Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania E. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 grudnia 2012 r. Nr (...)

w sprawie E. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. P. prawo do emerytury od dnia 03 października 2012 r.

Sygn. akt IV U 94/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.12.2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy E. P. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43) ponieważ wnioskodawca nie wykazał na dzień 1.01.1999 r. 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych, w uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, iż nie zalicza ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w Spółdzielni Usług Rolniczych w B. od dnia 2.06.1976 r. do 31.01.1998 r. gdyż świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 12.11.2012 r. zostało wystawione przez podmiot nieuprawniony tj. byłego likwidatora.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony E. p., który wnosił o jej zmianę i zaliczenia do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w B. od dnia 1.02.1981 do 31.01.1998 r., a nadto wnosił o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje :

Ubezpieczony E. P., ur. (...), złożył dnia 22.10.2012 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Do wniosku o emeryturę ubezpieczony załączył świadectwa pracy, wśród nich świadectwo wystawione przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych w B. z dnia 31.01.1998 r. Na podstawie przedłożonych dokumentów pozwany organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony na dzień 1.01.1999 r. wykazał okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 28 lat, 2 miesięcy i 20 dni, w tym w warunkach szczególnych 2 lata i 5 dni. Do kategorii prac w warunkach szczególnych pozwany organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy okresu zatrudnienia w Spółdzielni Usług Rolniczych w B. od dnia 2.06.1976 r. do 31.01.1998 r. ponieważ świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach które dołączył również ubezpieczony do wniosku o emeryturę wystawione było przez byłego likwidatora w dniu 12.11.2012 r. Organ rentowy przyjął, że świadectwo to wystawiła osoba nieuprawniona i dlatego też nie został zaliczony ten okres w całości jako okres zatrudnienia w szczególnych warunkach. Zaskarżoną decyzją z dnia 28.12.2012 r. pozwany ZUS odmówił E. P. przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 63 a.e.). W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony wnosił o zaliczenie tego spornego okresu do kategorii prac w warunkach szczególnych (k. 9 a.spr.). E. P. zeznał, iż w wymienionym okresie był zatrudniony na podstawie umowy o pracę początkowo jako pomoc kierowcom w zakresie mechaniki, a częściowo jako kierowca ciągnika, tj. do lutego 1981 r. a od tej daty był wyłącznie kierowcą ciągnika. Ubezpieczony zeznał, iż wykonując pracę na stanowisku kierowcy ciągnika, którą wykonywał zarówno w B. jak i w filii w miejscowości I., był jednym z 20 kierowców ciągników, którzy wykonywali przede wszystkim prace na polach okolicznych rolników, natomiast w okresie zimowym wykonywał prace zlecane spółdzielni przez (...), tj. prace polegające na odśnieżaniu i posypywaniu jezdni solą. W toku postępowania Sąd przeprowadził również dowód z zeznań świadków: S. G., K. N. i Z. S., a także T. G. (k. 9v, 10v, 16v a.s.). Wymienieni świadkowie byli pracownikami Spółdzielni Kółek Rolniczych w B. w tych samych latach co ubezpieczony. Z zeznań wymienionych świadków wynika, iż ubezpieczony był kierowcą ciągnika, który zajmował się przede wszystkim świadczeniem usług polegających na wykonywaniu prac polowych w obrębie działania (...) B.. Świadek K. N. był przez kilkanaście lat kierownikiem zakładu usług mechanizacyjnych, a w końcowej fazie istnienia (...) tj. do jego likwidacji, która miała miejsce w 2001 r. był prezesem tej spółdzielni. Z zeznań tego świadka wynika, że dokumentacja pracownicza nie zachowała się, a jedynie szczątkowe dokumenty tj. karty pracy i dlatego też wystawił świadectwo pracy w szczególnych warunkach w 2003 r. w oparciu o te szczątkowe dokumenty. W toku postępowania ubezpieczony złożył do akt sprawy dwa dokumenty płacowe, które były wystawione odpowiednio 1.02.1981 r. i 3.07.1981 r. Z pierwszego z tych dokumentów wynika że E. P. objął funkcje brygadzisty z dniem 1.02.1981 r. natomiast drugi dokument wymienia nazwę stanowiska pracy tj. kierowca ciągnikowy i w dokumencie tym jest określona wysokość stawki zaszeregowania (k. 15 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań ubezpieczonego i świadków, a także dokument płacowy z dnia 3.07.1981 r. daje podstawę do przyjęcia, iż ubezpieczony E. P. wykonywał pracę na stanowisku kierowcy ciągnika co najmniej od 1.07.1981 r. do końca zatrudnienia, z tym, iż okres będący przedmiotem sporu kończy się z dniem 31.01.1998 r. W przedmiotowym postępowaniu nie udało się uzyskać innych dokumentów pracowniczych, jednakże świadectwo pracy tzw. ogólne stwierdza, że ubezpieczony był zatrudniony od 2.06.1976 r. do 31.01.1998 r. i świadectwo to wymienia dwa stanowiska: mechanik sprzętu rolniczego i kierowca ciągnika. Zdaniem Sądu dowody w postaci zeznań ubezpieczonego i wymienionego dokumentu płacowego wystawionego 3.07.1981 r. tworzą spójne dowody co do okresu wykonywania pracy przez ubezpieczonego na stanowisku kierowcy ciągnika. Ten rodzaj pracy wymieniony jest w dziale VIII wykazu A rozporządzenia RM z dnia 7.02.1983 r. pod pozycją 3 tj. prace kierowców ciągników i kombajnów. Dlatego też Sąd uznał, że zaliczeniu do kategorii prac w warunkach szczególnych podlega okres od 1.07.1981 r. do 31.01.1998 r. tj. 16 lat i 7 miesięcy i po doliczeniu tego okresu do okresu który został zaliczony do kategorii prac w warunkach szczególnych w zaskarżonej decyzji tj. 2 lat i 5 dni, łączny okres zatrudnienia E. P. w warunkach szczególnych na dzień 1.01.1999 r. znacznie przekracza wymagany okres 15 lat.

Nie budzi wątpliwości że ubezpieczony spełnia pozostałe przesłanki określone w § 3 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43), w zw. z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS. Warunki te ubezpieczony spełniał w dacie ukończenia 60 roku życia tj. dnia 3.10.2012 r. W związku z tym Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do świadczenia emerytalnego.