Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st.sekr.sąd. Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2019r. w S.

odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 15 stycznia 2019r., znak: (...)

w sprawie H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 55/19 UZASADNIENIE

Decyzją z 15 stycznia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych i ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił H. K. prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach wskazując, że zgodnie z art.21 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje na wniosek ubezpieczonego, który urodził się po dniu 31 grudnia 1948r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 2009r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze, przez co najmniej 15 lat pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i nie nabył prawa do wcześniejszej emerytury. H. K. nie spełnia tego warunku, gdyż decyzją z 5 listopada 2008r. przyznano jej emeryturę od 1 października 2008r. (decyzja z 15 stycznia 2019r. k.60 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 marca 2013r.).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do rekompensaty . W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że nie pobierała emerytury przyznanej jej decyzją z 5 listopada 2008r. od 1 października 2008r. (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i podnosząc, że przesłanką negatywną przyznania prawa do rekompensaty jest nabycie prawa do wcześniejszej emerytury, niezależnie od tego, czy świadczenie było pobierane (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. K., urodzona w dniu (...), w dniu 17 października 2008r. – mając ukończony 55. rok życia, wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę. W chwili wystąpienia z wnioskiem o emeryturę ubezpieczona będąca nauczycielem mianowanym, od 1 września 2003r. pozostawała pracownikiem Ośrodka (...)w Ł. na stanowisku wychowawcy w pełnym wymiarze czasu pracy, a wcześniej od 1 września 1975r. do 31 sierpnia 2003r. pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku wychowawcy internatu w (...) Szkolnej w Ł. (wniosek o emeryturę z 17 października 2008r. oraz zaświadczenie o zatrudnieniu z 13 października 2008r. i świadectwo pracy z 31 sierpnia 2003r. k.1-9 akt emerytalnych za wnioskiem z 17 października 2008r.).

Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 5 listopada 2008r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art.29 ust.1 w związku z art.46 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przyznał ubezpieczonej od 1 października 2008r. .tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku emeryturę, przy czym z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia wypłata emerytury podlegała zawieszeniu. W chwili ustalenia prawa do emerytury ubezpieczona miała udokumentowany okres składkowy w wymiarze 33 lat i 1 miesiąca (decyzja z 5 listopada 2008r. o przyznaniu emerytury od 1 października 2008r. k.27 akt emerytalnych za wnioskiem z 17 października 2008r.).

W dniu 6 marca 2013r., po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego, ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę. Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 18 marca 2013r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej emeryturę od 1 marca 2013r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o świadczenie (decyzja z 18 marca 2013r. o przyznaniu emerytury k.8 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 marca 2013r.).

W dniu 3 stycznia 2019r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. wniosek ubezpieczonej o przyznanie do emerytury nabytej w powszechnym wieku emerytalnym prawa do rekompensaty z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach ,tj. jako nauczyciel (wniosek o rekompensatę z 3 stycznia 2019r. k.59 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 marca 2013r.). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, zaskarżoną decyzją z 15 stycznia 2019r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do rekompensaty podnosząc, że zgodnie z art.21 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje na wniosek ubezpieczonego, który urodził się po dniu 31 grudnia 1948r., jeżeli przed dniem 1 stycznia 2009r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze, przez co najmniej 15 lat pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i nie nabył prawa do wcześniejszej emerytury. Ubezpieczona nie spełnia tego ostatniego warunku, gdyż decyzją z 5 listopada 2008r. przyznano jej emeryturę od 1 października 2008r. (decyzja z 15 stycznia 2019r. k.60 akt emerytalnych za wnioskiem z 6 marca 2013r.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. K. podlegało oddaleniu.

Stosownie do treści art.2 ust.5 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2015r., poz.965 ze zm.), pod pojęciem rekompensaty należy rozumieć odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie z art.23 ust.1 w/w ustawy ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. W myśl art.21 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 15 lat, przy czym w myśl ust.2 powyższego przepisu rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Odnosząc powyższe uregulowania do okoliczności sprawy Sąd stwierdził, że w przypadku ubezpieczonej zachodzi negatywna przesłanka ustalenia prawa do rekompensaty określona w art.21 ust.2 ustawy o emeryturach pomostowych. Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika bowiem, że po ukończeniu 55. roku życia – na wniosek ubezpieczonej z 17 października 2008r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej od 1 października 2008r. prawo do wcześniejszej emerytury. Należy zgodzić się z organem rentowym, że w świetle literalnej i nie budzącej wątpliwości treści przepisu art.21 ust.2 ustawy o emeryturach pomostowych samo nabycie prawa do emerytury – bez względu na to czy świadczenie było pobierane, czy jak w przypadku ubezpieczonej wypłata podlegała zawieszeniu - jest przesłanką wyłączającą ustalenie rekompensaty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonej.