Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2018 r. w S.

odwołania T. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 24 listopada 2017 r. Nr (...)

w sprawie T. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu T. P. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 września 2017 roku do dnia 1 września 2020 roku;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. na rzecz T. P. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 88/18

UZASADNIENIE

Decyzją 24 listopada 2017r. nr (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.) odmówił T. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 17 listopada 2017r. nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. P., wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez sporządzenie błędnego uzasadnienia decyzji, a także naruszenie art. 233 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, poprzez dokonanie swobodnej oceny materiału dowodowego. W uzasadnieniu wskazał, iż rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy pobierał od 2002r., a aktualny stan jego zdrowia nie uległ poprawie i nadal cierpi z powodu urazu ręki, nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności nerek (odwołanie k. 1-8).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 17 listopada 2017 r., która uznała, że naruszona sprawność organizmu ubezpieczonego nie powoduje u niego utraty zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. ZUS podkreślił, iż decyzję z 24 listopada 2017r. sporządzono prawidłowo i zawiera ona wszystkie elementy wymagane treścią przepisu art. 107 § 1 kpa (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 84-86).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca T. P. dnia 11 sierpnia 2017r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 83-84 akt organu rentowego). T. P. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 sierpnia 2017r., ostatnio na podstawie decyzji z 5 września 2016r. (k. 74 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 25 września 2017 r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k. 86 akt organu rentowego).

Ubezpieczony wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS i został skierowany na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 17 listopada 2017r. ustaliła, że nie jest on niezdolny do pracy (k. 90 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 24 listopada 2017 r. (...) Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 91 akt organu rentowego).

W opinii sporządzonej na zlecenie Sądu biegli lekarze ortopeda-traumatolog, nefrolog, kardiolog, pulmonolog rozpoznali u T. P. nefropatię IgA w stadium przewlekłej niewydolności nerek, przewlekłe leczenie immunosupresyjne, nerkopochodne nadciśnienie tętnicze i białkomocz, stan po urazie lewego przedramienia z uszkodzeniem nerwu pośrodkowego, nerwu łokciowego, tętnicy łokciowej i zginaczy palców od II do V, a także stan po przebytej gruźlicy płuc w 2005r. W przeprowadzonym badaniu biegły nefrolog stwierdził, że choroba nerek ma charakter postępujący, obecnie w stadium przewlekłej niewydolności nerek, która będzie się nasilała, prowadząc do schyłkowej niewydolności nerek w trudnym do przewidzenia czasie. Rokowanie pogarsza występujące nadciśnienie tętnicze oraz przewlekłe leczenie lekami immunosupresyjnymi - obniżającymi odporność, co skutkuje skłonnością do nawracających infekcji, zwłaszcza dróg oddechowych. W stanie zdrowia ubezpieczonego w stosunku do okresu sprzed 1 września 2017r., nie zaszła poprawa, a powyższe dysfunkcje powodują, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami (kamieniarz, z wykształcenia technik informatyk – nie pracował w tym zawodzie). Częściowa niezdolność do pracy ma charakter okresowy i istnieje nadal od 1 września 2017 r. do 1 września 2020r. (opinia biegłych k. 324).

Wnioskodawca T. P. urodzony (...), ma wykształcenie średnie – technik informatyk, jednakże w tym zawodzie nigdy nie podjął zatrudnienia, uprzednio prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług kamieniarsko-betoniarskich, a od 2 lat pracuje jako kontroler jakości w hurtowni ogrodniczej. Jego praca jest praca lekką i polega na sprawdzaniu numeru partii i daty ważności towaru, który przychodzi do hurtowni (bezsporne- świadectwa pracy akta organu rentowego, wyjaśnienia ubezpieczonego k. 341v).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy T. P. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 przywołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1, 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od zaskarżonej decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy u T. P. istnieje nadal częściowa albo całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy ortopedy, nefrologa, kardiologa i pulmonologa dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy od 1 września 2017 r. do 1 września 2020 r.

