąd ocenił jako w całości wiarygodne. Nadto Sąd oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, aktach organu rentowego i aktach osobowych ubezpieczonego.

Powyższe dowody pozwoliły ustalić, że w okresie od dnia 1 sierpnia 1973 r. do dnia 19 czerwca 1990 r. oraz od dnia 1 stycznia 1991 r. do dnia 30 września 1992 r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w W., gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę spawacza. Ubezpieczony w dniu 29 czerwca 1973 r. nabył uprawnienia w zakresie spawania elektrycznego, zaś w dniu 26 marca 1974 r. – w zakresie spawania gazowego (poświadczona kopia książki spawacza, k. 2-5 a.s.). Zakład pracy, w którym był zatrudniony ubezpieczony zajmował się budową i remontem sieci ciepłowniczych. A. W. wykonywał czynności polegające na spawaniu rurociągów, spawał w komorach oraz ciął przewody palnikiem acetylenowym. Prace wykonywane były w wykopach, gdzie były kładzione rury, a następnie spawane odcinkami i sprawdzane, czy nie ma przecieków. Świadkowie T. K., A. Z. oraz J. M., pracujący z ubezpieczonym w Przedsiębiorstwie (...) w W., jednoznacznie wskazali, iż podstawowym zajęciem A. W. było spawanie elektryczne i gazowe rur ciepłowniczych. Do innych prac ubezpieczony nie był kierowany.

W ocenie Sądu Okręgowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do uznania, iż ubezpieczony będąc zatrudnionym w Przedsiębiorstwie (...) w W. w spornym okresie wykonywał prace wskazane w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) w wykazie A, Dziale XIV poz. 12, tj. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym. Nadto praca spawacza elektrycznego i gazowego została wskazana w wykazie A, Dziale XIV poz. 12 pkt 1 załącznika nr 1 do Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i (...), na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury i renty (Dz. Urz. MB z dnia 6 grudnia 1983 r.). Nie budzi wątpliwości Sądu, iż po uzyskaniu w 1973 r. uprawnień spawalniczych ubezpieczony wykonywał pracę spawacza elektrycznego, a później także gazowego, a jego podstawowym zajęciem było spawanie rur ciepłowniczych. Do zaliczenia faktycznie wykonywanych czynności pracowniczych wnioskodawcy do pracy w warunkach szczególnych nie ma znaczenia okoliczność, iż w świadectwie pracy z dnia 31.05.1999 r. stanowisko pracy ubezpieczonego zostało określone jako „spawacz”, a nie jako „spawacz elektryczny i gazowy”. Podkreślenia wymaga, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności.

Wobec powyższego cały wnioskowany przez ubezpieczonego okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W., tj. od dnia 01.08.1973 r. do 19.06.1990 r. oraz od 01.01.1991 r. do 30.09.1992 r., czyli 18 lat, 7 miesięcy i 19 dni, należało zaliczyć do okresu pracy w szczególnych warunkach. Co za tym idzie, ubezpieczony udowodnił wymagane przepisami co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Wymagany przepisami wiek 60 lat, ubezpieczony osiągnął w dniu 15 listopada 2014 r. i dopiero wówczas spełnione zostały wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku wymienione w § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. oraz art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. W. prawo do emerytury od dnia 15 listopada 2014 r., tj. od dnia, kiedy ubezpieczony ukończył 60 lat.