Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSR del. Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2014r. w S.

odwołania W. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 lutego 2014 r. Nr (...)-SER- (...)

w sprawie W. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu W. J. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od(...)

Sygn. akt IV U 204/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 lutego 2014r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił W. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 21 stycznia 2014r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. J. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że nie zgadza się z oceną jego stanu zdrowia dokonaną przez Komisję Lekarską ZUS i wnosił o wywołanie opinii biegłych sądowych (odwołanie k. 2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 21 stycznia 2014r. która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca W. J. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 grudnia 2013r. na podstawie decyzji z 29 listopada 2011r. (k. 73 akt organu rentowego). W dniu 5 listopada 2013r. ubezpieczony złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 75 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 27 listopada 2013r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (k. 77 akt organu rentowego). W. J. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k. 78 akt organu rentowego).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 21 stycznia 2014r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (k. 82 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 3 lutego 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy W. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 83 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: kardiologa i okulisty w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u W. J. przebyty zawał serca ściany dolnej w 2004r., przebytą plastykę balonową niedrożnej prawej tętnicy wieńcowej z implantacją stentu w 2004r., przewlekłą chorobę niedokrwienną serca pod postacią dusznicy bolesnej stabilnej z niską frakcją wyrzutową – 45%, nadciśnienie tętnicze, wysoką krótkowzroczność obu oczu, zwyrodnienie siatkówek, angiopatię nadciśnieniową II st., niedowidzenie oka lewego.

Biegli po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawcy i po przeprowadzeniu badania uznali W. J. za częściowo niezdolnego do pracy. Biegli wskazali, że niezdolność do pracy istniała nadal w dniu 1 stycznia 2014r. i orzekli czas trwania niezdolności do pracy do 31 grudnia 2017r. (opinia biegłych k. 9-10).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy W. J. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: kardiologa i okulisty dała podstawy do ustalenia, że wnioskodawca od 1 stycznia 2014r. do 31 grudnia 2017r. jest osobą częściowo niezdolną do pracy.

W złożonej opinii biegli lekarze sądowi wskazali, że opiniowany przed 10 laty przebył zawał serca. K. wykazała niedrożną prawą tętnicę wieńcową. Pacjentowi wykonano plastykę balonową prawej tętnicy wieńcowej i założono stent. Po tym zabiegu choroba niedokrwienna serca przebiegała stabilnie. Pacjent okresowo się kontrolował, przyjmował zalecane leki. Ostatnie badania kardiologiczne – próba wysiłkowa dała wynik ujemny, ale badanie echokardiograficzne wykazało istotne zaburzenia kurczliwości obszaru lewej komory, w którym dokonał się zawał serca. Połowa podstawnej części ściany dolnej wykazuje akinezę – nie kurczy się, podobnie jak 2/3 koniuszkowe ściany tylnej lewej komory. Segment koniuszkowy ściany bocznej wykazuje hypokinezę – gorsza kurczliwość. Ma to negatywny wpływ na ogólną kurczliwość lewej komory. Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi tylko 45% - poniżej normy. Dodatkowo opiniowany posiada dużą wadę wzroku obu oczu, zwyrodnienie siatkówek i niedowidzenie oka lewego. Na dnie oczu biegły stwierdził zmiany naczyniowe o charakterze angiopatii nadciśnieniowej II stopnia. Taki stan narządu wzroku istotnie przyczynia się do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia.

Wnioskodawca ma wykształcenie wyższe techniczne, pracował jako konstruktor. Według zgodnej oceny biegłych wymienione powyżej schorzenia, przy uwzględnieniu stopnia ich zaawansowania oraz współistnienia, naruszają sprawność organizmu opiniowanego w stopniu uniemożliwiającym mu wykonywanie pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, co sprowadza częściową niezdolność do pracy.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została zakwestionowana przez organ rentowy.

Stwierdzona u ubezpieczonego częściowa niezdolność do pracy trwa nadal po 31 grudnia 2013r. (data do kiedy ubezpieczony miał przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy), wobec powyższego spełniony jest wymóg z art. 57 ust. 1 pkt 3 wskazanej powyżej ustawy. Ubezpieczony wykazał również wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 5 lat w okresie ostatnich 10 lat przed wniesieniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy (okoliczności niesporne).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu W. J. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 stycznia 2014r. do 31 grudnia 2017r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.