W złożonej opinii biegli z zakresu pulmonologii, ortopedii i kardiologii po zbadaniu ubezpieczonego, zapoznaniu się z jego dokumentacją medyczną wskazali, iż same schorzenia z tych zakresów przebyte przez ubezpieczonego nie skutkują jego niezdolnością do pracy. Głównych schorzeniem powodującym niezdolność do pracy T. P., jak wskazał biegły z zakresu nefrologii jest choroba nerek. Biegły nefrolog rozpoznał u ubezpieczonego nefropatię IgA w stadium przewlekłej niewydolności nerek, która przy współistnieniu schorzeń nerkopochodnych utrudniających leczenie, tj. nadciśnienia tętniczego, białkomoczu, a także przewlekłego leczenia lekami immunosupresyjnymi, skutkuje dalszą częściową niezdolnością do pracy. Biegły z zakresu nefrologii stwierdził, że stan zdrowia T. P. nie uległ poprawie w stosunku do okresu sprzed 1 września 2017r., choroba nerek ma charakter postępujący i będzie się nasilała, prowadząc do schyłkowej niezdolności nerek w trudnym do przewidzenia czasie. Rokowania pogarsza również występujące nadciśnienie tętnicze.W związku z przewlekle stosowanym leczeniem immunosupresyjnym u ubezpieczonego występuje obniżenie odporności, co powoduje częste infekcje, które jeśli zachodzą wywierają negatywny wpływ na funkcjonowanie nerek. Powyższe uzasadnia orzeczenie o dalszej częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego od 1 września 2017 r. do 1 września 2020 r.

Analizując przedmiotową opinię biegłych lekarzy Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Została ona bowiem wydana przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu schorzeń dotykających ubezpieczonego, a ponadto jej sporządzenie poprzedzone zostało analizą obszernej dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna. Dlatego też, w ocenie Sądu, wnioski wyrażone przez biegłych zasługują na uwzględnienie.

Odnośnie zastrzeżeń organu rentowego do opinii biegłych Sąd uznał je za niezasadne, należy bowiem wskazać, iż odmienna ocena stanu zdrowia przez Komisję Lekarską ZUS nie podważa prawidłowości wniosków postawionych przez biegłych. Nie podważa opinii biegłych również fakt, że ubezpieczony pracuje jako kontroler jakości, gdyż powyższy charakter pracy nie odpowiada kwalifikacjom ubezpieczonego. Ubezpieczony przed przyznaniem mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy tj. przed 1 września 2002 r. pracował od 2.06.1997 r. w zawodzie kamieniarza. Co prawda ma wykształcenie średnie w zawodzie technik informatyk, ale nigdy nie pracował w tym zawodzie. Zatem kwalifikacje ubezpieczonego to praca w zawodzie kamieniarza. Fakt, że ubezpieczony wykonuje lekką pracę w zawodzie kontrolera jakości w hurtowni, która dostosowana jest do możliwości zdrowotnych ubezpieczonego nie powoduje, że ubezpieczony przekwalifikował się do wykonywania tego typu pracy. Należy podkreślić, że ubezpieczony jest częściowo a nie całkowicie niezdolny do pracy, a więc może wykonywać lekkie prace na wykonywanie których pozwala jego stan zdrowia. Ubezpieczony wskazał, że był zmuszony do podjęcia tego zatrudnienia, gdyż wysokość renty nie pozwalała mu na utrzymanie. Zatem okoliczność, że ubezpieczony aktualnie pracuje zawodowo również nie ma wpływu na prawidłowość wniosków postawionych przez biegłych, gdyż ubezpieczony nie podjął zatrudnienia w zawodzie podpowiadającym jego kwalifikacjom. Podsumowując Sąd uznał zastrzeżenia organu rentowego do opinii biegłych za niezasadne i w związku z tym oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii nowego zespołu biegłych.

Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy zostały również spełnione przez ubezpieczonego i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł, jak w sentencji wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc w zw. z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.). Natomiast wniosek o zwrot kosztów dojazdu ubezpieczonego na rozprawę nie zasługiwał na uwzględnienie, bowiem Sąd nie wzywał ubezpieczonego do osobistego stawiennictwa a jedynie zawiadomił go o terminie rozprawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.