Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2013r. w S.

odwołania E. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 stycznia 2013 r. (Nr (...)- (...) )

w sprawie E. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od dnia 1 grudnia 2012 r. do 30 listopada 2015 r.

Sygn. akt IV U 190/13

UZASADNIENIE

Decyzja z dnia 12.01.2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. powołując się na przepisy art. 6 i 17 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U Nr 199 poz. 1673) oraz na art. 57 i 57a ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U z 2009 r. Nr 153 poz. 1227) odmówił wnioskodawczyni E. G. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. W uzasadnieniu decyzji pozwany organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 9.01.2012 roku, która stwierdziła, że częściowa niezdolność do pracy ubezpieczonej nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy.

Odwołanie od decyzji tej złożyła ubezpieczona E. G., która wnosiła o jej zmianę twierdząc, że jej choroba pozostaje w ścisłym związku z wypadkiem przy pracy powołując wadliwą datę 29.04.2013 r. Dalej ubezpieczona wywodziła, iż pozostaje pod opieką lekarza ortopedy i pomimo przebytej rehabilitacji odczuwa dolegliwości nogi. Do odwołania ubezpieczona załączyła wynika badania USG z dnia 04.01.2013 r. a także odpis historii choroby.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na treść orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona E. G., ur. (...), była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od 24.10.2011 roku do dnia 30.11.2012 roku. W listopadzie 2012 roku E. G. złożyła wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie jej prawa do tego świadczenia na dalszy okres. W toku postępowania orzeczniczego została ona przebadania przez Komisję Lekarską ZUS, która rozpoznała u niej stan po urazie skrętnym stawu kolanowego lewego z uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej w wyniku wypadku przy pracy zaistniałego 30.04.2010 roku. W aktualnym badaniu ruchomości stawu kolanowego stwierdzono niewielki przykurcz wyprostno – zgięciowy lewego stawu kolanowego, wyszczuplenie lewej kończyny dolnej – 2 cm udo i podudzie, niewielkie upośledzenie ruchomości stawu biodrowego lewego. Ponadto Komisja Lekarska ZUS rozpoznała inne schorzenia u wnioskodawczyni tj. guz prawego płuca w trakcie diagnostyki, dyskopatię lędźwiową z nawracającym zespołem bólowym, zaćmę, stan po operacji lewego oka w 2008 roku i prawego w 2009 roku (k. 108 – 109 a.e.) W ocenie komisji ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy jednakże bez związku z wypadkiem przy pracy. Orzeczenie to wydane w dniu 9.01.2013 roku stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji (k. 34 a.e.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza ortopedy (k. 13 a.s.). Biegły po przebadaniu ubezpieczonej i po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jej dotychczasowego leczenia rozpoznał: stan po urazie lewego stawu kolanowego po leczeniu operacyjnym z przykurczem zgięciowym i wyprostnym stawu, zmianami zwyrodnieniowymi i zaburzeniami wydolności chodu. Ponadto stwierdził przewlekłe dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatii bez objawów korzeniowych i ubytkowych. W ocenie biegłego stwierdzone schorzenia powodują w dalszym ciągu częściową niezdolność do pracy ubezpieczonej w związku z wypadkiem przy pracy okresowo do 30.11.2015 r. W uzasadnieniu opinii biegły argumentował m.in. iż w stosunku do poprzedniego okresu brak jest poprawy, obecnie utrzymują się dolegliwości bólowe i ograniczenie ruchomości stawu, powoduje to chód niewydolny i utykanie na lewą kończynę dolną. Biegły podkreślił, iż w badaniu przedmiotowym stwierdził objawy kondropatii przedziału przyśrodkowego, a także zanik mięśnia czworogłowego uda na 3 cm. Biegły powołał się na badanie USG z 3.01.2013r. W konkluzji swojej opinii biegły ortopeda stwierdził, że opiniowana wymaga dalszego specjalistycznego leczenia ortopedycznego i rehabilitacyjnego, ma ograniczone możliwości wykonywania pracy zarobkowej.

Do opinii tej zastrzeżenia wniósł pozwany organ rentowy, wnosząc o uzupełnienie dotychczasowej opinii, w której biegły wypowie się, czy stwierdzana aktualnie dysfukcja stawu kolanowego daje podstawę do orzeczenia częściowej niezdolności do pracy zgodnie z kwalifikacjami ubezpieczonej i jej dotychczasowym zatrudnieniem (k. 18 a s.). Na rozprawie ubezpieczona wyjaśniła, że jest specjalistą ds. sprzedaży i marketingu, była zatrudniona w firmie budowlanej i jej praca polegała na częstym przemieszczaniu się na budowy, gdzie przeprowadzała rozmowy z kierownikami budów, jej charakter pracy wymagał jeżdżenia samochodem, a także przemieszczania się na budowach i częstego chodzenia po schodach (k. 27 a.s.).

Wobec treści wyjaśnień złożonych przez ubezpieczoną Sąd uznał, iż nie ma potrzeby, aby biegły lekarz ortopeda wydał pisemną opinię uzupełniającą na wskazane okoliczności. W świetle wyjaśnień ubezpieczonej bezsporne jest że charakter pracy którą wykonywała przed wypadkiem przy pracy, która to praca była zgodna z jej kwalifikacjami, wymagana jest pełna sprawność ruchowa. Ubezpieczona bowiem posługiwała się samochodem do przemieszczania się na tereny budów, jak również musiała często poruszać się po schodach. Nie budzi wątpliwości, iż charakter jej pracy wymagał sprawności kończyn dolnych, zaś skutki przebytego urazu tę sprawność poruszania się znacznie ograniczają. Uzasadnienie opinii biegłego zawiera szczegółową argumentację w kwestiach medycznych.

Zdaniem Sądu, w świetle wyczerpującej i szczegółowej opinii biegłego lekarza ortopedy, która nie była kwestionowana przez strony istnieją przesłanki aby ustalić, że ubezpieczona E. G. jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolna do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, spełnia zatem przesłanki określone w art. 6 ust. 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy z dnia 30.10.2002 r. w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy o FUS.

Mając na względzie powyższe Sąd zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonej prawo do renty wypadkowej na dalszy okres.

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.