Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2018r. w S.

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 28 grudnia 2017 r. Nr (...)- (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu A. P. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 grudnia 2017r. do
30 listopada 2020r.

Sygn. akt IV U 111/18

UZASADNIENIE

Decyzją 28 grudnia 2017 r. nr (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.) odmówił A. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 18 grudnia 2017 r. nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. P. podnosząc, iż nadal jest niezdolny do pracy w zawodzie hydraulika. Wskazał, że od roku 1997 r. jest częściowo niezdolny do pracy i nadal ma niewładne 3 palce prawej ręki i nie może wykonywać pracy wymagającej pełnej sprawności obu rąk, a taką pracą jest praca hydraulika (odwołanie k. 2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przywołując argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 6-7).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. P. urodzony (...) z wykształcenia jest hydraulikiem i pracował w wyuczonym zawodzie przed 1 sierpnia 1997 r., od kiedy to przyznano mu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy (bezsporne- świadectwa pracy akta organu rentowego). Ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 listopada 2017 r., ostatnio na podstawie decyzji z 28 listopada 2014 r. (k. 317 akt organu rentowego).

W dniu 30 października 2017 r. ubezpieczony złożył wniosek do (...) Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 364 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 21.11.2017 r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k. 366 akt organu rentowego). A. P. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS i został skierowany na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18.12.2017 r. ustaliła, że nie jest on niezdolny do pracy (k. 368 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 28 grudnia 2017 r. (...) Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 369 akt organu rentowego).

W opinii sporządzonej na zlecenie Sądu biegli lekarze neurolog i ortopeda rozpoznali u A. P. stan po urazie palców II, III, IV i V prawej ręki z uszkodzeniem ścięgien i nerwów ze złamaniem paliczków podstawnych palców III, IV i V, znacznego stopnia pourazową dysfunkcję prawej ręki. W przeprowadzonym badaniu stwierdzono: prawidłową funkcję kciuka i palca II, brak funkcji chwytnej palców III, IV z powodu ograniczenia zakresów ruchomości stawów PIP i DIP, stan po amputacji palca V na poziomie paliczka bliższego, zaburzenia czucia palców III, IV i kikuta palca V. Sprawność prawej ręki ubezpieczonego, a zwłaszcza funkcja chwytna jest wyraźnie upośledzona. Powyższa dysfunkcja powoduje, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami tj. w zawodzie hydraulika. Częściowa niezdolność do pracy ma charakter okresowy i istnieje nadal od 01.12.2017 r. do 30 listopada 2020 r. (opinia biegłych k. 14 i 27).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy A. P. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 przywołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1, 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od zaskarżonej decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy A. P. jest nadal osobą częściowo albo całkowicie niezdolną do pracy. Ubezpieczony był bowiem poprzednio do 30 listopada 2017 r., uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy neurologa i ortopedy dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy od 1 grudnia 2017 r. do 30 listopada 2020 r.

W złożonej opinii biegli stwierdzili, iż sprawność prawej ręki ubezpieczonego, a zwłaszcza funkcja chwytna tej ręki jest wyraźnie upośledzona i ubezpieczony w związku z tym nie jest zdolny do wykonywania pracy hydraulika, przy wykonywaniu której wymagana jest sprawność obu rąk. Powyższe uzasadnia orzeczenie o dalszej częściowej niezdolności do pracy ubezpieczonego od 1 grudnia 2017 r. do 30 listopada 2020 r.

Analizując przedmiotową opinię biegłych lekarzy Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie. Została ona bowiem wydana przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu schorzeń dotykających ubezpieczonego, a ponadto jej sporządzenie poprzedzone zostało analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna. Dlatego też, w ocenie Sądu, wnioski wyrażone przez biegłych zasługują na uwzględnienie.

Odnośnie zastrzeżeń organu rentowego do opinii biegłych Sąd uznał je za niezasadne, należy bowiem wskazać, iż odmienna ocena stanu zdrowia przez Komisję Lekarską ZUS nie podważa prawidłowości wniosków postawionych przez biegłych, a nadto fakt, że ubezpieczony pracuje jako konserwator również nie powoduje, że opinia jest błędna, gdyż ubezpieczony nie wykonuje pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym, tylko drobne prace konserwatora w hotelu. Należy wskazać, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy tylko częściowo, i w związku z tym może wykonywać prace, które nie wymagają sprawności obu rąk. Niemniej jednak praca konserwatora nie odpowiada kwalifikacjom ubezpieczonego a w związku z tym, organ rentowy nie złożył zasadnych zastrzeżeń, które uzasadniałyby dopuszczenie dowodu z nowej opinii biegłych tych samych specjalizacji, dlatego też ten wniosek dowodowy został oddalony.

Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy zostały również spełnione przez ubezpieczonego i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 grudnia 2017 r. do 30 listopada 2020 r.